บีตา

บีตา
อักษรกรีก
Αあるふぁαあるふぁ แอลฟา	Νにゅーνにゅー นิว
Βべーたβべーた บีตา	Ξくしーξくしー ไซ
Γがんまγがんま แกมมา	Οおみくろんοおみくろん โอไมครอน
Δでるたδでるた เดลตา	Πぱいπぱい พาย
Εいぷしろんεいぷしろん เอปไซลอน	Ρろーρろー โร
Ζぜーたζぜーた ซีตา	Σσς ซิกมา
Ηいーたηいーた อีตา	Τたうτたう เทา
Θしーたθしーた ทีตา	Υうぷしろんυうぷしろん อิปไซลอน
Ιいおた ιいおた ℩ ไอโอตา	Φふぁいφふぁい ฟาย
Κかっぱκかっぱ แคปปา	Χかいχかい ไค
Λらむだλらむだ แลมดา	Ψぷさいψぷさい พไซ
Μみゅーμみゅー มิว	Ωおめがωおめが โอเมกา
ใกล้คลาสสิก
Ϝϝ เวา	ϘϙϞϟ คอปปา
Ϻϻ แซน	ͲͲϠϡ แซมไพ
Ϛϛ สติกมา	Ͱͱ ฮีตา
Ϸϸ โช
เครื่องหมายเสริมอักษร

บทความนี้เกี่ยวกับอักษรกรีก สำหรับความหมายอื่น ดูที่ บีตา (แก้ความกำกวม)

บีตา หรือ เบตา (อังกฤษ: beta บริติช /ˈbiːtə/ อเมริกัน /ˈbeɪtə/, กรีก: βήτα, ตัวใหญ่ Βべーた, ตัวเล็ก βべーた หรือ ตัวเขียน ϐ) เป็นอักษรกรีกตัวที่ 2 และมีค่าของเลขกรีกเท่ากับ 2 ในภาษากรีกโบราณ บีตาแทนเสียงหยุด ริมฝีปาก ก้อง /b/ และในภาษากรีกสมัยใหม่แทนเสียงเสียดแทรก ริมฝีปาก-ฟัน ก้อง /v/ อีกทั้งบีตายังเป็นรากในการกำเนิดอักษรอื่นด้วย เช่น อักษรโรมัน ⟨B⟩ และอักษรซีริลลิก ⟨Б⟩ และ ⟨В⟩