Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα
Ο Τζιοβάνι με τα χρώματα της Σάντος, 2010 |
| Προσωπικές πληροφορίες |
|---|
| Ημερ. γέννησης | 4 Φεβρουαρίου 1972 (1972-02-04) (52 ετών) |
|---|
| Τόπος γέννησης | Αμπαετετούμπα ή Μπελέμ, Βραζιλία |
|---|
| Ύψος | 1,90 μ. |
|---|
| Θέση | Επιθετικός |
|---|
| Ομάδες νέων |
|---|
| 1989–1991 | Τούνα Λούζο |
|---|
| Επαγγελματική καριέρα* |
|---|
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
|---|
| 1990–1991 | Τάσα Λούζ | 23 | (7) |
|---|
| 1992 | Τούνα Λούζο | 47 | (24) |
|---|
| 1993 | Ρέμο | 15 | (9) |
|---|
| 1993 | Παϊσαντού | 12 | (10) |
|---|
| 1994 | Σαοκαρλερένσε (D/R) | 18 | (8) |
|---|
| 1994–1996 | Σάντος | 36 | (37) |
|---|
| 1996–1999 | Μπαρτσελόνα | 69 | (18) |
|---|
| 1999–2005 | Ολυμπιακός Πειραιώς | 130 | (76) |
|---|
| 2005 | Σάντος | 27 | (4) |
|---|
| 2006 | Αλ Χιλάλ ΦΚ | 20 | (17) |
|---|
| 2006 | Εθνικός Πειραιώς | 8 | (3) |
|---|
| 2007 | Ρεσίφε | 0 | (0) |
|---|
| 2008–2009 | Μοζί Μιρίμ | 16 | (6) |
|---|
| 2010 | Σάντος | 8 | (10) |
|---|
| Σύνολο | | 429 | (229) |
|---|
| Εθνική ομάδα |
|---|
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
|---|
| 1995–1999 | Βραζιλία | 20 | (6) |
|---|
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).
|
Ο Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα (Giovanni Silva de Oliveira, 4 Φεβρουαρίου 1972) ή απλά Τζιοβάνι, είναι Βραζιλιάνος πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και διεθνής με την εθνική ομάδα ανδρών της χώρας του.
Γεννημένος στην Αμπαετετούμπα[1] ή κατ' άλλους την πρωτεύουσα Μπελέμ της πολιτείας Παρά,[2] ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Τούνα Λούζο το 1991. Οι καταπληκτικές του εμφανίσεις με την Τούνα Λούζο αλλά και με τις Ρέμο και Σαοκαρλερένσε κίνησαν το ενδιαφέρον της Σάντος, η οποία και τον απέκτησε το 1995 μετά από προσωπικές ενέργειες του Πελέ, ο οποίος τον έχρισε διάδοχό του.[3] Στην πρώτη του σεζόν με τη νέα του ομάδα σκόραρε στα μισά από τα παιχνίδια που αγωνίστηκε, ενώ την αμέσως επόμενη χρονιά σκόραρε 25 γκολ σε 19 αγώνες. Οι οπαδοί της Σάντος τον λάτρεψαν και του έδωσαν το προσωνύμιο «Μεσσίας».[4][5][6]
Το 1996 πήρε μεταγραφή στη Μπαρτσελόνα. Ο Τζιοβάνι σκόραρε συνολικά 18 γκολ με την ισπανική ομάδα και κατέκτησε ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης, δύο Πρωταθλήματα Ισπανίας, ένα Κύπελλο Ισπανίας και ένα ισπανικό Σούπερ Καπ. Ήταν ένας από τους αγαπημένους παίκτες των φιλάθλων της Μπαρτσελόνα, καθώς κατά τη διάρκεια της καριέρας του στην ομάδα σκόραρε καθοριστικά γκολ κυρίως εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης, της αιώνιας αντιπάλου της, αλλά και σε σημαντικά ευρωπαϊκά ματς όπως το γκολ του κατά της Μπορούσια Ντόρτμουντ στον τελικό του Σούπερ Καπ Ευρώπης.[7]
Το 1999 ο Τζιοβάνι υπέγραψε συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό. Αμέσως έδειξε το ταλέντο του και μέσα σε λίγο καιρό κατάφερε και καθιερώθηκε ως ένας από τους καλύτερους παίκτες που αγωνίστηκαν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η αναμφισβήτητη ποδοσφαιρική του αξία, η άψογη τεχνική του κατάρτιση, η ακριβείς πάσες, οι εντυπωσιακές ντρίπλες και η ικανότητά του στο σκοράρισμα του χάρισαν το προσωνύμιο «Μάγος».[8][9] Ο Τζιοβάνι στη συνείδηση των φίλων του Ολυμπιακού ταυτίζεται πλέον με το θεαματικό ποδόσφαιρο και αυτό γιατί συμμετείχε σε κάποιους από τους πιο θεαματικούς αγώνες που έχει δώσει ο Ολυμπιακός σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ. Το 3–3 με τη Ρεάλ Μαδρίτης, το 6–2 με τη Λεβερκούζεν και το 3–0 με τη Γαλατασαράι είναι αγώνες που ο Τζιοβάνι πρωταγωνίστησε και πέρασε τις ευρωπαϊκές επιδόσεις του Ολυμπιακού σε άλλο επίπεδο γι' αυτό, μεταξύ και άλλων, παραμένει για τους οπαδούς του Ολυμπιακού ένας από τους πιο αγαπημένους ποδοσφαιριστές που πέρασαν ποτέ από την ομάδα του Πειραιά.[10] Το 2003–04 ο Τζιοβάνι σκόραρε συνολικά 21 φορές και αναδείχθηκε κορυφαίος σκόρερ στην Α’ Εθνική. Είναι ο τρίτος σε συμμετοχές ξένος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού στο ελληνικό πρωτάθλημα με 129 πίσω από τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς και τον Χούλιο Λοσάδα, καθώς και ο δεύτερος ξένος σκόρερ της ομάδας με 96 γκολ σε επίσημες διοργανώσεις μετά τον Τζόρτζεβιτς.
Το 2006 αγωνίστηκε για λίγους μήνες στη Σαουδική Αραβία με την Αλ-Χιλάλ. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα και αγωνίστηκε με τα χρώματα του Εθνικού Πειραιώς. Για ένα μικρό διάστημα είχε διακόψει την καριέρα του, ωστόσο λίγο καιρό αργότερο επέστρεψε στη Βραζιλία για να κλείσει την πλούσια καριέρα του στη Σάντος.
Αν και σταμάτησε να παίζει ποδόσφαιρο επαγγελματικά, ο Τζιοβάνι συνέχισε να έχει επαφή με το άθλημα, καθώς τον Οκτώβριο του 2012 αποδέχθηκε την πρόταση του Ολυμπιακού και ανέλαβε καθήκοντα σκάουτερ στη Λατινική Αμερική για λογαριασμό της ομάδας του Πειραιά αλλά μετά από 3 μήνες τελείωσε αυτή η συνεργασία για οικογενειακούς λόγους του βραζιλιάνου πρώην άσσου.[11]
Ο Τζιοβάνι έχει αγωνιστεί 20 φορές με την Εθνική Βραζιλίας σε επίπεδο ανδρών και έχει σημειώσει 6 γκολ. Υπήρξε μέλος της κατά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1998 στη Γαλλία, όπου κατατάχθηκε δεύτερη έπειτα από τη οικοδέσποινα ομάδα.[12]
Την περίοδο 1999–2000 ο Τζιοβάνι ξανακλήθηκε στην Εθνική Βραζιλίας, μετά από μικρή αποχή, αφού με τον Ολυμπιακό έκανε εκπληκτικές εμφανίσεις. Όλα έδειχναν ότι θα συνέχιζε και θα είχε αρκετό χρόνο συμμετοχής όμως δυστυχώς ο μεγάλος τραυματισμός που είχε τη χρονιά εκείνη τελείωσε πρόωρα τη διεθνή του καριέρα.
Ο Τζιοβάνι είναι Χριστιανός. Ο ίδιος δηλώνει: "Ό,τι είμαι και ό,τι έχω το χρωστώ στον Θεό... Πολλοί με ρωτούν για τη θρησκεία μου. Αυτό που τονίζω είναι ότι έχω μια σχέση φιλίας με τον Θεό, κι αυτό μπορεί να γίνει με κάθε άνθρωπο."[13]
- 2006: Κυπελλούχος Σαουδ. Αραβίας
- 1993: Πρωτάθλημα Παραένσε
| π • σ • ε
Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς |
|---|
| | | Επαγγελματικά και
ημιεπαγγελματικά τμήματα | | | | Ερασιτεχνικά τμήματα | | | | Μη αγωνιστικά τμήματα | | | | Ανενεργά τμήματα | | | | Πρόεδροι τμημάτων | | | | Έδρες τμημάτων | | | | Αθλητές | | | | Προπονητές | | | | Προσωπικότητες | | | | Nτέρμπι | | | | Τίτλοι και Διακρίσεις | | | | Φίλαθλοι | | | | Τέχνες | | | | Μέσα | | | | Ύμνοι | | | | Διάφορα | | | |
|
.JPG)
