ΗΠαλμ Μπιτς (Palm Beach) είναι κωμόπολη στην ομώνυμη Κομητεία Παλμ Μπιτς, στηΦλόριντατωνΗΠΑ. Γειτονικές πόλεις είναι ηΓουέστ Παλμ ΜπιτςκαιηΛέικ Γουόρθ. Κατά την απογραφή του 2010 ηΠαλμ Μπιτς είχε μόνιμο πληθυσμό 8.348 κατοίκους. Το 2018 κατατάχθηκε ως ο 27ος πλουσιότερος οικισμός σε όλες τις ΗΠΑ.[4]
Το ναυάγιο του πλοίου «Προβιντένθια» αναφέρεται ως η αιτία γιατην προέλευση του ονόματος του οικισμού, που σημαίνει «Παραλία των φοινίκων»: Το πλοίο αυτό ταξίδευε από τηνΑβάναστοΚάδιθ της Ισπανίαςμε ένα φορτίο καρύδες κοκοφοίνικα, που είχαν συλλεγεί στοΤρινιντάντ και Τομπάγκο της Καραϊβικής, και ναυάγησε κοντά στη σημερινή Παλμ Μπιτς. Πολλοί σπόροι από τις καρύδες φύτρωσαν στην ακτή του μελλοντικού οικισμού ή φυτεύθηκαν κατά μήκος της.[5][6][7] Αναπτύχθηκε έτσι μετον καιρό μια πυκνή συστάδα κοκοφοινίκων στο μέρος που αργότερα ονομάσθηκε Παλμ Μπιτς.
Προτού καθιερωθεί ως θέρετρο από τονΧένρυ Φλάγκλερ[8], ηΠαλμ Μπιτς ήταν ένα αραιοκατοικημένο τμήμα της Λέικ Γουόρθ. Ο πυρήνας του οικισμού δημιουργήθηκε από τα δύο πολυτελή ξενοδοχεία του Φλάγκλερ: το Royal Poinciana Hotel (1894) καιτο Breakers Hotel (1896).
Τα οικόπεδα του Φλάγκλερ αγοράστηκαν από τους επωφελημένους από τη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη της «Επίχρυσης εποχής» (Gilded Age, το αμερικανικό αντίστοιχο της Μπελ Επόκ) καιτο 1902 ο ίδιος ο Φλάγκλερ έκτισε ένα μέγαρο γιατον ίδιο, το «Χουάιτχωλ», και βοήθησε στονα καθιερωθεί η χειμερινή σεζόν τουΠαλμ Μπιτς διατηρώντας ευκαιρίες ψυχαγωγίας για τους φιλοξενούμενους. ΗΠαλμ Μπιτς αναγνωρίσθηκε ως οικισμός το1911.
Μια περιοχή γνωστή ως «Στυξ» (Styx) στέγαζε τους εργάτες που έκτιζαν τα παραπάνω καιτην κωμόπολη, ενώ αργότερα αγοράσθηκε από τον Έντουαρντ Ρ. Μπράντλεϋ καιη εργατική τάξη μετακόμισε στη Γουέστ Παλμ Μπιτς.[9]
ΤοΠαλμ Μπιτς απλώνεται πέρα από τη λιμνοθάλασσα που μοιάζει με ποτάμι.
ΗΠαλμ Μπιτς είναι ο ανατολικότερος οικισμός στη Φλόριντα, μεγεωγραφικές συντεταγμένες πλάτος 26°43΄ Βόρειο και μήκος 80°02΄22 Δυτικό. Βρίσκεται πάνω σε ένα πολύ μακρόστενο επίπεδο νησί με μήκος 29 χιλιόμετρα, που απλώνεται ανάμεσα στον ανοικτό Ατλαντικό Ωκεανό καιτηΛιμνοθάλασσα Λέικ Γουόρθ. Σε κανένα σημείο το νησί δεν ξεπερνά σε πλάτος το 1,2 χιλιόμετρο, ενώ σε κάποια μέρη έχει πλάτος μόλις 150 μέτρα.[10]Το μεσοσταθμικό υψόμετρο του οικισμού είναι μόλις 2,1 μέτρα πάνω από τη μέση επιφάνεια της θάλασσας.
Κατά τηνταξινόμηση KöppenηΠαλμ Μπιτς έχει κλίμα υγρής τροπικής/υποτροπικής σαβάνας, με καυτά υγρά καλοκαίρια και ζεστούς, ξηρότερους χειμώνες.[11][12] Υπάρχει δηλαδή η λεγόμενη «εποχή των βροχών» των τροπικών και υποτροπικών περιοχών. Αυτή στην περίπτωση της Παλμ Μπιτς διαρκεί από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο, οπότε οι τροπικές καταρρακτώδεις βροχές είναι συνηθισμένες, όπως καιοικαταιγίδεςπου δημιουργούνται από κατακόρυφα ρεύματα ανόδου θερμού αέρα. Οι μέσες μέγιστες θερμοκρασίες στην κωμόπολη το θέρος είναι 31 έως 34 °C καιοι μέσες ελάχιστες 25 έως 28 °C. Πάνω από τις μισές ημέρες του καλοκαιριού περιλαμβάνουν μια καταιγίδα το απομεσήμερο και θαλάσσια αύρα που δροσίζει κάπως την υπόλοιπη ημέρα.[13]
Ο χειμώνας φέρνει ηλιόλουστο και πολύ λιγότερο βροχερό καιρό, ενώ οι μέσες μέγιστες θερμοκρασίες είναι 24 έως 28 °C καιοι μέσες ελάχιστες 19 έως 23 °C. Αυτή θεωρείται η κυριότερη τουριστική περίοδος στη περιοχή. Παρά το ότι η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι 1700 χιλιοστόμετρα (τετραπλάσια της Αθήνας), κάποιες φορές οι χειμώνες είναι τόσο ξηροί, ώστε να επιβάλλονται περιορισμοί στην κατανάλωση νερού. Οι ώρες ηλιοφάνειας είναι περισσότερες από 2900 κάθε χρόνο. Τροπικοί κυκλώνες περνούν περιστασιακά από τηνΠαλμ Μπιτς, μετην πλέον πρόσφατη διέλευση με σοβαρές καταστροφές[13][14]το1928.
ΗΠαλμ Μπιτς εξυπηρετείται καλά από σιδηροδρομικό σταθμό (με τρένα τριών διαφορετικών εταιρειών) καιτοΔιεθνές Αεροδρόμιο της Παλμ Μπιτς, που βρίσκονται στην ηπειρωτική ακτή, στοΓουέστ Παλμ Μπιτς. Μέσα στην πόλη όλες σχεδόν οι μετακινήσεις γίνονται μεΙ.Χ. αυτοκίνητα και ταξί. Ταποδήλατα είναι επίσης πολύ συνηθισμένα.
Σχετικά πολυμέσα
