(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Kuzey Vey - Vikipedi İçeriğe atla

Kuzey Vey

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kuzey Vey
たかし
386-535
Kuzey Wei Haritası
Kuzey Wei Haritası
Kuzey Wei haritası
Kuzey Wei haritası
BaşkentHuhhot
(386-398)
Datong
(398-493)
Luoyang
(493-534)
Çang'an
(534-535)
Yaygın dil(ler)Tabgaçça
Orta Çince
HükûmetMonarşi
İmparator 
• 386-409
Daowu
• 409-423
Mingyuan
• 424-452
Taiwu
• 452-465
Wencheng
• 471-499
Xiaowen
• 499-515
Xuanwu
• 528-530
Xiaozhuang
• 532-535
Xiaowu
Tarihçe 
• Kuruluşu
20 Şubat 386
• Dağılışı
8 Kasım 535
Yüzölçümü
4502.000.000 km2
Öncüller
Ardıllar
Önceki Qin
Xia (16 Krallık)
Kuzey Yan
Kuzey Liang (16 Krallık)
Doğu Vey
Batı Vey
Günümüzdeki durumuÇin
Moğolistan


Çin tarihi
Çin Tarihi
Çin Tarihi
Kuzeyden güneye:
Rouran, Kuzey Vey ve Song
Budist stel (6. y.y)

Vey veya başka tarihsel kaynaklara göre
Kuzey Vey (Çince: きたたかし; pinyin: Běi Wèi)
Toba Vey (Çince: つぶせばつたかし; pinyin: Tuòbá Wèi)
Yuan Vey (Çince: げんたかし; pinyin: Yuán Wèi) olarak da bilinir. Hanedanlık, Siyenpiler'in Toba (Tabgaç) klanı tarafından kuruldu. Kuzey ve Güney hanedanları döneminde 386'dan 535'e kadar[1] Kuzey Çin'i yöneten ilk hanedandır. "Siyasi kargaşa ve yoğun sosyal ve kültürel değişim çağının bir parçası" olarak tanımlanan [2] Kuzey Vey hanedanı, özellikle 439'da Kuzey Çin'i birleştirmesi, kaotik On Altı Krallık dönemini sona erdirmesi ve 485'teki reformlarla kırsal alan üzerindeki emperyal kontrolü güçlendirmesiyle dikkat çekmektedir. Kuzey Vey, kendilerini Çin kültürünün gerçek savunucuları olarak gören Güney hanedanlarının yazarları tarafından "Örgülü Barbarlar" (さくとりこ suolu) olarak anılıyordu.[3][4]

439’da üçüncü imparatoru Tai Vu Di'nin Hiung-nu Helian boyu'nun kurduğu Xia ve Hiung-nu Juqu boyu'nun kurduğu Kuzey Lyang'ı yıkıp Kuzey Çin'i birleştirmesiyle Çin tarihinde Güney Kuzey Hanedanları dönemi başlamıştır.

Tai Wu Di, Taoist Kou Qianzhi'nin tavsiyesiyle Budizm'i bastırmış ve daha sonra Konfüçyüsçülüğe önem vermeye başlamıştı. Ancak diğer hükümdarlar Budizme önem verdiği için Budizm kültürü gelişmişti.

Hanlaştırma siyasetini izleyerek mevcut boylar sisteminin yerine aristokrat sistemi getirmiştir. Fakat Tuoba boyu başta olmak üzere Sien-pi’ler bu siyasetlere karşı çıkmış ve 524’te Altı Garnizon’un İsyanı (ろく镇之らん liùzhèn zhī luàn) meydana gelmiştir.

İsyanı bastıran askerlerin söz hakkı büyümüş ve Doğu Vey (534 - 550) ile Batı Vey (535 - 556) olmak üzere ikiye bölünmüştü.

Tai Wu Di öldüğünde ardılı olan hükümdarlar Ven Çeng Di (452 - 465) ve Hyan Ven Di (465 - 471) zamanlarında Güney Çin'deki hanedanları Liu Sung Hanedanı ve kuzeydeki Rouranlara mücadele etmişti.

Ciddi önlemler alınmaması sonucunda Budistleşme ve onunla özdeş gözüken Hanlaşma süreci de başlamış oluyordu. Nihayet kendisi de Budist olan Xiao Wen Di (471 - 499) başkentini kuzeydeki bozkır bölgesinden alarak Çinli nüfusun ağırlıkta olduğu Lo-Yang'a taşımış, böylece asimilasyon süreci tamamlanmıştır.

495 yılında Sien-pi kıyafetleri, gelenekleri ve dili yasaklandı. Buna karşı çeyrek yüzyıl süren tepkiler bastırıldı. Xuan Wu Di (499-515)'dan sonra tahta çıkan imparatoriçe Xiao Ming Di (515-528) Ak Hun ülkesine rahip gönderip onları hidayete davet edecek kadar inançlı bir Budist'ti.

Artık Çinlilerden ayrılmayan Tobalar 534'e doğru, Doğu ve Batı Vey'leri olmak üzere ikiye ayrıldı. Önce 550'de Bei Qi (550 - 577) Doğu Wei'nin, 557'de Kuzey Çov (557 - 581) Batı Wei'nin yerlerini almıştır. 577'de Bei Zhou, Bei Qi'yi yıkarak Kuzey Çin'i birleştiyse de 581'de Sien-pi Puliuru boyu'na mensup olan Yang Jian, Bei Zhou'yu yıkıp Suy Hanedanı (ずい suí; 581 - 619) kurmuştur.

Bei Wei'de Budizm kültürü[değiştir | kaynağı değiştir]

Bei Wei Hanedanı hükümdarları[değiştir | kaynağı değiştir]

Sonradan
verilen ad
Çince soyadı ve adı Taht süresi Dönemin adı ve süresi
Bei Wei 386-535
Dao Wu Di (みちたけみかど daò wǔ dì) Tuoba Gui (つぶせばつ珪 tuò bá guī) 386-409 Dengguo (とうこく dēng guó) 386-396
Huangshi (すめらぎはじめ huáng shǐ) 396-398
Tianxing (てんきょう tiān xīng) 398-404
Tianci (てんたまもの tiān cì) 404-409
Ming Yuan Di (明元あけもとみかど míng yuán dì) Tuoba Si (つぶせばつ嗣 tuò bá sì) 409-423 Yongxing (永興りょうご yǒng xīng) 409-413
Shenrui (かみみずほ shén ruì) 414-416
Taichang (やすしつね tài cháng) 416-423
Tai Wu Di (ふとしたけみかど tài wǔ dì) Tuoba Tao (つぶせばつ燾 tuò bá táo) 424-452 Shiguang (はじめこう shǐ guāng) 424-428
Shenjia (かみ䴥 shén jiā) 428-431
Yanhe (のべ yán hé) 432-434
Taiyan (ふとしのべ tài yán) 435-440
Taipingzhenjun (太平たいへいしんくん tài píng zhēn jūn) 440-451
Zhengping (正平しょうへい zhèng píng) 451-452
Nan An Wang (みなみ安王やすおう nán ān wáng) Tuoba Yu (つぶせばつあまり tuò bá yú) 452 Chengping (うけたまわひら chéng píng) 452
Wen Cheng Di (文成ふみなりみかど wén chéng dì) Tuoba Jun (つぶせばつ濬 tuò bá jùn) 452-465 Xingan (きょうやす xīng ān) 452-454
Xingguang (きょうこう xīng guāng) 454-455
Tai'an (ふとしやす tài ān) 455-459
Heping (和平わへい hé píng) 460-465
Xian Wen Di (けんじぶんみかど xiàn wén dì) Tuoba Hong (つぶせばつひろ tuò bá hóng) 466-471 Tian'an (てんやす tiān ān) 466-467
Huangxing (すめらぎきょう huáng xīng) 467-471
Xiao Wen Di (孝文たかふみみかど xiào wén dì) Yuan Hong (元宏もとひろ yuán hóng) 471-499 Yanxing (のべきょう yán xīng) 471-476
Chengming (うけたまわあきら chéng míng) 476
Taihe (ふとし tìi hé) 477-499
Xuan Wu Di (せんみかど xuān wǔ dì) Yuan Ke (げんつとむ yuán kè) 499-515 Jingming (景明かげあき jǐng míng) 500-503
Zhengshi (せいはじめ zhèng shǐ) 504-508
Yongping (えいひら yǒng píng) 508-512
Yanchang (のべあきら yán chāng) 512-515
Xiao Ming Di (孝明たかあきみかど xiào míng dì) Yuan Xu (もと詡 yuán xǔ) 516-528 Xiping (熙平 xī píng) 516-518
Shengui (かみひさし shén guī) 518-520
Zhengguang (せいひかり zhèng guāng) 520-525
Xiaochang (孝昌たかまさ xiào chāng) 525-527
Wutai (たけやすし wǔ tài) 528
Youzhu (幼主ようしゅ yòu zhǔ) Yuan Zhao (もと釗 yuán xhāo) 528 Yoktu
Xiao Zhuang Di (こうそうみかど xiào zhuāng dì) Yuan Ziyou (元子もとこ攸 yuán zǐ yōu) 528-530 Jianyi (たてよし jiàn yì) 528
Yongan (永安えいあん yǒng ān) 528-530
Chang Guang Wang (長廣ながひろおう cháng guǎng wáng) Yuan Ye (もと曄 yuán yè) 530-531 Jianming (たてあきら jiàn míng) 530-531
Jie Min Di (ふし閔帝 jié mǐn dì) Yuan Gong (げんきょう yuán gōng) 531-532 Putai (ひろしたい pǔ tài) 531-532
An Ding Wang (安定あんていおう ān dìng wáng) Yuan Lang (もとろう yuán lǎng) 531-532 Zhongxing (中興ちゅうこう zhōng xīng) 531-532
Xiao Wu Di (こうたけみかど xiào wǔ dì) veya
Chu Di (みかど chū dì)
Yuan Xiu (げんおさむ yuán xiū) 532-535 Taichang (ふとしあきら tài chāng) 532
Yongxing (永興りょうご yǒng xīng) 532
Yongxi (えい熙 yǒng3 xī) 532-535

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Fairbank, John King; Goldman, Merle (30 Nisan 2006). China: A New History, Second Enlarged Edition (İngilizce). Harvard University Press. ISBN 978-0-674-01828-0. 
  2. ^ Tsiang, Katherine R. (Haziran 2002). "Changing Patterns of Divinity and Reform in the Late Northern Wei". The Art Bulletin. 84 (2): 222. doi:10.2307/3177267. ISSN 0004-3079. 
  3. ^ Liu, Puning (21 Aralık 2020). China’s Northern Wei Dynasty, 386-535: The Struggle for Legitimacy (İngilizce). Routledge. ISBN 978-1-000-28314-3. 
  4. ^ Puning Liu (2018). "Song scholars' views on the Northern Wei legitimacy dispute". Archiv Orientální. s. 112. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Wei Shou, "Wei" Kitabı, おさむ, "しょ" 28 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.