Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 16/06/2012.
Τo παρόν λήμμα αναφέρεται στο έμβρυο των θηλαστικών. Ως έμβρυα όμως θεωρούνται όλων των ειδών ταζυγωτά ή οι εξελίξεις τους.
Έμβρυο ονομάζεται τοθηλαστικόπου βρίσκεται στα πρώιμα στάδια ανάπτυξής του, από τη χρονική στιγμή που ένα γονιμοποιημένο ωάριο διαιρείται μέχρι τη γέννα[1]. Κυρίως τα θηλαστικά κυοφορούν τους απογόνούς τους, άρα η έννοια του εμβρύου τα αφορά άμεσα. Το έμβρυο κυοφορείται στα θηλυκά τα οποία έχουν ειδικό όργανο γιατην κύηση, τημήτρα.
Το έμβρυο προκύπτει από τοζυγωτό, μετά από τον πολλαπλασιασμό καιτην εξειδίκευση των διάφορων κυττάρων. Κατά τη διάρκεια της κυοφορίας το έμβρυο αναπτύσσεται, τα διάφορα κύτταρα σχηματίζουν ιστούς. Ύστερα, οι ιστοί σχηματίζουν όργανα, καιτα όργανα σχηματοποιούν ταβιολογικά συστήματα. Μόλις αναπτυχθούν όλα αυτά, ο οργανισμός αρχίζει να αντιδρά, να λειτουργεί ή αλλιώς ναζει αυτόνομα μόλις επέλθει ο τοκετός.
Ένα 10 χιλιοστών ανθρώπινο έμβρυο στις 5 εβδομάδες.
Η περίοδος κύησης διαφέρει από θηλαστικό σε θηλαστικό. Η κυοφορία του ανθρώπου διαρκεί εννιά μήνες. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η κυοφορία διαρκεί λιγότερο ή περισσότερο, όπως στονελέφανταπουη κυοφορία διαρκεί περίπου δύο χρόνια. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το έμβρυο τρέφεται μέσω τουπλακούντα από τοαίμα της μητέρας. Το έμβρυο βρίσκεται μέσα στη μήτρα σεμια μεμβράνη σε σχήμα σάκου, τοναμνιακό σάκο, και κολυμπάει σε ένα υγρό, τοαμνιακό υγρό. Το μόνο που κρατάει άμεσα συνδεδεμένο το έμβρυο στη μητέρα είναι οομφάλιος λώρος από τον οποίο προκύπτει οομφαλός. Έτσι, το έμβρυο διατηρείται προστατευμένο μέχρι να αναπτύξει όλες τις απαραίτητες ικανότητες προκειμένου να επιβιώσει.
Ανκαιτο έμβρυο δεν έχει άμεση επαφή μετοπεριβάλλον εκτός της μητέρας, ούτε έχει αναπτύξει πλήρως τις αισθήσειςτου, μπορεί να λάβει κάποια ερεθίσματα. Η φυσιολογική του ανάπτυξη εξαρτάται από το τρόπο ζωής της μητέρας, τη σωματική και ψυχική της κατάσταση, μπορεί να αντιληφθεί χάδια ή κινήσεις στην κοιλιά της μητέρας καινα ακούσει τις φωνές και τους θορύβους του εξωτερικού περιβάλλοντος. Όλα τα παραπάνω επηρεάζουν την κύηση και μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στο νέο οργανισμό ή ακόμα καιαποβολή (κύηση)
Μόλις το έμβρυο αναπτυχθεί εγκαταλείπει τη μήτρα καιτον αμνιακό σάκο και εξέρχεται στο εξωτερικό περιβάλλον μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται γέννα. Συνήθως, το έμβρυο έχει πάρει την κατάλληλη στάση πριντη γέννα, μετο κεφάλι προς τη λεκάνη της μητέρας. Η γέννα υποβοηθάται από το αμνιακό υγρό που ξεφεύγει κατά τη διάρκειά της και από συσπάσεις τωνμυών της κοιλιάς της μητέρας. Μόλις γεννηθεί ο οργανισμός, ο ομφάλιος λώρος ξηραίνεται και διαλύεται, αποκόπτοντας το νέο οργανισμό εντελώς από τη μητέρα. Ακόμα και μετά τη γέννα στα περισσότερα είδη θηλαστικών καιστον άνθρωπο ο νεοφερμένος οργανισμός δε μπορεί να επιβιώσει, αλλά χρειάζεται την καθοδήγηση των γονιών του. Γενικά, η αναπαραγωγή στα θηλαστικά δημιουργεί πολύ ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς, τόσο μεταξύ των γονιών, όσο και μεταξύ των γονιών καιτων παιδιών τους, συμβάλλοντας στην κοινωνική συνοχή της ομάδας. Ωστόσο υπάρχουν και μερικές σημαντικές εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα. Οι καρχαρίες τρώνε τα παιδιά τους αντα εντοπίσουν μετά τη γέννα, για αυτό η γέννα είναι πλήρως ανώδυνη, γιαναμην εξαφανιστεί το είδος. Μάλιστα, ενώ κατά τησύλληψη, δημιουργούνται πολλά έμβρυα, λίγο πριντη γέννα, το μεγαλύτερο έμβρυο τρώει όλα τα υπόλοιπα.
Η γέννα στους ανθρώπους είναι μια πολύ επίπονη και επικίνδυνη διαδικασία. Η λεκάνη των περισσότερων θηλαστικών είναι αρκετά μεγάλη, ώστε το έμβρυο να μπορέσει να γεννηθεί χωρίς μεγάλη δυσκολία. Όμως, οι γυναίκες έχουν σχετικά πολύ μικρή λεκάνη, ώστε στη γέννα ναμη χωράει να περάσει το έμβρυο. Το πρόβλημα από βιολογική άποψη αντιμετωπίζεται μετο σπάσιμο της λεκάνης καιμετημη ολοκλήρωση του κρανίου του εμβρύου πριντη γέννα.
Πλέον, μετά τη γέννα ο οργανισμός δε θεωρείται έμβρυο αλλά βρέφος ή μωρό για τους ανθρώπους ή νεογνόγιατα ζώα.
