Συνθήκη της Αμιένης
|
Συγκεκριμένα
Η Αγγλία υποχρεώθηκεν α επιστρέψεισ τ η ν Ισπανίακ α ι τ η ν Ολλανδία όλες τις κατακτηθείσες αποικίες της, εκτόςτ ω ν νήσων Κεϋλάνηςκ α ι Τρινιντάντ.Η Γαλλία αναλάμβανε επίσης όλες τις αποικίες της, ενώτ α τότε σύνορα μεταξύ Γαλλικής Γουιάναςκ α ι Βραζιλίας μετατέθηκαν κατά μήκοςτ ο υ ποταμού Αραγκουάρι. Ταυτόχρονα υποχρεώθηκεν α εκκενώσειτ η Ρώμη,τ η Νάπολη καθώςκ α ι τ η νήσο Έλβα.Μ ε τ η ν αυτή συνθήκη αναγνωρίζονταν πλέοντ ο Ιονικό κράτος,η Επτάνησος Πολιτεία, υπότ η ν προστασία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.Η νήσος Μάλτα επιστρέφοντανσ τ ο Τάγματ ω ν Ιωαννιτών.- Τέλος
η Αίγυπτος επανέρχοντανσ τ η ν κυριαρχίατ ο υ Σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Σχόλια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1.
Η Επτάνησος Πολιτείαμ ε τ η συνθήκη αυτή αναγνωρίσθηκε απότ η Γαλλία, τους Βασιλείς της Αγγλίαςκ α ι Ισπανίας καθώςκ α ι απότ η Βαταβική Δημοκρατία σύμφωναμ ε τ η Σύμβαση Κωνσταντινούπολης (1800). - 2.
Γ ι α τους ιστορικούς ερευνητές θεωρείται πωςμ ε τ η πράξη αυτή κατοχυρώνεταιτ ο καθεστώς της «προστασίας»τ ω ν Συμμάχων Δυνάμεων. - 3.
Μ ε τ η απόδοση της Αιγύπτουσ τ ο ν Σουλτάνο ανατράπηκαντ α σχέδιατ ο υ Ναπολέοντασ τ η ν Ανατολή. - 4. Παρά τις προσπάθειες της Γαλλίας
δ ε ν αναφέρεται τίποτασ τ η συνθήκη αυτή περίτ ο υ υφιστάμενουσ τ η ν Ευρώπη καθεστώτος της,π ο υ επιθυμούσεν α δ ε ι επίσημα αναγνωρισμένο. Παρά ταύταη συνθήκη έγινε δεκτήμ ε ενθουσιασμό.Γ ι α πρώτη φορά από δεκαετίαςη Ευρώπη διατελεί «ε ν ειρήνη», όχι όμωςγ ι α πολύ. - 5.
Μ ε μ ι α γενικότερη ματιάσ τ η Μεσόγειο καθίσταται οφθαλμοφανές ότιη Συνθήκη αυτήδ ε ν θεμελίωσε μόνοτ ο ενδιαφέρον της Αγγλίαςσ τ η Μεσόγειο αλλάτ η ν επικυριαρχία της σ΄ αυτήνμ ε δεδομένα ότιη μ ε ν Αίγυπτος επιστρέφεισ τ ο Σουλτάνο,η Επτάνησος κατέστη αυτόνομη Πολιτείακ α ι η Μάλτα κύριο αγγλικό ορμητήριο.
Συνέπειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γεγονός πάντως ήταν ότι
ο Ναπολέων μετά απ΄ αυτήτ η Συνθήκηδ ε ν εγκατέλειψετ α σχέδιάτ ο υ γ ι α τ η Μεσόγειο, όπουσ τ η συνέχεια περίμενεν α ενισχυθείσ τ η ν ηπειρωτική Ευρώπηγ ι α ν ' αναζητήσει συμμάχους προκειμένουν α τ α πραγματοποιήσει,π ο υ όμωςδ ε ν θ α τ ο κατορθώσει αφούδ ε ν θ α μπορέσει τελικάν α κάμψειτ ο ν αντίπαλότ ο υ ,τ η ν Αγγλία,π ο υ απότ η συνθήκη αυτήκ α ι μετά εδραιώνεται βαθμηδόν αλλάκ α ι ασφαλώςη θαλάσσιακ α ι αποικιακή της πολιτική. - Ένα άλλο επίσης σημαντικό γεγονός είναι ότι
ο ι όροι της Συνθήκης της Αμιένης θεωρήθηκανσ τ η συνέχεια από τους Άγγλους ότι πρόσβαλαντ ο γόητρο της πατρίδας τους, οπότεκ α ι ακολούθησε ακριβώς ένα χρόνο μετάτ η συνομολόγησή της, στις 18 Μαΐου 1803,η ε κ νέου έκρηξη πολέμου, όπου μία από τις κυριότερες αφορμέςτ ο υ ήτανη αθέτησηε κ μέρους της Αγγλίας της απόδοσης της Μάλτας.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εκδοτική Ιστορία Ελληνικού Έθνους,
τ .Ι Α ',σ .397 Σ π . Μαρκεζίνης Πολιτική Ιστορία Νεώτερης Ελλάδος 1828-1964,τ .1ος,σ .322- Χαραλ. Νικολάου Διεθνείς Συνθήκες
σ .49
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατηγορίες:
- Διεθνείς συνθήκες
- Συνθήκες
τ ο υ Ηνωμένου Βασιλείου (1801–1922) - Συνθήκες της Γαλλίας
- Συνθήκες της Ισπανίας
- Συνθήκες της Ολλανδίας
- Πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης
- Ιστορία
τ ω ν Επτανήσων - Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
- Ιστορία της Μάλτας
- Ιστορία της Αιγύπτου
- Ιστορία της
Σ ρ ι Λάνκα - Τρινιντάντ
κ α ι Τομπάγκο - Γαλλική Γουιάνα
- Ιστορία της Ιταλίας