ΗCadillac Brougham (Κάντιλακ Μπρούαμ) ήταν ένα τεράστιων διαστάσεων πολυτελές σεντάναυτοκίνητο της κατηγορίας F, που παρήχθη από τηναμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Cadillac, από το 1986 έως τις 5 Ιουνίου 1992 και διατέθηκε μόνο στηΒόρεια Αμερική. Κατά τα έτη παραγωγής της, η Brougham ήταν η ναυαρχίδα της Cadillac και γενικότερα του ομίλου της General Motors, όπως επίσης καιτο μεγαλύτερο σε μήκος μοντέλο παραγωγής στις ΗΠΑ, καθώς το μήκος της ήταν 5,61 μέτρα. Αντικαταστάθηκε το καλοκαίρι του 1992 από τηνCadillac Fleetwood.
Η ονομασία «Brougham» (Μπρούαμ) εμφανίστηκε αρχικά για ένα είδος μιας ελαφριάς άμαξαςμε κλειστό αμάξωμα και 2 ή 4 θέσεις, το οποίο σχεδιάστηκε το 1838 - 1839 και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1851.
Σε μοντέλο αυτοκινήτου, ηCadillac χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το όνομα Brougham εν έτει 1916, για ένα 4-πορτο σεντάν μοντέλο της με 5 ή 7 θέσεις. Μετά χρησιμοποιήθηκε εκ νέου στην Cadillac Eldorado Brougham του 1957 - 1960, ένα καινοτόμο υπερπολυτελές 4-πορτο σεντάν, που κατασκευάστηκε σε περιορισμένα αντίτυπα.
Από το 1965 έως το 1977, η ονομασία Brougham συνδέθηκε μετη σειρά Cadillac Sixty Special, ενώ από το 1977 μετην ναυαρχίδα της εταιρείας, την Fleetwood, και έγινε η κορυφαία έκδοση εξοπλισμού της, υπό την ονομασία Cadillac Fleetwood Brougham. Τελικώς, στα μέσα του 1986, μετην έναρξη της σεζόν του 1987, και έως καιτο 1992, η Brougham έγινε ένα ξεχωριστό μοντέλο, για πρώτη και μοναδική φορά.
Ο λόγος ήταν ότι από τις 5 Απριλίου 1984, όταν ξεκίνησε επίσημα η σεζόν του 1985 για τις Cadillac De Ville και Fleetwood,[1]τα δύο αυτά μοντέλα μεταφέρθηκαν σε νέα πλατφόρμα, λίγο μικρότερου μεγέθους καιμε κίνηση στους μπροστινούς τροχούς, αντί για πίσω. Επειδή όμως η έκδοση Fleetwood Brougham αρχικά συνέχισε ως το μοναδικό παραδοσιακό πισωκίνητο σεντάν τεράστιων διαστάσεων,[2] προκλήθηκε τότε μια σύγχυση στο κοινό από την κοινή ονομασία Fleetwood. Ως αποτέλεσμα, από τη σεζόν (model year) του 1987 η ναυαρχίδα της εταιρείας ονομάστηκε απλά Cadillac Brougham και παρέμεινε στην παραγωγή έως τον Ιούνιο του 1992.
Το καλοκαίρι του 1989, μετην έναρξη της σεζόν του 1990, η Brougham υπέστη κάποιες εμφανείς αναβαθμίσεις, για πρώτη φορά από το 1980, προκειμένου να αντέξει τον ανταγωνισμό από το επερχόμενο αντίπαλο Lincoln Town Car δεύτερης γενιάς, που είχε μόλις παρουσιαστεί (το Town Car δεύτερης γενιάς κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην αγορά τωνΗΠΑ στις 5 Οκτωβρίου 1989). Συγκεκριμένα, τοποθετήθηκαν νέοι ενιαίοι μπροστινοί προβολείς με ορθογώνιο σχήμα (προηγουμένως ήταν δίδυμοι τετράγωνοι), λίγο διαφορετικά πίσω φώτα και ένας προαιρετικός βενζινοκινητήρας 5.7 λίτρων V8 από τηνChevrolet, εκτός του στάνταρ 5.0 λίτρων V8, που ήταν επίσης βενζίνης.
Παράλληλα, άρχισε να προσφέρει έξτρα CD-player και ηλεκτροχρωμικό εσωτερικό καθρέπτη, ενώ απέκτησε στάνταρ ψηφιακό πίνακα οργάνων καιΣύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS), καθώς και αυτόματες ζώνες ασφαλείας (που μόλις έκλειναν οι πόρτες, τότε έκλειναν αναγκαστικά γύρω από τους μπροστινούς επιβάτες) οι οποίες στηρίζονταν στις πόρτες, λόγω του ότι ακόμα δεν προσέφερε αερόσακους, ούτε καν ως έξτρα. Σημειωτέον ότι υπήρξε η τελευταία, χρονολογικώς, Cadillac χωρίς αερόσακους, όπως επίσης καιη τελευταία με «κυβοειδές» αμάξωμα, καθώς ακόμα και μετά το λίφτινγκ είχε έναν κάκιστο αεροδυναμικό συντελεστή Cd 0,49.
Η παραγωγή της Brougham, η οποία και βασιζόταν στην πλατφόρμα D-body, έληξε στις 5 Ιουνίου 1992. Μέσα στο καλοκαίρι του ίδιο έτους, το αμάξωμά της επανασχεδιάστηκε πλήρως, υιοθετώντας ένα πολύ πιοαεροδυναμικό ντιζάιν με συντελεστή Cd 0,36 και ένα νέο σαλόνι καιταμπλόμε στάνταρ δύο αερόσακουςκαι μετονομάστηκε σεCadillac Fleetwoodγιατη σεζόν του 1993. Ως αποτέλεσμα, το όνομα Fleetwood επανασυνδέθηκε μετην πισωκίνητη πλατφόρμα D-body καιτο όνομα Brougham ξαναέγινε η κορυφαία έκδοση εξοπλισμού της, όπως συνέβαινε από το 1965 έως το 1977 - φυσικά η έκδοση αυτή ονομάστηκε εκ νέου Cadillac Fleetwood Brougham.
Η συνολική παραγωγή της Cadillac Brougham του 1986 - 1992 έφτασε τα 233.631 αντίτυπα.