Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 05/12/2015.
Τοβρέφος είναι ο νέος απόγονος ενός ανθρώπου[1]. Ο όρος βρέφος όταν αναφέρεται στους ανθρώπους είναι συνώνυμος μετον όρο "μωρό" ή "νεογνό". Η λέξη βρέφος μπορεί να αντικατασταθεί από τη λέξη παιδί όταν ο νεαρός απόγονος μάθει να περπατάει.
Βρέφος.
Ο όρος βρέφος τυπικά χρησιμοποιείται για παιδιά ηλικίας από 1 έως 12 μηνών. Ωστόσο από τη γέννηση μέχρι την ηλικία 1 ή 2 ετών μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολλοί εναλλακτικοί ορισμοί. Σε ιατρικό επίπεδο ο όρος νεογνό χρησιμοποιείται για τις πρώτες 28 ημέρες της ζωής ενός βρέφους, είτε το βρέφος έχει προέλθει από πρόωρο τοκετό, είτε από πολλαπλό τοκετό, είτε από φυσιολογικό. Πριντη γέννηση χρησιμοποιείται ο όρος έμβρυο[2]. ΣτοΗνωμένο Βασίλειο, βρέφος (infant) είναι ένας όρος που μπορεί να εφαρμοστεί σε παιδιά σχολικής ηλικίας μεταξύ τεσσάρων και επτά ετών. Με βάση τη νομική ορολογία, η "παιδική ηλικία" ξεκινά από τη γέννηση και συνεχίζει μέχρι την ηλικία των 18 ετών.
Οι ώμοι καιοι γοφοί ενός νεογέννητου είναι ευρέα, η κοιλία προεξέχει ελαφρώς ενώ οι βραχίονες καιτα πόδια είναι σχετικά μεγάλα σε σχέση μετο υπόλοιπο σώμα. Παγκοσμίως, το μέσο συνολικό μήκος του σώματος των νεογέννητων είναι 35,6 έως 50,8 εκατοστά, ανκαισε πρόωρα νεογνά μπορεί να είναι πολύ μικρότερο. Τοσκορ Apgar[3] είναι ένα μέτρο της μετάβασης ενός νεογέννητου από τη μήτρα κατά τη διάρκεια των πρώτων λεπτών μετά τη γέννηση.
Στις αναπτυγμένες χώρες, το μέσο βάρος γέννησης ενός φυσιολογικού νεογνού είναι περίπου 3,4 κιλά, και τυπικά κυμαίνεται σε εύρος από 2.7 έως 4.6 κιλά.
Μετά τις πρώτες 5-7 μέρες ζωής ενός παιδιού το σωματικό βάρος μειώνεται κατά 3-10%[3], και είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της ούρησης, της επαναρρόφησης του υγρού που γεμίζει αρχικά τους πνεύμονες και από μια καθυστέρηση συχνά λίγων ημερών πριν τεθεί ο θηλασμός σε ισχύ. Μετά την πρώτη εβδομάδα, τα υγιή νεογνά πρέπει να κερδίζουν 10-20 γραμμάρια/ημέρα.
Το κεφάλι ενός νεογέννητου είναι πολύ μεγάλο σε σχέση μετο σώμα, καιτο κρανίο είναι τεράστιο σε σχέση μετο πρόσωπο του. Ενώ το ανθρώπινο κρανίο ενός ενήλικα είναι περίπου το ένα έβδομο του συνολικού μήκους του σώματος, το κρανίο ενός νεογέννητου είναι περίπου το ένα τέταρτο. Η κανονική περίμετρος της κεφαλής γιατα νεογέννητα είναι 33-36 cm. Κατά τη γέννηση, πολλές περιοχές του κρανίου του νεογνού δεν έχουν ακόμα μετατραπεί σε οστό, αφήνοντας "μαλακά σημεία", γνωστά ως πηγές (διαστήματα καλυπτόμενα από μεμβράνη στα σημεία συναντήσεως των ραφών τουμη πλήρως οστεοποιημένου κρανίου). Οι δύο μεγαλύτερες είναι οισε σχήμα διαμαντιού, η πρόσθια πηγή, που βρίσκεται στην κορυφή του εμπρόσθιου τμήματος της κεφαλής, καιη μικρότερη οπίσθια πηγή η οποία είναι τριγωνικού σχήματος και βρίσκεται στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Αργότερα στη ζωή του παιδιού, τα οστά θα ενωθούν μεμια φυσική διαδικασία . Μια πρωτεΐνη που ονομάζεται noggin είναι υπεύθυνη γιατην καθυστέρηση σύντηξης του κρανίου ενός βρέφους.
Κατά τη διάρκεια του τοκετού και της γέννας,συχνά γίνονται αλλαγές στο σχήμα του κρανίου του βρέφους γιανα χωρέσει μέσα από το γεννητικό σωλήνα, προκαλώντας μερικές φορές το παιδί να γεννηθεί με παραμορφωμένο ή επίμηκες κεφάλι. Το σχήμα θα διορθωθεί όμως μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες. Ειδικές ασκήσεις συχνά συνιστούνται από τους γιατρούς ώστε να ολοκληρωθεί γρηγορότερα η διαδικασία .
Ορισμένα νεογνά εμφανίζουν μια αραιή τριχοφυΐα στο σώμα που ονομάζεται χνούδι. Μπορεί να είναι ιδιαίτερα αισθητή στην πλάτη, στους ώμους, στο μέτωπο, στα αυτιά καιστο πρόσωπο των πρόωρων βρεφών . Το χνούδι εξαφανίζεται μέσα σε λίγες εβδομάδες. Άλλα βρέφη μπορεί να γεννηθούν με πλήρως αναπτυγμένη τριχοφυΐα του κεφαλιού ενώ άλλα, ιδιαίτερα καυκάσια βρέφη, μπορεί να έχουν πολύ λεπτή τριχοφυΐα ή μπορεί ακόμη καινα είναι φαλακρά. Ανοι γονείς έχουν ανοιχτόχρωμο δέρμα, τα μαλλιά του μωρού μπορεί να είναι ξανθά, ακόμα καιανοι γονείς δεν είναι. Επίσης, το τριχωτό μέρος της κεφαλής μπορεί προσωρινά να εμφανίζει μελανιές ή πρήξιμο, ιδιαίτερα σε άτριχα νεογέννητα, καιη περιοχή γύρω από τα μάτια μπορεί να είναι πρησμένη.
Αμέσως μετά τη γέννηση, το δέρμα ενός νεογέννητου έχει απόχρωση τουγκρικαιτου σκούρου μπλε. Μόλις το νεογέννητο αρχίζει να αναπνέει, συνήθως μέσα σε ένα λεπτό ή δύο, το χρώμα του δέρματος φθάνει τον κανονικό του τόνο. Κατά τη γέννηση, τα νεογνά καλύπτονται από ραβδώσεις αίματος και από μία λευκή ουσία, η οποία υποτίθεται ότι δρα ως αντιβακτηριακό φράγμα. Το νεογέννητο μπορεί επίσης να εμφανίζει μογγολικές κηλίδες, διάφορα άλλα σημάδια, ή ξεφλούδισμα του δέρματος (ιδιαίτερα στους καρπούς, τα χέρια, τους αστραγάλους καιτα πόδια).
Τα γεννητικά όργανα ενός νεογέννητου εμφανίζουν μία σχετική ανάπτυξη και ένα είδος κοκκίνισματος, μετα αρσενικά παιδιά να έχουν ένα ασυνήθιστα μεγάλο όσχεο . Τα στήθη μπορεί επίσης να έχουν διευρυνθεί, ακόμη καισε αρσενικά βρέφη. Αυτό προκαλείται από φυσικές μητρικές ορμόνες και είναι μια προσωρινή κατάσταση. Τα θηλυκά (ακόμη καιτα αρσενικά) μπορούν να αποβάλλουν γάλα από τις θηλές τους (μερικές φορές ονομάζεται witch's milk), ή/καιμια αιματηρή ή γαλακτώδη ουσία από τον κόλπο. Σε κάθε περίπτωση, αυτό θεωρείται φυσιολογικό καιθα εξαφανιστεί μετο χρόνο.
Ο ομφάλιος λώρος ενός νεογέννητου έχει κυανόλευκο χρώμα . Μετά τη γέννηση, ο ομφάλιος λώρος συνήθως κόβεται, αφήνοντας ένα μικρό στέλεχος μήκους 3-5 εκατοστών. Το ομφάλιος στέλεχος θα στεγνώσει, θα μαραθεί,θα γίνει σκούρο, και αυθόρμητα θα πέσει μέσα σε περίπου 3 εβδομάδες. Περιστασιακά, τα νοσοκομεία μπορούν να εφαρμόζουν τριπλή χρωστική μετο ομφάλιο στέλεχος γιατην πρόληψη της μόλυνσης, η οποία μπορεί να χρωματίσει το δέρμα προσωρινά γύρω από το στέλεχος μωβ.
Μετην έναρξη της αναπνοής, χωρίς τη θρέψη καιτην οξυγόνωση μέσω του ομφάλιου λώρου, το νεογέννητο θα πρέπει να αρχίσει να προσαρμόζεται στη ζωή έξω από τη μήτρα. Τα νεογνά μπορούν να αισθάνονται όλες τις διαφορετικές αισθήσεις, αλλά ανταποκρίνονται με περισσότερο ενθουσιασμό στο "μαλακό" χαϊδεύοντας και αγκαλιάζοντας. Απαλό λίκνισμα πέρα δώθε ηρεμεί συχνά ένα βρέφος ενώ κλαίει, όπως γίνεται στο μασάζ καιστα θερμά λουτρά. Τα νεογνά μπορούν να παρηγορηθούν από τονοσηλευτικό προσωπικό, ή μπορεί να χρειαστεί να παρηγορηθούν χρησιμοποιώντας τον αντίχειρά τους, ή μια πιπίλα. Η ανάγκη να θηλάσουν είναι ενστικτώδης (βλ αναρρόφηση στη βιολογία) και επιτρέπει στα νεογέννητα να τραφούν.
φυσιολογικές τιμές ζωτικών ενός βρέφους
πίεση αίματος
συστολική πίεση: 75-100
διαστολική πίεση: 50-70
καρδιακός ρυθμός
120-160
αναπνευστικός ρυθμός
30-60
Τα νεογέννητα έχουν μέτρια όραση και είναι σε θέση να εστιάσουν σε αντικείμενα τα οποία βρίσκονται μόνο 46 εκατοστά ακριβώς μπροστά από το πρόσωπό τους. Ανκαιη απόσταση αυτή είναι ιδιαίτερα μικρή, είναι αρκετή γιατο βρέφος γιανα μπορέσει να κοιτάξει τα μάτια ή τη θηλή του μαστού της μητέρας τουγιατο θηλασμό. Η αντίληψη του βάθους δεν αναπτύσσεται μέχρις ότου το βρέφος αρχίσει να κινείται. Σε γενικές γραμμές, ένα νεογέννητο κλαίει όταν θέλει να τραφεί. Όταν ένα βρέφος δεν κοιμάται, ουτε τρώει ούτε κλαίει τότε είναι σύνηθες να αφιερώσει πολύ χρόνο παρατηρώντας διάφορα αντικείμενα. Συνήθως τα μάτια ενός βρέφους εστιάζουν σε κάτι που είναι λαμπερό, κάτι που εμφανίζει έντονη αντίθεση χρωμάτων, ή κάτι που έχει πολύπλοκο σχήμα. Ωστόσο τα νεογέννητα έχουν μία προτίμηση να παρατηρούν άλλα ανθρώπινα πρόσωπα (δείτε επίσης παιδικά μεταφυσικά και παιδική όραση).
Στη μήτρα το βρέφος μπορεί να ακούσει τόσο τους εσωτερικούς θορύβους, όπως τον ήχο της πέψης καιτον καρδιακό παλμό της μητέρας, όσο και τους εξωτερικούς θορύβους, όπως την ανθρώπινη φωνή, τη μουσική και διάφορους άλλους ήχους. Ως εκ τούτου, ανκαιτα αυτιά του νεογέννητου μπορεί να εμφανίζουν υγρά ή κάποια καταρροή,το μωρό μπορεί να ακούσει τους ήχους πριντη γέννηση. Τα νεογνά συνήθως ανταποκρίνονται πιο εύκολα σεμια γυναικεία φωνή παρά σεμια ανδρική φωνή. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί οι άνθρωποι εν αγνοία τους αυξάνουν τον τόνο της φωνής τους όταν μιλάνε στα νεογέννητα. Ο ήχος από άλλες ανθρώπινες φωνές, ειδικά της μητέρας, μπορεί να έχει μια κατευναστική ή καταπραϋντική επίδραση γιατο νεογέννητο. Αντίθετα,οι δυνατοί ή ξαφνικοί θόρυβοι μπορούν νατο τρομάξουν ή νατο φοβίσουν. Τα μωρά έχει αποδειχθεί ότι προτιμούν τους ήχους που ήταν συνηθισμένα να ακούνε στο προγεννητικό τους περιβάλλον, όπως για παράδειγμα, τη μελωδία ενός τηλεοπτικού προγράμματος της μητέρας τους που παρακολουθούσε τακτικά. Φυσικά, ο ρυθμός της αναπνοής καιο ρυθμός των καρδιακών παλμών της μητέρας είναι ακόμη πιο οικείοι στο νεογέννητο, ως εκ τούτου, θα προτιμήσουν ή θα περιμένουν να τους ακούνε τακτικά για παρατεταμένες χρονικές περιόδους.
Τα μωρά μπορούν να ανταποκριθούν σε διαφορετικές γεύσεις,όπως γλυκό, ξινό, πικρό, αλμυρό αλλά δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση ως προς την γλυκύτητα . Έχει αποδειχθεί ότι τα βρέφη δείχνουν την προτίμησή τους γιατη μυρωδιά των τροφίμων πουη μητέρα τους έτρωγε τακτικά, αφού το αμνιακό υγρό αλλάζει γεύση για κάθε διαφορετική τροφή της μητέρας - όπως συμβαίνει καιμετο μητρικό γάλα.
Το πεπτικό σύστημα των νεογέννητων, το οποίο φυσικά δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ πριν από τη γέννηση,εμπεριέχει ένα πρασινωπό - μαύρο, κολλώδες υλικό που ονομάζεται μηκωνίο. Η λειτουργία του είναι να βρίσκεται στα κόπρανα και επιτρέπει στα έντερα να αναπτυχθούν μέχρι το σημείο όπου μπορούν να επεξεργάζονται γάλα αμέσως μετά την γέννηση. Αυτό το υλικό αποβάλλεται από το παιδί μέσα στις πρώτες ημέρες.
Το κλάμα ενός βρέφους αποτελεί μια μορφή βασικής ενστικτώδους επικοινωνίας .Μετο κλάμα ένα βρέφος προσπαθεί να εκφράσει μια ποικιλία συναισθημάτων όπως πείνα, δυσφορία, υπερδιέγερση,πλήξη, μοναξιά ή το γεγονός ότι θέλουν να ζητήσουν κάτι.
Ο θηλασμός είναι η συνιστώμενη μέθοδος της σίτισης των απογόνων όλων των ανώτερων οργανισμών. Εάν ο θηλασμός δεν είναι δυνατός ή επιθυμητός, μετη βοήθεια του μπιμπερό δίνεται μητρικό γάλα αλλιώς χορηγούνται ειδικά παρασκευάσματα για βρέφη. Τα μωρά γεννιούνται με ένα αντανακλαστικό πιπίλισμα που τους επιτρέπει να εξαγάγουν το γάλα από τις θηλές των μαστών ή από το μπιμπερό, καθώς καιμεμια ενστικτώδη συμπεριφορά γνωστή ως ριζοβολία μετην οποία αναζητούν τη θηλή.
Η επαρκής κατανάλωση τροφίμων σε νεαρή ηλικία είναι ζωτικής σημασίας γιατην ανάπτυξη ενός βρέφους. Από τη γέννηση έως την ηλικία των τεσσάρων μηνών, τα βρέφη πρέπει να καταναλώνουν μητρικό γάλα ή ένα μη τροποποιημένο υποκατάστατο γάλακτος. Καθώς ωριμάζει η διατροφή του βρέφους, τρόφιμα όπως φρούτα, λαχανικά και μικρές ποσότητες κρέατος μπορούν να χορηγηθούν στα παιδιά μετο χέρι.
Καθώς τα βρέφη μεγαλώνουν, τους χορηγούνται συμπληρώματα διατροφής. Πολλοί γονείς επιλέγουν τις εμπορικές, έτοιμα παιδικές τροφές γιανα συμπληρώσουν το μητρικό γάλα ή φόρμουλα γιατο παιδί, ενώ άλλοι γονείς προσαρμόζουν το συνηθισμένο γεύμα τους στις διατροφικές ανάγκες του παιδιού τους. Πλήρες αγελαδινό γάλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από μωρά ηλικίας ενός έτους, αλλά χαμηλότερο σε λιπαρά γάλα δεν πρέπει να παρέχεται έως ότου το παιδί γίνει 2-3 χρονών. Ο απογαλακτισμός είναι μια διαδικασία μέσω της οποίας το μητρικό γάλα εξαφανίζεται από τη διατροφή του βρέφους και αντικαθίσταται από την πρόσληψη στερεών τροφών. Έως ότου τα παιδιά εκπαιδευτούν να χρησιμοποιούν την τουαλέτα,στις βιομηχανικές χώρες φορούν πάνες. Η μετάβαση από τις πάνες στα υφασμάτινα εσώρουχα είναι μια σημαντική μετάβαση από τον όρο "μωρό" στον όρο παιδί. Τα παιδιά χρειάζονται περισσότερο ύπνο από τους ενήλικες, Γιατα νεογέννητα 18 ώρες ύπνου είναι απαραίτητες καιτο ποσοστό του αναγκαίου ύπνου ελαττώνεται καθώς το παιδί μεγαλώνει. Μέχρι να μάθουν τα μωρά να περπατούν, μεταφέρονται μετην αγκαλιά ή μέσα σε βρεφικά καροτσάκια. Οι περισσότερες βιομηχανοποιημένες χώρες έχουν νόμους που απαιτούν τα παιδικά καθίσματα γιατα μωρά σε μηχανοκίνητα οχήματα.