ΟΣουζούκι Χαρουνόμπου (ιαπωνικά: 鈴木春信, 1724 – 8 Ιουλίου1770) ήταν Ιάπωνας καλλιτέχνης της παραδοσιακής τέχνης της ξυλογραφίας ουκίγιο-ε. Ήταν πρωτοπόρος στο είδος του αφού κατάφερε να δημιουργήσει μια ειδική αυτοματοποιημένη τεχνική πολύχρωμων ξυλογραφιών, τηνισίκι-ε, που έφερε επανάσταση στον τρόπο παραγωγής αφισών ουκίγιο-ε, καθιστώντας έτσι όλες τις παλιές δίχρωμες ή τρίχρωμες τεχνικές παρωχημένες. Ο Χαρουνόμπου χρησιμοποίησε πολλές ειδικές τεχνικές με θεματολογία που ποικίλλει, από κλασικά ποιήματα έως απεικονίσεις καλλονών της εποχής του. Όπως άλλοι καλλιτέχνες της εποχής του δημιούργησε πολλά έργα σούνγκα. Πολλοί καλλιτέχνες κατά τη διάρκεια της ζωής τουκαι μετά το θάνατό του αντέγραψαν τις τεχνικές καιτα έργα του.
Ο Χαρουνόμπου ξεκίνησε τη σταδιοδρομία τουστηΣχολή Τόριι, όπου δημιούργησε πολλά έργα που, παρά το ότι ήταν έντεχνα, δεν ήταν καινοτόμα αρκετά καιδεν ξεχώρισαν. Η ανάμιξή τουμε μία ομάδα διανοούμενων σαμουράι ήταν ο καταλύτης γιανα καταπιαστεί με νέες τεχνικές και είδη τέχνης.
Το1764, υποβοηθούμενος από τις κοινωνικές του συνδέσεις επιλέχθηκε να βοηθήσει κάποιους σαμουράιστην παραγωγή ενός ερασιτεχνικού ε-γκογιόμι (δηλαδή αναμνηστικού ημερολογίου). Τα ημερολόγια αυτά που είχαν τους υπολογισμούς του σεληνιακού ημερολογίου στις εικόνες τους ήταν τα πρώτα νισίκι-ε (υφασμάτινα έντυπα). Ο Χαρουνάμπου, χάρη στην γενναιοδωρία των σαμουράι προστατών, μπόρεσε να δημιουργήσει τα ημερολόγια αυτά μετα καλύτερα υλικά που μπορούσε ναβρει. Χρησιμοποίησε ξύλο κερασιάς αντί γιακατάλπα, ταπιο ακριβά χρώματα σε μεγάλες ποσότητες γιανα προσδώσει την ψευδαίσθηση της διαφάνειας στα έργα του. Τα έργα νισίκι-εσε αντίθεση με προηγούμενα έργα άλλων καλλιτεχνών ήταν πλήρως έγχρωμα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1760, ο Χαρουνόμπου ήταν ο κύριος παραγωγός εντύπων για ηθοποιούς ΚαμπούκιστοΈντο. Κάποιες φορές το όνομα του πάτρωνα του εμφανιζόταν δίπλα από το δικό του, πράγμα που αποτελούσε νεωτερισμό γιατην εποχή του.
Μεταξύ του1765και1770 δημιούργησε πάνω από 20 εικονογραφημένα βιβλία και πάνω από 1.000 έγχρωμα έντυπα μαζί με έναν μεγάλο αριθμό ζωγραφιών. Στο τέλος της καριέρας του θεωρείται σανο δάσκαλος του ουκίγιο-εκαιτα έργα του μιμήθηκαν καλλιτέχνες για πολλά χρόνια μετά το θάνατό του όπως οΧιροσίτζε. Τοστυλτου ξεπεράστηκε μόνο από καλλιτέχνες όπως οΚατσουκάουα ΣουνσόκαιοΤόριι Κιγιονάγκα
Το προσωπικό ύφος του Χαρουνόμπου ήταν μοναδικό από πολλές απόψεις. Οι φιγούρες του είναι πολύ λεπτές και φωτεινές· κάποιοι κριτικοί ισχυρίζονται ότι μοιάζουν σαν παιδιών. Ο Ρίτσαρντ Λέιν (Richard Lane) αναφέρει ότι «Ο Χαρουνόμπου κατάφερε να αποτυπώσει την αιώνια κοριτσίστικη φύση σε ασυνήθιστα και ποιητικά μοτίβα».[13]Σε όλες του τις συνθέσεις είναι το συνολικό αποτέλεσμα που ενδιέφερε τον Χαρουνόμπου και ποτέ οι λεπτομέρειες που μπορεί να επισκίαζαν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.
Ο Χαρουνόμπου θεωρείται επίσης ένας από τους καλλιτέχνες που απεικόνισαν καλύτερα την καθημερινή ζωή στο Έντο. Τα θέματά τουδεν ήταν περιορισμένα στους παλαιστές τουσούμο, τους ηθοποιούς και τους καλλιτέχνες, αλλά περιελάμβαναν πωλητές του δρόμου, παιδιά γιατα θελήματα και πολλούς άλλους που βοηθούσαν την περιγραφή της εποχής εκείνης.
Πολλά από τα έργα του έχουν ένα άκαμπτο μονόχρωμο φόντο, μια τεχνική που ονομάζεται τσουμπούσι. Μετην τεχνική αυτή, το χρωματικό φόντο δίνει τον τόνο για όλη την εικόνα. Παρότι πολλοί άλλοι καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν την τεχνική αυτή ο Χαρουνόμπου θεωρείται σαν αυτός πουτην χρησιμοποίησε μετην μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα καιτα καλύτερα αισθητικά αποτελέσματα.
Σχετικά πολυμέσα
