Η Σιέρρα Νεβάδα από δορυφόροΤο αθλητικό κέντρο Σκιστη Σιέρρα ΝεβάδαΗ οροσειρά της Σιέρρα Νεβάδα
Η οροσειρά της Σιέρρα Νεβάδα[1] (που σημαίνει «χιονισμένη οροσειρά» στα ισπανικά) είναι μια σειρά βουνών που εκτείνεται νοτιοανατολικά και νοτιοδυτικά στις επαρχίες της Γρανάδαςκαι της Ανδαλουσίας αντίστοιχα. Οι περιοχές αυτές βρίσκονται στην νοτιοανατολική Ισπανία. Την κορυφή της οι Ισπανοί την ονομάζουν Μουλαθέν (Mulhacén)[2]και φτάνει στα 3.478μ. (11.411 πόδια) πάνω από την στάθμη της θάλασσας. Είναι ένας από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς στην Ισπανία, καθώς οι ψηλές βουνοκορφές του επιτρέπουν στους λάτρεις τουσκινατο απολαύσουν. Το αξιοσημείωτο είναι ότι εκεί βρίσκεται ένα από ταπιο νότια χιονοδρομικά κέντρα της Ευρώπης, αφού βρίσκεται σεμια περιοχή κατά μήκους της Μεσογείουπου είναι κυρίως γνωστή γιατο ζεστό κλίμα της καιγιατην άφθονη ηλιοφάνεια της. Στους πρόποδές του βρίσκεται η πόλη της Γρανάδας και λίγο πιο πέρα οι πόλεις ΑλμερίακαιΜάλαγα. Τμήματα των βουνών συμπεριλαμβάνονται στοΕθνικό Πάρκο της Σιέρρα Νεβάδα. Η οροσειρά επίσης κηρύχθηκε από τηνUNESCOΤΟ 1999 ως απόθεμα βιόσφαιρας επίσης αξίζει να αναφερθεί ότι είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ορεινός όγκος στη δυτική Ευρώπη μετά τις Ευρωπαϊκές Άλπεις.[εκκρεμεί παραπομπή]Το παρατηρητήριο της Σιέρρα Νεβάδα βρίσκεται στις βόρειες πλαγιές σε υψόμετρο 2.800 μέτρων (9.186 πόδια) . Σύμφωνα μετο Υπουργείο Περιβάλλοντος της Ισπανίας διαπιστώθηκαν 66 είδη ενδημικών φυτικών αγγείων και 80 άλλα είδη ζώων αυτόχθονα στην περιοχή.
Η οροσειρά της Σιέρρα Νεβάδα διαμορφώθηκε κατά την διάρκεια της Αλπικής ορογένεσης χάρη στην οποία διαμορφώθηκαν οι Ευρωπαϊκές Άλπεις καιηοροσειρά Άτλανταςστη Βορειοδυτική Αφρική. Η Σιέρρα Νεβάδα, όπως παρατηρείται σήμερα σχηματίστηκε κατά την διάρκεια της τριτογενούς περιόδου (χρονολογείται από 65 έως 1,8 εκατομμύρια χρόνια) από την σύγκρουση της Αφρικανικής και της Ευρασιατικής ηπειρωτικής πλάκας. Γιατην Σιέρρα Νεβάδα υπάρχουν αναφορές από τηνΑρχαιότητα. ΟΠλίνιος ο Πρεσβύτερος ανέφερε κατά τον πρώτο αιώνα μ.Χ. την ύπαρξη του βουνού σολάριους(ηλιακό) που βρισκόταν στα σύνορα των ρωμαϊκών επαρχιών της Ανδαλουσίας και της Ταρραγονίας περιοχών της Ισπανίας. Κατά την διάρκεια της περίοδου τωνΒησιγότθωνοΙσίδωρος της Σεβίλλης χαρακτηρίζει το βουνό «Oriens» (το βουνό οπού ο ήλιος λάμπει πριν από την δύση του). Στη συνέχεια αρκετοί συγγραφείς κατά την κυριαρχία τουΙσλάμτο ονομάζουν «Sulayr Jabal» (Όρος του ήλιου καιτου αέρα) και άλλοι «Jabal-al-tay» (Χιονισμένο βουνό) γιανα φτάσουμε στον δέκατο όγδοο αιώνα που καθιερώνεται το σημερινό όνομα τουΣιέρρα Νεβάδα
Κέντρο σημείο της οροσειράς είναι μια κορυφογραμμή που εκτείνεται δυτικά-νοτιοδυτικά και ανατολικά-βορειοανατολικά. Στο μεγαλύτερο μέρος της απόστασης, η λεκάνη παραμένει σταθερά πάνω από 3.000 μέτρα (9.842 πόδια). Από την νότια πλευρά της οροσειράς, εκτείνονται αρκετά μακριές αλλά στενές κοιλάδες ποταμών που οδηγούν προς τα νοτιοδυτικά και εκεί χωρίζονται σεμια σειρά από θυγατρικές ράχες. Από τηνπιο απότομη πλευρά την βόρεια οι κοιλάδες έχουν μη φυσιολογικούς προσανατολισμούς. Σε αυτήν την πλευρά κυριαρχεί ο ποταμός Rio Genil που πηγάζει από την κορυφή της οροσειράς "Μουλαθέν" . Στην ίδια πάντα πλευρά πηγάζουν ως επί το πλείστον πολλά άλλα ποτάμια από τη λεκάνη που αναφέραμε του ποταμού Γουαδαλκιβίρ.Αξιοθαύμαστο επίσης είναι ότι στην βόρεια πλευρά της οροσειράς βρίσκονται περίπου 50 υψηλές ορεινές λίμνες που συνήθως καταλήγουν σε ποτάμια και ρεύματα.
Το κλίμα της Σιέρρα Νεβάδα είναι αλπικό. Σύμφωνα μετον κατάλογο των εθνικών πάρκων από το Υπουργείο Περιβάλλοντος της Ισπανίας, η Σιέρρα Νεβάδα είναι η ναυαρχίδα των υψηλών ορεινών οικοσυστημάτων της Μεσογείου. Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι τα περισσότερα χαρακτηριστικά του κλίματος της περιοχής και άλλων ομοίων της μπορεί να προσδιοριστούν λόγω της σχετική ξηρασία τους (εξαιτίας της Δύσης-Ανατολής, που επικρατούν δυτικοί άνεμοι) καιη έντονη ηλιοφάνεια της Μεσογείου. Οι συνθήκες που καθορίζουν τη μεγάλη ποικιλία στο κλίμα της Σιέρρα Νεβάδα είναι η υψομετρική σειρά της, το γεωγραφικό πλάτος, καιη σύνθετη τοπογραφία της. Η θερμοκρασία είναι πολύ χαμηλή στις νύχτες του χειμώνα με μέσο όρο -10 ° C. Επιπλέον, θα πρέπει να σημειωθούν οι ιδιαίτερες μικροκλιματικές συνθήκες που δημιουργούνται σε κάθε μία από τις κοιλάδες των ποταμών, καιτα φαράγγια.
Francisco Pérez Raya, Joaquín Molero Mesa, Francisco Valle Tendero, 1992: "Parque Natural de Sierra Nevada. Paisaje, fauna, flora, itinerarios". Ed. Rueda. Madrid. ISBN 84-7207-067-0 (Spanish)
"Flora de la Tundra de Sierra Nevada". Pablo Prieto Fernández, Ed. Universidad de Granada. ISBN ISBN 84-600-1810-5 (Spanish)
"Sierra Nevada: Guía de Montaña". Aurelio del Castillo y Antonio del Castillo. Ed. Penibética, 2003. ISBN 84-932022-3-1 (Spanish)