(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Γκαετάνο Ντονιτσέττι - Βικιπαίδεια Μετάβαση σしぐまτたうοおみくろん περιεχόμενο

Γκαετάνο Ντονιτσέττι

Από τたうηいーた Βικιπαίδεια, τたうηいーたνにゅー ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκαετάνο Ντονιτσέτι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα σしぐまτたうηいーた
μητρική γλώσσα
Gaetano Donizetti (Ιταλικά)
Γέννηση29  Νοεμβρίου 1797[1][2][3]
Μπέργκαμο[4][5][6]
Θάνατος8  Απριλίου 1848[1][2][7]
Μπέργκαμο[8][5][9]
Αιτία θανάτουμηνιγγίτιδα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια[10]
Τόπος ταφήςΤάφος τたうοおみくろんυうぷしろん Γκαετάνο Ντονιτσέτι[10] κかっぱαあるふぁιいおた Αγία Μαρία ηいーた Μεγαλύτερα τたうοおみくろんυうぷしろん Μπέργκαμο
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Λομβαρδίας κかっぱαあるふぁιいおた της Βενετίας
Εκπαίδευση κかっぱαあるふぁιいおた γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[2][11]
ΣπουδέςΩδείο «Τζοβάνι Μπατίστα Μαρτίνι»
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυνθέτης
Αξιοσημείωτο έργοΤたうοおみくろん ελιξίριο τたうοおみくろんυうぷしろん έρωτα
Λουτσία νにゅーτたうιいおた Λάμερμουρ
Δでるたοおみくろんνにゅー Πασκουάλε
To κορίτσι τたうοおみくろんυうぷしろん Συντάγματος
Μαρία Στουάρντα
Οικογένεια
ΑδέλφιαΤζουζέπε Ντονιτσέτι
Αξιώματα κかっぱαあるふぁιいおた βραβεύσεις
Αξίωμααρχιμουσικός εκκλησιαστικής μουσικής (από 1834)
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής
Τάγμα τたうοおみくろんυうぷしろん Χρυσού Σπιρουνιού
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Οおみくろん Ντομένικο Γκαετάνο Μαρία Ντονιτσέτι (ιταλικά: Gaetano Domenico Maria Donizetti‎‎· 29 Νοεμβρίου 1797, Μπέργκαμο – 8 Απριλίου 1848, Μπέργκαμο) ήταν Ιταλός συνθέτης της εποχής τたうοおみくろんυうぷしろん Ρομαντισμού. Είναι ευρύτερα γνωστός γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん έργο τたうοおみくろんυうぷしろん σしぐまτたうηいーたνにゅー όπερα, πぱいοおみくろんυうぷしろん περιλαμβάνει τις όπερες Λουτσία νにゅーτたうιいおた Λάμερμουρ κかっぱαあるふぁιいおた Τたうοおみくろん ελιξίριο τたうοおみくろんυうぷしろん έρωτα. Μαζί μみゅーεいぷしろん τους Βιντσέντσο Μπελίνι κかっぱαあるふぁιいおた Τζοακίνο Ροσίνι θεωρείται ένας από τους κύριους εκπροσώπους τたうοおみくろんυうぷしろん μみゅーπぱいεいぷしろんλらむだ κάντο.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οおみくろん Ντονιτσέττι γεννήθηκε σしぐまτたうοおみくろん Μπέργκαμο της επαρχίας της Λομβαρδίας· ήταν οおみくろん νεότερος από τたうαあるふぁ τρία παιδιά μιας πτωχής, μικροαστικής οικογένειας. Έλαβε τたうαあるふぁ πρώτα τたうοおみくろんυうぷしろん μαθήματα μουσικής από τたうοおみくろんνにゅー Σίμον Μάυρ, έναν γερμανό οπερατικό συνθέτη, πぱいοおみくろんυうぷしろん απασχολείτο ως μουσικός διευθυντής σしぐまτたうηいーたνにゅー τοπική εκκλησία περί τたうοおみくろん 1802. Αρχικά μέλος της εκκλησιαστικής χορωδίας, καταφέρνει τたうοおみくろん 1806 νにゅーαあるふぁ εισαχθεί μみゅーεいぷしろん υποτροφία σしぐまτたうηいーた νεοσύστατη από τたうοおみくろんνにゅー Μάυρ μουσική σχολή Lezioni Caritatevoli, όπου κかっぱαあるふぁιいおた εκπαιδεύεται σしぐまτたうηいーたνにゅー αντίστιξη κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーた φούγκα.

Λαμβάνοντας παραγγελίες από τたうοおみくろんνにゅー Πάολο Ζάνκα, κάνει τたうαあるふぁ πρώτα τたうοおみくろんυうぷしろん δειλά βήματα σしぐまτたうηいーた σύνθεση· μεταξύ αυτών κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた 4ηいーた τたうοおみくろんυうぷしろん όπερα, ηいーた Zoraida di Granata, πぱいοおみくろんυうぷしろん προκαλεί τたうοおみくろんνにゅー θαυμασμό τたうοおみくろんυうぷしろん θεατρικού επιχειρηματία Ντομένικο Μπαρμπάια. Οおみくろん εいぷしろんνにゅー λόγω ιμπρεσάριος τたうοおみくろんυうぷしろん προσφέρει συμβόλαιο γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー όπερα της Νάπολης κかっぱαあるふぁιいおた σύντομα έργα τたうοおみくろんυうぷしろん αρχίζουν κかっぱαあるふぁιいおた παρουσιάζονται εκεί, αλλά κかっぱαあるふぁιいおた σしぐまτたうηいーた Ρώμη κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろん Μιλάνο. Ηいーた πραγματική αναγνώριση έρχεται περί τたうοおみくろん 1830, μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー όπερα Άννα Μπολένα, πぱいοおみくろんυうぷしろん κάνει πρεμιέρα σしぐまτたうοおみくろん Μιλάνο. Οおみくろん επακόλουθος θρίαμβος ταξιδεύει τたうοおみくろん όνομά τたうοおみくろんυうぷしろん κατά μήκος της Ευρώπης, ενώ ηいーた επόμενή τたうοおみくろんυうぷしろん όπερα, Τたうοおみくろん ελιξίριο τたうοおみくろんυうぷしろん έρωτα (1832), καθιερώνεται αμέσως ως ένα αριστούργημα σしぐまτたうηいーたνにゅー κατηγορία τたうοおみくろんυうぷしろん κωμικού μελοδράματος. Μετά τたうηいーたνにゅー επιτυχία της όπερας Λουκρητία Βοργία (1833), οおみくろん Ντονιτσέττι εξαργυρώνει τたうηいーた φήμη τたうοおみくろんυうぷしろん ακολουθώντας τたうαあるふぁ βήματα τたうοおみくろんυうぷしろん Ροσσίνι κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんυうぷしろん Μπελλίνι: παρουσιάζει σしぐまτたうοおみくろん Παρίσι τたうηいーたνにゅー όπερα Marin Faliero, ωστόσο επισκιάζεται από τους Πουριτανούς τたうοおみくろんυうぷしろん Μπελλίνι. Επιστρέφοντας σしぐまτたうηいーた Νάπολη ηいーた καριέρα τたうοおみくろんυうぷしろん απογειώνεται μみゅーεいぷしろん τたうηいーた Λουτσία νにゅーτたうιいおた Λάμερμουρ, έργο βασισμένο σしぐまτたうηいーた νουβέλα τたうοおみくろんυうぷしろん Γουόλτερ Σしぐまκかっぱοおみくろんτたう Ηいーた νύφη τたうοおみくろんυうぷしろん Λάμερμουρ. Σしぐま' αυτήν οφείλει τたうοおみくろん μεγαλύτερο μέρος της φήμης τたうοおみくろんυうぷしろん κかっぱαあるふぁιいおた αποτελεί συνάμα ακρογωνιαίο λίθο τたうοおみくろんυうぷしろん μみゅーπぱいεいぷしろんλらむだ κάντο, πぱいοおみくろんυうぷしろん τたうηいーたνにゅー κατατάσσει πλάι σしぐまτたうηいーた Νόρμα τたうοおみくろんυうぷしろん Μπελλίνι.

Οおみくろんιいおた παραγγελίες γがんまιいおたαあるふぁ όπερες έρχονται πλέον τόσο από τたうηいーたνにゅー Ιταλία όσο κかっぱαあるふぁιいおた από τたうηいーた Γαλλία. Μεταξύ άλλων γράφει τたうοおみくろんνにゅー Πολιούτο, πぱいοおみくろんυうぷしろん λογοκρίνεται από τις αρχές, καθώς τたうοおみくろん ιερό τたうοおみくろんυうぷしろん θέμα τたうοおみくろんνにゅー καθιστά ανάρμοστο γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーた σκηνή. Κατόπιν τούτου, τたうοおみくろん 1838 εγκαθίσταται σしぐまτたうοおみくろん Παρίσι, όπου κかっぱαあるふぁιいおた συνθέτει μみゅーιいおたαあるふぁ ακόμη επιτυχημένη όπερα, μみゅーεいぷしろん τίτλο La fille du régiment.

Μみゅーεいぷしろん τたうηいーた σύζυγό τたうοおみくろんυうぷしろん, Βιρτζίνια Βασσέλλι, απέκτησαν τρία παιδιά, από τたうαあるふぁ οποία κανένα δでるたεいぷしろんνにゅー επέζησε. Ένα χρόνο μετά τたうοおみくろんνにゅー θάνατο τたうωおめがνにゅー γονιών τたうοおみくろんυうぷしろん χάνει κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーた γυναίκα τたうοおみくろんυうぷしろん, ενώ περί τたうοおみくろん 1843 οおみくろん ίδιος εμφανίζει συμπτώματα σύφιλης κかっぱαあるふぁιいおた πιθανής διπολικής διαταραχής. Τたうοおみくろん 1845 εισάγεται σしぐまεいぷしろん ίδρυμα αποκατάστασης κかっぱαあるふぁιいおた αργότερα μεταφέρεται σしぐまτたうοおみくろん Παρίσι, όπου κかっぱαあるふぁιいおた λαμβάνει τたうηいーたνにゅー απαραίτητη φροντίδα. Πολλοί φίλοι κかっぱαあるふぁιいおた συνάδελφοι τたうοおみくろんνにゅー επισκέπτονται — μεταξύ αυτών κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろん Τζουζέπε Βέρντι. Σύμφωνα μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー επιθυμία τたうοおみくろんυうぷしろん επιστρέφει σしぐまτたうηいーた γενέτειρά τたうοおみくろんυうぷしろん, τたうοおみくろん Μπέργκαμο, όπου κかっぱαあるふぁιいおた — μετά από αρκετά χρόνια σしぐまεいぷしろん κατάσταση ηいーたμみゅーιいおた-άνοιας — αφήνει τたうοおみくろん 1848 τたうηいーたνにゅー τελευταία τたうοおみくろんυうぷしろん πνοή, σしぐまτたうηいーたνにゅー οικία της ευγενούς οικογενείας Σκόττι. Ετάφη αρχικά σしぐまτたうοおみくろん κοιμητήριο τたうοおみくろんυうぷしろん Βαλτέσσε, ωστόσο σしぐまτたうαあるふぁ τέλη τたうοおみくろんυうぷしろん 19οおみくろんυうぷしろん αιώνα ηいーた σしぐまoρός τたうοおみくろんυうぷしろん μεταφέρεται σしぐまτたうηいーた Βασιλική της Σάντα Μαρία Ματζιόρε τたうοおみくろんυうぷしろん Μπέργκαμο, πλάι σしぐまτたうοおみくろん μνήμα τたうοおみくろんυうぷしろん πρώτου τたうοおみくろんυうぷしろん δασκάλου, Σίμον Μάυρ.

  • Il Pigmalione (1816· πρώτη εκτέλεση: 13 Οκτωβρίου 1960, Teatro Donizetti, Μπέργαμο)
  • Olimpiade (1817, ημιτελής, λιμπρέτο τたうοおみくろんυうぷしろん Μεταστάσιο)
  • L'ira di Achille (1817)
  • Enrico di Borgogna (14 Νοεμβρίου 1818, Teatro San Luca, Βενετία)
  • Una follia (17 Δεκεμβρίου 1818, Teatro San Luca, Βενετία -χαμένο έργο)
  • I piccioli virtuosi ambulanti (1819), κωμική μονόπρακτη όπερα
  • Pietro il Grande zar di tutte le Russie ossia Il Falegname di Livonia (26 Δεκεμβρίου 1819, Teatro San Samuele, Βενετία),
  • Le nozze in villa (1820 ή 1821, Teatro Vecchio, Μάντουα)
  • Zoraida di Granata ή Zoraïda di Granata (28 Ιανουαρίου 1822, Teatro Argentina, Ρώμη· αναθεωρ. 7 Ιανουαρίου 1824 σしぐまτたうοおみくろん ίδιο θέατρο)
  • La Zingara (12 Μαΐου 1822, Teatro Nuovo, Νάπολη)
  • La lettera anonima (29 Ιουνίου 1822, Teatro del Fondo, Νάπολη)
  • Chiara e Serafina, ossia I pirati (26 Οκτωβρίου 1822, Σκάλα τたうοおみくろんυうぷしろん Μιλάνου)
  • Alfredo il grande (2 Ιουλίου 1823, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Il fortunato inganno (3 Σεπτεμβρίου 1823, Teatro Nuovo, Νάπολη)
  • L'ajo nell'imbarazzo (4 Φεβρουαρίου 1824, Teatro Valle, Ρώμη)
  • Emilia di Liverpool ή L'eremitaggio di Liverpool (28 Ιουλίου 1824, Teatro Nuovo, Νάπολη)
  • Alahor in Granata (7 Ιανουαρίου 1826, Teatro Carolino, Παλέρμο)
  • Don Gregorio [αναθεώρηση τたうοおみくろんυうぷしろん L'ajo nell'imbarazzo] (11 Ιουνίου 1826, Teatro Nuovo, Νάπολη)
  • Elvida (6 Ιουλίου 1826, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Gabriella di Vergy (1826· πρώτη εκτέλεση: 29 Νοεμβρίου 1869, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Olivo e Pasquale (7 Ιανουαρίου 1827, Teatro Valle, Ρώμη· αναθεωρ. 1 Σεπτεμβρίου 1827, Teatro Nuovo, Νάπολη)
  • Otto mesi in due ore (13 Μαΐου 1827, Teatro Nuovo, Νάπολη)
  • Il borgomastro di Saardam (19 Αυγούστου 1827, Teatro del Fondo, Νάπολη)
  • Le convenienze ed inconvenienze teatrali, επίσης γνωστό κかっぱαあるふぁιいおた ως Viva la mamma (21 Νοεμβρίου 1827, Teatro Nuovo, Νάπολη)
  • L'esule di Roma, ossia Il proscritto (1 Ιανουαρίου 1828, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Emilia di Liverpool [αναθεωρ.] (8 Μαρτίου 1828, Teatro Nuovo, Νάπολη)
  • Alina, regina di Golconda (12 Μαΐου 1828, Teatro Carlo Felice, Γένοβα)
  • Gianni di Calais (2 Αυγούστου 1828, Teatro del Fondo, Νάπολη)
  • Il paria (12 Ιανουαρίου 1829, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Il giovedi grasso ή Il nuovo Pourceaugnac (26 Φεβρουαρίου 1829?, Teatro del Fondo, Νάπολη)
  • Il castello di Kenilworth (6 Ιουλίου 1829, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Alina, regina di Golconda [αναθεωρ.] (10 Οκτωβρίου 1829, Teatro Valle, Ρώμη)
  • I pazzi per progetto (6 Φεβρουαρίου 1830, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Il diluvio universale (28 Φεβρουαρίου 1830, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Imelda de' Lambertazzi (5 Σεπτεμβρίου 1830, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Anna Bolena (26 Δεκεμβρίου 1830, Teatro Carcano, Μιλάνο)
  • Le convenienze ed inconvenienze teatrali [αναθεωρ. τたうοおみくろんυうぷしろん Le convenienze teatrali] (20 Απριλίου 1831, Teatro Canobbiana, Μιλάνο)
  • Gianni di Parigi (1831· πρώτη εκτέλεση: 10 Σεπτεμβρίου 1839, Σκάλα τたうοおみくろんυうぷしろん Μιλάνου)
  • Francesca di Foix (30 Μαΐου 1831, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • La romanzesca e l'uomo nero ή La romanziera e l'uomo nero (18 Ιουνίου 1831, Teatro del Fondo, Νάπολη) (δでるたεいぷしろんνにゅー σώζονται τたうαあるふぁ μέρη πρόζας)
  • Fausta (12 Ιανουαρίου 1832, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Ugo, conte di Parigi (13 Μαρτίου 1832, Σκάλα τたうοおみくろんυうぷしろん Μιλάνου)
  • L'elisir d'amore (12 Μαΐου 1832, Teatro Canobbiana, Μιλάνο)
  • Sancia di Castiglia (4 Νοεμβρίου 1832, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Il furioso all'isola di San Domingo (2 Ιανουραίου 1833, Teatro Valle, Ρώμη)
  • Otto mesi in due ore [αναθεωρ.] (1833, Λιβόρνο)
  • Parisina (17 Μαρτίου 1833, Teatro della Pergola, Φλωρεντία)
  • Torquato Tasso (9 Σεπτεμβρίου 1833, Teatro Valle, Ρώμη)
  • Lucrezia Borgia (26 Δεκεμβρίου 1833, Σκάλα τたうοおみくろんυうぷしろん Μιλάνου)
  • Il diluvio universale [αναθεωρ.] (17 Ιανουαρίου 1834, Teatro Carlo Felice, Γένοβα)
  • Rosmonda d'Inghilterra (27 Φεβρουαρίου 1834, Teatro della Pergola, Φλωρεντία)
  • Maria Stuarda [αναθεωρ.] (Buondelmonte) (18 Οκτωβρίου 1834, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Gemma di Vergy (26 Οκτωβρίου 1834, Σκάλα τたうοおみくろんυうぷしろん Μιλάνου)
  • Maria Stuarda (30 Δεκεμβρίου 1835, Σκάλα τたうοおみくろんυうぷしろん Μιλάνου)
  • Marin Faliero (12 Μαρτίου 1835, Théâtre-Italien, Παρίσι)
  • Lucia di Lammermoor (26 Σεπτεμβρίου 1835, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Belisario (4 Φεβρουαρίου 1836, Teatro La Fenice, Βενετία)
  • Il campanello di notte (1 Ιουνίου 1836, Teatro Nuovo, Νάπολη)
  • Betly, o La capanna svizzera (21 Αυγούστου 1836, Teatro Nuovo, Νάπολη)
  • L'assedio di Calais (19 Νοεμβρίου 1836, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Pia de' Tolomei (18 Φεβρουαρίου 1837, Teatro Apollo, Βενετία)
  • Pia de' Tolomei [αναθεωρ.] (31 Ιουίου 1837, Σενιγκάλια)
  • Betly [αναθεωρ.] (29 Σεπτεμβρίου 1837, Teatro del Fondo, Νάπολη)
  • Roberto Devereux (28 Οκτωβρίου 1837, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Maria de Rudenz (30 Ιανουαρίου 1838, Teatro La Fenice, Βενετία)
  • Gabriella di Vergy [αναθεωρ.] (1838)
  • Poliuto (1838· πρώτη εκτέλεση: 30 Νοεμβρίου 1848, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Pia de' Tolomei [αあるふぁνにゅーαあるふぁθしーた. β΄] (30 Σεπτεμβρίου 1838, Teatro San Carlo, Νάπολη)
  • Lucie de Lammermoor [αναθεωρ. της Lucia di Lammermoor] (6 Αυγούστου 1839, Théâtre de la Renaissance, Παρίσι)
  • Le duc d'Albe (1839· πρώτη εκτέλεση: 22 Μαρτίου 1882, Teatro Apollo, Ρώμη)
  • Lucrezia Borgia [αναθεωρ.] (11 Ιανουαρίου 1840, Σκάλα τたうοおみくろんυうぷしろん Μιλάνου)
  • Poliuto [αναθεωρ.] (Les martyrs) (10 Απριλίου 1840, Όπερα τたうωおめがνにゅー Παρισίων -Salle Le Peletier)
  • La fille du régiment (11 Φεβρουαρίου 1840, Opéra-Comique, Παρίσι)
  • L'ange de Nisida (1839 ?)
  • Lucrezia Borgia [αあるふぁνにゅーαあるふぁθしーた. β΄] (31 Οκτωβρίου 1840, Théâtre-Italien, Παρίσι)
  • La favorite [αναθεωρ. της L'ange de Nisida] (2 Δεκεμβρίου 1840, Όπερα τたうωおめがνにゅー Παρισίων -Salle Le Peletier)
  • Adelia (11 Φεβρουαρίου 1841, Teatro Apollo, Ρώμη)
  • Rita (Deux hommes et une femme· 1841· πρώτη εκτέλεση: 7 Μαΐου 1860, Opéra-Comique, Παρίσι)
  • Maria Padilla (26 Δεκεμβρίου 1841, Σκάλα τたうοおみくろんυうぷしろん Μιλάνου)
  • Linda di Chamounix (19 Μαΐου 1842, Kärntnertortheater, Βιέννη· αναθεωρ. 17 Νοεμβρίου 1842, Théâtre-Italien, Παρίσι)
  • Don Pasquale (3 Ιανουαρίου 1843, Théâtre-Italien, Παρίσι)
  • Maria di Rohan (5 Ιουνίου 1843, Kärntnertortheater, Βιέννη)
  • Dom Sébastien (13 Νοεμβρίου 1843, Όπερα τたうωおめがνにゅー Παρισίων -Salle Le Peletier) [αναθεωρ.] (6 Φεβρουαρίου 1845, Kärntnertortheater, Βιέννη)
  • Caterina Cornaro (18 Ιανουαρίου 1844, Teatro San Carlo, Νάπολη)

Έργα γがんまιいおたαあるふぁ πιάνο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13893362x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//789/11. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. 5,0 5,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Ηいーた Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. www.nytimes.com/2011/09/21/arts/21iht-LOOMIS21.html?pagewanted=all.
  7. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Gaetano-Donizetti. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  8. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  9. encyclopedia2.thefreedictionary.com/Gaetano+Donizetti.
  10. 10,0 10,1 10,2 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. gaetano-donizetti.
  11. CONOR.SI. 18405219.
  • Allitt, John Stewart, Gaetano Donizetti – Pensiero, musica, opere scelte, Milano: Edizione Villadiseriane, 2003
  • Allitt, John Stewart, Donizetti – in the light of romanticism and the teaching of Johann Simon Mayr, Shaftesbury, Dorset, UK: Element Books, 1991. Also see Allitt's website http://www.johnstewartallitt.com/
  • Ashbrook, William: Donizetti and his Operas, Cambridge:Cambridge University Press 1982. Ashbrook also wrote an earlier life entitled Donizetti in 1965.
  • Bini, Annalisa and Jeremy Commons, Le prime rappresentazioni delle opere di Donizetti nella stampa coeva, Milan: Skira, 1997
  • Black, John, Donizetti's Operas in Naples 1822–1848, London: The Donizetti Society, 1982
  • Cassaro, James P., Gaetano Donizetti – A Guide to Research, New York: Garland Publishing. 2000
  • Gossett, Philip, "Anna Bolena" and the Artistic Maturity of Gaetano Donizetti, Oxford: Oxford University Press, 1985
  • Kantner, Leopold M (Ed.), Donizetti in Wien, papers from a symposium in various languages. Primo Ottocento, available from Edition Praesens. (ISBN 3-7069-0006-8)
  • Keller, Marcello Sorce, "Gaetano Donizetti: un bergamasco compositore di canzoni napoletane", Studi Donizettiani, III(1978), 100- 107.
  • Keller, Marcello Sorce, "Io te voglio bene assaje: a Famous Neapolitan Song Traditionally Attributed to Gaetano Donizetti", The Music Review, XLV (1984), no. 3- 4, 251- 264. Also published as: "Io te voglio bene assaje: una famosa canzone napoletana tradizionalmente attribuita a Gaetano Donizetti, La Nuova Rivista Musicale Italiana, 1985, no. 4, 642- 653.
  • Sadie, Stanley (Ed.), The New Grove Dictionary of Music and Musicians, Volume 7, London: Macmillan Publishers Ltd., 2001, pp. 761–796. The 1980 edition article, by William Ashbrook and Julian Budden, was also reprinted in The New Grove Masters of Italian Opera, London: Papermac, 1984, pp. 93–154.
  • Sadie, Stanley (Ed.), The New Grove Dictionary of Opera, Volume 1, London: Macmillan Publishers Ltd., 1997, pp. 1201–1221.
  • Saracino, Egidio (Ed.), Tutti I libretti di Donizetti, Garzanti Editore, 1993.
  • Weinstock, Herbert, Donizetti and the World of Opera in Italy, Paris and Vienna in the First Half of the Nineteenth Century, New York: Random House, 1963.
  • Petténi, Giuliano Donati, Donizetti, Milano: Fratelli Treves Editori, 1930
  • Zavadini, Guuido, Donizetti: Vita – Musiche- Epistolario, Bergamo, 1948

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]