Urani : Diferéncia entre lei versions
| Linha 19 : | Linha 19 : | ||
I a dos istòps radioactius de l'urani: l'U238 e l'U235 que se desintègran gradualament en elements “filhs”. Dos d'aqueles, lo Th230 ([[tori]]) e lo Pa231 ([[protactini]]), tanben se descompausan amb semividas utilas per la datacion. L'aspècte essencial es que los isotòps “pars” de l'urani son solubles dins l'[[aiga]] mentre que los filhs non. Son necessaris qualques 100 gramas de [[carbonat de calci]] per aconseguir una bona datació. |
I a dos istòps radioactius de l'urani: l'U238 e l'U235 que se desintègran gradualament en elements “filhs”. Dos d'aqueles, lo Th230 ([[tori]]) e lo Pa231 ([[protactini]]), tanben se descompausan amb semividas utilas per la datacion. L'aspècte essencial es que los isotòps “pars” de l'urani son solubles dins l'[[aiga]] mentre que los filhs non. Son necessaris qualques 100 gramas de [[carbonat de calci]] per aconseguir una bona datació. |
||
La metòda s'utiliza per datar [[ròca]]s amb un naut contengut en carbonat de calci, sovent aquelas que se depausan per l'accion de las aigas superficialas o sosterranhas venent dels luòcs rics en [[calç]] o a causa del filtratge dins la caunas amb un naut contengut en calç. Las [[estalagmita]]s se forman atal dins aquel tipe d'[[balma|espelugas]]. Lo objèctes e los [[òs |
La metòda s'utiliza per datar [[ròca]]s amb un naut contengut en carbonat de calci, sovent aquelas que se depausan per l'accion de las aigas superficialas o sosterranhas venent dels luòcs rics en [[calç]] o a causa del filtratge dins la caunas amb un naut contengut en calç. Las [[estalagmita]]s se forman atal dins aquel tipe d'[[balma|espelugas]]. Lo objèctes e los [[òs]] normalament demòran incrustats dins de capas de carbonat de calci o d'autre tipes de sediment entre diferents nivèls dels despauses calcaris. |
||
La principala dificultat essenciala es determinar lo bon ordre del depaus dins uns bauma, aquò es una causa ges facil e s'explica atal que aquel metòde sovent dona resultats ambigús. Pasmens, el metòde se mostrèt èsser fòrça util, com per exemple a la bauma de [[Pontnewydd]], al nòrd de [[Galas]], ont se trobèt objècte vièlh de 220.000 ans o en [[Alemanha]], dins lo jaç de [[Bilzingsleben]], ont se trobèt objècte vièlh de 414.000 ans. |
La principala dificultat essenciala es determinar lo bon ordre del depaus dins uns bauma, aquò es una causa ges facil e s'explica atal que aquel metòde sovent dona resultats ambigús. Pasmens, el metòde se mostrèt èsser fòrça util, com per exemple a la bauma de [[Pontnewydd]], al nòrd de [[Galas]], ont se trobèt objècte vièlh de 220.000 ans o en [[Alemanha]], dins lo jaç de [[Bilzingsleben]], ont se trobèt objècte vièlh de 414.000 ans. |
||
Version del 23 novembre de 2010 a 20.17
L' urani es un element quimic que dins la taula periodica a lo simbòl U e lo nombre atomic 92. Es pesuc, blanc d'argent, toxic, metallic, e radioactiu de forma naturala. Aparten a la seria dels actinids e son isotòp urani-235 s'utilza coma font d'energia dins los reactors nuclears e las armas nuclearas. L'Urani se tròba en pichonas quantitats dins las ròcas, el sòl, l'aiga, las plantas, e dins los animals (inclús dins los umans).
Es l'element quimic pus pesuc d'origina naturala que es tròba sus la Tèrra. Foguèt descobèrt en 1789 per M. H. Klaporfth que lo nomenèt atal en onor de la planeta Uranus que venguèt de èsser descobèrta en 1781.
L'urani natural a tres tipes d'isotòps: urani 238 (238U), urani 235 (235U) e urani 234 (234U). Per cada grama d'urani natural 99,28 % de la massa es urani 238, 0,71% urani 235 e 0,005% urani 234. La proporcion Urani 238/Urani 235 es constanta sus tota la Tèrra e sus las autras planetas del sistèma solar.
Origina
Coma totes los elements amb un pes atomic superior a aquel del fèrre, l'urani ven de forma naturala pendent las explosions de las supernovas. Lo procèssus fisic determinant dins l'afondrament d'una supernova es la gravitat. Las valors tan elevadas de gravitat que se tròba dins las supernovas genèra las capturas neutronicas que donen luòc als atòms pus pesucs, entre aqueles l'urani e lo protactini.
Usatges
Lo principal usatge de l'urani uèi ara es l'obtencion de combustible pels reactors nuclears que porgisson 17% de l'electricitat obtenguda dins lo monde. Demest los minerals d'urani i a; autunita, carnotita, iantinita, meta-autunita, uranotil...
Datacion mejans los periòdes d'urani
La datacion mejans los periòdes d'urani se basa sus la desintegracion radioactiva dels isotòps de l'urani.[1]
Basas de la metòda
I a dos istòps radioactius de l'urani: l'U238 e l'U235 que se desintègran gradualament en elements “filhs”. Dos d'aqueles, lo Th230 (tori) e lo Pa231 (protactini), tanben se descompausan amb semividas utilas per la datacion. L'aspècte essencial es que los isotòps “pars” de l'urani son solubles dins l'aiga mentre que los filhs non. Son necessaris qualques 100 gramas de carbonat de calci per aconseguir una bona datació.
La metòda s'utiliza per datar ròcas amb un naut contengut en carbonat de calci, sovent aquelas que se depausan per l'accion de las aigas superficialas o sosterranhas venent dels luòcs rics en calç o a causa del filtratge dins la caunas amb un naut contengut en calç. Las estalagmitas se forman atal dins aquel tipe d'espelugas. Lo objèctes e los òs normalament demòran incrustats dins de capas de carbonat de calci o d'autre tipes de sediment entre diferents nivèls dels despauses calcaris.
La principala dificultat essenciala es determinar lo bon ordre del depaus dins uns bauma, aquò es una causa ges facil e s'explica atal que aquel metòde sovent dona resultats ambigús. Pasmens, el metòde se mostrèt èsser fòrça util, com per exemple a la bauma de Pontnewydd, al nòrd de Galas, ont se trobèt objècte vièlh de 220.000 ans o en Alemanha, dins lo jaç de Bilzingsleben, ont se trobèt objècte vièlh de 414.000 ans.
Lo metòde a una marga d'error teorica de 12.000 ans per una anóncia de 150.000 e d'uns 25.000 per una de 400.000. En practica l'inexactitud pòt èsser mai granda, per aquò es indispensable aplicar d'autres metòdes coma aquel de la termoluminància per comparar e verificar los resultats.
Efèctes nocius per a la santat
L'urani dins totas sas formas (natural, enriquit o empaurit), coma metal pesuc, possedís una certana toxicitat, pòdon dometjar lo sistèma renal.
E mai l'urani es lo paire d'una de las cadenas naturalas, que l'un de sos filhs radioactius, lo radon-222, es considerat cancerigèna el meteis e amb [[sinergia amb lo fum del tabat.
Vejatz tanben
Referéncias
- ↑ Renfrew, C. y Bahn, P. (1993), Arqueología. Teorías, Métodos y Práctica., Madrid: Ediciones Akal. ISBN 978-84-460-0234-5.
