จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| รถไฟใต้ดินปักกิ่ง สายชางผิง |
|---|
 |
 |
| ข้อมูลทั่วไป |
|---|
| สถานะ | เปิดให้บริการ |
|---|
| ปลายทาง | |
|---|
| จำนวนสถานี | 7 |
|---|
| การดำเนินงาน |
|---|
| รูปแบบ | รถไฟใต้ดิน |
|---|
| ระบบ | รถไฟใต้ดินปักกิ่ง |
|---|
| ผู้ดำเนินงาน | Beijing Mass Transit Railway Operation Corp., Ltd |
|---|
| ผู้โดยสารต่อวัน | 158,400 คน (2013)[1] |
|---|
| ประวัติ |
|---|
| เปิดเมื่อ | 30 ธันวาคม ค.ศ. 2010 |
|---|
| ข้อมูลทางเทคนิค |
|---|
| ระยะทาง | 21.24 กิโลเมตร |
|---|
| รางกว้าง | 1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) |
|---|
| ความเร็ว | 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมง |
|---|
รถไฟใต้ดินปักกิ่ง สายชางผิง (จีน: 北京地铁昌平线; พินอิน: běijīng dìtiě chāngpíng xiàn) เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าทางตอนเหนือของระบบรถไฟใต้ดินปักกิ่ง เริ่มก่อสร้างในปี ค.ศ. 2009 สร้างเสร็จเมื่อเดือนกันยายน ค.ศ. 2010 เปิดให้บริการวันที่ 30 ธันวาคม ค.ศ. 2010[2] ระยะทาง 21.24 กิโลเมตร จำนวน 7 สถานี โดยมีสถานีหนันส้าว เป็นสถานีใต้ดินเพียงสถานีเดียว
|
|---|
| เส้นทางที่เปิดให้บริการ | |
|---|
| เส้นทางที่กำลังก่อสร้าง | |
|---|
| เส้นทางโครงการ |
- 1 (สายแยก)
- 7 (ระยะ 3)
- 11 (ระยะ 2)
- 15 (ระยะ 2)
- 17 (สายแยก)
- 19 (ส่วนขยายและสายแยก)
- 20 (ระยะ 1)
- Lijin (สาย 25 ระยะ 3)
- S6 (ระยะ 1)
|
|---|
| ดูเพิ่ม | |
|---|
