zza (generic), diq (Southern Zazaki), kiu (Northern Zazaki)
Ζαζάκι (ή αλλιώς Ζαζαϊκή). Πρόκειται γιαμια ομιλούμενη γλώσσα - διάλεκτο στην Ανατολία, ανάμεσα στην περιοχή, που ορίζεται από τους ποταμούς Τίγρη κι Ευφράτη. Ανήκει στην ομάδα βορειο-δυτικών διαλέκτων της Ιρανικής γλώσσας, - τμήμα της ινδοευρωπαϊκής γλώσσας. Ως γλώσσα συσχετίζεται με τις διαλέκτους Κουρδική, Περσική, καιτην Balôchi. Ακριβής αριθμός ατόμων που ομιλούν τη γλώσσα είναι άγνωστος. Οι φυσικοί ομιλητές της γλώσσας υπολογίζονται σε 3 με 6 εκατομμύρια.
Οι ρίζες των κατοίκων της Ζάζα βρίσκονται στην ανατολική Τουρκία. Συνήθως, οι κάτοικοι αναφέρονται ως Κούρδοι, εξαιτίας των σχετικά πρόσφατων γεγονότων στην περιοχή. Αυτό, όμως, δεν είναι σωστό, κι αποτελεί αιτία αντίθεσης από την πλευρά των κατοίκων της Ζάζα αναφορικά μετον κουρδικό λαό. Δεν συνθέτουν μια ομοιόμορφη ομάδα, και αναφορικά μετο θρήσκευμά τους διαχωρίζονται σεδυο κατηγορίες, τους Αλεβίτες, και τους Σουνίτες. Παραδοσιακά, στην περιοχή, είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να έχει κάποιος κοινή θρησκεία με τους υπόλοιπους, παρά κοινή γλώσσα. Μόλις προσφάτως σε Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη έγιναν σοβαρές προσπάθειες να διαχωριστεί η εθνική τους ταυτότητα από τυχόν θρησκευτικές αντιλήψεις.
Μετά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι Τούρκοι, προσπαθώντας να διατηρήσουν μια διαφορετικότητα σε πολιτισμικό και γλωσσικό επίπεδο στα πλαίσια του νέου κράτους, απέτυχαν, με δυσάρεστες συνέπειες. Έτσι, σύντομα, ξεκίνησαν προσπάθειες αφομοίωσης σε πολιτικό επίπεδο, με απώτερο σκοπό να "ενώσουν" τον γενικότερο πληθυσμό σε ένα νέο έθνος, με καθαρή τουρκική ταυτότητα. Αποτέλεσμα αυτής της "πολιτικής" ήταν να απογορευτούν εκδοτικές προσπάθειες και μουσικές παραγωγές σε τοπικές γλώσσες-διαλέκτους. Πέρα από τους Έλληνες, τους Αρμένιους, και τους Εβραίους, καμιά άλλη εθνική μειονότητα δεν υφίσταται επίσημα στην Τουρκία, μετά τηΣυνθήκη της Λωζάνηςτου1923.
Εξαιτίας φυλετικών διακρίσεων από τον τουρκικό στρατό, πολλοί κάτοικοι της Ζάζα αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην δυτική Ευρώπηκαι κυρίως, στηδυτική Γερμανία. Μεγάλωσαν απαλλαγμένοι από το φόβο για τυχόν αντίποινα, καιτη συνειδητή σχέση γλώσσας και ταυτότητας τους. Πολλοί διανοούμενοι έχουν ήδη ξεκινήσει προσπάθειες να επιδοθεί μεγαλύτερη προσοχή σε αυτή τη γλώσσα, και είναι πλέον ενεργητικά αφοσιωμένοι στην διατήρηση τέτοιων στρατηγικών. Μόλις τώρα, είναι σε θέση να κατανοήσουν τον γλωσσικό πλούτο της, χρησιμοποιώντας απλά μια γλώσσα που σιγά - σιγά πεθαίνει. Πράγματι, η Ζαζάκι (ή αλλιώς Ζαζαϊκή) κινδυνεύει με αφανισμό, καθώς πολλά παιδιά δε διδάσκονται την μητρική τους γλώσσα στο σχολείο, ενώ οι ενήλικες αποφεύγουν νατην μιλούν στην καθημερινή τους ζωή, κυρίως λόγω καθαρά οικονομικών ζητημάτων που τους απασχολούν.
