ΗCadillac DTS ήταν ένα μεγάλο πολυτελές σεντάναυτοκίνητο της κατηγορίας F, που κατασκευάστηκε από τηναμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Cadillac, από τον Ιούλιο του 2005 έως τον Μάιο του 2011 και διατέθηκε μόνο στηΒόρεια ΑμερικήκαιστηΜέση Ανατολή. Κατά τα έτη παραγωγής της, η DTS ήταν το μεγαλύτερο σεντάνπου προσέφερε ο όμιλος της General Motors. Στις ΗΠΑ, τονΚαναδάκαιτηΜέση Ανατολή, η DTS ήταν, επίσης, η ναυαρχίδα της Cadillac και γενικότερα του ομίλου της General Motors, ενώ στα άλλα κράτη διεθνώς η ναυαρχίδα της εταιρείας ήταν το αμέσως μικρότερο σεντάνCadillac STS.
Το ντιζάιν της Cadillac DTS αποκαλύφθηκε με έναν μοναδικό τρόπο, στις 20 Ιανουαρίου 2005. Συγκεκριμένα, ο τότε εκλεγεθείς για δεύτερη φορά πρόεδρος Τζορτζ Μπους ο νεότερος, παρέλαβε μία επίσημη προεδρική λιμουζίναμε βάση το σασί μεγάλων SUVτου ομίλου της General Motors, αλλά με αισθητική πανομοιότυπη με της Cadillac DTS, αμέσως μετά την τελετή ορκωμοσίας (δείτε: Επίσημο προεδρικό αυτοκίνητο).
Η εκδοχή μαζικής παραγωγής της DTS, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά επίσημα στο Σαλόνι Αυτοκινήτου τουΣικάγο στις 9 Φεβρουαρίου 2005, μαζί καιμετην στενά συγγενική Buick Lucerne. Τελικώς, η DTS κυκλοφόρησε στην αγορά τωνΗΠΑ μέσα στο τρίτο τρίμηνο του 2005, γιατη σεζόν (model year) του 2006. Ήταν ο επίσημος αντικαταστάτης της 8ηςκαι τελευταίας γενιάς της Cadillac DeVille, η παραγωγή της οποίας είχε λήξει στις 23 Ιουνίου 2005. Ακολουθώντας την παράδοση όλων των προκατόχων της, δηλαδή όλων των γενεών της Cadillac DeVille, παρομοίως καιη DTS μπορούσε να παραγγελθεί καιμε οροφή από βινύλιο, όπως αυτή της διπλανής φωτογραφίας.
Με αυτή την αλλαγή του ονόματος, το μοντέλο ακολούθησε το νέο σύστημα ονοματολογίας μετα 3 γράμματα, που καθιέρωσε ηCadillac μεταξύ του 2002 και του 2005. Ειδικότερα, η DTS πήρε το όνομά της από την ισχυρότερη έκδοση της προκατόχου Cadillac DeVille, την DeVille DTS (DeVille Touring Sedan), όπως είχε συμβεί καιμετηνCadillac Cateraκαιτη διάδοχο Cadillac CTS, καθώς καιμετηνCadillac Sevilleκαιτη διάδοχο Cadillac STS.
Η Cadillac DTS ουσιαστικά ήταν ένας ήπιος επανασχεδιασμός του προκατόχου της, αφού τόσο το αμάξωμα όσο καιτα μηχανικά μέρη της (κινητήρας, ρυθμίσεις για αποδόσεις ισχύοςκαι κιβώτιο ταχυτήτων) προήλθαν από την 8ηκαι τελευταία γενιά της DeVille και μεταφέρθηκαν αυτούσια στην DTS. Υπήρξαν πάντως κάποιες αισθητικές αναβαθμίσεις στο σαλόνι, ενώ καιο πίνακας οργάνων είχε αλλάξει εντελώς. Επίσης, τα εμπρός και πίσω φώτα άλλαξαν ριζικά και έγιναν εντελώς κάθετα, ακολουθώντας την νέα σχεδιαστική φιλοσοφία γιατον21-ο αιώνα, που ονομάζεται από την εταιρεία «Αrt and Science» (Τέχνη και Επιστήμη). Αντιθέτως, το πλαϊνό προφίλ της DTS παρέμεινε εμφανώς κοινό με αυτό της De Ville 8ης γενιάς.
Σημαντική διαφορά στο σαλόνι της DTS ήταν η κατάργηση της προηγούμενης 6-θέσιας διάταξης, σε αντίθεση μετηνDeVille, που έφερε σε όλες τις γενιές της το παραδοσιακό αμερικανικό 6-θέσιο σαλόνι, μετον λεβιέ ταχυτήτων πάνω στην κολώνα του τιμονιού (ανκαι ειδικά η ισχυρότερη έκδοση DeVille DTS της 8ηςκαι τελευταίας γενιάς της DeVille ήταν επίσης 5-θέσια καιμετον λεβιέ ταχυτήτων ανάμεσα στα δύο μπροστινά καθίσματα). Όλες οι DTS ήταν αποκλειστικά 5-θέσιες καιμετον λεβιέ ταχυτήτων ανάμεσα στα δύο μπροστινά καθίσματα, με εξαίρεση όσα μοντέλα προορίζονταν για εταιρικές πωλήσεις, στα οποία προσφερόταν ακόμα η δυνατότητα να παραγγελθούν με προαιρετική 6-θέσια διάταξη.[1] Προκειμένου να διατηρήσει μια παραδοσιακή αισθητική νότα, η DTS προσέθεσε και ένα τετράγωνο ρολόι στοταμπλό, ανκαιο πίνακας οργάνων είχε στρογγυλά όργανα.[2]
Τον Νοέμβριο του 2006, γιατη σεζόν (model year) του 2007, κυκλοφόρησε καιμια ειδική έκδοση με μακρύτερο κατά 20,3 εκατοστά μεταξόνιο, υπό το όνομα DTS-L (long). Η έκδοση αυτή σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από τον θυγατρικό οίκο Accubuilt και διατέθηκε κυρίως σε εταιρείες ενοικίασης πολυτελών αυτοκινήτων μεγάλου μήκους, κοινώς λιμουζίνες. Όλα τα επιπλέον εκατοστά διατέθηκαν στον χώρο των πίσω επιβατών καιτο συνολικό μήκος του αυτοκινήτου έφτανε σχεδόν τα 5,5 μέτρα.[3]
Οι Cadillac DTS-L της πρώτης σεζόν παραγωγής τους, αναγνωρίζονται εύκολα, καθώς έφεραν μια φαρδύτερη πίσω πλαϊνή κολώνα, ως ρετρό παραπομπή στην παλαιότερη Fleetwood 75 Series. Αυτό επετεύχθη μετην χρήση της ίδιας πίσω πόρτας με τις στάνταρ DTS, δημιουργώντας όμως έτσι ένα παράξενο πλαϊνό προφίλ, με μεγάλη απόσταση ανάμεσα στις πίσω πόρτες καιστα θολωτά τόξα πάνω από τους πίσω τροχούς, όπως φαίνεται στην πάνω φωτογραφία. Γιατη σεζόν (model year) του 2008, τοποθετήθηκαν μακρύτερες πίσω πόρτες, καλύτερης αισθητικής, με αποτέλεσμα η πίσω πλαϊνές κολώνες να γίνουν πιο στενές. Παρά τις βελτιώσεις αυτές όμως, ελάχιστες DTS-L πωλήθηκαν και σύντομα η παραγωγή τους διακόπηκε.
Το επίπεδο εξοπλισμού της DTS ήταν εξαιρετικά υψηλό γιατην εποχή της. Συγκεκριμένα, όλες οι εκδόσεις έφεραν εξ αρχής στάνταρ προβολείς υψηλής έντασης με φώτα Xenon, ανάρτηση Magnetic Ride Control, Σύστημα Ελέγχου Πίεσης Ελαστικών, το Σύστημα Τηλεματικής της General MotorsOnStar, Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS), Σύστημα Ελέγχου Πρόσφυσης (traction control system), Σύστημα Ελέγχου ΕυστάθειαςStabiliTrak (έως το 2007 ήταν στάνταρ σε όλα εκτός της βασικής έκδοσης, ενώ μετά έγινε στάνταρ καιστη βασική έκδοση), Σύστημα Υποβοήθησης Φρεναρίσματος (Brake Assist), δυνατότητα εκκίνησης του κινητήρα εξ αποστάσεως, δερμάτινο σαλόνι, ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα καθίσματα και, από το 2007, ζάντες από χρώμιο.
Από την εισαγωγή της DTS, επίσης, προστέθηκαν εξ αρχής στάνταρ πλευρικοί αερόσακοι οροφής, για προστασία της κεφαλής, συμπληρώνοντας έτσι τους προϋπάρχοντες μπροστινούς και πλευρικούς (προστασίας πλευρών) στα μπροστινά καθίσματα αερόσακους της προκατόχου DeVille 8ης γενιάς (παραδόξως όμως, οι προαιρετικοί πλευρικοί αερόσακοι στα πίσω καθίσματα, προστασίας πλευρών, της DeVille 8ης γενιάς, για ολόκληρο το διάστημα παραγωγής της, 1999 - 2005, καταργήθηκαν). Επιπλέον, οι δύο μπροστινοί αερόσακοι της DTS ήταν εξαρχής διπλού βάθους (dual-depth airbags) καιηCadillac ισχυρίστηκε τότε ότι οι δύο τρόποι ανοίγματός τους ανάλογα μετην ισχύ της πρόσκρουσης, ήταν πρωτοεμφανιζόμενη καινοτομία.
Προαιρετικά προσφέρονταν: σύστημα δορυφορικής πλοήγησης (στάνταρ στην κορυφαία έκδοση Platinum Edition Package), δορυφορικό ραδιόφωνο, ηλιοροφή, αισθητήρες παρκαρίσματος εμπρός και πίσω, θερμαινόμενα εμπρός και πίσω καθίσματα, δροσιζόμενα εμπρός καθίσματα, θερμαινόμενο τιμόνι, λειτουργία διατήρησης σταθερής απόστασης στο cruise control και, ξεκινώντας από την σεζόν του 2008, σύστημα προειδοποίησης αλλαγής λωρίδας (lane-departure warning system) και προειδοποίησης τυφλής οπτικής γωνίας (blind-spot alert). Επιπλέον, από την σεζόν του 2009 το σύστημα δορυφορικής πλοήγησης απέκτησε την ικανότητα ενημέρωσης για τις τρέχοντες κυκλοφοριακές συνθήκες. Μια Cadillac DTS με πλήρη εξοπλισμό, έφτανε σε μέγιστη τιμή τα 55.000 δολάριαμετην τότε ισοτιμία.
Το μοναδικό μελανό σημείο όμως, που μάλιστα πυροδότησε τότε πλήθος από αρνητικά σχόλια, ήταν ότι το μοναδικό διαθέσιμο κιβώτιο ταχυτήτων ήταν ένα 4-τάχυτο αυτόματο. Συγκεκριμένα, έφερε το γηρασμένο πλέον 4T80, που είχε προηγουμένως χρησιμοποιηθεί στηνCadillac Eldorado (μεταξύ 1993 και 2002, όταν και διακόπηκε το μοντέλο χωρίς διάδοχο), στηνCadillac Seville (μεταξύ 1993 και 2003) καιστηνCadillac DeVille (μεταξύ 1994 και 2005), από όπου και μεταφέρθηκε αυτούσιο και, ως αποτέλεσμα, η DTS υπήρξε η τελευταία Cadillacπουτο χρησιμοποίησε. Γενικά θεωρήθηκε ως άκρως αναχρονιστικό γιατην εποχή κυκλοφορίας του, κατά την οποία, όλα τα μεγάλου κυβισμού ευρωπαϊκά και ιαπωνικά μοντέλα πολυτελείας, αλλά ακόμα καιτα άλλα μοντέλα της Cadillac, έφεραν τουλάχιστον 5-τάχυτα αυτόματα κιβώτια και συνηθέστερα 6-τάχυτα αυτόματα (μάλιστα κάποια μεγάλα ευρωπαϊκά και ιαπωνικά αυτοκίνητα είχαν αρχίσει τότε να εισάγουν ακόμα και 7-τάχυτα ή 8-τάχυτα αυτόματα).
Το μοντέλο προσφερόταν με έναν μόνο βενζινοκινητήρα, τον γνωστό από τηδεκαετία του 1990Northstar, κυβισμού 4.565 cm³ V8 32-βάλβιδο, σε δύο διαφορετικές αποδόσεις ισχύος, με τις διαφορές να εντοπίζονται μόνο στη ρύθμιση, καιοι δύο μετο 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο 4T80. Αναλυτικά, όλοι οι συνδυασμοί κινητήρων και εκδόσεων εξοπλισμού ήταν οι εξής:
Ήδη από την εισαγωγή της, οι πωλήσεις της DTS ήταν πολύ χαμηλότερες από αυτές του προκατόχου της. Από το 2008 και μετά, επλήγησαν βαρύτατα από τηνπαγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, πέφτοντας πλέον σε αμελητέα νούμερα, όπως συνέβη τότε καιμετα περισσότερα Αμερικανικά μοντέλα μεγάλου κυβισμού. Είναι εντυπωσιακό ότι το 2008 οι πωλήσεις της DTS έπεσαν κατά 40,8% ως προς το 2007, ενώ το 2009 μάλιστα έπεσαν κατά 43,1% ως προς το ήδη καταστροφικό 2008. Μόλις το 2010 σημειώθηκε μια μικρή αύξηση των πωλήσεων κατά 7,6% ως προς το 2009, αλλά το τελευταίο έτος παραγωγής, το 2011, η πτώση έφτασε το 37,8% ως προς το 2010.
Τελικώς, η παραγωγή της Cadillac DTS έληξε στις 24 Μαΐου 2011 και το τελευταίο της αντίτυπο κατέληξε απευθείας στη συλλογή του Nicola Bulgari, κατόπιν σχετικής παραγγελίας. Μετην προσθήκη αυτή, έγινε η 15η Cadillac της προσωπικής του συλλογής αυτοκινήτων.[8][9]Γιατην ιστορία, στις 15 Ιουνίου 2011 έληξε καιη παραγωγή της Buick Lucerne, που ήταν στενά συγγενική μετην DTS, χωρίς όμως να υπάρξει ποτέ για αυτήν διάδοχος αντίστοιχα μεγάλων διαστάσεων.
Μόλις 20 μέρες νωρίτερα, στις 4 Μαΐου 2011, είχε λήξει καιη παραγωγή της κάπως μικρότερης Cadillac STS.[10]Ο μητρικός όμιλος της General Motors αντικατέστησε καιτα δύο μοντέλα, DTS και STS, τον Μάιο του 2012 με ένα εντελώς νέο σεντάν, τηνCadillac XTS, που βασίστηκε στο πρωτότυπο Cadillac XTS Platinumτου 2010.
Η Cadillac DTS συνέχισε μια μακροχρόνια παράδοση επιλογής μεγάλων μοντέλων της εταιρείας για επίσημα οχήματα τουΠροέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Μια μοναδική εκδοχή της του 2005, που είχε ωστόσο βασιστεί στο 4-κίνητο σασί τωνSUVChevrolet Tahoe, GMC Yukon καιCadillac Escalade, αλλά μετην αισθητική της Cadillac DTS, υπήρξε το προεδρικό αυτοκίνητο τουΤζορτζ Μπους του νεότερου, από την ορκωμοσία της δεύτερης θητείας του, που έλαβε χώρα στις 20 Ιανουαρίου 2005, καιγια ολόκληρη τη δεύτερη θητεία του. Να σημειωθεί ότι στα ίδια SUV είχε βασιστεί καιτο προκάτοχο προεδρικό μοντέλο Cadillac DeVilleτου 2001 που είχε χρησιμοποιηθεί στην πρώτη θητεία του Μπους, αλλά παρομοίως έφερε την αισθητική εμφάνιση της 8ηςκαι τελευταίας γενιάς της DeVille.
Όπως καιη προκάτοχος προεδρική De Ville, παρομοίως για τους ίδιους λόγους, η προεδρική Cadillac DTS ήταν επίσης τεθωρακισμένη, 4-κίνητη, με πολύ μακρύτερο μεταξόνιο καιμε πολύ υψηλότερη οροφή από την «κανονική» έκδοση καιτο «κανονικό» σασί της DTS και ήταν φτιαγμένη στο χέρι (ειδικότερα η προεδρική DTS από τον οίκο Centigon). Ήταν, επίσης, καιτο πρώτο αντίτυπο της DTS που κατασκευάστηκε επίσημα, λίγους μήνες προτού η κανονική εκδοχή του μοντέλου κυκλοφορήσει στην αγορά.
Αντικαταστάθηκε κατά την ορκωμοσία του διαδόχου Μπαράκ Ομπάμα, στις 20 Ιανουαρίου 2009, από ένα εντελώς νέο ειδικό μοντέλο μετα παρατσούκλια Cadillac One («Κάντιλακ Ένα») καιthe Beast («το Θηρίο»), πουγια πρώτη φορά σε προεδρικό όχημα τωνΗΠΑ μοιράζεται ακόμα λιγότερα, κυριολεκτικά ελάχιστα κοινά στοιχεία με αυτοκίνητο παραγωγής. Γιατην ακρίβεια, το σασί, οκινητήρας ντίζελκαιτο κιβώτιο ταχυτήτων προήλθαν από το Chevrolet Kodiak, ένα επαγγελματικό ελαφρύ φορτηγό, αλλά μετην εξωτερική της εμφάνιση να έχει διαμορφωθεί στα πρότυπα της Cadillac. Ενδεικτικώς, τα μπροστινά φώτα, οι καθρέπτες καιοι χειρολαβές της Cadillac One του 2009 - 2018 είναι κοινά με αυτά της Cadillac Escalade τρίτης γενιάς, ενώ τα πίσω φώτα είναι κοινά με αυτά της Cadillac STS. Για πολλά χρόνια, η προκάτοχος προεδρική DTS χρησιμοποιήθηκε μόνο ως εναλλακτική προεδρική λιμουζίνα, όταν προέκυπτε ανάγκη για όχημα αντικατάστασης ή για εφεδρικό. Τον Σεπτέμβριο του 2018 παραδόθηκε στον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ ένα καινούριο προεδρικό όχημα, αντίστοιχα ανάμικτης κατασκευαστικής φιλοσοφίας μετο προηγούμενο, που διατήρησε τα παρατσούκλια Cadillac Oneκαιthe Beastκαι εμφανίστηκε για πρώτη φορά δημόσια σε ένα προεδρικό ταξίδι στηΝέα Υόρκη στις 24 Σεπτεμβρίου 2018.
Μια Cadillac DTS υπήρξε, επίσης, το επίσημο κυβερνητικό αυτοκίνητο του πρώην πρωθυπουργού τουΚαναδάΣτήβεν Χάρπερ.