Почивало
| Почивало | |
  Почивало Местоположба на Почивало во Македонија
Почивало на карта
| |
| Координати 41°42′18″N 22°23′01″E / 41.70500° СГШ; 22.38361° ИГД | |
| Општина | Штип |
| Население | 63 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | 30044 |
| Надм. вис. | 930 м |
|
Почивало на општинската карта  Атарот на Почивало во рамките на општината | |
 Почивало на Ризницата
| |
Почивало — село во Општина Штип, во околината на градот Штип.
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Селото се наоѓа во крајниот источен дел на територијата на Општина Штип, на југозападната падина на планината Плачковица, чиј атар се граничи со подрачјето на општините Карбинци и Радовиш. Селото е планинско, на надморска височина од 930 метри. Од градот Штип, селото е оддалечено 22 километри.[2]
До селото води асфалтен пат, кој започнува крај селото Кошево, до кое има земјен пат.
Историја
[уреди | уреди извор]Подрачјето на Почивало е населено барем од доцноантичко време, за што сведочат остатоци на населба и градишта на наоѓалиштата Ескибал и Исарл'к.[3]
Во XIX век, селото било дел од Штипската каза на Скопскиот санџак, како дел од Косовскиот вилает на Османлиската Империја.
Во Првата балканска војна, 3 лица од селото се вклучиле во Македонско-одринските доброволни чети.[4]
Стопанство
[уреди | уреди извор]Атарот зафаќа простор од 15,6 км2. На него пасиштата заземаат површина од 724 ха, на шумите отпаѓаат 393 ха, а на обработливото земјиште 376 ха.[2]
Во основа, селото има полјоделско-сточарска функција.[2]
Население
[уреди | уреди извор]Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во селото живееле 365 жители, од кои 265 Турци и 100 Македонци.[5] Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 96 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[6]
Според Димитар Гаџанов, во 1916 година во селото живееле 524 жители, од кои 396 Турци и 128 Македонци.[7]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 250 Турци.[8]
На пописот од 2002 година, селото имало 79 жители, 74 Турци и 5 останати.[9]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 63 жители, од кои 60 Турци и 3 лица без податоци.[10]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 365 | 96 | 362 | 421 | 65 | 42 | 56 | 74 | 85 | 79 | 63 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[11]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[12]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[13]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[14]
Општествени установи
[уреди | уреди извор]- Подрачното основно училиште „Тошо Арсов“, петгодишно основно училиште во состав на ОУ „Тошо Арсов“ - Штип
Самоуправа и политика
[уреди | уреди извор]Селото влегува во рамките на Општина Штип, една од малкуте општини кои не биле изменети со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било дел од некогашната Општина Штип.
Во периодот 1955-1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата Општина Штип.
Во периодот 1952-1955, селото било во рамките на тогашната Општина Радање, во која покрај селото Почивало, се наоѓале и селата Вртешка, Голем Габер, Ебеплија, Јунузлија, Калапетровци, Калаузлија, Кепекчелија, Кошево, Курфалија, Кучилат, Кучица, Мал Габер, Мичак, Муратлија, Никоман, Оџалија, Прналија, Радање и Шашаварлија. Селото припаѓало на Општина Шашарвалија во периодот 1950-1952, во која влегувале селата Калапетровци, Кошево, Никоман, Почивало и Шашарвалија.
Избирачко место
[уреди | уреди извор]Во селото постои избирачкото место бр. 2314 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на шумска куќа "македонски шуми"подружница за шумарство.[15]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 67 гласачи.[16]
Културни и природни знаменитости
[уреди | уреди извор]- Археолошки наоѓалишта[3]
- Ескибал — населба од доцноантичко време;
- Исарл'к — градиште од доцноантичко време;
- Кисетарла — средновековна црква со некропола;
- Стаиќувез — средновековна некропола;
- Фрн — доцносредновековна населба.
Џамии
- Џамија — главна селска џамија
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија. Скопје: Патрија. стр. 242.
- ↑ 3,0 3,1 Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академиjа на науките и уметностите. стр. 439. ISBN 9989649286.
- ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. : Личен състав по документи на Дирекция „Централен военен архив“ (PDF). София: Главно управление на архивите, Дирекция „Централен военен архив“ В. Търново, Архивни справочници № 9. 2006. стр. 872. ISBN 954-9800-52-0.
- ↑ Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр. 230.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рp. 134-135.
- ↑ Гаджанов, Димитър Г. Мюсюлманското население в Новоосвободените земи, в: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“, София, 1993, стр. 240.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор] | Оваа статија за место во Македонија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
| |||||||||||||||||||||
