Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/11/2014.
ΗΑβάνα (ισπανικά: La Habana, Λα Αβάνα, παλαιότερη ονομασία San Cristóbal de La Habana), είναι ηπρωτεύουσα της Κούβαςκαι συγχρόνως το σπουδαιότερο οικονομικό, πολιτιστικό και πολιτικό κέντρο της. Είναι η μεγαλύτερη πόλη της Καραϊβικής, μεπληθυσμόπου υπερβαίνει τα 2,2 εκατομμύρια κατοίκους και βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της Κούβας, σε απόσταση 144 χιλιομέτρων από τοΚι Γουέστ της ΦλόριντατωνΗνωμένων Πολιτειών.
Αποτελεί τον σημαντικότερο τουριστικό προορισμό στην Κούβα και έναν από τους πιο δημοφιλείς στηΛατινική Αμερική. Το ιστορικό κέντρο της πόλης, η «παλιά Αβάνα» (ισπανικά: Habana Vieja), ανακηρύχθηκε το 1982 ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από τηνUNESCO.[4]
Οι κάτοικοι της Αβάνας ονομάζονται Αμπανέρος (Habaneros).
Το οικόσημο της Αβάνας, στην Κούβα, αποτελείται από τρία κάστρα που αντιπροσωπεύουν τα τρία κάστρα που υπερασπίζονταν την πόλη—δηλαδή, το Κάστρο Φουέρζα, το Κάστρο Μόρο καιτο Κάστρο Πούντα. Το κλειδί αντιπροσωπεύει ότι η Αβάνα ήταν η πύλη προς τον Νέο Κόσμο. Η ασπίδα, που στηρίζεται από ένα κλαδί βελανιδιάς στη μία πλευρά και ένα δάφνινο στεφάνι από την άλλη, συμβολίζει τη δύναμη του έθνους, ενώ το δάφνινο στεφάνι, την τιμή καιτη δόξα. Αυτά τα σύμβολα αντιπροσωπεύουν τα δικαιώματα του ανθρώπου.[5][6]
Η Αβάνα είναι το πολιτιστικό κέντρο της Κούβας. Προσφέρει μουσεία, παλάτια, δημόσιες πλατείες, λεωφόρους, εκκλησίες, φρούρια (συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου οχυρωματικού συγκροτήματος στην Αμερική που χρονολογείται από τον 16ο έως τον 18ο αιώνα).
Η ευρύτερη περιοχή που καταλαμβάνει σήμερα η Αβάνα, εξερευνήθηκε για πρώτη φορά από τον Σεβαστιανό ντε Οκάμπο (Sebastián de Ocampo) το1509, ο οποίος καιτην ονόμασε "Πουέρτο ντε Καρένας". Το1515, ο Ισπανός εξερευνητής Ντιέγο Βελάσκεθ ντε Κουεγιάρ ίδρυσε ένα λιμάνιμετο όνομα Άγιος Χριστόφορος της Αβάνας, στη νότια πλευρά της Κούβας, ωστόσο η ακαταλληλότητα της βαλτώδους αυτής περιοχής, που επιπλέον δεν διέθετε ευνοϊκό κλίμα, οδήγησε το1519στην εγκατάλειψή της καιτη μετακίνηση στη σημερινή περιοχή της Αβάνας, στο βόρειο τμήμα της χώρας, γνωστή τότε μετην ονομασία Πουέρτο Καρένας. Το λιμάνι της και γενικότερα η γεωγραφική της θέση, ευνόησε την ανάπτυξή της, αποτελώντας σύντομα σημαντικό πόλο έλξης. Ως σπουδαίο εμπορικό λιμάνι, γιατα ισπανικά πλοία, η Αβάνα αποτέλεσε συχνά στόχο επιθέσεων από πειρατές ή Γάλλους, Ολλανδούς και Άγγλους κουρσάρους, κυρίως κατά τη διάρκεια του16ου αιώνα. Το γεγονός αυτό οδήγησε τους Ισπανούς στην κατασκευή έργων οχύρωσης της πόλης, με τέσσερα επιβλητικά οχυρά να επιβιώνουν μέχρι σήμερα, αλλά καινα ασκήσει περισσότερο έλεγχο στο εμπόριο με τις Δυτικές Ινδίες καινα περιορίσει το εκτεταμένο λαθρεμπόριο (μαύρη αγορά) που είχε προκύψει λόγω των εμπορικών περιορισμών που επιβλήθηκαν από το Casa de Contratación της Σεβίλλης(εμπορικός οίκος ελεγχόμενος από το στέμμα που είχε το μονοπώλιο στο εμπόριο του Νέου Κόσμου).
Πλοία από όλο τον Νέο Κόσμο μετέφεραν προϊόντα πρώτα στην Αβάνα, γιανατα μεταφέρει ο στόλος στην Ισπανία. Τα χιλιάδες πλοία που συγκεντρώθηκαν στον κόλπο της πόλης τροφοδότησαν επίσης τη γεωργία καιτη βιοτεχνία της Αβάνας, αφού έπρεπε να εφοδιαστούν με τροφή, νερό και άλλα προϊόντα που χρειάζονταν γιανα διασχίσουν τον ωκεανό.
Στις 20 Δεκεμβρίου 1592, η έδρα του Ισπανού κυβερνήτη μεταφέρθηκε από τοΣαντιάγο της Κούβαςστην πόλη της Αβάνας, η οποία ανακηρύχθηκε επισήμως πρωτεύουσατο1607. Λίγα χρόνια αργότερα, με ένα βασιλικό διάταγμα του1634, η Αβάνα αναγνωρίστηκε επίσημα ως πόλη «κλειδί γιατον Νέο Κόσμο καιτην οχύρωση των Δυτικών Ινδιών», τίτλος που αποτυπώθηκε καιστοεθνόσημό της. Στο μεταξύ συνεχίστηκαν οι προσπάθειες γιατην κατασκευή ή τη βελτίωση των αμυντικών υποδομών της πόλης.
Κατά τη διάρκεια τουεπταετή πολέμου (1756-1763), ηΙσπανία συμμάχησε μετηΓαλλία, με αποτέλεσμα οι αγγλικές πολεμικές δυνάμεις να επιτεθούν καινα καταλάβουν την Αβάνα. Η αγγλική κατοχή διήρκεσε για λίγους μόνο μήνες, καθώς μετη λήξη του πολέμου οι Βρετανοί παρέδωσαν την πόλη με αντάλλαγμα τη Φλόριντα, ωστόσο στο σύντομο αυτό διάστημα επετράπη για πρώτη φορά το διεθνές εμπόριο. Η ρύθμιση αυτή παρέμεινε σε ισχύ και μετά την αγγλική κατοχή, ενώ μέχρι τότε το λιμάνι της Αβάνας εξυπηρετούσε μόνο ισπανικά εμπορικά πλοία.
Η Αβάνα επεκτάθηκε πολύ τον 17ο αιώνα. Νέα κτίρια κατασκευάστηκαν από ταπιο άφθονα υλικά του νησιού, κυρίως ξύλο, συνδυάζοντας διάφορες ιβηρικές αρχιτεκτονικές τεχνοτροπίες, καθώς και χαρακτηριστικά τωνΚαναρίων Νήσων. Την περίοδο αυτή η πόλη έχτισε επίσης αστικά μνημεία και θρησκευτικές κατασκευές. Το μοναστήρι τουΣαν Αγκοστίν, το κάστρο Ελ Μόρο, το παρεκκλήσι του Χουμιλαντέρο, το σιντριβάνι Ντοροτέα ντελα λούνα στηΛα Κορέρα, η εκκλησία του Αγίου Αγγέλου, το νοσοκομείο ντεΣαν Λαζάρο, το μοναστήρι της Σάντα Τερέζα καιτο μοναστήρι τουΣαν Φελίπε Νέρι ολοκληρώθηκε σε αυτή την εποχή.
Σε αντίθεση με τις περισσότερες ισπανικές αποικίες που απέκτησαν την ανεξαρτησία τους στις αρχές του19ου αιώνα, ηΚούβα παρέμεινε για μεγαλύτερο διάστημα υπό ισπανική κυριαρχία, γνωρίζοντας παράλληλα σημαντική οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη. Κατά τη δεκαετία του1830 ξεκίνησε η κατασκευή του πρώτου σιδηροδρόμου της Αβάνας, συνολικού μήκους 51 χιλιομέτρων, που εξυπηρετούσε κυρίως τη μεταφορά καιτο εμπόριο ζάχαρης. Η κατασκευή του κατέστησε τηνΚούβα ως την πέμπτη χώρα στον κόσμο που αποκτούσε σιδηρόδρομο και πρώτη μεταξύ τωνισπανόφωνων χωρών. Ο πληθυσμός της έφθανε περίπου τις 100.000 στις αρχές του 1800, ξεπερνώντας τις 160.000 στα μέσα του αιώνα, όταν μέρος των τειχών της πόλης γκρεμίστηκαν με σκοπό την επέκτασή της.
Χάρτης της Αβάνας (1888)
Την ίδια περίοδο, άρχισαν να εκδηλώνονται οι πρώτες πολεμικές συγκρούσεις των Κουβανών με στόχο την ανεξαρτησία τους. ΤονΔεκαετή πόλεμο, της περιόδου 1868-1878, ακολούθησε ο πόλεμος γιατην ανεξαρτησία της Κούβας που ξέσπασε το 1895. Στις αρχές του 1898, το αμερικανικό θωρηκτόMaine εξερράγη στο λιμάνι της Αβάνας καιη αμερικανική κυβέρνηση κήρυξε τον πόλεμο στηνΙσπανία. ΟΙσπανοαμερικανικός πόλεμος διήρκεσε από τις 25 Απριλίου μέχρι τις 12 Αυγούστουκαι οδήγησε τελικά στην επιβολή αμερικανικής κυριαρχίας επί των πρώην ισπανικών αποικιών στην Καραϊβική, η οποία διατηρήθηκε μέχρι το1902 (αναιρώντας την αρχική συμφωνία για εικοσαετή κηδεμονία τωνΗΠΑ), χρονιά κατά την οποία ηΔημοκρατία της Κούβας εξασφάλισε την ανεξαρτησία της, ανκαι εξακολουθούσε να βρίσκεται υπό ισχυρή αμερικανική επιρροή.
Τα επόμενα χρόνια, Αμερικανοί επενδυτές και επιχειρηματίες κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της χώρας και ειδικότερα της Αβάνας, η οποία γνώρισε μία ακόμα περίοδο σημαντικής ανάπτυξης. Στις αρχές του1930η πόλη αποτελούσε δημοφιλή τουριστικό προορισμό και πολυτελή κέντρα διασκέδασης και ξενοδοχειακές μονάδες έκαναν την εμφάνισή τους προκειμένου να ανταποκριθούν στην αυξανόμενη παρουσία των επισκεπτών. Βέβαια η αιφνίδια αυτή τουριστική εξέλιξη οφείλονταν κυρίως στηνποτοαπαγόρευσηπου είχε επιβληθεί εκείνη την εποχή στις ΗΠΑ. Την ίδια περίοδο, άνθησαν επίσης τα φαινόμενα διαφθοράς, που συνδυάστηκαν μετην παρουσία του οργανωμένου εγκλήματος στην πόλη.
Από τις αρχές του1920, μία σειρά από δικτάτορες ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της Κούβας, καθιστώντας την Αβάνα πεδίο πολιτικής βίας. Πολλαπλές απόπειρες ανατροπής του καθεστώτος τουΦουλχένσιο Μπατίστα εκδηλώθηκαν, με αποκορύφωμα τηνκουβανική επανάστασημε ηγέτη τονΦιδέλ Κάστρο, ο οποίος ανέλαβε την εξουσία την1η Ιανουαρίουτου1959, προχωρώντας σε ριζικές μεταρρυθμίσεις. Υπό τη διακυβέρνηση του Κάστρο, επιχειρήθηκε η μετατόπιση της οικονομικής βάσης της πόλης στη βιομηχανία, περιορίστηκαν σημαντικά οι οικονομικές ανισότητες των κατοίκων της πόλης και έγιναν προσπάθειες βελτίωσης των προσφερόμενων κοινωνικών υπηρεσιών. Παράλληλα, η οικονομία της Αβάνας δέχθηκε σημαντικό πλήγμα εξαιτίας του οικονομικού εμπάργκο που κήρυξαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, του περιορισμού του τουρισμού, αλλά και της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσηςπου μετά την επανάσταση στήριξε οικονομικά την Κούβα. Εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων, κατά τη δεκαετία του 1990, ο τουρισμός αποτέλεσε εκ νέου, παραμένοντας μέχρι σήμερα, μία από τις κύριες πηγές εισοδήματος.
Κατά τηναπογραφήτου2002, οπληθυσμός της χώρας έφθανε τους 2.201.610 κατοίκους (ποσοστό περίπου 20% επί του συνολικού πληθυσμού της Κούβας), κατανεμημένος σε έκταση περίπου 272 τετραγωνικών μέτρων και πέντε φορές μεγαλύτερος από τον πληθυσμό του Σαντιάγο (περίπου 400.000 κάτοικοι) που αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Τα τελευταία χρόνια, ο πληθυσμός της Αβάνας έχει σημειώσει μικρή σχετικά αύξηση, σε αντίθεση με εκείνον άλλων μεγάλων πόλεων της Λατινικής Αμερικής, γεγονός που οφείλεται στην αυστηρή κυβερνητική πολιτική που προωθήθηκε με σκοπό τον περιορισμό της εσωτερικής μετανάστευσης στην Αβάνα. Επιπλέον, μετά τηνκουβανική επανάσταση, επί της διακυβέρνησης τουΦιδέλ Κάστρο, τμήμα του πληθυσμού εγκατέλειψε το νησί με κύριο προορισμό τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Η Αβάνα διαθέτει δήμαρχο και διοικητικό συμβούλιο που διαχειρίζονται τις υποθέσεις της πόλης, ωστόσο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κεντρική πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση της Κούβας. Η πόλη διαιρείται σε 15 δημοτικά διαμερίσματα: Arroyo Naranjo, Boyeros, Centro Habana, Cerro, Cotorro, Diez de Octubre, Guanabacoa, La Habana del Este, La Habana Vieja («παλιά Αβάνα»), La Lisa, Marianao, Playa (περιλαμβάνει τοMiramar), Plaza de la Revolucion, ReglaκαιSan Miguel del Padrón. Τα διαμερίσματα αυτά δεν διαθέτουν άλλους οικονομικούς πόρους πέρα από αυτούς που τους διαθέτει η κυβέρνηση, ενώ έχουν γενικά περιορισμένες αρμοδιότητες, όπως η συλλογή των σκουπιδιών ή η προστασία από πυρκαγιές. Σε συνοικιακό επίπεδο, στις αστικές περιοχές της Αβάνας, κάθε γειτονιά οργανώνεται σε Επιτροπές γιατην Άμυνα της Επανάστασης, οι οποίες διαχειρίζονται τοπικές υποθέσεις, όπως τη διατήρηση της δημόσιας υγιεινής, την κινητοποίηση των κατοίκων για εθελοντική εργασία όταν αυτή απαιτείται από τις κυβερνητικές αρχές ή ακόμα καιτην αστυνόμευση των περιοχών.
Λόγω τής γεωγραφικής θέσης της, η Αβάνα χαρακτηρίζεται από ήπιο κλίμα σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Η μέση θερμοκρασία κυμαίνεται από 22 βαθμούς Κελσίου, κατά τους χειμερινούς μήνες, μέχρι 28 βαθμούς κατά τον Αύγουστο, ενώ σπάνια πέφτει κάτω από τους 10 βαθμούς. Οι βροχοπτώσεις που παρατηρούνται είναι εντονότερες κατά τον μήνα Οκτώβριο με περιστασιακούς τυφώνεςνα εκδηλώνονται κυρίως στον νότο, προκαλώντας έτσι πολύ λιγότερες φθορές στην Αβάνα σε σύγκριση με άλλες περιοχές της Κούβας.
Η Αβάνα παρουσιάζεται σήμερα ως μία πρωτεύουσα με τις μεγαλύτερες αντιθέσεις, ειδικότερα στην αρχιτεκτονική καιτην πολεοδομία. Υπέροχα κτίρια της ισπανικής αποικιοκρατικής εποχής και νεοκλασικές επαύλεις γειτνιάζουν με πολυώροφα πολύχρωμα κτίρια σοβιετικού τύπου με επίκεντρο το Καπιτώλιο όμοιο μεεκείνο της Ουάσιγκτον. Φαρδιές λεωφόροι αλλά και στενά δρομάκια πλάτους 4 μόλις μέτρων. Πάρκα αλλά και αλάνες γύρω από τις οποίες κινούνται παλαιά μοντέλα οχημάτων και λεωφορεία απαρχαιωμένα. Η μοναδική ίσως στον κόσμο εικόνα τόσων επιρροών αλλά και τόσης στασιμότητας.
.jpg)
Σχετικά πολυμέσα
