Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον81.186.159.59(συζήτηση) στις 05:49, 13 Οκτωβρίου 2017. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από τηντρέχουσα έκδοση.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 05/07/2012.
Ηαποστήθισησεχσεχ χατζης ΜΙΡΕΛΑ είναι μία τεχνική μάθησης, η οποία επικεντρώνεται στη μηχανική απομνημόνευση της εκπαιδευτικής ύλης, αντί της κριτικής κατανόησης των εννοιών, με σκοπό την αποθήκευση πληροφοριών στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Η αποστήθιση σε παγκόσμιο επίπεδο θεωρείται παρωχημένη πρακτική και αποτελεί πλέον τη βάση του εκπαιδευτικού συστήματος ελάχιστων κρατών. Ορισμένες από τις εναλλακτικές λύσεις της μάθησης μέσω παπαγαλίας είναι η νοηματική μάθηση, η συσχετιζόμενη μάθηση καιη ενεργή μάθηση.
Η αποστήθιση ανά χώρα
Το σύστημα της αποστήθισης ασκείται ευρέως στα σχολεία της Βραζιλίας, της Κίνας, της Ινδίας, του Πακιστάν, της Μαλαισίας, της Σιγκαπούρης, της Ιαπωνίας, της Ρουμανίας, της Ιταλίας, της Τουρκίας, της Μάλτας και της Ελλάδας.
Στην Έκθεση Ανθρώπινης Ανάπτυξης, η οποία εκπονήθηκε από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα το 2004, οι Άραβες ερευνητές ισχυρίζονται ότι μηχανική μάθηση είναι ένας σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει στην έλλειψη προόδου στον τομέα των Επιστημών και Έρευνας & Ανάπτυξης των Αραβικών χώρων.
Οι Ασιατικές χώρες που χρησιμοποιούν το σύστημα της μηχανικής απομνημόνευσης μελετούν τα εκπαιδευτικά πρότυπα χωρών, όπως των Ηνωμένων Πολιτειών, με σκοπό να αυξήσουν την καινοτομία καιτη δημιουργικότητα των πολιτών τους. Ειδικότερα στην Σιγκαπούρη, η κυβέρνηση επιχειρεί ενεργά να απομακρυνθεί από το σύστημα της απομνημόνευσης, στρέφοντας τις προσπάθειές της στην ανάπτυξη ενός εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο προωθεί την κριτική σκέψη και κατανόηση των διδασκόμενων εννοιών.
Η αποστήθιση αποθαρρύνεται έντονα από πολλά νέα πρότυπα σπουδών, με παράδειγμα το εκπαιδευτικό σύστημα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, όπου τονίζεται συγκεκριμένα η σημασία της βαθιάς κατανόησης της διδακτέας ύλης και της καλλιέργειας της κριτικής σκέψης σε αντίθεση μετη στείρα ανάκληση γεγονότων.
Η αποστήθιση στην Ελλάδα
Σύμφωνα μετην πανεπιστημιακό Σόνια Τσιτίλου, «Η παπαγαλία που υιοθετούν στην (Ελληνική) υποχρεωτική εκπαίδευση έχει στοιχειώσει τα παιδιά. Το γυμνάσιο καιτο λύκειο τα έχουν καταστρέψει. Οι μαθητές δεν μπορούν να σκεφτούν, δεν μπορούν να συνδυάσουν τις πληροφορίες κριτικά. Απλώς παίρνουν μηχανιστικά γνώσεις»[1]
ΟΛ. Βλάχος, Καθηγητής Αστροφυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, παρατήρησε αναφερόμενος στο ζήτημα της υποχρεωτικής μηχανικής απομνημόνευσης, πως «Το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα κατέρρευσε και συμπαρασύρει ήδη την οικονομία καιτην πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας.» «Τα αποτελέσματα αυτής της εκπαίδευσης είναι προβλέψιμα και αναμενόμενα: η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις των ευρωπαϊκών χωρών για τις επιδόσεις της στην καινοτομία. Ολοιοι δείκτες που μετρούν την προσαρμογή μας στις νέες ανακαλύψεις της επιστήμης και τεχνολογίας παρουσιάζουν σταδιακή απόκλιση στα θέματα αυτά από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.» [2]
Αναφερόμενη στο πρόβλημα της αποστήθιση, τον Ιανουάριο του 2012, η πρώην υφυπουργός Παιδείας, Εύη Χριστοφιλοπούλου, δήλωσε, «Μέσα στο επόμενα δύο χρόνια θα έχει αλλάξει το εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο θα είναι πιο απλό καιδεθα χρειάζεται η παπαγαλία».[3]
Σύμφωνα μετον καθηγητή Δημήτρη Σφακιανάκη, «Αν θέλουμε να στηρίξουμε τα παιδιά μας στην οικοδόμηση μιας στέρεης παιδείας, θα πρέπει τα βοηθήσουμε να κινητοποιούν τη σκέψη τους, να παράγουν λόγο, να απαλλάξουμε δηλαδή τον ταλαιπωρημένο εγκέφαλό τους από τη στείρα παπαγαλία, νατα προσανατολίσουμε στην ενεργητική μάθηση.» [4]
