Μερικοί προτεστάντες, όπως οιΚαλβινιστέςκαιοιΛουθηριανοί, αναγνωρίζουν τις πρώτες τέσσερις συνόδους,[1] ενώ οι περισσότεροι Αγγλοκαθολικοί αποδέχονται και τις επτά. Οι συμμετέχοντες ήταν κυρίως Ανατολικοί επίσκοποι - μόνο δέκα έξι δυτικοί επίσκοποι ήταν παρόντες, από τους οποίους εννέα ήταν Ιλλύριοικαι επτά ήταν από την Αφρική, αλλά κανένας δεν ήταν από τηνΙταλία.[2]
Τα ελληνικά πρακτικά της Συνόδου δεν σώθηκαν, αλλά σώθηκε αντίγραφό τους στα λατινικά. Τα πρακτικά μεταφράστηκαν από τα λατινικά στα ελληνικά μόλις το 1985 από τον τότε επίσκοπο Νικοπόλεως & Πρεβέζης Μελέτιο Καλαμαρά.[3]
↑See, e.g. Lutheran–Orthodox Joint Commission, Seventh Meeting, The Ecumenical Councils, Common Statement, 1993, available atLutheran–Orthodox Joint Commission (B. I. 5a. "We agree on the doctrine of God, the Holy Trinity, as formulated by the Ecumenical Councils of Nicaea and Constantinople and on the doctrine of the person of Christ as formulated by the first four Ecumenical Councils.").