Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 24/11/2015.
Οχειρουργός οδοντίατροςκαιοβοηθόςτου κατά τη χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης φρονιμίτη.Οβελιαία τομή γομφίου; 1: μύλη, 2:ρίζα, 3: αδαμαντίνη, 4: οδοντίνη, 5: πολφική κοιλότητα, 6: αιμοφόρα αγγεία και νεύρα, 7: περιοδοντικοί σύνδεσμοι, 8: ριζικός σωλήνας και ακρορρίζιο, 9: φατνιακό οστόΠαλιός εξοπλισμός οδοντιατρείου όπως εκτίθεται στοΜουσείο Ιστορίας Πανεπιστημίου Αθηνώνστην αίθουσα της Οδοντιατρικής Σχολής.
Οδοντιατρική λέγεται ο κλάδος της ιατρικής που ασχολείται μετην μελέτη, διάγνωση, πρόληψη και θεραπεία ασθενειών, διαταραχών και καταστάσεων της στοματικής κοιλότητας, συνήθως που αφορούν την οδοντοφυΐα αλλά καιτοβλεννογόνο του στόματος αλλά καιτων γειτονικών καιτων σχετικών δομών καιιστών, ιδιαίτερα στην γναθοπροσωπική (των γνάθων καιτου προσώπου) περιοχή.[1]Ανκαι κατά κύριο λόγο συνδέεται άμεσα μεταδόντιαο τομέα της οδοντιατρικής δεν περιορίζεται μόνο σ' αυτά, αλλά περιλαμβάνει και άλλες πτυχές του κρανιοπροσωπικού συμπλέγματος, συμπεριλαμβανομένης της κροταφογναθικής άρθρωσηςκαι άλλων υποστηρικτικών δομών. Ο όρος οδοντιατρική προέρχεται από την λέξη οδοντολογία (από τηνΑρχαία Ελληνική λέξη ὀδούς ("δόντι")) - δηλαδή τη μελέτη της δομής, της ανάπτυξης, καιτων ανωμαλιών των δοντιών. Πλέον, συχνά η οδοντιατρική ταυτίζεται μετηνιατρική ειδικότητα της Στοματολογίας (τη μελέτη δηλαδή του στόματος, των διαταραχών καιτων ασθενειών του) επειδή ασχολούνται με κοινό επιστημονικό πεδίο.
Η ιστορία της οδοντιατρικής είναι σχεδόν τόσο παλιά όσο καιη ιστορία της ανθρωπότητας καιτου πολιτισμού μετην πρώτη απόδειξη να χρονολογείται από το 7000 π.Χ.. Ευρήματα από τις πρώτες Χαράπειες περιόδους τουπολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού (3300 π.Χ.) παρουσιάζουν ενδείξεις δοντιών που έχουν τροχιστεί και τοποθετούνται χρονικά πριν από 9000 χρόνια.[2]Η οδοντιατρική χειρουργική θεωρείται ως η πρώτη εξειδικευμένη ιατρική επέμβαση. [3]Ο τίτλος του οδοντιάτρου στην Αρχαία Αίγυπτο απαντάται από την εποχή του Παλαιού Βασιλείου και μετά. Ως πρώτος γνωστός οδοντίατρος είναι ο Hesy-Re ο οποίος έζησε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Φαραώ Ζοζέρ 2600 π.Χ.[4]Οι πρώτες πληροφορίες στην αρχαία ελληνική γραμματεία για της άσκηση της οδοντιατρικής ως ξεχωριστής ειδικότητας μας παρέχονται ήδη από τον Ηρόδοτο (5οαι. π.Χ.) όπου σύμφωνα μετη διήγησή τουστην Αίγυπτο υπήρχε μεγάλο πλήθος ιατρών, μεταξύ των οποίων και ιατροί των δοντιών. Επτά αιώνες αργότερα, ο Γαληνός της Περγάμου (129 - 210 μ.Χ.) αναφέρεται επανειλημμένα σε ειδικούς γιατα δόντια (ὀδοντικούς ἰατροὺς)[5].
Η πλειοψηφία των οδοντιατρικών θεραπειών διεξάγονται γιατην πρόληψη ή τη θεραπεία των δύο πιο κοινών ασθενειών του στόματος που αφορούν τηντερηδόνα (φθορά των δοντιών) καιτηνουλίτιδα (ασθένεια των ούλων). Οι οδοντίατροι μπορούν να πραγματοποιούν οδοντιατρικές θεραπείες όπως οι επανορθωτικές (σφραγίσματα, στεφάνες, γέφυρες), οι προσθετικές (μερικές ή ολικές οδοντοστοιχίες, εμφυτεύματα), ενδοδοντική θεραπεία, περιοδοντική θεραπεία, την εξαγωγή ή χειρουργική αφαίρεση των δοντιών, καθώς καιτη διενέργεια εξετάσεων, ακτινογραφίεςκαι κλινική διάγνωση. Οι οδοντίατροι μπορούν επίσης να συνταγογραφήσουν φάρμακα, όπως αντιβιοτικά, αναλγητικάκαι οποιαδήποτε άλλα φάρμακα χρειάζονται γιατην αντιμετώπιση της εκάστοτε οδοντιατρικής πάθησης των ασθενών.
Επίσης, ρόλος των οδοντιάτρων είναι να ενημερώνουν σχετικά μετην πρόληψη των νόσων του στόματος καιτην καλή στοματική υγιεινή, μέσω της κατάλληλης καθημερινής υγιεινής που πρέπει να έχει ο ασθενής καθώς καιτην τακτική, δύο φορές το χρόνο, επίσκεψη γιαεπαγγελματικό καθαρισμόκαι αξιολόγηση της κλινικής του κατάστασης. Οι συνθήκες της στοματικής κοιλότητας μπορεί να υποδεικνύουν παθήσεις όπως ηοστεοπόρωση, οδιαβήτης ή οκαρκίνος. Πολλές μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι οι ασθένειες τουστοματικού βλεννογόνου (ούλων) συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, καρδιοπάθειαςκαιπρόωρου τοκετού.
Η φοίτηση των οδοντιάτρων διαρκεί πέντε χρόνια, στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Οι οδοντίατροι μετην ολοκλήρωση των σπουδών τους έχουν ολοκληρώσει καιτην πρακτική τους άσκηση. Η περαιτέρω εξειδίκευση είναι προαιρετική.
↑Suddick, RP; Harris, NO (1990). «Historical perspectives of oral biology: a series». Critical Reviews in Oral Biology and Medicine1 (2): 135–51. doi:10.1177/10454411900010020301. PMID2129621.
↑Κουτρούμπας, Δημήτριος (Σεπτέμβριος–Δεκέμβριος 2016). «Οδοντίατροι στην Αρχαιότητα». Οδοντοστοματολογική Πρόοδος: 492.
↑Κουτρούμπας, Δημήτριος (2016). Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο Κόσμο. Ερευνητική Μονογραφία. Αθήνα: Ε.Κ.Π.Α. σελ. 355-358. ISBN978-960-93-8402-5.
