Ο δήμος συμπεριλαμβάνει εκτάσεις των δύο κοιλάδων που βρίσκονται παράπλευρα στην κοιλάδα της Βαλ Βενόστα, την κοιλάδα Βαλντι Σόλντακαιτην κοιλάδα Βαλ Τραφόι. Κοντά στο Στέλβιο βρίσκεται η κορυφή Όρτλερ (3.906 μ.), η υψηλότερη κορυφή της περιφέρειας και στους πρόποδες βρίσκεται το δεύτερο υψηλότερο πέρασμα στην Ευρώπη, το πέρασμα του Στέλβιο (2758 μ.) (ιταλ. Passo dello Stelvio).
Το 97,66% του πληθυσμού, ομιλεί γερμανικά καιτο 2,66% ιταλικά καιτο 0,08% λαντίνο.[6]
Η πρώτη αναφορά στην πόλη γίνεται το 1090, μετην ονομασία "Stilvis", το 1290 μετην ονομασία "Stilfes " καιτο 1322 μετην ονομασία "Stilvio" ανκαι πιθανόν η ονομασία να έχει τις ρίζες της, στηνπρο-Ρωμαϊκή περίοδο.[7]
Η περιοχή ήταν αραιοκατοικημένη εξαιτίας της δυσκολίας πρόσβασης ωστόσο αποτέλεσε πέρασμα για διάφορα στρατεύματα κατά τη διάρκεια του δεκάτου πέμπτου και δεκάτου έκτου αιώνα.
Η ανάπτυξη της περιοχής ήρθε κατά το πρώτο μισό του δέκατου ένατου αιώνα, όταν μεταξύ 1820 και 1825, με εντολή τουΦραγκίσκου τουΒ´ κατασκευάστηκε ο δρόμος του Στέλβιο, γιανα εξυπηρετήσει στρατιωτικούς σκοπούς.[8]Η στρατηγική σημασία της περιοχής επιβεβαιώθηκε, το 1848, όταν μια ομάδα εθελοντών στρατιωτών από τηΒάλτελλινα, έδωσε μάχη γιανα κρατήσει υπό τον έλεγχό της, το πέρασμα του Στέλβιο. Πολεμικές συγκρούσεις πραγματοποιήθηκαν και κατά τη διάρκεια τουΑ' Παγκοσμίου Πολέμου, με σκοπό τον έλεγχο του περάσματος.[9]
Το έμβλημα του Στέλβιο, το οποίο καθιερώθηκε το 1969, απεικονίζει έναν χρυσό δίσκο, μέσα στην οποίο βρίσκεται ένα λουλούδι με έξι φύλλα χρώματος μπλε, πράσινο και κόκκινο εναλλάξ. Το αστέρι είναι το σύμβολο ενός χειμερινού εθίμου, το οποίο λάμβανε χώρα τις κρύες νύχτες του χειμώνα.[10]
Σχεδόν οι μισοί κάτοικοι έχουν ως κύρια ασχολία τον τουρισμό. Σημαντική είναι επίσης η απασχόληση μετη γεωργία, την κτηνοτροφία, εργασίες μεταποίησης καιτο εμπόριο. Η πόλη του Στέλβιο είναι ανάμεσα στις 150 ιταλικές πόλεις μετο χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας και ανάμεσα στους 400 δήμους(σε σύνολο 8094) μετο υψηλότερο κατά κεφαλή εισόδημα. To κατά κεφαλή εισόδημα των κατοίκων ανέρχεται στα 21.960€.[11]Στο δημοτικό διαμέρισμα της Σόλντα, έχουν εγκλιματιστεί και γίνεται εκτροφή γιάκ, τα οποία έφερε από τοΘιβέτ, ο ορειβάτης Ράινχολντ Μέσνερ.[12]
↑Maurizio Binaghi, Roberto Sala, La frontiera contesa. I Piani svizzeri di attacco all'Italia nel rapporto segreto del colonnello Arnold Keller (1870-1918), Edizioni Casagrande, Bellinzona, 2008.