ΟΛεύκιος Αντώνιος Σατουρνίνος ήταν Ρωμαίος συγκλητικόςκαι στρατηγός κατά τη διάρκεια της βασιλείας τουΒεσπασιανούκαιτωνγιωντου. Ενώ οκυβερνήτης της επαρχίας κάλεσε σε εξέγερση τηνΆνω Γερμανία, υποκινούμενος από μία προσωπική μνησικακία εναντίον τού ΑυτοκράτοραΔομιτιανού, προκάλεσε μία στάση γνωστή ως Εξέγερση τού Σατουρνίνου, στην οποία συμμετείχαν οι λεγεώνες XIV GeminaκαιXXI Rapax, που στρατοπέδευσαν στοMογοντιάκον (Mάιντς).
Λόγω του γεγονότος ότι ο Σατουρνίνος υποβλήθηκε σεκαταδίκη της μνήμης του μετά την ήττα καιτο τέλος του, είναι δύσκολο να ανακατασκευαστεί η ζωή τουπριν από την εξέγερσή του. ΟΡόναλντ Σάυμ έχει προσφέρει μία πιθανή σειρά αξιωμάτων (cursus honorun) γιατον Κρόνο, με βάση επιγραφές με σβησίματα των σχετικών ημερομηνιών.[1]Το παλαιότερο είναι μία ανθυπατείαστηΜακεδονία, που χρονολογείται περί το 76, καιστη συνέχεια πιθανώς κυβερνήτης στηνΙουδαία από ίσως το 78 έως το 81. Η διακυβέρνηση της Ιουδαίας συνδυάστηκε μετη διοίκηση της Λεγεώνας X Fretensis. Πρώτα προτάθηκε από τονΜπαρτολομέο Μποργκέζι, αλλά αργότερα έγινε αποδεκτό από τον Σάυμ και άλλους, είχε ένα διάστημα (nundinium) ως αντικαταστάτης ύπατοςτο 82 ή το 83.[2]Το 87 ήταν κυβερνήτης της Άνω Γερμανίας.[3]
Τον Ιανουάριο του 89, ο Σατουρνίνος έκανε μία εξέγερση. Περίμενε οι Γερμανοί σύμμαχοί τουνα περάσουν τονΡήνογιανατον υποστηρίξουν, αλλά αυτούς τους εμπόδισε ένα ξαφνικό λιώσιμο των πάγων της επιφάνειας τού ποταμού καιη εξέγερση καταπνίγηκε γρήγορα από τους στρατηγούς τού Δομιτιανού Λεύκιο Άππιο Μάξιμο Νορβανόκαιτον (μελλοντικό Αυτοκράτορα) Τραϊανό. Στη συνέχεια, ο Noρβανός έκαψε τις επιστολές τού Σατουρνίνου, σε μία προσπάθεια να αποφύγει να εμπλέξει άλλους. Ωστόσο, ο Δομιτιανός εκτέλεσε πολλούς άλλους μαζί μετον Σατουρνίνο, εκθέτοντας τα κεφάλια τους σταρόστρα της Ρώμης. Η Λεγεώνα XXI στάλθηκε στηνΠαννονίακαιο Δομιτιανός ψήφισε νόμο, που απαγόρευε δύο λεγεώνες να μοιράζονται το ίδιο στρατόπεδο.[4][5][6]
↑Syme, Ronald (1978). «Antonius Saturninus». Journal of Roman Studies68: 12–21. doi:10.2307/299623. Subscription required.
↑Paul Gallivan ("The Fasti for A. D. 70-96", Classical Quarterly, 31 (1981), σελ. 211) argues that his consulship ought to be dated to 83; however, Werner Eck ("Epigraphische Untersuchungen zu Konsuln und Senatoren des 1.-3. Jh. n. Chr.", Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, 37 (1980), σελ. 51-60) argues for 82. Further discussion can be found in the articles listed by Edward Dabrowa, Legio X Fretensis: A Prosopographical Study of its Officers (I-III c. A.D.) (Στουτγκάρδη: Franz Steiner, 1993), p. 32 n. 88
