Anna Seghers

Anna Seghers
	; (1966)
Biografía
Nacemento	(de) Netty Reiling ; 19 de novembro de 1900 ; Maguncia, Alemaña
Morte	1 de xuño de 1983 (82 anos); Berlín Leste, República Democrática Alemá
Lugar de sepultura	cemiterio de Dorotheenstadt
Residencia	Berlín (1947–1983); México (1941–1947); París (1934–1940); Berlín ; Adlershof (en)
Educación	Universidade de Heidelberg (–1922); Universidade de Colonia (–década de 1920)
Actividade
Campo de traballo	Novela
Ocupación	novelista, membro da resistencia, escritora
Período de actividade	1924 -
Partido político	Partido Comunista de Alemaña (1928–); Partido Socialista Unificado de Alemaña
Membro de	Association of Proletarian-Revolutionary Authors (en) (1928–); Q1596407 ; Academia das Artes da RDA ; Schriftstellerverband der DDR (en)
Xénero artístico	Ciencia ficción
Pseudónimo literario	Anna Seghers
Obra
	Obras destacables (1942) The Seventh Cross (en) ;
Familia
Cónxuxe	Johann Lorenz Schmidt (1925–)
Fillos	Pierre Radvanyi, Ruth Radvanyi
Pais	Isidor Reiling e Hedwig Reiling
Cronoloxía
marzo de 1933-outubro de 1933	queima de libros na Alemaña nazi
Premios
	(1970) Star of People's Friendship (en) ; (1928) Kleist Prize (en) ; cidadán de honor de Berlín; International Stalin Prize for Peace (en) ; Orde da Revolución de Outubro; Hero of Labour (en) ; honorary doctor of the University of Jena (en) ; Bandeira Vermella do Traballo; National Prize of East Germany (en) ; Johannes R. Becher Medal (en) ; Orden de karl Marx; Medalla de Ouro da Orde do Mérito Patriótico; Orde da Amizade dos Pobos ;
Descrito pola fonte	Concise Literary Encyclopedia (en) , (vol:2); Obálky knih, ; Verbrannt, verboten, vergessen (en) , (p.174-178) >>>:Seghers, Anna
Páxina web	anna-seghers.de

Anna Seghers (pseudónimo de Netti Radványi, nada Netti Reiling), nada o 19 de novembro de 1900 en Mainz, Imperio Alemán, morta en Berlín Leste, República Democrática Alemá 1 de xuño de 1983, foi unha escritora alemá e presidenta de Unión de escritores da República Democrática Alemá entre 1952 e 1978.

Traxectoria

Orixe e educación

Anna Seghers foi filla única do vendedor de arte e antigüidades Isidor Reiling e da súa muller, Hedwig. O pai era membro da sinagoga ortodoxa da cidade. Estudou dende 1907 nunha escola privada e despois na escola para rapazas Höhere Mädchenschule en Mainz. Durante a primeira guerra mundial colaborou nos servizos de socorro. En 1920 aprobou a Abitur ( exame que permite o acceso a estudos superiores). Estudou en Colonia e Heidelberg Historia, Historia da Arte e Sinoloxía. En 1924 presentou a súa tese doutoral na Universidade de Heidelberg, cunha disertación sobre o xudaísmo na obra de Rembrandt

Matrimonio e primeiras publicacións

En 1925 casou co sociólogo húngaro László Radványi, tamén de orixe xudía, que cambiou o seu nome a Johann Lorenz Schmidt despois da voda. A parella marchou a Berlín onde tivo dous fillos . O seu fillo Peter (Pierre) Radványi, nado en 1926, é físico e autor dun libro de memorias sobre a súa nai. En 1924 publicou nun xornal o seu primeiro conto Die Toten auf der Insel. O seu relato Grubetsch que apareceu en 1927 firmado co pseudónimo ‘’’Seghers’’’, tomado do pintor e augafortista neerlandés Hercules Seghers, fixo supor á crítica que se trataba dun home. En 1928 naceu a súa filla Ruth e publicou o seu primeiro traballo en forma de libro, Aufstand der Fischer von St. Barbara (Sublevación dos pescadores de Sta. Bárbara) co pseudónimo Anna Seghers, polo que recibiu o premio Kleist. En 1928 entrou no Partido Comunista Alemán. Foi membro fundador da Unión de Escritores Proletarios Revolucionarios (Bund proletarisch-revolutionärer Schriftsteller). En 1930 viaxou á Unión Soviética. Coa chegada ao poder do nazismo os seus libros foron prohibidos e queimados e foi arrestada durante un breve período pola Gestapo. Puido fuxir a Suíza e, de alí , a París.

Exilio

Durante o seu exilio en París escribiu en revistas para emigrantes alemáns. En 1935 estivo entre os fundadores do Schutzverband deutscher Schriftsteller (Unión de defensa dos escritores alemáns ) en París. Despois do inicio da segunda guerra mundial e posterior invasión alemá de Francia o home de Seghers foi internado no campo de concentración de Le Vernet. A escritora e os seus fillos puideron escapar de París cara ao sur de Francia. Dende Marsella ocupouse en liberar o seu home do campo de concentración e en preparar a fuxida de Francia. Coa axuda do cónsul mexicano Gilberto Bosque acadou finalmente os seus obxectivos e toda a familia puido deixar Europa. As experiencias desa época son parte da súa novela Transit. En marzo de 1941, chega a México onde o seu marido encontra traballo en diversas universidades. Anna Seghers funda o Club Heinrich Heine, unha asociación antifascista da que foi presidenta, colabora na fundación do Movemento pola Alemaña Libre e da revista do mesmo nome. En 1942 publica en México e nos Estados Unidos a novela Das siebte Kreuz (A sétima cruz), que foi levada ao cine en 1944 por Fred Zinnemann e a fixo mundialmente coñecida. Pola causa dun accidente de tráfico que sufriu en tivo que pasar unha longa tempada nun hospital.

Regreso a Alemaña

Despois da fin da guerra, en 1947, Seghers regresou a Berlín, onde primeiro viviu na parte oeste. Ese mesmo ano recibiu o premio Georg-Büchner. En 1950 trasladouse a Berlín Leste, onde foi nomeada membro da Academia Alemá das Artes e, en 1951, recibiu o Premio Nacional da RDA. Foi presidenta da Unión de Escritores da RDA do 1952 ao 1978, ano en que faleceu o seu home. Non tomou partido no proceso no que se acusou ao seu editor Walter Janka de ‘‘conspiración contrarrevolucionaria’’ . Janka foi condenado á cadea a posteriormente rehabilitado. En 1961 opúxose a expulsión de Heiner Müller da Unión de Escritores, que lle supoñía, de facto, a imposibilidade de seguir publicando . Anos despois, en 1979, non se manifestou cando nove autores, críticos coa política da República Democrática Alemá, foron expulsados da Unión de Escritores. En 1975 recibiu o título de cidadá honoraria de Berlín e en 1981 da cidade de Mainz . Anna Seghers finou en 1983 e foi enterrada con honores no Dorotheenstädtischen Friedhof en Berlin. A rúa Volkswohlstraße onde viviu foi renomeada Anna-Seghers-Straße e é a sede dun museo dedicado á autora.

Obra

Os primeiros traballos de Anna Seghers foron clasificados dentro da corrente da Neue Sachlichkeit, que procuraba a representación obxectiva da realidade. No exilio Seghers, ademais da súa importancia como organizadora de agrupacións literarias, escribiu con Transit e Das siebte Kreuz dúas das novelas en alemán máis significativas da súa época. A súa obra na RDA ten as características propias do realismo socialista.

1924/1925: Tagebuch, diarios, publicados despois a morte da autora.
1924: Die Legende von der Reue des Bischofs Jehan d’Aigremont von St. Anne in Rouen. Relato.
1924: Die Toten auf der Insel Djal., relato.
1925: Jans muß sterben
1928: Aufstand der Fischer von St. Barbara. , novela.
1930: Auf dem Wege zur amerikanischen Botschaft und andere Erzählungen., relatos.
1932: Die Gefährten.
1933: Der Kopflohn.
1934: Der letzte Weg des Koloman Wallisch.
1935: Der Weg durch den Februar.
1936: Der Prozess der Jeanne d’Arc zu Rouen 1431, radio teatro.
1937: Die Rettung.
1938: Die schönsten Sagen vom Räuber Woynok, Sagen von Artemis.
1941: Das Obdach.
1942: Das siebte Kreuz.
1943: Der Ausflug der toten Mädchen.
1944: Transit.
1945: Das Ende
1946: Die drei Bäume.
1946: Post ins Gelobte Land.
1946: Die Saboteure.
1947: Die Feier.
1948: Sowjetmenschen. Lebensbeschreibungen nach ihren Berichten.
1948: Das Argonautenschiff.
1948: Wiedereinführung der Sklaverei in Guadeloupe.
1949: Die Toten bleiben jung.
1949: Die Hochzeit von Haiti.
1950: Die Linie.
1950: Der Kesselflicker.
1951: Crisanta.
1951: Die Kinder.
1952: Der Mann und sein Name.
1953: Der Bienenstock.
1954: Gedanken zur DDR.
1958: Brot und Salz.
1959: Die Entscheidung]].
1961: Das Licht auf dem Galgen, conto.
1963: Über Tolstoi. Über Dostojewski.
1965: Die Kraft der Schwachen]]: (Agathe Schweigert, Der Führer, Der Prophet, Das Schilfrohr, Wiedersehen, Das Duell, Susi, Tuomas beschenkt die Halbinsel Sorsa, Die Heimkehr des verlorenen Volkes)
1967: Das wirkliche Blau. Eine Geschichte aus Mexiko.
1968: Das Vertrauen.
1969: Glauben an Irdisches.
1970: Briefe an Leser.
1970: Über Kunstwerk und Wirklichkeit.
1971: Überfahrt, Eine Liebesgeschichte.
1972: Sonderbare Begegnungen.
1977: Steinzeit]], Wiederbegegnung.
1980: Drei Frauen aus Haiti.
1990: Der gerechte Richter (escrita en 1957, e non publicada daquela por causas políticas).
2019: Mit einer Flügeltür ins Freie fliegen. (cartas e conversas non publicadas aínda)

Adaptacións ao cine

Der Aufstand der Fischer (Dirixida por: Erwin Piscator, 1934 URRS)
Das siebte Kreuz (Dirixida por: Fred Zinnemann, 1944 USA)
Die Toten bleiben jung (Dirixida por: Joachim Kunert, 1968)
Das Duell (Dirixida por: Joachim Kunert, 1969)
Aus unserer Zeit (Episodio 2, 1970)
Die große Reise der Agathe Schweigert (Dirixida por: Joachim Kunert, 1972)
Das Schilfrohr (Dirixida por: Joachim Kunert, 1974)
Die Tochter der Delegierten (Dirixida por: Wojciech Fiwek, 1977)
Das Obdach (Dirixida por Ursula Schmenger, Hannes Wlasinger, 1981)
Der Mann und sein Name (Dirixida por Vera Loebner, 1983)
Die Überfahrt (Dirixida por: Fritz Bornemann, 1984)
Das wirkliche Blau (Dirixida por Christa Mühl]], 1986)
Der Aufstand der Fischer von St. Barbara (Dirixida por: Thomas Langhoff, 1988)
Der gerechte Richter (Dirixida por: Torsten C. Fischer, 2000)
Transit (Dirixida por: Christian Petzold, 2018)