ΟΜάγκνους Δ΄ της Νορβηγίας ή Μάγκνους Σίγκουρντσον ή Μάγκνους ο Τυφλός (περί το1115 - 12 Νοεμβρίου1139) βασιλιάς της Νορβηγίας (1130 - 1135και1137 - 1139) ήταν νόθος γιος και διάδοχος τουΣίγκουρντ του Σταυροφόρου. Η περίοδος της βασιλείας του σηματοδοτείται μετην έναρξη της περιόδου του Νορβηγικού εμφυλίου πολέμου ο οποίος διατηρήθηκε μέχρι το 1240.[2]Ο θείος τουΧάραλντ Γκίλλε μετά τον θάνατο του πατέρα του (1130) κατέλαβε το μισό βασίλειο, τα πρώτα χρόνια οι σχέσεις μετον θείο του ήταν ειρηνικές στη συνέχεια ο Μάγκνους αποφάσισε να επιτεθεί στον Χάραλντ. Στην πρώτη μεγάλη σύγκρουση μεταξύ τους στις 9 Αυγούστου 1134 στη μάχη του Χαρλέβ ο Μάγκνους ήταν ο νικητής, ο Χάραλντ δραπέτευσε στη Δανία.
Ο Μάγκνους Δ΄ στη συνέχεια παρά την αντίθετη γνώμη των συμβούλων του αποφάσισε να αποσυρθεί στοΜπέργκενγιανα περάσει τον χειμώνα, αυτό ήταν τελικά ένα τεράστιο λάθος. Ο Χάραλντ Γκίλλε ανασυγκροτήθηκε μετη βοήθεια τουΕρρίκος Β΄ της Δανίας, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα αιφνιδίασε τον Μάγκνους με επίθεση. Η ήττα του Μάγκνους στη μάχη που ακολούθησε στις 7 Ιανουαρίου 1135 ήταν συντριπτική, οι περισσότεροι άντρες του έπεσαν στη μάχη, ο ίδιος ο Μάγκνους Δ΄ τυφλώθηκε, ακρωτηριάστηκε και ρίχτηκε στη φυλακή από τότε του έμεινε το προσωνύμιο "Μάγκνους ο τυφλός".
Ο Μάγκνους τοποθετήθηκε στο αβαείο του Νίνταρχολμ στο νησί του Μάνκχολμεν στο φιόρδ τουΤρόντχαϊμστο οποίο συνέχισε ναζει ως μοναχός. Ο σφετεριστής θείος του Χάραλντ Γκίλλε σκοτώθηκε (1136) από τον Σίγκουρντ Σλέμπ έναν άλλον διεκδικητή του Νορβηγικού θρόνου ο οποίος ανακηρύχτηκε βασιλιάς της Νορβηγίας (1135), γιανα επικυρώσει τα δικαιώματα τουστον θρόνο πήρε μαζί τουτον Μάγκνους τον Τυφλό σαν συμβασιλέα. Οιδυο συμβασιλείς αποφάσισαν να χωρίσουν τις δυνάμεις τους, ο Μάγκνους είχε περισσότερη υποστήριξη στην ανατολική Νορβηγία στην οποία ήταν περισσότερο δημοφιλής. Στημαχητου Μίννι ηττήθηκε από τις δυνάμεις τουΊνγκε Α΄ της Νορβηγίας, στη συνέχεια κατέφυγε στο Γκέταλαντ, από εκεί στη Δανία όπου προσπάθησε να κερδίσει την υποστήριξη του βασιλιά Έρικ του Αλησμόνητου, μια απόπειρα για επίθεση του Δανού βασιλιά απέτυχε.[3]Ο Μάγκνους ο Τυφλός ενώθηκε ξανά με τις δυνάμεις του Σίγκουρντ Σλέμπ αλλά είχαν ελάχιστη υποστήριξη στηΝορβηγία.
Στην τελική μάχη με τις δυνάμεις των βασιλέων Ίνγκε Α΄ καιΣίγκουρντ Β΄ της Νορβηγίας στις 12 Νοεμβρίου 1139 ο Μάγκνους έπεσε στη μάχη του Χόλμενγκρα στο Οσλοφιόρδ, ο φρουρός του προσπάθησε νατον σκοτώσει αλλά μια λόγχη χτύπησε και τους δυο. Ο Μάγκνους Δ΄ τάφηκε στον ναό του Αγίου Χάλβαρντ στοΌσλο, ένα μνημείο ανεγέρθηκε προς τιμή τουστο αγρόκτημα του Στόρενταλ στο Όστφολντ.[2]Ο εμφύλιος πόλεμος στη Νορβηγία διήρκεσε την περίοδο (1130–1240). Στη διάρκεια του πολέμου αυτού έγιναν πολλές συγκρούσεις σε διαφορετική κλίμακα, το υπόβαθρο των συγκρούσεων αυτών ήταν πάντοτε οι Σουηδικοί νόμοι διαδοχής, οι κοινωνικοί κανόνες καιη εχθρότητα ανάμεσα στον βασιλιά καιτην εκκλησία. Η τελική κατάληξη ήταν να δημιουργηθούν στην τελική φάση του εμφυλίου δυο αντιμαχόμενες κοινωνικές ομάδες οιΜπάγκλερκαιοιΜπίκεμπεινερ στις οποίες κάποιος πρίγκιπας διεκδικούσε τον θρόνο από τον νόμιμο βασιλιά.
Μετη σύζυγο τουΧριστίνα της Δανίας, βασίλισσα της Νορβηγίας (1133) την οποία στη συνέχεια χώρισε δεν απέκτησε παιδιά.
Σχετικά πολυμέσα
