ΟΡοβέρτος Β΄ της Νορμανδίας (Robert III of Normandy, 1051 – 3 Φεβρουαρίου1134) δούκας της Νορμανδίας (1087 - 1106) και διεκδικητής του θρόνου της Αγγλίας ήταν ο μεγαλύτερος γιος τουΓουλιέλμου του Κατακτητήκαι της Ματθίλδης της Φλάνδρας.[7] Αποκαλείτο Curthose, δηλ. με τις κοντές περισκελίδες, γιανα ξεχωρίζει από τον πάππο του Ροβέρτο Α΄ τονΜεγαλοπρεπή. Η βασιλεία του συνοδεύτηκε από έντονη εμφύλια σύγκρουση μετα μικρότερα αδέλφια τουΓουλιέλμο Β΄καιΕρρίκο Α΄. Ο Ροβέρτος υποθήκευσε το δουκάτο της Νορμανδίας στον αδελφό του Γουλιέλμο γιανα χρηματοδοτήσει την Α΄ Σταυροφορία, στην οποία ήταν εξέχων στρατιωτικός αρχηγός. Η έντονη σύγκρουση μετον μικρότερο αδελφό του Ερρίκο τον οδήγησε στην απώλεια του δουκάτου της Νορμανδίας, το οποίο ενσωματώθηκε στο Αγγλικό στέμμα (1106), ενώ ο ίδιος φυλακίστηκε γιατο υπόλοιπο της ζωής του.
Η ημερομηνία γέννησης του Ροβέρτου Γ΄ τοποθετείται την περίοδο 1051 - 1053.[8] Όταν ήταν παιδί αρραβωνιάστηκε μετη Μαργαρίτα διάδοχο τουΜαιν, αλλά η νύφη πέθανε πριν πραγματοποιηθεί ο γάμος καιο Ροβέρτος δεν ξαναπαντρεύτηκε μέχρι τα 40 του χρόνια.[9]Στη νεότητά του ήταν γνωστός γιατη γενναιότητα καιτην επιδεξιότητά του, αλλά ήταν επιπλέον τεμπέλης και αδύναμος χαρακτήρας. Δυσαρεστημένοι ευγενείς τον έφεραν σε σύγκρουση μετον πατέρα του σχετικά μετο μερίδιο της πατρικής κληρονομιάς. Ο Ροβέρτος ήταν πάντοτε ανικανοποίητος μετο μερίδιο της εξουσίας που κληρονόμησε, γι' αυτό βρισκόταν πάντοτε σε σφοδρή σύγκρουση μετα αδέλφια τουκαιμετον πατέρα του. Ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής τον έκανε κόμη τουΜαιν, μετην προοπτική νατον αρραβωνιάσει μετη διάδοχο Μαργαρίτα καινα γίνει ανεξάρτητος βασιλιάς στοΜαιν.[10]Η κομητεία παρέμεινε υπό Νορμανδική εξουσία μέχρι το 1069 που εξεγέρθηκε, ανέτρεψε τους Νορμανδούς και τοποθέτησε νέο κόμη τονΟύγο Ε΄ τουΜαν.[11]
Το 1077 ο Ροβέρτος είχε την πρώτη σκληρή φιλονικία μετον πατέρα του, όταν οιδυο μικρότεροι αδελφοί του Γουλιέλμος και Ερρίκος τον έλουσαν με ένα ποτήρι νερό στο κεφάλι. Ο Ροβέρτος ταπεινωμένος και εξοργισμένος επιτέθηκε να τους χτυπήσει, αλλά τα αδέλφια του σώθηκαν μετη μεσολάβηση του πατέρα τους. Ο Ροβέρτος εξοργίστηκε μετον πατέρα του, επειδή δεντου επέτρεψε να εκδικηθεί και κίνησε εξέγερση εναντίον του. Την επόμενη μέρα ο Ροβέρτος καιοι οπαδοί του πολιόρκησαν το κάστρο στηΡουέν. Η πολιορκία απέτυχε, ο Γουλιέλμος ζήτησε τη σύλληψή τους καιο Ροβέρτος μαζί με τους οπαδούς του κατέφυγαν στον Ούγο του Σατεονέφ-αν-Θιμεραί.[12] Αναγκάστηκαν να δραπετεύσουν ξανά, όταν ο βασιλιάς Γουλιέλμος επιτέθηκε στη βάση τους στο Ρεμαλάρ.[13]
Ο Ροβέρτος δραπέτευσε στηΦλάνδραστην αυλή του θείου τουΡοβέρτου Α΄ της Φλάνδραςπριν κυριεύσει το Βεξίν. Η κακομεταχείριση που προκάλεσε στους κατοίκους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε ο Γουλιέλμος αναγκάστηκε να συμμαχήσει μετονΦίλιππο Α΄ της Γαλλίαςγιανα αντιμετωπίσει τονγιοτου. Ο Γουλιέλμος ενοχλήθηκε έντονα από τη σύζυγό του Ματθίλδη, όταν έμαθε ότι έστελνε κρυφά χρήματα στον Ροβέρτο. Σε εμφύλια μάχη τον Ιανουάριο του 1079 ο Ροβέρτος έριξε τον πατέρα του από το άλογο, τον τραυμάτισε και παρά λίγο νατον σκότωνε, ανδεντον αναγνώριζε την τελευταία στιγμή από τη φωνή του. Ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής έντονα ταπεινωμένος καταράστηκε τονγιοτου, στη συνέχεια έλυσε την πολιορκία και επέστρεψε στη Ρουέν.
Το Πάσχα του 1080 πατέρας και γιος συμφιλιώθηκαν ύστερα από τις επίμονες προσπάθειες της βασίλισσας Ματθίλδης. Ο Ροβέρτος διατήρησε τις καλές σχέσεις μετον πατέρα του μέχρι τον θάνατο της μητέρας του (1083). Αμέσως μετά εγκατέλειψε τη βασιλική αυλή γιατη Γαλλία, τη Γερμανία καιτη Φλάνδρα. Μετέβη στηνΙταλία, αποπειράθηκε να παντρευτεί την αυτοκράτειρα Ματθίλδη της Κανόσα, αλλά η προσπάθεια του ήταν ανεπιτυχής. Την περίοδο της απουσίας τουο Ροβέρτος έκανε μια σειρά από νόθα τέκνα ανάμεσα στα οποία ο Ριχάρδος, ο οποίος έζησε στην αυλή του θείου του Γουλιέλμου Ρούφου. Ο Ριχάρδος σκοτώθηκε σε ένα κυνηγητικό ατύχημα στο νέο δάσος (1099), μετον ίδιο τρόπο πέθανε καιο θείος του Γουλιέλμος Ρούφος έναν χρόνο αργότερα. Μια νόθη κόρη του Ροβέρτου παντρεύτηκε αργότερα τον Ηλία τουΣαιν-Σανς.
Ο πατέρας του πέθανε (1087) και όρισε τον Ροβέρτο διάδοχό τουστη Νορμανδία. Ο αδελφός του Γουλιέλμος έγινε βασιλιάς στην Αγγλία καιο μικρότερος Ερρίκος πήρε για αποζημίωση μεγάλη χρηματική περιουσία. Ανκαι ικανός στις πολεμικές δραστηριότητες και γενναίος, ήταν ευμετάβολος και ασταθής χαρακτήρας, γι' αυτό οι ευγενείς τον προτιμούσαν για βασιλιά σε σχέση μετον αδελφό του. Ήρθε σε συμφωνία μετον αδελφό του Γουλιέλμο, ώστε αν κάποιος από τους δυο πέθαινε χωρίς απογόνους, να οριζόταν διάδοχος ο άλλος. Οι ευγενείς δεν έμειναν ικανοποιημένοι καιτο 1088 προετοίμασαν επανάσταση στο όνομα του Ροβέρτου αλλά χωρίς επιτυχία, επειδή ο ίδιος δεν ενδιαφέρθηκε πραγματικά να τους υποστηρίξει.
Ο Ροβέρτος πήρε σαν στενό του σύμβουλο τον Ρανούλφ Φλαμπάρντ ο οποίος ήταν επίσης στενός σύμβουλος του πατέρα του, ενώ αργότερα έγινε οικονομικός σύμβουλος του Ροβέρτου Ρούφου μέχρι τον θάνατό του (1100).
Το 1096 ο Ροβέρτος δημιούργησε έναν στρατό γιανα αναχωρήσει στους Άγιους Τόπουςγιατη συμμετοχή τουστηνΑ΄ Σταυροφορία. Την εποχή εκείνη ήταν τόσο φτωχός που αναγκαζόταν να μένει στο κρεβάτι του χωρίς ρούχα. Γιανα συγκεντρώσει τα απαιτούμενα χρήματα γιατην Σταυροφορία υποθήκευσε το δουκάτο της Νορμανδίας στον αδελφό του Γουλιέλμο μετο ποσό των 10.000 μάρκων.
Όταν ο αδελφός του Γουλιέλμος Β΄ πέθανε στις 2 Αυγούστου 1100, ο Ροβέρτος βρισκόταν στο ταξίδι της επιστροφής του από τη Σταυροφορία. Ο σκοπός του ήταν να παντρευτεί μια πλούσια νύφη, ώστε να μπορέσει να συγκεντρώσει τα απαραίτητα χρήματα γιανα πάρει πίσω το δουκάτο του. Ο αδελφός του Ερρίκος εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία γιανα πάρει το Αγγλικό στέμμα. Ο Ροβέρτος απαίτησε το Αγγλικό στέμμα βάσει της συμφωνίας που είχε κάνει μετον Γουλιέλμο το 1087. Το 1101 ξεκίνησε την εκστρατεία εναντίον του Ερρίκου, στρατοπέδευσε στοΠόρτσμουθ αλλά έχασε την υποστήριξη των Άγγλων επισκόπων όπως του Ανσέλμου αρχιεπισκόπου του Καντέρμπερι. Η λανθασμένη τακτική του Ροβέρτου επιπλέον επέτρεψε στον Ερρίκο να αντισταθεί εύκολα. Ο Ροβέρτος αναγκάστηκε να αποκηρύξει το Αγγλικό στέμμα.
Αναφέρεται ότι στην Α΄ Σταυροφορία ήταν λαμπρός στρατηγός και πολεμιστής.
To 1105 ο Ροβέρτος ξεκίνησε ξανά την εμφύλια διαμάχη στην Αγγλία, ενώ η κατάσταση στη Νορμανδία ήταν έκρυθμη. Ο Ερρίκος εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να επιτεθεί στη Νορμανδία. Ο Όρντερικ αναφέρει ένα περιστατικό σύμφωνα μετο οποίο ο Ροβέρτος είχε στόχο να ακούσει την ομιλία του σεβάσμιου ιερέα Σέρλο, επισκόπου τουΣι. Ο Ροβέρτος μέθυσε βαριά την προηγούμενη νύχτα και όταν έπεσε να κοιμηθεί του έκλεψαν τα ρούχα του. Όταν ξύπνησε είδε ότι ήταν γυμνός καιμε αυτόν τον τρόπο δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει την ομιλία του επισκόπου Σέρλο που τόσο επιθυμούσε. Ο Ερρίκος νίκησε οριστικά τον Ροβέρτο στη μάχη του Τινσεμπραί (1106) και ενσωμάτωσε τη Νορμανδία στο Αγγλικό στέμμα, στο οποίο παρέμεινε για τουλάχιστον έναν αιώνα. Ο Ροβέρτος συνελήφθη και φυλακίστηκε στο κάστρο του Ντεβίζ για 20 χρόνια, κατόπιν μετακινήθηκε στο κάστρο τουΚάρντιφ, στο οποίο έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ο Ροβέρτος πέθανε στο κάστρο του Κάρντιφ (1134) υπερήλιξ άνω των 80 ετών, τάφηκε στο αββαείο του Αγίου Πέτρου στο Γκλόστερ μετην επιγραφή "δούκας της Νορμανδίας, μεγαλύτερος γιος του Κατακτητή". Σύμφωνα μετον θρύλο τάφηκε μπροστά από το μεγάλο ιερό. Η σαρκοφάγος του διακοσμήθηκε με ξύλο ακριβής οξυάς, ο θόλος ήταν διακοσμημένος μετα όπλα των9 Αξιών, η σαρκοφάγος χρονολογείται περίπου έναν αιώνα μετά τον θάνατό τουκαιο θόλος αργότερα. Το αββαείο θα γίνει κατόπιν οΚαθεδρικός ναός του Γκλόστερ.
Ο Ροβέρτος παντρεύτηκε τη Σιβύλλη του Κονβερσάνο (την κόρη του Γοδεφρείδου κόμητος του Κονβερσάνο στον δρόμο γιατην επιστροφή του από τη Σταυροφορία) μετην οποία απέκτησε ένα παιδί, τον Γουλιέλμο Κλίτο.[14]
ΟΓουλιέλμος Κλίτο γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1102. Έγινε υποψήφιος διάδοχος στο δουκάτο της Νορμανδίας, αλλά στάθηκε άτυχος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Δύο φορές επιχείρησε να καταλάβει τη Νορμανδία (1119 και 1125), αλλά απέτυχε και τις δύο. Παντρεύτηκε τηΣιβύλλα του Ανζού, αλλά ο γάμος ακυρώθηκε από τον θείο του Ερρίκο Α΄. Μια νέα προσπάθειά τουστη συνέχεια να γίνει διάδοχος στην κομητεία της Φλάνδρας απέτυχε επίσης. Ο Γουλιέλμος Κλίτο πέθανε το 1128 χωρίς να αφήσει απογόνους αφήνοντας τη Νορμανδική δυναστεία μονάχα στον θείο του Ερρίκο Α΄ και στους πιθανούς απογόνους του.
Μια άλλη κόρη του Ροβέρτου, η Σιβύλλη, πέθανε αμέσως μετά τη γέννησή της. Ο Γουλιέλμος του Μαλμέσμπουρι αναφέρει μια πληροφορία ότι πνίγηκε επειδή δέθηκαν τα στήθη της πολύ σφιχτά. Σύμφωνα μετον Ροβέρτο του Τορινί καιτον Όρντερικ Βιτάλις ήταν δολοφονία με πρωτοβουλία της Αγνής Ζιφάρ, ερωμένης του Ροβέρτου.
Ο Ροβέρτος είχε τουλάχιστον τρία νόθα παιδιά: ο Ριχάρδος που πέθανε σε κυνήγι στα βασιλικά δάση τον Μάιο του 1100, ο Γουλιέλμος εξ ολοκλήρου αδελφός του Ριχάρδου καιμια κόρη που παντρεύτηκε τον Ηλία τουΣαιν Σανς.[15][16]Ο Γουλιέλμος πήγε στην Παλαιστίνη μετά το 1106, ονομάστηκε λόρδος της Τορτόζα αλλά εξαφανίστηκε από τις ιστορικές καταγραφές μετά το 1110.[17]
Aird, William H. (2008). Robert Curthose, Duke of Normandy c. 1050–1134. Woodbridge, UK: Boydell Press.
Bates, David (2016). William the Conqueror. Yale University Press.
David, Charles Wendell (1920). Robert Curthose, Duke of Normandy (Reprint of original ed.). Cambridge, MA: Harvard University Press.
Jessee, W. Scott (2000). Robert the Burgundian and the Counts of Anjou, Ca. 1025-1098. The Catholic University of America Press.
Lack, Katherine (2007). Conqueror's Son: Duke Robert Curthose, Thwarted King. Sutton Publishing.
Thompson, Kathleen (2002). Power and Border Lordship in Medieval France: The County of the Perche, 1000-1226. The Boydell Press.
Barlow, Frank (1983). William Rufus. Berkeley, CA: University of California Press.
Green, Judith (2000). "Robert Curthose Reassessed". In Harper-Bill, Christopher. Anglo-Norman studies XXII: proceedings of the Battle Conference 1999. Woodbridge: Boydell Press. pp. 95–116.
Mooers, Stephanie L (Fall 1981). "'Backers and Stabbers': Problems of Loyalty in Robert Curthose's Entourage". Journal of British Studies. 21 (1): 1–17.