Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 30/04/2007.
ΟΈμερσον Φιτιπάλντι[1] (γεν. στοΣάο Πάολο στις 12 Δεκεμβρίουτου1946) είναι παλαίμαχος Βραζιλιάνος οδηγός αγώνων Formula 1 και Indycar 500, με μεγάλες διακρίσεις και στις 2 κατηγορίες. ΣτηνΕυρώπη είναι γνωστός κυρίως γιατη θητεία τουστηΦόρμουλα 1τη δεκαετία του '70, όταν κέρδισε δύο παγκόσμια πρωταθλήματα μετην ομάδα της McLaren. καιστα Indycar 500 κερδίζοντας άλλα 2 πρωταθλήματα
Ο Φιτιπάλντι γεννήθηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας στις 12 Δεκεμβρίου του 1946. Ονομάσθηκε Έμερσον λόγω της συνήθειας των Βραζιλιάνων να δίνουν στα παιδιά τους ονόματα φιλοσόφων, επί του προκειμένου προς τιμή τουΑμερικανούΡαλφ Γουώλντο Έμερσον. Η οικογένειά του ήταν φανατική του μηχανοκίνητου αθλητισμού: ο πατέρας Ουΐλσον ήταν δημοσιογράφος, διοργανωτής αγώνων και ερασιτέχνης ραλίστας, ενώ καιη μητέρα του Γιοζέφα Βοϊτσεκόφσκα (πρόσφυγας από τηγερμανοκρατούμενηΠολωνία) είχε τρέξει κάποιους αγώνες. Ο Έμο θυμάται ότι από μικρή ηλικία παρακολουθούσαν οικογενειακά αγώνες στοΙντερλάγκος, τη μεγαλύτερη πίστα της χώρας. Στα δεκατέσσερά του συμμετείχε σε αγώνες μοτοσικλέταςκαιστα δεκαέξι του πέρασε σταυδροπτέρυγα, μαζί μετο μεγαλύτερο αδελφό τουΟυΐλσον Τζούνιορ. Μετά από ένα σοβαρό ατύχημα του δεύτερου, στράφηκαν σταπιο ασφαλή καρτκαι συνέχισαν σε διάφορες κατηγορίες με μεγάλη επιτυχία.
Το1969ο Έμερσον εκποίησε την περιουσία τουκαι εγκαταστάθηκε στηΜεγάλη Βρετανία, η οποία παραδοσιακά αποτελεί την «πρωτεύουσα» του μηχανοκίνητου αθλητισμού, πιστεύοντας ότι έτσι θα γινόταν ευκολότερα γνωστός στις μεγάλες ομάδες. Εκεί αγόρασε ένα μεταχειρισμένο μονοθέσιο και δήλωσε συμμετοχή σε τοπικές διοργανώσεις, ενώ ταυτόχρονα φοιτούσε σεμια σχολή επαγγελματιών οδηγών. Μετά τις πρώτες εμφανίσεις έγινε δεκτός στηΦόρμουλα 3, προθάλαμο της Φόρμουλα 1, και σύντομα οΚόλιν Τσάπμαν διέκρινε το ταλέντο τουκαιτον ενέταξε στο δυναμικό της Λότους.
Ο Φιτιπάλντι ντεμπουτάρισε στη μέση της σαιζόν 1970 ως τρίτος οδηγός της Λότους (τότε δεν ίσχυε ο περιορισμός των δύο ανά ομάδα, αφού γιατη βαθμολογία κατασκευαστών υπολογιζόταν σε κάθε γκραν-πρι μόνο ο καλύτερος τερματισμός). Μολονότι έτρεξε σε μόλις πέντε από τους δεκατρείς αγώνες της χρονιάς, πρόλαβε να πανηγυρίσει την παρθενική του νίκη στογκραν-πρι της Νέας Υόρκης (4 Οκτωβρίου) καινα τερματίσει στη 10η θέση της τελικής βαθμολογίας. Ταυτόχρονα είχε προβιβασθεί σε πρώτο οδηγό της Λότους, μετά το θανατηφόρο ατύχημα τουΓιόχεν Ριντκαιτην αποχώρηση του σοκαρισμένου Τζον Μάιλς από την αγωνιστική οδήγηση. Μάλιστα η νίκη τουστοΓκρανΠριτωνΗΠΑ ήταν αυτή που χάρισε στον αδικοχαμένο Ρινττον παγκόσμιο τίτλο , έστω και μετά θάνατον , αφού με τους 9 βαθμούς που κατέκτησε ο Φιτιπάλντι στέρησε από τονΤζάκι Ιξ , μοναδικό ανταγωνιστή τουΡιντ , τους βαθμούς που ήθελε γιανα κατακτήσει το πρωτάθλημα.Την επόμενη χρονιά τερμάτισε 6ος, στο πρώτο του πλήρες πρωτάθλημα. Συνολικά γιατη Λότους η σαιζόν 1971θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως δοκιμαστική, αφού άλλαζε συνέχεια το αμάξωμα των μονοθεσίων της. Οι πειραματισμοί του 1971 απέδωσαν στο πρωτάθλημα του1972, όταν η Lotus 72D (για πολλούς το μονοθέσιο μετην ευφυέστερη σχεδίαση που υπήρξε ποτέ) αποδείχθηκε ασταμάτητη. Σε 12 βαθμολογούμενους αγώνες ο Βραζιλιάνος πέτυχε 5 νίκες και συνολικά 9 πόντιουμ, τερματίζοντας άνετα στην πρώτη θέση των οδηγών μπροστά από το θρυλικό Τζάκι Στιούαρτκαι παράλληλα χαρίζοντας στη Λότους το πρωτάθλημα κατασκευαστών. Ήταν ο πρώτος παγκόσμιος τίτλος όχι μόνο γιατο Φιτιπάλντι αλλά για ολόκληρη τη Βραζιλία, ξεκινώντας έναν κατάλογο που προστέθηκαν αργότερα οιΝέλσον ΠικέκαιΆιρτον Σένα. Επίσης γινόταν ο νεότερος πρωταθλητής στην ιστορία της Φόρμουλα 1 - ένα ρεκόρ που κράτησε έως τη νίκη τουΦερνάντο Αλόνσοτο2005. Την ίδια χρονιά είδε τον αδελφό τουνα ντεμπουτάρει μετηνΜπράμπαμ, εν πολλοίς χάρη στη δική του υποστήριξη.
Το1973 έμοιαζε σανα είχε ξεκινήσει με κεκτημένη ταχύτητα πετυχαίνοντας 3 πρωτιές, 1 δεύτερη και 2 τρίτες θέσεις στους έξι πρώτους αγώνες. Όμως η επιλογή της ομάδας να επανασχεδιάσει τα μονοθέσια μεσούσης της χρονιάς αποδείχθηκε καταστροφική: στους επόμενους εννέα αγώνες συγκέντρωσε μόλις 9 βαθμούς, αρκετούς πάντως γιανα εξασφαλίσουν στον ίδιο τη 2η θέση στην τελική βαθμολογία καιστη Λότους ακόμα ένα πρωτάθλημα κατασκευαστών.
Το1974ο Φιτιπάλντι υπέγραψε στηΜακλάρεν. Σε αντίθεση μετα μετέπειτα κατορθώματά της, η ομάδα στηνπρο-Έμο οκτάχρονη ιστορία της είχε να επιδείξει μόλις 8 κερδισμένα γκραν-πρι καιμια δεύτερη θέση κατασκευαστών.
Η σαιζόν φαινόταν να εξελίσσεται σε μάχη στήθος με στήθος ανάμεσα στους δύο οδηγούς της Φερράρι (Ρεγκατσόνι, Λάουντα) καιτοΣέκτερ της Τίρελ. Μετά την ολοκλήρωση του 12ου αγώνα ο Φιτιπάλντι βρισκόταν στην τέταρτη θέση, αλλά κατάφερε μεμια εντυπωσιακή αντεπίθεση στα τρία εναπομείναντα γκραν-πρι να τερματίσει πρώτος στην τελική κατάταξη, ενώ οι αντίπαλοί του υποχρεώνονταν σε αλλεπάλληλες εγκαταλείψεις - ο συνολικός απολογισμός του ήταν 7 πόντιουμ (3 ως νικητής) και 3 ακόμα βαθμολογούμενοι τερματισμοί. Γινόταν έτσι ο πρώτος οδηγός της Μακλάρεν που στεφόταν παγκόσμιος πρωταθλητής, ενώ μαζί με τους βαθμούς του δεύτερου οδηγού Ντένι Χιουλμη ομάδα ανέβαινε για πρώτη φορά στην κορυφή της βαθμολογίας κατασκευαστών.
Παρέμεινε στη βρετανική ομάδα για μία ακόμα χρονιά (1975), προσθέτοντας τρεις νίκες στο παλμαρέ τουκαι τερματίζοντας 2ος στο πρωτάθλημα, πίσω από το Λάουντα που αυτή τη φορά είχε «καθαρίσει» από νωρίς την υπόθεση του τίτλου. Την ίδια σαιζόν εμφανίσθηκε στο πρωτάθλημα μια νέα ομάδα, ηΦιτιπάλντι Οτομότιβ, την οποία είχε ιδρύσει ο αδελφός του Ουΐλσον.
Μετά την ολοκλήρωση της σαιζόν 1975 και ενώ ήταν ίσως το πλέον περιζήτητο όνομα της Φόρμουλα 1, ο Φιτιπάλντι εγκατέλειψε τη Μακλάρεν γιανα ενταχθεί στην ομάδα του αδελφού του.
Στη Φιτιπάλντι Οτομότιβ έμεινε πέντε χρόνια, χωρίς να επαναλάβει τίποτα από την ένδοξη πρώτη πενταετία του στις αγγλικές ομάδες. Καλύτερο αποτέλεσμά του ήταν μια δεύτερη θέση στο Ιντερλάγκος το1978και κάποιοι βαθμολογούμενοι τερματισμοί που αραίωναν όσο περνούσε ο χρόνος. Αποσύρθηκε οριστικά από τη Φόρμουλα 1 μετά το πρωτάθλημα του1980.
Μετά την αποχώρησή του από τη Φόρμουλα 1 αφοσιώθηκε σε διοργανώσεις χαμηλότερου βεληνεκούς. Μεγαλύτερη διάκριση ήταν η νίκη στο (δημοφιλέστατο στην Αμερική) Indy 500 της Ινδιανάποληςτο1993. Σταμάτησε να τρέχει μόλις το1997, μετά την πτώση του ιδιωτικού αεροπλάνουτου - παρά τα σοβαρά τραύματα, κατάφερε να αναρρώσει και στράφηκε στα θεία ως «αναγεννημένος χριστιανός».
Έχει παντρευθεί τρεις φορές και αποκτήσει έξι παιδιά, το τελευταίο το2007! Δραστηριοποιείται επαγγελματικά σε διάφορους τομείς όπως διοργάνωση αγώνων, γεωργικές επιχειρήσεις, παραγωγή πούρωνκ.ά. Μάλιστα μετά τη νίκη τουστο Indy 500, αντί ναπιει ένα ποτήρι γάλα όπως παραδοσιακά κάνουν οι νικητές του αγώνα, ήπιε μία πορτοκαλάδα δικής του παραγωγής για προφανείς διαφημιστικούς λόγους. Η κίνηση αυτή προκάλεσε μεγάλη κατακραυγή κιο Φιτιπάλντι αναγκάσθηκε ναπιειτο γάλα, αφού όμως είχε αποχωρήσει ητηλεόραση. Επίσης, κατά καιρούς πρωταγωνιστεί σε διαφημιστικές καμπάνιες που απευθύνονται στηλατινοαμερικανική αγορά, όπου θεωρείται σημαίνουσα προσωπικότητα.
Βραζιλιάνος
