Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί.
Προσοχή, το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{πηγές|25|06|2024}}
Μάχη του Κουλίκοβο
Ρωσοταταρικός
Η Μάχη του Κουλίκοβο, I.G. Blinov
Χρονολογία
8 Σεπτεμβρίου, 1380
Τόπος
Πεδιάδα του Κουλίκοβο
Έκβαση
Αποφασιστική ρωσική νίκη
Αντιμαχόμενοι
Συνδυασμένες δυνάμεις της Ρωσίας
Η Χρυσή Ορδή
Ηγετικά πρόσωπα
Ντμίτρι Ντονσκόι
Μαμάι
Δυνάμεις
60.000-80.000
75.000-125.000
Απώλειες
περίπου 40.000 νεκροί ή τραυματίες
Απώλεια σχεδόν ολόκληρης της στρατιάς
ΗΜάχη του Κουλίκοβο (ρωσικά: Куликовская битва, битва на Куликовском поле) πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στους Τάταρο-Μογγόλους (τηΧρυσή Ορδή) και στους Ρώσους. Η μάχη πραγματοποιήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου1380στην πεδιάδα του Κουλίκοβο, κοντά στον ποταμό Ντονκαι είχε ως αποτέλεσμα τη νίκη των Ρώσων. Στον τόπο της μάχης έχει ανεγερθεί εκκλησία-μνημείο, χτισμένη από τον Αλεξέι Σχούτζεβ.
Η Μόσχα, μαζί με πολλές άλλες ρωσικές περιοχές, κατακτήθηκε από τα στρατεύματα τουΜπατού Χαν, εγγονού τουΤζένγκις Χαν κατά τον13ο αιώνακαι κατέστη φορολογικά υποτελής στη Χρυσή Ορδή. Οι Ρώσοι ηγέτες επί μακρόν επεδίωκαν την ανεξαρτησία τους. Υπό τονΔημήτρη Ντονσκόϊ, τοΜεγάλο Δουκάτο της Μόσχας έγινε το ισχυρότερο από τα ρωσικά πριγκιπάτα.
Το 1370 ο Τάταρος πολέμαρχοςΜαμάι ανέλαβε την ηγεσία της Χρυσής Ορδής και αποδέχτηκε τον τίτλο Μέγας Χαν. Καθώς δεν ήταν όμως απόγονος του Τζένγκις Χαν, η θέση του παρέμενε επισφαλής καθώς υπήρχαν νόμιμοι απόγονοι, οι οποίοι θα μπορούσαν να διεκδικήσουν το θρόνο. Ο Μαμάι επεδίωξε να επιβεβαιώσει την κυριαρχία του πάνω στις υποτελείς χώρες της Χρυσής Ορδής. Το 1378 έστειλε στρατεύματα υπό την καθοδήγηση του πολέμαρχου Μουρτζά Μπεγκίς γιανα ενισχύσει την υπακοή του Πρίγκιπα της Μόσχας. Όμως, η στρατιά της Ορδής νικήθηκε στη μάχη του ποταμού Βόζχα καιο Μπεγκίς σκοτώθηκε.
Δύο χρόνια αργότερα ο Μαμάι οδήγησε ο ίδιος τα στρατεύματά τουστη Ρωσία. Πριν από την εισβολή, προχώρησε σε διαπραγματεύσεις μετον δούκα Γιογκάιλα της Λιθουανίαςκαιτον ρώσο πρίγκιπα Ολέγκ του Ριαζάν, ορκισμένο εχθρό του Ντμίτρι. Τα στρατεύματα της Λιθουανίας καιτου Ριαζάν στάλθηκαν γιανα συναντήσουν τους Τατάρους. Ο Μαμάι στρατοπέδευσε στις όχθες τουΝτον, περιμένοντας τους συμμάχους του.
Ο Ντμίτρι κινητοποίησε τα στρατεύματά τουκαι τους συμμάχους τουστην Κόλομνα, γιανα αντισταθεί στην εισβολή. Στη Λάβρα Τρόιτζε-Σέργκιεβα πιθανολογείται ότι συνάντησε τον Άγιο Σέργιο του Ραντονέζ, ο οποίος ευλόγησε τα ρωσικά στρατεύματα γιατη μάχη. Ο Ντμίτρι γνώριζε περί της άφιξης των στρατευμάτων της Λιθουανίας καιτου Ριαζάν, και αποφάσισε ναμην περιμένει, αλλά να επιτεθεί στον Μαμάι αμέσως, πριν αυτός να μπορέσει να ενισχυθεί. Στις 7 Σεπτεμβρίου, 1380, οιΡώσοι διέσχισαν τονΝτον.
Οι συνδυασμένες ρωσικές στρατιές υπό την αρχηγία του Μεγάλου Πρίγκιπα τουΒλαντίμιρ, τουΝτμίτρι Ντονσκόι (του αποκαλούμενου "Ντμίτρυ τουΝτον" μεταγενέστερα) αντιμετώπισαν μια πολύ μεγαλύτερη ταταρική δύναμη υπό την αρχηγία τουΜαμάι, ισχυρού άνδρα της Χρυσής Ορδής. Οι σύμμαχοι του Μαμάι, ο Μεγάλος πρίγκιπας Ολέγκ τουΡυαζάνκαιο Μεγάλος Δούκα Γιογκάιλα της Λιθουανίας έφθασαν αργά στη μάχη. Το ρωσικό έπος Ζαντόνσχινα αναφέρει 150.000 Ρώσους και 300.000 Ταταρο-Μογγόλους, αλλά το πραγματικό μέγεθος της πεδιάδας του Κουλίκοβο δεθα μπορούσε να επιτρέψει τέτοιο μεγάλο αριθμό στρατευμάτων. Οι πιθανότεροι αριθμοί είναι 80.000 Ρώσοι με επτά χιλιάδες επαναστάτες Λιθουανούς και 125.000 Τατάρους.
Το πρωινό της 8ης Σεπτεμβρίου, πυκνή ομίχλη κάλυψε την πεδιάδα του Κουλίκοβο. Η ομίχλη καθάρισε περίπου στις 11 π.μ., και τότε οι δύο στρατιές άρχισαν σχεδόν ταυτόχρονα να κινούνται η μία εναντίον της άλλης.
Η μάχη ξεκίνησε μετη μονομαχία δύο υπέρμαχων. Ο ρώσος υπέρμαχος ήταν οΑλεξάντρ Περεσβέτ, μοναχός από τη Λάβρα Τρόιτσε-Σεργκίγιεβα απεσταλμένος στη μάχη του άγιου Σέργιου. Ο υπέρμαχος της Ορδής ήταν Τεμίρ-μουρζά επίσης Σελή-μπεης. Οι υπέρμαχοι αλληλοσκοτώθηκαν σχεδόν αμέσως, ανκαι σύμφωνα μετον ρωσικό μύθο ο Περεσβέτ έμεινε στη σέλα του, ενώ ο Τεμίρ-μουρζά έπεσε.
Σχεδόν μετά από τρεις ώρες μάχης οι ρωσικές δυνάμεις παρά τις μεγάλες τους απώλειες κατόρθωσαν να κρατήσουν την επίθεση της Ορδής. Το ιππικό του Βλαντιμίρ του Γενναίου, πρίγκιπα του Σέρπουκοβ, υπό την καθοδήγηση του Ντμίτρι Ντομπρόκ πρίγκιπα της Βολυνίας με αστραπιαία αντεπίθεση πέτυχε νίκη επί των δυνάμεων της Ορδής. Ο Μαμάι δραπέτευσε προς τηνΚριμαία, όπου δολοφονήθηκε από τους εχθρούς του, αφήνοντας την ορδή υπό την αρχηγία τουΤοκταμίς.
Η νίκη υπήρξε πρώιμο σημάδι του τέλους του μογγολικού ζυγού, που έληξε περίπου έναν αιώνα αργότερα μετηΜεγάλη παράταξη στον ποταμό Ούγκρα. Ωστόσο, σπουδαιότερη υπήρξε η πνευματική σημασία της γιατην ενοποίηση των ρωσικών λαών. Έχει αναφερθεί πως οι Ρώσοι έφθασαν στο Κουλίκοβο ως πολίτες πριγκιπάτων, αλλά επέστρεψαν ως ενωμένο ρωσικό έθνος.
Προς τιμήν της μνήμης της μάχης ένας ελάσσων πλανήτης, ο2869 Νεπρύαντβαπου ανακαλύφθηκε το 1980 από τονσοβιετικό αστρονόμο Νικολάι Στεπάνοβιτς Τσέρνικ πήρε το όνομα του ποταμού Νεπρύαντβα που διασχίζει το πεδίο της μάχης της 8ης Σεπτεμβρίου, 1380[1].
