Η Λαυρασία (Laurasia)[1] ήταν η βόρεια από τις δύο ηπείρους (η νότια ήταν ηΓκοντβάνα) οι οποίες σχημάτιζαν τηνΠαγγαία 300 με 200 εκατομμύρια χρόνια πριν. Διασπάστηκε από την ήπειρο Γκοντβάνα 200 με 180 εκατομμύρια χρόνια πριν (αρχίζοντας από τα τέλη της Τριαδικής περιόδου) κατά τη διάρκεια διάλυσης της Παγγαίας, και μετά τη διάσπαση μετατοπίστηκε βορειότερα.[2]
Το όνομα συνδυάζει τα ονόματα Λαυρεντία (Laurentia)[2], στηκρατονική περιοχή της Βόρειας Αμερικής, καιτηνΕυρασία. Όπως υποδεικνύει η γεωλογική ονομασία, η Λαυρασία περιλάμβανε τις περισσότερες από τις εκτάσεις που συνθέτουν τις σημερινές ηπείρους του Βόρειου Ημισφαιρίου, κυρίως τη Λαυρεντία (δηλαδή ο πυρήνας της ηπείρου της Βόρειας Αμερικής), Βαλτική, Σιβηρία, Καζακστάν, Βόρεια και Ανατολική Κίνα.
Ανκαιη Λαυρασία είναι περισσότερο γνωστή ως μεσοζωική οντότητα, σήμερα πιστεύεται ότι οι ίδιες ήπειροι που διαμόρφωσαν τη Λαυρασία υπήρξαν ως μία συνεκτική ήπειρος μετά τη διάλυση της Ροδίνιας περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια πριν. Γιανα αποφευχθεί το μπέρδεμα μετη Μεσοζωική ήπειρο, αυτή αναφέρεται ως Πρώτο-Λαυρασία.[2] Πιστεύεται ότι η Λαυρασία δεν διασπάστηκε πριντην επανένωση με τις νότιες ηπείρους ώστε να διαμορφώσουν την προκάμβρια ήπειρο Παννότια, η οποία παρέμεινε μέχρι τις αρχές τουΚαμβρίου. Η Λαυρασία επανασυνδέθηκε, στη συνέχεια διαχωρίστηκε, λόγω των ενεργειών των τεκτονικών πλακών, της μετατόπισης των ηπείρων καιτην επέκταση του θαλάσσιου πυθμένα.[3]
Την Κάμβρια περίοδο, η Λαυρασία βρισκόταν κοντά στον ισημερινό και είχε αρχίσει να διασπάται, μετη Βόρεια Κίνα καιτη Σιβηρία να παρασύρονται βορειότερα απ' ό,τι είχαν βρεθεί άλλες ήπειροι τα προηγούμενα 500 εκατομμύρια χρόνια. Κατά τηΔεβόνια περίοδο, η Βόρεια Κίνα βρισκόταν κοντά στον Αρκτικό κύκλο και παρέμεινε το βορειότερο τμήμα της Γης κατά τη διάρκεια της ΛιθανθρακοφόραςΕποχής των Παγετώνων μεταξύ 300 και 280 εκατομμυρίων χρόνων πριν. Δεν υπάρχει όμως κανένα στοιχείο γιατην ύπαρξη παγετώνων στις βόρειες ηπείρους. Αυτή η ψυχρή περίοδος έλαβε χώρα η επανασύνδεση της Λαυρεντίας και της Βαλτικής μετο σχηματισμό τωνΑπαλάχιωνκαι τεράστια κοιτάσματα άνθρακα, που αποτελούν μεγάλο οικονομικό στήριγμα γιατην οικονομία των γύρω περιοχών, τηΔυτική Βιρτζίνια, τηΒρετανίακαιτηΓερμανία.[3]
Η Σιβηρία κινήθηκε προτα νότια και ενώθηκε μετο Καζακστάν, μια μικρή ηπειρωτική περιοχή που πιστεύεται να έχει δημιουργηθεί κατά τοΣιλούριο από εκτεταμένη ηφαιστειακή δραστηριότητα. Όταν αυτές οι δύο ήπειροι ενώθηκαν, η Λαυρασία είχε σχεδόν ξανασχηματιστεί, καιμετην αρχή του Τριαδικού, η κρατονική μάζα της Ανατολικής Κίνας ενώθηκε μετην ανεπτυγμένη Λαυρασία καθώς συγκρούστηκε μετηνΓκοντβάνα ώστε να σχηματιστεί ηΠαγγαία. Η Βόρεια Κίνα ήταν καιη τελευταία ήπειρος που ενώθηκε μετην Παγγαία.[3]
Γύρω στα 200 εκατομμύρια χρόνια πριν, η Παγγαία άρχισε να διασπάται. Μεταξύ της βορειοανατολικής Αμερικής και της Βορειοδυτικής Αφρικής, ένας νέος ωκεανός σχηματίστηκε - οΑτλαντικός Ωκεανός, μολονότι η Γροιλανδία (δίπλα στη Βόρεια Αμερική) καιη Ευρώπη ήταν ακόμη ενωμένες. Ο διαχωρισμός της Ευρώπης και της Γροιλανδίας συνέβη περίπου 55 εκατομμύρια χρόνια πριν (στα τέλη τουΠαλαιόκαινου). Η Λαυρασία τελικά χωρίστηκε σε όλες τις ηπείρους, γι'αυτό και πήρε την ονομασία: Λαυρεντία (Βόρεια Αμερική σήμερα) και Ευρασία (με εξαίρεση την Ινδία).