Το όνομα Ντάρμστατ εμφανίζεται αρχικά προς το τέλος του 11ου αιώνα, έπειτα το Ντάρμουντεστατ. Η Ντάρμστατ απέκτησε δικαιώματα πόλης από τον Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους Λουδοβίκο της Βαυαρίας το 1330. Μετη διάσπαση του Μεγάλου Δουκάτου της Έσσης το 1567, η πόλη έγινε πρωτεύουσα του Λαντγραβιάτου, μετέπειτα Δουκάτου Έσσης-Ντάρμστατ και έδρα των Λαντγράβων του μεταξύ 1567 και 1806 και στη συνέχεια των Δουκών ως το 1918.
Η πόλη αύξησε τον πληθυσμό της κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα από 10.000 σε 72.000 κατοίκους. Μία πολυτεχνική σχολή, που έγινε αργότερα Πολυτεχνείο, γνωστό σήμερα ως Πολυτεχνείο του Ντάρμστατ (TU Darmstadt), ιδρύθηκε το 1877. Στην αρχή του 20ού αιώνα το Ντάρμστατ ήταν σημαντικό κέντρο της κίνησης αρ νουβώ(γερμ. Jugendstil)στο Ματίλντενχεε. Οι ετήσιοι αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί οδήγησαν στην οικοδόμηση της πόλης με αρχιτεκτονικούς θησαυρούς αυτής της περιόδου. Το παλαιό κέντρο πόλης καταστράφηκε κατά ένα μεγάλο μέρος κατά τη βρετανική βομβιστική επιδρομή της 11ης Σεπτεμβρίου του 1944, κατά την οποία σκοτώθηκαν κατ' εκτίμηση 12.300 κάτοικοι και 66.000 έμειναν άστεγοι. Οι περισσότεροι από τους 3.000 Εβραίουςτου Ντάρμστατ δολοφονήθηκαν από τοναζιστικό καθεστώς μεταξύ 1933 και 1945.
Μετά το 1945 αποκαταστάθηκε ηΈσση ως ομόσπονδο κρατίδιο της Γερμανίας καιτο Ντάρμστατ έγινε έδρα μιας από της τρεις διοικητικές περιφέρειες (Regierungsbezirke). Μαζί μετηδιοικητική περιφέρεια Ντάρμστατ(Regierungsbezirk Darmstadt) είναι και έδρα μεγάλων δικαστηρίων.
Το Ντάρμστατ είναι έδρα πολλών επιχειρήσεων τεχνολογίας και ερευνητικών ιδρυμάτων και ανακηρύχθηκε "πόλη της επιστήμης" το 1997. Είναι ευρέως γνωστό ως κέντρο υψηλής τεχνολογίας ευρισκόμενο κοντά στον αερολιμένα της Φρανκφούρτηςκαι επιδεικνύοντας σημαντική δραστηριότητα στη διαστημική ναυπηγική, τη χημεία, την τεχνολογία πληροφορικής, τη βιοτεχνολογία, τις τηλεπικοινωνίες καιτημηχατρονική. ΤοΠολυτεχνείο του Ντάρμστατ είναι ένα από τα σημαντικά τεχνολογικά ιδρύματα της Γερμανίαςκαι είναι ευρέως γνωστό γιατην έρευνα καιτη διδασκαλία των σχολών ηλεκτρολόγων, μηχανολόγων και πολιτικών μηχανικών.
Το παλάτι του Ντάρμστατ βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Ήταν η κατοικία των δούκων της Έσσης-Ντάρμστατ, αργότερα μεγάλο δουκάτο υπό την ανοχή τουΝαπολέοντα. Η Λουίζενπλατς, η μεγαλύτερη πλατεία της πόλης, αποτελεί το κέντρο της πόλης. Το 1844 τοποθετήθηκε στη κέντρο της πλατείας το "Λούντβιγκσμονουμεντ" (στην καθομιλουμένη Langer Ludwig ή Langer Lui, που σημαίνει "μακρύς Λουδοβίκος"), μια στήλη ύψους 33 μέτρων προς τιμήν τουΛουδοβίκου Α΄, πρώτου μεγάλου Δούκα της Έσσης - άλλωστε καιη Λουίζενπλατς πήρε την ονομασία της προς τιμήν της συζύγου του Λουδοβίκου, Λουίζας. Η άλλη μεγάλη πλατεία της πόλης είναι η Μάρκτπλατς (πλατεία της Αγοράς). Τα εναπομείναντα παραδείγματα της περιόδου Γιούγκεντστιλ (αρ νουβώ) βρίσκονται στην περιοχή Ματίλντενχεε, το οποίο δημιουργήθηκε μεταξύ 1897 και 1914, μετο Χόχτσαϊτστουρμ (Πύργος Γάμου), το ρωσικό παρεκκλήσι και τις μεγάλες αίθουσες έκθεσης, καθώς και τις πολλές ιδιωτικές βίλες που χτίστηκαν από τους αρχιτέκτονες του Γιούγκεντστιλ, που είχαν εγκατασταθεί στο Ντάρμστατ. Το ρωσικό παρεκκλήσι χτίστηκε ως ιδιωτικό παρεκκλήσι γιατον τελευταίο τσάρο της Ρωσίας, Νικόλαο τον 2ο, του οποίου η σύζυγος Αλεξάνδρα γεννήθηκε στο Ντάρμστατ. Το Ματίλντεχεε χαρακτηρίστηκε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCOτο 2021.[2]ΤοΒάλντσπιραλε ("δασική σπείρα") χτίστηκε μεταξύ του 1998 και 2000 από τον διάσημο αυστριακό αρχιτέκτονα και ζωγράφο Φρίντενσραϊχ Χούντερτβασερ.
.svg)
Σχετικά πολυμέσα
