Στηνοικονομολογία, οικονομικός παρεμβατισμός είναι όλοι οι τρόποι πουτο κράτος επηρεάζει την κρατική οικονομία[1]. Συνήθως στα καθεστώτα κρατικού παρεμβατισμού οι αποτυχίες της αγοράς είναι σπάνιες καιτο κράτος επιδιώκει ισότητα κατανομής κρατικών πόρων. Ο οικονομικός παρεμβατισμός που περιορίζει τα ιδιωτικά κεφάλαια έρχεται σε αντίθεση μετοLaissez-faire, όπου όλες οι συναλλαγές γίνονται ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς[2].
Στον κρατικό παρεμβατισμό, οι περισσότερες επιχειρήσεις ή και μέσα παραγωγής ελέγχονται από το κράτος, το οποίο μεριμνά ώστε οι συνθήκες διαβίωσης των πολιτών καιτων εργατών είναι όσο το δυνατό καλύτερες, χωρίς να δίνει ιδιαίτερο βάρος στο κέρδος. Συχνά πολλές κυβερνήσεις αυξάνουν τους φόρους στους πολίτες προκειμένου να δαπανήσουν τα επιπλέον χρήματα γιατην μέριμνα λοιπών συμπολιτών πουδεν έχουν οικονομική ευχέρεια. Μια τέτοια περίπτωση υπήρξε η αναδιάρθρωση των μηχανισμών κρατικών παροχών τωνΗΠΑ από τονΜπιλ Κλίντον[3].
ΗΕλεύθερη αγορά περιορίζεται αισθητά, διότι το κράτος απομακρύνει τους επενδυτές από την χώρα λόγω της υψηλής φορολογίας. Επίσης, οι ιδιώτες αποθαρρύνονται από το κράτος από τοναδρουνμε βάση την επιδίωξη κέρδους. Η κυβέρνηση επηρεάζει ή ελέγχει τη διαμόρφωση των τιμών των καταναλωτικών αγαθών ή καιτων συντελεστών παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης και της εργασίας. Το κράτος μειώνει την επίδραση της προσφοράς και της ζήτησης γιατην επιτυχία ή την αποτυχία διαφόρων επιχειρήσεων, αυξάνοντας παράλληλα την δική του επιρροή καιτον έλεγχο του επί της αγοράς. Η είσοδος ξένων επιχειρήσεων αποθαρρύνεται ή ακόμη και απαγορεύεται καιη ελευθερία μετακίνησης κεφαλαίου δεν υπάρχει. Το νομισματικό σύστημα ελέγχεται εξ'ολοκλήρου από το κράτος καιτο κράτος δεν προστατεύει μόνο τις ελευθερίες του πολίτη[4].
