Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|29|05|2024}}
Οι Λάρητες θεωρούνται γιοί τουΜερκούριουςκαι της Λάρα, και τιμώνταν ευλαβώς από τους αρχαίους Ρωμαίους με μικρά αγάλματα, συνήθως τοποθετημένα σε υψηλά μέρη του σπιτιού, μακρυά από το έδαφος, ή ακόμα καιστην οροφή. Μερικά από τα αγάλματα αυτά βρίσκονταν επίσης σε σταυροδρόμια. Μετον καιρό η επιρροή τους επεκτάθηκε επί των οικιών, της υπαίθρου, της θάλασσας καιτων πόλεων, καθώς συγχωνεύτηκαν με άλλες Ρωμαϊκές θεότητες και πνεύματα προστασίας.
ΟΓκένιους Λόκι θεωρούνταν πως λάμβανε μέρος σε ό,τι συνέβαινε εντός του σπιτιού, και αγάλματά του τοποθετούνταν επίσης στο τραπέζι κατά τη διάρκεια του γεύματος.
Στην πρώιμη Ρωμαϊκή περίδο, σε κάθε σπίτι βρισκόταν τουλάχιστον ένας Λαρήτης. Αργότερα, συνδέθηκαν μετη μορφή τωνΜάνες, θεοτήτων τουΆδη αλλά καιτωνπιο ενάρετων νεκρών προσώπων της οικογένειας. Τελικά, η σύγχώνευση συμπεριέλαβε και τις Πενάτες (άλλες ελάσσονες θεότητες). ΣτηνΎστερη Αρχαιότητα αντιπροσώπευαν τους "ένδοξους νεκρούς" της πόλης και της αυτοκρατορίας της Ρώμης.
Ο ιστορικός Cyril Bailey στο βιβλίο τουΦάσεις στη Θρησκεία της Αρχαίας Ρώμης (Phases in the Religion of Ancient Rome) παρουσιάζει κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με τους Λάρητες. Η εορτή των Λαρητών ήταν γνωστή ως Κομπιτάλια (Compitalia), που αναφέρεται στα σταυροδρόμια. Τα σταυροδρόμια ήταν η παραδοσιακή τοποθεσία όπου παραθέτονταν τιμές στους Λάρητες. Τα σταυροδρόμια έχουν επίσης συνδεθεί μετη μαγεία από την αρχαιότητα.
Ο φιλόλογος Georges Dumezilστο βιβλίο τουΑρχαϊκή Ρωμαϊκή Θρησκεία (Archaic Roman Religion), αναφέρει ότι η λατρεία των Λαρητών περιλάμβανε μικρούς πύργους με ένα βωμό εμπρός τους. Οι αρχαιολόγοι Lesley και Roy Adkins σημειώνουν στο βιβλίο τους Λεξικό της Ρωμαϊκής Θρησκείας (Dictionary of Roman Religion) ότι το ιερό των Λαρητών στα σταυροδρόμια ήταν "ανοιχτό και προς τις τέσσερεις κατευθύνσεις γιανα επιτρέψει το πέρασμα του Λάρητα".
Ο αρχαίος συγγραφέας Οβίδιοςστο έργο τουFausti, αναφέρεται στους Λάρητες ως "νυχτερινοί φύλακες".