Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 13/05/2010.
Η Κόλαση
Η λέξη Κόλαση, αναφερόμενη στην τιμωρία των αμαρτωλών, προέρχεται από τοΕυαγγέλιοτουΜατθαίου (Ματθ. 25:46), κατά το οποίο ο Ιησούς είπε ότι θα γίνει η κρίση όλων των ανθρώπων, καιοι άσπλαχνοι άνθρωποι "ἀπελεύσονται οὗτοιεἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴναἰώνιον"[1]. Το ουσιαστικό κόλασις παράγεται από το ρήμα κολάζω, που σημαίνει κατά βάση "περιορίζω, περικόπτω", μεταγενέστερα επίσης "ελέγχω, διορθώνω" καικατ' επέκταση "κλαδεύω, τιμωρώ, βλάπτω"[2].
Οι περισσότεροι Χριστιανοί βλέπουν την κόλαση ως αιώνια τιμωρία για τους αμετανόητους αμαρτωλούς, καθώς επίσης καιγιατοδιάβολοκαι τους δαίμονέςτου. Σε αντίθεση μετην έννοια τουκαθαρτηρίου, η καταδίκη στην κόλαση θεωρείται τελική και αμετάκλητη. Εντούτοις, κατά την κύρια άποψη της χριστιανικής πίστης, ο Θάνατος τουΙησούκαιη αποδοχή της αγάπης τουγιατον άνθρωπο επιτρέπει στους αμαρτωλούς που μετανόησαν να αποφύγουν τα βασανιστήρια της κόλασης καινα μοιραστούν την αιωνιότητα μετονΘεό.
Η λέξη "κόλαση" υπάρχει στηνΑγία Γραφή (Ματθ. 25:46), όπως επίσης υπάρχουν σε αυτή πολλοί στίχοι πουτην περιγράφουν έμμεσα:
Καιαντο μάτι σουσε σκανδαλίζει, βγάλ' το· είναι καλύτερο σε σένα να μπεις μέσα στη βασιλεία τού Θεού μονόφθαλμος, παρά έχοντας δύο μάτια να ριχτείς στηγέεννα της φωτιάς· όπου «το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει, καιη φωτιά δεν σβήνει». Επειδή, καθένας θα αλατιστεί με φωτιά. (κατά Μάρκον 9:47).
Ενώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος. (Αποκάλυψη 21:8).
Κατά την Ορθόδοξη θεολογία, ο Θεός δεν έχει κατασκευάσει κάποια Κόλαση ούτε υπάρχει τόπος απ' όπου αυτός απουσιάζει. "Παράδεισος και Κόλαση δεν είναι δυο διαφορετικοί τόποι. Αυτή η εκδοχή είναι ειδωλολατρική. Είναι δύο διαφορετικές καταστάσεις (τρόποι), που προκύπτουν από την ίδια άκτιστη πηγή και βιώνονται ως δυο διαφορετικές εμπειρίες. Ή μάλλον είναι η ίδια εμπειρία, βιούμενη διαφορετικά από τον άνθρωπο, ανάλογα με τις εσωτερικές προϋποθέσεις του".[3]Για παράδειγμα πατέρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας που εξηγούν αυτό το δόγμα φέρεται ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Αυτός παρατηρεί ότι το ίδιο πυρ είναι στο οποίο ο Θεός βαπτίζει τους ανθρώπους, και άλλοτε φωτίζει και άλλοτε τιμωρεί (κολαστικό), ανάλογα μετη διάθεση του καθενός. Και αλλού αναφέρει ότι το φως του Χριστού είναι ένα, αλλά «ου ενιαίος, αλλά διαφόρως μετέχεται…». Κατά τον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο, "Κόλαση είναι η μάστιγα της αγάπης". Επίσης κατά τον Μέγα Βασίλειο, το ίδιο πυρ είναι που άλλους φωτίζει και άλλους καίει. Στην Καθολική θεολογία υπάρχει η διαφορετική αντίληψη του «πουργατορίου» (καθαρτηρίου). Ωστόσο, σχολαστικές αντιλήψεις-ερμηνείες, που διαδόθηκαν μέσω του έργου του Δάντη (Κόλαση), έχουν καθιερώσει την εκδοχή του χωρισμού παραδείσου-κολάσεως, ως δυο διαφορετικών τόπων, κάτι που πλησιάζει την ειδωλολατρική αντίληψη. Σημειώνεται σχετικά ότι η Ορθόδοξη θεολογία είναι "αποφατική", δηλαδή προσπαθεί να δώσει ερμηνείες αποδεσμευόμενη από κατηγορίες της ανθρώπινης σκέψης και από εικόνες των αισθητών πραγμάτων. Αντίθετα, οι ερμηνείες των περισσότερων άλλων χριστιανικών δογμάτων είναι "καταφατικές", θεωρώντας έννοιες όπως η Κόλαση ότι είναι πραγματικότητες κατασκευασμένες από τον Θεό.[4]