Η Ελισάβετ εν Βαυαρία (Elisabeth in Bayern, 25 Ιουλίου 1876 - 23 Νοεμβρίου 1965) ήταν η σύζυγος του Αλβέρτου Α΄ του Βελγίου.
Η Ελισάβετ Γαβριέλλα Βαλέρια Μαρία γεννήθηκε στο Παλάτι του Ποσσενχόφεν στη Βαυαρία στις 25 Ιουλίου 1876 και ήταν κόρη του Κάρολου Θεόδωρου εν Βαυαρία και της Μαρίας Ιωσηφίνας της Πορτογαλίας. Ονομάσθηκε Ελισάβετ προς τιμήν της εκ πατρός θείας της, αυτοκράτειρας Ελισάβετ.
Γνώρισε τον μέλλοντα σύζυγό της Αλβέρτο του Βελγίου, το 1897 στο Ντρε, κατά τη διάρκεια της κηδείας της εκ πατρός θείας της, Σοφίας Καρλόττας. Ο γάμος της Ελισάβετ και του Αλβέρτου έγινε τρία χρόνια αργότερα, στις 2 Οκτωβρίου 1900.
Αν και γεννήθηκε στη Γερμανία, η Βασίλισσα κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου ήταν με το μέρος των Συμμάχων και υπέρ της ανεξαρτησίας του Βελγίου από την αρχή, λέγοντας ότι μεταξύ της οικογένειάς της υπάρχει "ένα σιδερένιο παραπέτασμα που έχει τεθεί για πάντα". Η Βασίλισσα-νοσοκόμα εν μέσω του πολέμου οργάνωνε νοσοκομεία, ενθάρρυνε τους γιατρούς, θεράπευε τους τραυματίες όταν πίστευε ότι είναι απαραίτητο και στήριζε το ηθικό των στρατευμάτων. Ίδρυσε τη Συμφωνική Ορχήστρα του Στρατού.
Στις 17 Φεβρουαρίου 1934 ο Αλβέρτος Α΄ πεθαίνει σε ορειβατικό ατύχημα, αφήνοντας την Ελισάβετ χήρα. Αποσύρεται από τη δημόσια ζωή, έτσι ώστε να μην εμποδίζει τις προσπάθειες της νύφης της και νέας βασίλισσας Άστριντ.
Ωστόσο, τον Αύγουστο του 1935, η Άστριντ σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στην Ελβετία. Η Βασίλισσα Ελισάβετ επέστρεψε στη δημόσια ζωή, προσπαθώντας να στηρίξει τον γιο της και την οικογένειά της και αναλαμβάνοντας πάλι τη θέση της ως πρώτη κυρία της χώρας.
Ως βασιλομήτωρ έγινε προστάτιδα των τεχνών και ήταν γνωστή για τη φιλία της με γνωστούς επιστήμονες, όπως τον Άλμπερτ Αϊνστάιν. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής του Βελγίου από το 1940 έως το 1944, χρησιμοποίησε την επιρροή της ως βασίλισσα και τις γερμανικές σχέσεις της για να βοηθήσει στη διάσωση εκατοντάδων Εβραίων παιδιών από την επέλαση των Ναζί.[1] Μετά τον πόλεμο του απονεμήθηκε το Βραβείο της Δικαίου των Εθνών από την κυβέρνηση του Ισραήλ[2]
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, η Βασίλισσα προκάλεσε διαμάχη με την επίσκεψή της στη Σοβιετική Ένωση, την Κίνα και την Πολωνία, ταξίδια που ώθησαν ορισμένους να την χαρακτηρίσουν ως "Κόκκινη Βασίλισσα".
Η Ελισάβετ πέθανε από έμφραγμα στις 23 Νοεμβρίου 1965 στις Βρυξέλλες σε ηλικία 89 ετών. Τάφηκε στη Βασιλική Κρύπτη της Εκκλησίας της Παναγίας του Λαίκεν.
Η Ελισάβετ το 1900 παντρεύτηκε τον Αλβέρτο Α΄ του Βελγίου και μαζί απέκτησαν τρία παιδιά:
- τον Λεοπόλδο Γ΄ (1901 - 1983) του Βελγίου, νυμφεύτηκε (1) την Άστριντ της Σουηδίας, απέκτησαν 3 παιδιά, και (2) την Μαίρυ Λίλιαν Μπαιλς, απέκτησαν 3 παιδιά.
- τον Κάρολο (1903 - 1983), Κόμη της Φλάνδρας, νυμφεύτηκε τη Ζακλίν Πεϊρεμπρύν. Δεν απέκτησαν παιδιά. Είχε 1 νόθο παιδί από τη σχέση του με την Ζακλίν Βερλύ.
- τη Μαρία Ιωσηφίνα (1906 - 2001), παντρεύτηκε τον Ουμβέρτο Β΄ της Ιταλίας. Απέκτησαν 4 παιδιά.[3]
- 25 Ιουλίου 1876 – 2 Οκτωβρίου 1900: Η Βασιλική Υψηλότητα Δούκισσα Ελισάβετ της Βαυαρίας
- 2 Οκτωβρίου 1900 – 17 Δεκεμβρίου 1909: Η Βασιλική Υψηλότητα Πριγκίπισσα Αλβέρτου του Βελγίου
- 17 Δεκεμβρίου 1909 – 17 Φεβρουαρίου 1934: Η Μεγαλειότητα Της Η Βασίλισσα των Βέλγων
- 17 Φεβρουαρίου 1934 – 23 Νοεμβρίου 1965: Η Μεγαλειότητα Της Βασίλισσα Ελισάβετ του Βελγίου
| Οικόσημο του Βασιλιά Αλβέρτου Α΄ και της Βασίλισσας Ελισάβετ
|
Μονόγραμμα της Βασίλισσας Ελισάβετ του Βελγίου
|
- ↑ Élisabeth en Bavière - her activity to save Jews' lives during the Holocaust, at Yad Vashem website
- ↑ p.70, Horrocks, Brian, Belfield, Eversley, Essame, H., Corps Commander, Magnum Books, London, 1977
- ↑ Marie-José, Queen, Consort of Umberto II, King of Italy. Albert et Elisabeth de Belgique, mes parents.
Σχετικά πολυμέσα
