ΟΚόμπι Μπιν Μπράιαντ(αγγλικά:Kobe Bean Bryant, 23 Αυγούστου 1978 - 26 Ιανουαρίου 2020) ήταν Αμερικανός διεθνής επαγγελματίας καλαθοσφαιριστήςκαι ένας από τους πιο διακεκριμένους παίχτες στην ιστορία τουΝΒΑ. Αγωνίστηκε στην θέση τουσούτινγκ γκαρντγιατην ομάδα τωνΛος Άντζελες ΛέικερςτουNBAσε όλη την καριέρα τουκαι θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους στην ιστορία του αθλήματος.[1][2][3]
Το ύψος του ήταν 1,98 και το βάρος του 98 κιλά.Ο Μπράιαντ επιλέχθηκε απευθείας από το λύκειο στο NBA από τους Σάρλοτ Χόρνετςτο 1996 και αμέσως έγινε ανταλλαγή στους Λος Άντζελες Λέικερς, όπου πέρασε ολόκληρη την 20ετή καριέρα του. Ήταν γνωστός γιατην εντυπωσιακή του ικανότητα στο σκοράρισμα, την αμυντική του προσήλωση καιτην αδιάκοπη εργατικότητά του. Στην καριέρα του κατάφερε να κερδίσει πολλόυς ατομικούς και ομαδικούς τίτλους.Οι σημαντικότεροι από αυτούς ήταν τα 5 πρωταθλήματα NBA αλλά καιτα 2 χρυσά σεΟλυμπιακούς Αγώνεςμετην εθνική ομάδα καλαθοσφαίρισης τωνΗΠΑ. Ο Μπράιαντ έχασε τραγικά τη ζωή του στις 26 Ιανουαρίου 2020 σε δυστύχημα με ελικόπτερο στο Καλαμπάσας της Καλιφόρνια,μαζί μετην κόρη τουΤζιάνακαι επτά άλλους.Ο θάνατος του προκάλεσε παγκόσμια θλίψη και τιμήθηκε από εκατομμύρια θαυμαστές και συναδέλφους. Η κληρονομιά του Κόμπι Μπράιαντ παραμένει ζωντανή μέσω των επιτευγμάτων του,της επιρροής τουστο άθλημα και της αφοσίωσής τουστην κοινωνία. Αναμφίβολα, θα μείνει στη μνήμη ως ένας από τους μεγαλύτερους καλαθοσφαιριστές όλων των εποχών.
Γεννημένος στηΦιλαδέλφεια της Πενσυλβανία,γιος του πρώην καλαθοσφαιριστή Τζο Μπράιαντ,ο Κόμπι μεγάλωσε στην Ιταλία όπου αγωνίστηκε ο πατέρας του.Ήταν ο μικρότερος από τα τρία παιδιά και μοναχογιός του πατέρα τουκαι της Πάμελα Κοξ. Πήρε το όνομά του από το γνωστό βόειο κρέας τουΚόμπεστηνΙαπωνία,το οποίο παρατήρησαν και τους άρεσε στο μενού ενός εστιατορίου.Ένώ το μεσαίο του όνομα 'Bean' από το ψευδώνυμό του πατέρα του όπου ήταν 'Jellybean'.Όταν ο Kobe ήταν 6 ετών,ο πατέρας του αποσύρθηκε από τον μαγικό κόσμο του NBA και μετακόμισαν στο Ριέτι της Ιταλίας γιανα συνεχίσει την καριέρα του.
Εισήλθε στοΝΒΑ απευθείας από το λύκειο (ονόματι Lower Merion High School), και επιλέχθηκε στο νούμερο 13 τουNBA Ντραφττου1996 από τους Σάρλοτ Χόρνετς. Έκανε το ντεμπούτο του στις 3 Νοεμβρίου 1996 σε αγώνα των Λέικερς με αντίπαλο τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς.[4] Αγωνίστηκε γιατην ομάδα τουΛος Άντζελεςσε ολόκληρη την καριέρα του, κερδίζοντας πέντε πρωταθλήματα ΝΒΑ. Ο τρόπος παιχνιδιού του ήταν παρόμοιος με αυτόν τουΜάικλ Τζόρνταν, μετον οποίο είχε το ίδιο ύψος καιτου οποίου τον τρόπο παιχνιδιού σταδιακά αφομοίωσε. Αυτός ο τρόπος παιχνιδιού ταίριαζε τέλεια μετην προσωπικότητά τουκαιτην τάση τουνα σκοράρει.[5] Είχε όμως επιρροές και από άλλους παίκτες όπως οΌσκαρ Ρόμπερτσον, οΤζέρι ΟυέστκαιοΈλτζιν Μπέιλορ.[6]Το 1997 έγινε στα 19 του ο νεότερος νικητής του διαγωνισμού καρφωμάτων του All Star Game.[7] Είχε επιλεχθεί 16 φορές All-Time Gameκαι 12 φορές στην καλύτερη αμυντική πεντάδα με εννέα φορές στην πρώτη, επίδοση που είναι (από κοινού) ρεκόρ. Ήταν πρώτος σκόρερ της κανονικής περιόδου δύο φορές (το 2005–06 και 2006–07).[8][9]
Το 1996 μαζί μετον Κόμπι Μπράιαντ, στους Λέικερς υπέγραψε καιοΣακίλ Ο'Νιλ. Οι δύο τους οδήγησαν τους Λέικερς σε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα ΝΒΑ από το2000 έως το2002. Η σεζόν 2002–03 ήταν αυτή πουη απουσία σημαντικών στελεχών της ομάδας, του έδωσε αυξημένη ευθύνη καιτον ανέδειξε περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά. Πέτυχε 55 πόντους κατά των Ουίζαρντς και κατέγραψε εννέα αγώνες με περισσότερους από 40 πόντους, 13 με περισσότερους από 35 πόντους, έχοντας μέσο όρο 40,6 πόντους τον Φεβρουάριο του2003.[10]
Μετά την αναχώρηση τουΟ' Νιλ, την περίοδο 2003–04, ο Μπράιαντ έγινε ο θεμέλιος λίθος της ομάδας. Αποτέλεσε τον παίκτη που σημείωσε τους περισσότερους πόντους στο πρωτάθλημα στις περιόδους 2005–06και2006–07.[11][12] Στις 9 Ιανουαρίου 2005, έγινε ο πρώτος καλαθοσφαιριστής μετά τονΟυίλτ Τσάμπερλεϊντο Νοέμβριο του1964, ο οποίος πέτυχε περισσότερους από 45 πόντους σε τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια.[13] Στις 22 Ιανουαρίου 2006 έκανε προσωπικό ρεκόρ πόντων, σκοράροντας 81 κατά τωνΤορόντο Ράπτορς (55 στο δεύτερο ημίχρονο) έχοντας 28 σε 46 προσπάθειες δύο πόντων, 7 εύστοχα τρίποντα, ενώ πρόσθεσε και 18/20 βολές σε 42 λεπτά χρόνου συμμετοχής.[14][15][16] Είναι η δεύτερη καλύτερη επίδοση στο σκοράρισμα στην ιστορία τουΝΒΑ, μετά τους 100 πόντους που σημείωσε οΟυίλτ Τσάμπερλεϊν στις 2 Μαρτίουτου1962με τους Φιλαδέλφεια Ουόριορςμε αντίπαλο τους ΝιουΓιορκ Νικς.[17] Στις 3 Μαρτίου του 2006, ο Μπράιαντ χρειαζόταν δέκα πόντους με αντίπαλο τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορςγιανα γίνει ο νεότερος παίκτης πουθα ξεπερνούσε τους 16.000 πόντους στην ιστορία τουΝΒΑ, πετυχαίνοντας τελικά 42 και δίνοντας τη νίκη στους Λέικερς με 94–106.[18] Εκείνη ήταν καιη καλύτερη χρονιά της καριέρας τουμε 2.832 πόντους, την έβδομη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών καιτον όγδοο καλύτερο μέσο όρο πόντων, με 35,4, ενώ η ομάδα του τερμάτισε έβδομη στην Δύση με ρεκόρ 45–37.[19][20][21]Τη σεζόν 2008–09 κατέκτησε για τέταρτη φορά το πρωτάθλημα νικώντας στους τελικούς τους Ορλάντο Μάτζικ, τουΝτουάιτ Χάουαρντ, παίρνοντας μάλιστα για πρώτη φορά καιτο βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη των τελικών. Τη σεζόν 2009–10 οδήγησε ξανά τους Λέικερς στην κατάκτηση του τίτλου κερδίζοντας το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη των τελικών για δεύτερη φορά στην καριέρα του απέναντι στην τριάδα Γκαρνέτ, Πιρς, Άλεν, από τους οποίους είχε ηττηθεί στους τελικούς στη σεζόν 2007–08 δύο χρόνια νωρίτερα.[22]
Τη σεζόν 2011–12 που ξεκίνησε μόλις το Δεκέμβριο, έκανε μερικές από τις καλύτερες εμφανίσεις του: τον Ιανουάριο του 2012 πέτυχε περισσότερους από σαράντα πόντους σε τέσσερα συνεχή παιχνίδια.[23]Την επόμενη χρονιά απουσίασε το μεγαλύτερο διάστημα της κανονικής περιόδου λόγω τραυματισμού, ενώ τα χρόνια αυτά η πορεία της ομάδας ήταν μακριά από τίτλους.
Ο Μπράιαντ έλαβε το Βραβείο πολυτιμότερου παίκτη (MVP) κατά την αγωνιστική περίοδο ΝΒΑ 2007–08, αφού οδήγησε την ομάδα του στους τελικούς της διοργάνωσης.[24] Είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των Λος Άντζελες Λέικερς και έγινε τρίτος σκόρερ της στην ιστορία του NBA προσπερνώντας τον Μάικλ Τζόρνταν τον Δεκέμβριο του 2014. Μετά την έναρξη της 20ής σεζόν τουμε τους Λέικερς το 2015–16, το οποίο αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο ρεκόρ NBA για τις περισσότερες σεζόν μετην ίδια ομάδα (καταρρίφθηκε αργότερα από τονΝτιρκ Νοβίτσκιμε 21 σεζόν στους Ντάλας Μάβερικς), ο Μπράιαντ ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί στο τέλος της.[11][24]Το 1997 κατέκτησε τον Διαγωνισμό Καρφωμάτων στο NBA (Slam Dunk Contest). Επίσης έχει τέσσερα βραβεία MVP (πολυτιμότερου παίκτη) του, ισοφαρίζοντας έτσι το ρεκόρ μετα περισσότερα στην ιστορία του NBA.[25] Δύο μεγάλα αθλητικά κανάλια στην Αμερική, το Sporting News καιτο TNT ονόμασαν τον Μπράιαντ τον καλύτερο παίκτη της δεκαετίας του 2000.
Με τους Λέικερς το 2015
Η τελευταία του χρονιά συνδυάστηκε μετο χειρότερο ρεκόρ στην ιστορία του συλλόγου (μόνο 17 νίκες στην κανονική περίοδο) αλλά όπου αγωνιζόταν το κοινό φορούσε φανέλες του παίκτη, με τους Λέικερς να τιμούν τον μεγάλο αθλητή στο τέλος της χρονιάς, μετην βασική ομιλία να γίνεται από τονΜάτζικ Τζόνσον.[26]Στο τελευταίο του παιχνίδι ο Μπράιαντ πέτυχε 60 πόντους, στη νίκη των Λέικερς επί τωνΓιούτα Τζαζγια έκτη φορά στην καριέρα του πάνω από αυτό το όριο πόντων, δεύτερος στην ιστορία πίσω από τον Τσάμπερλεϊν. Με αυτό επίσης έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που κατάφερε να πετύχει 60 πόντους (38 ετών και 234 ημερών), ενώ αποτελεί και ρεκόρ τελευταίου αγώνα στην ιστορία του πρωταθλήματος.[27][28] Ήταν η 25η φορά σε αγώνα που ξεπέρασε τους 50 πόντους, τρίτος στην ιστορία, πίσω από τους Τσάμπερλεϊν (118 φορές), Τζόρνταν (31 φορές).[29]
Ο μέσος όρος των 25 πόντων ανά αγώνα στην καριέρα τουτον φέρνει στη 12η θέση όλων των εποχών, ενώ είναι επίσης 8ος σε συνολικά λεπτά συμμετοχής, 3ος σε προσπάθειες εντός πεδιάς και 7ος σε εύστοχα σουτ, 3ος σε εύστοχες βολές και 5ος σε προσπάθειες.[30]Ο συνολικός αριθμός των ριμπάουντ (7.047) καιο αντίστοιχος των ασίστ (6.036) είναι οι καλύτερες επιδόσεις για παίκτη της θέσης του.[31][32] Επιχειρώντας πολλαπλές επιθετικές προσπάθειες σημείωσε σχετικά χαμηλά ποσοστά ευστοχίας (44,7 % σεσουτ δύο πόντων) έχοντας το μεγαλύτερο αριθμό χαμένων προσπαθειών στη ιστορία του πρωταθλήματος,[33] ενώ ήταν επιρρεπής καιστα λάθη, πέμπτος όλων των εποχών.[34]Οι Λέικερς απέσυραν τους αριθμούς 8 και 24 (καιοι δύο αποσύρθηκαν προς τιμήν τουτο 2017).[35] Κατά τη διάρκεια της καριέρας του ήταν από τους πιο ακριβοπληρωμένους παίκτες του πρωταθλήματος.[36]
Το 2008 και το 2012 κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του ΠεκίνουκαιτουΛονδίνου αντίστοιχα ως μέλος της Εθνικής Ομάδας τωνΗ.Π.Α.
Το 2000 αρνήθηκε να παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ επειδή παντρεύτηκε. Αποφάσισε επίσης ναμην παίξει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της FIBAτο 2002. Το 2006 δεν συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIBA το 2006 λόγω χειρουργικής επέμβασης στο γόνατο.
Η καριέρα του Μπράιαντ στις εθνικές ομάδες των Ηνωμένων Πολιτειών ξεκίνησε τελικά το 2007. Ήταν μέλος της Αμερικανικής Εθνικής Ομάδας Ανδρώντο 2007 και της Ομάδας Πρωταθλήματος ΗΠΑ FIBA Americas που τερμάτισε με 10–0 νίκες, κέρδισε το χρυσό και προκρίθηκε στους άνδρες των Ηνωμένων Πολιτειών για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008. Ξεκίνησε και στους 10 αγώνες τωνΗΠΑστο FIBA Americas Championship και είχε κατά μέσο όρο 15,3 πόντους, 2,9 ασίστ, 2,0 ριμπάουντ και 1,6 κλεψίματα ανά παιχνίδι στη διοργάνωση. Στις 23 Ιουνίου 2008, επιλέχθηκε στην Εθνική ομάδα τωνΗΠΑγια τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008. Σημείωσε 20 πόντους, από τους οποίους 13 στο τέταρτο δεκάλεπτο, μαζί με έξι ασίστ, καθώς η ομάδα τωνΗΠΑ νίκησε τηνΙσπανίαμε 118–107 στο παιχνίδι χρυσού μετάλλου στις 24 Αυγούστου 2008, γιατο πρώτο της χρυσό μετάλλιο σε παγκόσμιο διαγωνισμό μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000. Είχε 14,1 πόντους κατά μέσο όρο, 2,2 ριμπάουντ και 2,1 ασίστ. Επανήλθε στην εθνική ομάδα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, όπου κέρδισε άλλο ένα χρυσό μετάλλιο. Ολοκλήρωσε την καριέρα τουστην εθνική ομάδα με ρεκόρ 26–0 σε τρία τουρνουά, κερδίζοντας ένα χρυσό μετάλλιο κάθε φορά.[1][11][37]
Σκοτώθηκε μαζί μετην κόρη τουκαι άλλα 7 άτομα στο Καλαμπάσας τωνΗΠΑ από την πτώση του ελικοπτέρου στο οποίο επέβαιναν στις 26 Ιανουαρίου 2020.[11][38][39]Το NBA τίμησε την μνήμη του μετονομάζοντας το βραβείο του MVP του All-Star Game, το οποίο θα πάρει πλέον το όνομά του.[40] Στις 16 Μαΐου 2021 εισήχθη στοNaismith Memorial Basketball Hall of Fame.[41]Το 2021 συμπεριλήφθηκε στην επετειακή επιλογή των 75 καλύτερων του NBA μετη συμπλήρωση 75 χρόνων ιστορίας του.[42][43]
Στις 29 Νοεμβρίου 2015 ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί από την ενεργό δράση στο τέλος της σεζόν με επιστολή στο theplayerstribune.com.[44] Συγκεκριμένα έγραφε:
«Αγαπημένο μου μπάσκετ,
Από τη στιγμή που φόρεσα τις κάλτσες του πατέρα μουκαι ξεκίνησα νοητά να εκτελώ νικητήρια σουτστο θρυλικό Western Forum, ήξερα πως ένα πράγμα ήταν αληθινό. Σε ερωτεύθηκα. Σε αγάπησα τόσο, πουσου έδωσα τα πάντα. Το μυαλό καιτο κορμί μου, το πνεύμα καιτην ψυχή μου. Ήμουν ένα εξάχρονο παιδί πουσε αγάπησε έντονα. Δεν είδα ποτέ το τέλος του τούνελ. Είδα μόνο τον εαυτό μουνα βγαίνει τρέχοντας από αυτό. Έτρεξα πάνω κάτω σε κάθε παρκέ γιανα κυνηγήσω κάθε μπαλιά. Μου ζήτησες να παλέψω καισου έδωσα την καρδιά μου γιατί μου προσέφερες πολλά περισσότερα.
Έπαιξα με ιδρώτα καιμε πόνο, όχι μόνο επειδή η πρόκληση με καλούσε, αλλά κι επειδή ΕΣΥμε φώναζες. Εκανα τα πάντα γιαΕΣΕΝΑ, γιατί έτσι πρέπει να κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ζωντανός, όσο εσύ με άφησες να νιώσω. Έδωσες σε ένα εξάχρονο παιδί το Laker Dream καιγια πάντα θασε αγαπώ. Όμως, δεν μπορώ νασε αγαπώ τόσο αρρωστημένα για πολύ ακόμα. Αυτή τη χρονιά, είναι ό,τιμου έχει απομείνει γιανασου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μουθατο διαχειριστεί, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή ναπω αντίο.
Και είμαι εντάξει. Είμαι έτοιμος νασε αφήσω να φύγεις. Θέλω νατο γνωρίζεις τώρα, ώστε καιοιδυονα αδράξουμε κάθε στιγμή που μας απόμεινε. Τα καλά καιτα άσχημα. Δώσαμε ο ένας στον άλλο όσα είχαμε. Γνωρίζουμε καιοιδυο, πως ό,τικιαν κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις γυρισμένες κάλτσες, τον κάδο μετα σκουπίδια στη γωνία καιτα πέντε δευτερόλεπτα. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5... 4... 3... 2... 1
Ο Μπράιαντ ήταν παντρεμένος (από το 2001) μετην Βανέσα Λέιν μετην οποία και είχαν αποκτήσει τέσσερα παιδιά.[46]
Το2003 κατηγορήθηκε για σεξουαλική επίθεση από την υπάλληλο ενός ξενοδοχείου στοΚολοράντο. Ανκαιο Μπράιαντ παραδέχτηκε πως συνευρέθηκε μετην ενάγουσα αρνήθηκε πως επρόκειτο για επίθεση. Το Σεπτέμβριο του2004οι κατήγοροι απέσυραν την υπόθεση.[47][48]
Το 2018 ο Μπράιαντ κέρδισε τοAcademy Award for Best Animated Short Filmγιατην ταινία τουDear Basketball.[49]
Λος Άντζελες Λέικερς
Εθνική 
