γ ε
Μετάβαση
Αρχαία ελληνικά (grc)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
Μόριο
[επεξεργασία]- μόνο
τ ο υ ή ενωμένομ ε αντωνυμία τονίζει, δίνει απλά έμφασησ τ η λέξηπ ο υ συνοδεύει ή προσθέτεισ ε αυτήνμ ι α ελαφριά απόχρωση άλλης έννοιας όπως της έννοιας τουλάχιστον, ούτεκ α ν , βέβαια, λοιπόν, όντως, πράγματι, επίσης, ακριβώς, ίσα-ίσα, δηλαδή, μάλιστα ως επιτατικό
- Διός
γ ε διδόντος :α ν τ ο θέλειο Θεός ήα ν βέβαιατ ο θέλειο Θεός (η διαφοράτ ο υ "α ν θέλειο Θεός"μ ε τ ο "άμα θέλειο Θεός" ή "εφόσον θέλειο Θεός") - ὧδέ
γ ε : ώστε τουλάχιστον -έτσικ α ι όχι αλλιώς ο ὐ δύογ ε ούτε κάν δύοο ὐ φθόγγοςγ ε : ούτε κουβέντα, τσιμουδιάγ ε μήν: αλλά όμωςγ ε δή: λοιπόν- γέ
π ο υ : οπωσδήποτε κ α λ ῶςγ ε π ο ι ῶν :κ α ι πολύ καλά έκανε, όχι απλώς καλά,ε ἶμίγ ε : εντάξει, ας πάω λοιπόν,θ α πάω τότε,θ α πάω λοιπόν (υπονοώντας τελική συγκατάθεση)ε ἴπ ο υ π τ ω χ ῶν γ ε θ ε ο ὶ . .ε ἰσίν :α ν έχουνο ι θεοί κανένα θεόν α τους προστατεύει (αμετάφραστο,σ α ν ν α μπαίνεισ τ ο λόγο απλώςγ ι α λόγους ευφωνίαςκ α ι προφοράς)