ΗΚαμηλοδρομία είναι ένα δημοφιλές άθλημα στηΔυτική Ασία, τηΒόρεια Αφρική, τοΚέρας της Αφρικής, τοΠακιστάν, τηΜογγολίακαιτηνΑυστραλία. Οι επαγγελματικές καμηλοδρομίες όπως καιοιιπποδρομίες, είναι μια εκδήλωση γιαστοιχήματακαι τουριστική ατραξιόν.
Οικαμήλες μπορούν να τρέξουν με ταχύτητες έως και 65 χλμ/ώρα σε σύντομα σπριντ και μπορούν να διατηρήσουν ταχύτητα 40 χλμ/ώρα γιαμια ώρα. Οι καμήλες ελέγχονται συχνά από παιδιά αναβάτες, αλλά οι ισχυρισμοί για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οδήγησαν σε πανεθνικές απαγορεύσεις γιατην εργασία ανηλίκων σταΗνωμένα Αραβικά ΕμιράτακαιτοΚατάρ. Στις σύγχρονες καμηλοδρομίες, οι καμήλες ελέγχονται συχνά από τηλεκατευθυνόμενα ρομποτικά μαστίγια.
Ένας σημαντικός αγώνας καμήλας είναι το Camel Cup που διεξάγεται στοΆλις Σπρινγκς, το οποίο είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος αγώνας καμηλοδρομίας στην Αυστραλία. Πραγματοποιείται ετησίως και περιλαμβάνει όχι μόνο τους αγώνες με καμήλες, αλλά καιμια συλλογή από πάγκους στην αγορά και άλλη ψυχαγωγία. Ο μεγαλύτερος αγώνας καμήλας με χρηματικό έπαθλο στην Αυστραλία είναι το "The Boulia Desert Sands" με ένα έπαθλο 500.000 δολαρίων Αυστραλίας στοΚουίνσλαντ.
Η καμηλοδρομία είναι ένα αγώνισμα αιώνων, το οποίο ασκείται ως παραδοσιακό άθλημα της Μέσης Ανατολής από τους μεσαιωνικούς χρόνους. Μπορεί τουλάχιστον να αναχθεί στην Αραβική Χερσόνησο του 7ου αιώνα μ.Χ., όπου ήταν ένα λαϊκό άθλημα που ασκούνταν σε κοινωνικές συγκεντρώσεις και φεστιβάλ. [1][2]
Τα παιδιά ευνοούνται συχνά ως τζόκεϊ λόγω του μικρού τους βάρους. Έχει αναφερθεί ότι χιλιάδες παιδιά (μερικά αναφέρονται ως 2 ετών) διακινούνται συνήθως από χώρες όπως τοΑφγανιστάν, τοΜπαγκλαντές, τοΙράν, το Πακιστάν καιτοΣουδάνγια χρήση ως αναβάτες σεαραβικά κράτη του Περσικού Κόλπου. [3]Το 2005, οι εργαζόμενοι στον τομέα της βοήθειας υπολόγισαν ότι υπήρχαν από 5.000 – 40.000 παιδιά αναβάτες στην περιοχή του Περσικού Κόλπου. [4][5]
Πολλά παιδιά τζόκεϊ τραυματίζονται σοβαρά πέφτοντας από τις καμήλες. [6]Τα παιδιά τζόκεϊ ζουνσε καταυλισμούς (που ονομάζονται "ουσμπάχ") κοντά στις πίστες και πολλοί πέφτουν θύματα κακοποίησης. [4] Εκατοντάδες παιδιά έχουν διασωθεί από φάρμες καμηλών στοΟμάν, το Κατάρ καιταΗνωμένα Αραβικά Εμιράτακαι μεταφέρθηκαν πίσω στα αρχικά τους σπίτια ή κρατήθηκαν σε καταφύγια. Πολλοί, ωστόσο, δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τους γονείς τους ή τις οικιακές τους κοινότητες στηΝότια Ασία ή στο Σουδάν. Ορισμένες χώρες έχουν επιβάλει κυρώσεις για όσους διακινούσαν παιδιά τζόκεϊ και διέταξαν τις ευθύνες των ιδιοκτητών γιατην επιστροφή των παιδιών πίσω στις χώρες καταγωγής τους. Ωστόσο, αναφέρουν ότι σε πολλές περιπτώσεις τα παιδιά που διασώθηκαν ήταν εκείνα που είχαν πουληθεί από τους ίδιους τους γονείς τους με αντάλλαγμα χρήματα ή δουλειά στο εξωτερικό. Εάν επέστρεφαν, τα παιδιά θα πωλούνταν ξανά για τους ίδιους σκοπούς. Άλλα παιδιά δεν μιλούσαν τη μητρική τους γλώσσα ή δεν ήξεραν πώς ναζουν έξω από τις φάρμες καμηλών.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ήταν τα πρώτα που απαγόρευσαν τη χρήση παιδιών κάτω των 15 ετών ως αναβάτες σε καμηλοδρομίες όταν οΣεΐχης Hamdan bin Zayed Al Nahyan ανακοίνωσε την απαγόρευση στις 29 Ιουλίου 2002 [7]Το 2009 ταΗΑΕ κατέβαλαν αποζημίωση σε 879 πρώην αναβάτες. [8] Ενώ τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα δήλωσαν ότι επιβάλλουν κυρώσεις σε όσους βρεθούν να χρησιμοποιούν παιδιά ως αναβάτες, το 2010 εθελοντές από την Anti-Slavery International φωτογράφισαν παραβιάσεις της απαγόρευσης. [9] Σήμερα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι η γενέτειρα των σημερινών ρομπότ τζόκεϊ, που έχουν σχεδιαστεί γιανα οδηγούν καμήλες. Το πρωτότυπο σχέδιο είναι μια κοινή προσπάθεια μεταξύ τωνΗΑΕκαι της Ελβετίας. [10][11]
Στο Κατάρ, ο πρώην Εμίρης του Κατάρ, Χαμάντ Αλ Θάνι, απαγόρευσε τα παιδιά τζόκεϊ το 2005 [12]και όρισε ότι, μέχρι το 2007, όλοι οι αγώνες καμήλας θα διευθύνονταν από ρομποτικά τζόκεϊ. [13]