Το shuriken (Ιαπωνικά: 手裏剣, κυριολεκτικά: "κρυμμένη λεπίδα χεριού") είναι ένα ιαπωνικό κρυφό όπλο που χρησιμοποιήθηκε ως κρυφό στιλέτο ή metsubushi για να αποσπά την προσοχή ή να κατευθύνει λάθος.
Είναι επίσης γνωστά ως αστέρια που ρίχνουν, ή αστέρια νίντζα, αν και αρχικά σχεδιάστηκαν σε πολλά διαφορετικά σχήματα. Οι κύριες ποικιλίες του shuriken είναι το bō shuriken (棒手裏剣, stick shuriken) και το hira shuriken (平手裏剣, επίπεδο shuriken) ή shaken (車剣, wheel shuriken, επίσης διαβάζεται ως kurumaken).
Τα Shuriken ήταν συμπληρωματικά όπλα στο σπαθί ή διάφορα άλλα όπλα στο οπλοστάσιο ενός σαμουράι, αν και συχνά είχαν σημαντικό τακτικό αποτέλεσμα στη μάχη. Η τέχνη του χειρισμού του shuriken είναι γνωστή ως shurikenjutsu και διδασκόταν ως δευτερεύον μέρος του προγράμματος σπουδών πολεμικών τεχνών πολλών διάσημων σχολών, όπως Yagyū Shinkage-ryū, Tenshin Shōden Katori Shintō-ryū, Ittō-ryū, Kukishin-ryū, και Togakure-ryū.
Το Bo-shuriken είναι ένα όπλο ρίψης που αποτελείται από μια ευθεία ακίδα από σίδηρο ή χάλυβα, συνήθως τετράπλευρη αλλά μερικές φορές στρογγυλή ή οκταγωνική σε τομή. Ορισμένα παραδείγματα έχουν σημεία και στα δύο άκρα. Το μήκος κυμαίνεται από 12 έως 21 εκατοστά (5–81⁄2 ίντσες) και το μέσο βάρος από 35 έως 150 γραμμάρια (1,2–5,4 ουγγιές). Δεν πρέπει να συγχέονται με το kunai, το οποίο είναι ένα εργαλείο που ωθεί και μαχαιρώνει που μερικές φορές πετιέται.
Τα Bo-shuriken κατασκευάζονταν από μια μεγάλη ποικιλία καθημερινών αντικειμένων και ως εκ τούτου ήρθαν σε πολλά σχήματα και μεγέθη. Μερικοί πήραν τα ονόματά τους από τα υλικά από τα οποία κατασκευάστηκαν, όπως kugi-gata (μορφή νυχιού), hari-gata (μορφή βελόνας) και tantō-gata (μορφή μαχαιριού). Μερικά ονομάστηκαν από ένα αντικείμενο παρόμοιας εμφάνισης, όπως hoko-gata (μορφή δόρατος), matsuba-gata (μορφή πευκοβελόνας). ενώ άλλα έχουν ονόματα που είναι καθαρά περιγραφικά, όπως kankyuto (μορφή εργαλείου διάτρησης), kunai-gata (μορφή εργαλείου χρήσεως) ή teppan (μεταλλική πλάκα) και biao (καρφίτσα).
Το bo-shuriken εκτοξεύεται με διάφορους τρόπους, όπως πάνω από το κεφάλι, τη μασχάλη, προς τα πλάγια και προς τα πίσω, αλλά σε κάθε περίπτωση η ρίψη περιλαμβάνει την ολίσθηση της λεπίδας από το χέρι μέσα από τα δάχτυλα σε μια ομαλή, ελεγχόμενη πτήση. Οι κύριες μέθοδοι ρίψης είναι το jiki da-ho (μέθοδος άμεσου χτυπήματος) και το han-ten da-ho (μέθοδος χτυπήματος με στροφή). Αυτά τα δύο είναι τεχνικά διαφορετικά, καθώς το πρώτο δεν επιτρέπει στη λεπίδα να περιστρέφεται πριν χτυπήσει τον στόχο, ενώ το δεύτερο απαιτεί να περιστρέφεται η λεπίδα.
Άλλα αντικείμενα όπως φουρκέτες, kogata (χρησιμοποιημένο μαχαίρι) και ξυλάκια πετάχτηκαν με τον ίδιο τρόπο όπως το bo-shuriken, αν και δεν συνδέονταν με κάποια συγκεκριμένη σχολή shurikenjutsu.
Η προέλευση του bo-shuriken στην Ιαπωνία είναι ακόμα ασαφής παρά τη συνεχιζόμενη έρευνα. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι το shurikenjutsu ήταν μια μυστική τέχνη και επίσης λόγω του γεγονότος ότι σε όλη την πρώιμη ιαπωνική ιστορία υπήρχαν πολλοί ανεξάρτητοι εκφραστές της ικανότητας της ρίψης μακριών, λεπτών αντικειμένων. Η παλαιότερη γνωστή αναφορά σε σχολείο που διδάσκει shurikenjutsu είναι στο Ganritsu Ryu, που δραστηριοποιήθηκε τον 17ο αιώνα. Αυτό το σχολείο χρησιμοποιούσε ένα μακρύ, λεπτό εργαλείο με βολβώδες κεφάλι, που πιστεύεται ότι προέρχεται από το βέλος. Τα σωζόμενα παραδείγματα λεπίδων που χρησιμοποιούνται από αυτό το σχολείο φαίνεται να συνδυάζουν το σχήμα ενός βέλους με αυτό μιας βελόνας που χρησιμοποιείται παραδοσιακά στην ιαπωνική δερματίνη και την κατασκευή πανοπλιών.
Υπάρχουν προηγούμενες αναφορές σε γραπτά αρχεία - όπως το Osaka Gunki (大阪軍記, τα στρατιωτικά αρχεία της Οσάκα) - για το τυπικό μαχαίρι και το κοντό ξίφος που ρίχνονται στη μάχη. Ο Miyamoto Musashi λέγεται ότι κέρδισε μια μονομαχία πετώντας το κοντό ξίφος του στον αντίπαλό του, σκοτώνοντάς τον.
Διάφοροι τύποι shuriken στο Μουσείο Iga-ryū Ninja
Το Hira-shuriken μοιάζει γενικά με τη δημοφιλή αντίληψη του shuriken. Κατασκευάζονται από λεπτές, επίπεδες πλάκες μετάλλου που προέρχονται από μια ποικιλία πηγών, όπως το hishi-gane (νομίσματα), το kugi-nuki (ξυλουργικά εργαλεία), τα καρούλια και το senban (αφαίρεση νυχιών).
Συχνά έχουν μια τρύπα στο κέντρο και διαθέτουν μια αρκετά λεπτή λεπίδα ακονισμένη κυρίως στην άκρη. Οι τρύπες προέρχονται από την πηγή τους σε αντικείμενα που είχαν τρύπες—παλιά νομίσματα, ροδέλες και εργαλεία αφαίρεσης καρφιών. Αυτό αποδείχτηκε βολικό για τον χρήστη shuriken, καθώς τα όπλα μπορούσαν να αρθρωθούν σε μια χορδή ή πείρο στη ζώνη για μεταφορά, και η τρύπα είχε επίσης αεροδυναμικά και βαρυτικά αποτελέσματα που βοηθούσαν την πτήση της λεπίδας.
Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία μορφών hira-shuriken, και τώρα συνήθως αναγνωρίζονται από τον αριθμό των σημείων που διαθέτουν οι λεπίδες. Όπως και με το bo-shuriken, τα διάφορα σχήματα του hira-shuriken ήταν συνήθως αντιπροσωπευτικά μιας συγκεκριμένης σχολής (ryū) ή περιοχής που προτιμούσε τη χρήση τέτοιων σχημάτων και επομένως είναι δυνατό να αναγνωριστεί το σχολείο από τον τύπο της λεπίδας που χρησιμοποιήθηκε.
Οι στόχοι Shuriken ήταν κυρίως τα πιο εκτεθειμένα μέρη του σώματος: τα μάτια, το πρόσωπο, τα χέρια ή τα πόδια. Το shuriken μερικές φορές εκτοξευόταν με τρόπο που έσφαζε τον αντίπαλο με ένα χτύπημα και ταξίδευε, χάνοντας τον, αφήνοντάς τον μπερδεμένο σχετικά με την αιτία του τραύματος.
Τα Shuriken, ειδικά τα hira-shuriken, χρησιμοποιήθηκαν επίσης με καινοτόμους τρόπους - μπορούσαν να ενσωματωθούν στο έδαφος, τραυματίζοντας όσους τα πατούσαν (παρόμοια με ένα caltrop), τυλιγμένα σε φιτίλι για να ανάψουν και να πεταχτούν για να προκαλέσουν φωτιά ή να τυλιχτούν μέσα ένα πανί εμποτισμένο με δηλητήριο και αναμμένο για να καλύψει μια περιοχή με ένα σύννεφο δηλητηριώδους καπνού. Θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως όπλο χειρός σε μάχες στενής μάχης.
Υπάρχουν αναφορές ότι το shuriken είναι επικαλυμμένο με δηλητήριο, το οποίο προοριζόταν είτε ως όπλο ρίψης είτε για να αφεθεί σε εμφανές σημείο για να το παραλάβει ένα θύμα. Άλλες αναφορές δείχνουν ότι το shuriken μπορεί να είχε θαφτεί σε βρωμιά ή περιττώματα ζώων και να αφέθηκε να φιλοξενεί το βακτήριο Clostridium tetani - εάν το σημείο εισχωρούσε αρκετά βαθιά στο θύμα, τα βακτήρια που μεταφέρθηκαν στο τραύμα θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια ανίατη τότε λοίμωξη από τέτανο.
Τα Shuriken είναι απλά όπλα, αλλά η ιστορική τους αξία έχει αυξηθεί. Σε αντίθεση με τα πολύτιμα katana και άλλα όπλα με λεπίδες, οι αντίκες shuriken δεν διατηρούνται συχνά καλά, κυρίως λόγω της αναλώσιμης φύσης τους.
Τα σύγχρονα shuriken είναι συνήθως κατασκευασμένα από ανοξείδωτο χάλυβα και διατίθενται στο εμπόριο σε πολλά καταστήματα μαχαιριών στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική ή μέσω Διαδικτύου. Είναι παράνομη η κατοχή ή η μεταφορά τους σε ορισμένες χώρες, όπως το Βέλγιο, η Ολλανδία, ο Καναδάς, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο (κατασκευή, πώληση, διανομή και εισαγωγή). Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ορισμένες πολιτείες τις απαγορεύουν (π.χ. Καλιφόρνια, Ιντιάνα, Νέα Υόρκη) ενώ άλλες τις επιτρέπουν. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να επιτρέπονται αλλά εξακολουθούν να υπόκεινται σε ειδική τοπική νομοθεσία. Ενδέχεται να ζητηθεί από τους ιδιοκτήτες να διαθέτουν πιστοποιητικό κατοχής μαχαιριών.
-
Happogata Shuriken
-
Senban Shuriken
-
Roppo Shuriken
-
Happogata Shuriken 2
-
Juji Shuriken
-
Juji Shuriken 2
-
Senban Shuriken 2
-
Happogata Shurikens
-
Shaken Shuriken
-
Bo Shuriken
Happogata Shuriken
Senban Shuriken
Roppo Shuriken
Happogata Shuriken 2
Juji Shuriken
Juji Shuriken 2
Senban Shuriken 2
Happogata Shurikens
Shaken Shuriken
Bo Shuriken
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
