Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|2|08|2024}}
Μέσα από τον Σπασμένο καθρέφτη (Såsom i en spegel, 1961) είναι ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία τουΣουηδού σκηνοθέτη Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Είναι πρώτη ταινία του Μπέργκμαν που γυρίστηκε στο νησί του Φόρε.
Ο σουηδικός τίτλος της ταινίας προέρχεται από τηΒίβλο (Προς Κορινθίους Α' 13:12), όπου λέει "Βλέπομεν γαρ άρτι δι' εσόπτρου εν αινίγματι" ("Βλέπομεν σαν διά κατόπτρου και θολά"). Αυτή η φράση αφορά τη κατανόηση του Θεού που έχουμε όταν είμαστε ζωντανοί, εννοώντας ότι θα ξεκαθαρίσει μόνο μετά το θάνατο.
Ο ίδιος ο Μπέργκμαν περιέγραψε την ταινία ως "ταινία δωματίου" - όρος που ύστερα θα χρησιμοποιείται συχνά αναφορικά με τις ταινίες του. Λέγοντας έτσι ο σκηνοθέτης παρέπεμπε καιστα θεατρικά "έργα δωματίου" τουΆουγκουστ Στρίντμπεργκκαιστη "μουσική δωματίου". Η ταινία, λοιπόν, ακολουθώντας τους κανόνες των έργων "δωματίου" εξελίσσεται μέσα σε χρονικό διάστημα μόλις 24 ωρών, με τέσσερεις πρωταγωνιστές και αποκλειστικά στο νησί του Φόρε.
Είναι η πρώτη ταινία της "τριλογίας της πίστης" (θα ακολουθήσουν τοΧειμωνιάτικο φωςκαιΗ σιωπή). Το 1962 η ταινία κέρδισε τοΌσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Ο Μπέργκμαν αφιέρωσε τη ταινία στη τότε γυναίκα του Κέμπι Λαρετέι.
Περιτριγυρισμένη από τον σύζυγο, τον πατέρα καιτον αδελφό της, η Κάριν περνά τις καλοκαιρινές της διακοπές προσπαθώντας να ξορκίσει τα φαντάσματά της, ενώ εισέρχεται όλο καιπιο βαθιά στο σύμπαν της σχιζοφρένειας. Ο κάθε ήρωας στη ταινία υποφέρει μετον τρόπο του, ο καθένας νιώθει μέσα τουμια απέραντη μοναξιά: η Κάριν ταλαιπωρείται λόγω της ανίατης αρρώστιας της, που καταστρέφει την προσωπικότητά της, ο σύζυγός της - λόγω της απελπισμένης αγάπης του προς αυτή και της αδυναμίας τουνατην βοηθήσει. Ο μικρός της αδερφός - γιατί νιώθει την ανάγκη και ταυτόχρονα δυσκολία ναβρει τρόπο να επικοινωνήσει μετο πατέρα τους, και, τέλος ο πατέρας - επειδή συνειδητοποιεί την αδιαφορία και απόσταση πουτον χωρίζουν από τους αγαπημένους ανθρώπους. Σ' αυτή τη περίπτωση το μοναδικό στήριγμα, μοναδική λύση μπορεί να αποτελέσει μόνο η αγάπη.