ΟΓιαν Ντουούγκος (πολωνικά: Jan Długosz) (1 Δεκεμβρίου 1415 - 19 Μαΐου 1480), επίσης γνωστός σταλατινικά ως Γιοάνες Λοντζίνους (Johannes Longinus), ήταν Πολωνός ιερέας, χρονογράφος, διπλωμάτης, στρατιώτηςκαι γραμματέας του Επίσκοπου Ζμπίγκνιεφ Ολεσνίτσκι της Κρακοβίας. Θεωρείται ο πρώτος ιστορικός της Πολωνίας.[10][11]
ΟΓιαν Ντουούγκος είναι πιο γνωστός γιατοAnnales seu cronici incliti regni Poloniae (Χρονικά του διάσημου Βασιλείου της Πολωνίας) σε 12 τόμους καιστηλατινική γλώσσα, καλύπτοντας εκδηλώσεις στη νοτιοανατολική Ευρώπη, αλλά καιστη Δυτική Ευρώπη, από το 965 έως το 1480, το έτος που πέθανε.[12][11]Ο Ντουούγκος συνδύασε χαρακτηριστικά των Μεσαιωνικών χρονικών με στοιχεία ανθρωπιστικής ιστοριογραφίας. Γιατη συγγραφή της ιστορίας του Βασιλείου της Πολωνίας, ο Ντουούγκος χρησιμοποίησε επίσης ρουθηνικά (ρωσικά) χρονικά, συμπεριλαμβανομένων εκείνων πουδεν επέζησαν στην εποχή μας (μεταξύ των οποίων θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η συλλογή των χρονικών του 11ου αιώνα από το Κίεβο στην έκδοση του Πσέμισλ γύρω στο 1100 και οι επισκοπικές συλλογές του Πσέμισλ του 1225-40).
Το έργο του τυπώθηκε για πρώτη φορά το 1701-1703. Αρχικά τυπώθηκε στο τυπογραφείο Γιαν ΣελίγκαστοΝτομπρόμιλ, χρηματοδοτούμενο από τονΓιαν Στσένσνι Χέρμπουρτ.[11] Κάθε φορά πουο Ντουούγκος αναφέρει τον εαυτό τουστο βιβλίο, γράφει γιατον εαυτό τουστο τρίτο πρόσωπο. Ανήκε στοοικόσημο Βιενάβα.
Το 1434, ο θείος του Ντουούγκος, ο πρώτος πάστοραςστοΚουόμπουτσκ, τον διόρισε να αναλάβει τη θέση του ως κανόνα της εκκλησίας του Αγίου Μαρτίνου εκεί. Η πόλη βρισκόταν στο έδαφος τουΟπόλε της Σιλεσίας, αλλά είχε πρόσφατα κατακτηθεί από τονΛαδίσλαο Β΄ Γιαγκελόν. Ο Ντουούγκος έμεινε εκεί μέχρι το 1452 και ίδρυσε το κανονικό μοναστήρι.
Το 1450, ο Ντουούγκος στάλθηκε από τη Βασίλισσα Σοφία του Χαλσχάνυκαιτον βασιλιά Καζίμιρ να διεξαγάγει ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ τουΙωάννη Ουνυάδηκαιτου ευγενή από τηΒοημίαΙωάννη Γίσκρα του Μπράντι, και μετά από έξι ημέρες συνομιλιών τους έπεισαν να υπογράψουν εκεχειρία.
Το 1455, στηνΚρακοβία, εξαπλώθηκε μια πυρκαγιά που κατέστρεψε μεγάλο μέρος της πόλης καιτου κάστρου, αλλά το σπίτι του Ντουούγκος γλύτωσε.
Το 1461, μια πολωνική αντιπροσωπεία, η οποία περιελάμβανε τον Ντουούγκος, συναντήθηκε με εκπροσώπους τουΓεώργιου του ΠοντιέμπραντυστοΜπίτομ της Σιλεσίας. Μετά από έξι ημέρες συνομιλιών, κατέληξαν σε συμμαχία μεταξύ των δύο φατριών. Το 1466, ο Ντουούγκος στάλθηκε στο λεγάτο τουΒρότσουαφ, προκειμένου να προσπαθήσει να αποκτήσει διαβεβαίωση ότι ο κληρονόμος δεν ήταν μεροληπτικός υπέρ τωνΤευτόνων Ιπποτών. Ήταν επιτυχής καιτο 1467 ανέθεσε να διδάξει τονγιοτου βασιλιά.
Ο Ντουούγκος απέρριψε την προσφορά της Αρχιεπισκοπής της Πράγας, αλλά λίγο πριντον θάνατό του διορίστηκε Αρχιεπίσκοπος τουΛβουφ. Αυτός ο διορισμός επιβεβαιώθηκε από τονΠάπα Σίξτος Δ΄ στις 2 Ιουνίου 1480,[13] δύο εβδομάδες μετά το θάνατό του.
Το έργο τουBanderia Prutenorumτου 1448 είναι η περιγραφή τουγιατηΜάχη του Γκρούνβαλνττου 1410, η οποία πραγματοποιήθηκε μεταξύ των χωριών ΓκρούνβαλντκαιΣτέμπαρκ.
Σχετικά πολυμέσα
