powietrze

波なみ蘭らん語ご

詞し源げん

源みなもと自じ原始げんし斯拉夫おっと語ご *povětrъ；與あずか上うえ索さく布ぬの語ご powětr, 下しも索さく布ぬの語ご pówětš, 捷とし克かつ語ご povětří同どう源みなもと。等とう同どう於pó- +‎ wiatr (“風ふう”)。

發音はつおん

•  
• 國際こくさい音標おとしべ^(幫助): /pɔˈvjɛ.tʂɛ/

• (中古ちゅうこ波は蘭らん語ご) 國際こくさい音標おとしべ^(幫助): (16^th c.) /pɔˈvjɛ.tr̝ɛ/, (17^th–18^th c.) /pɔˈvjɛ.tʂɛ/

• 音おと頻しき1：

  (檔案)

• 音おと頻しき2：

  (檔案)

• 韻いん部ぶ：-ɛtʂɛ
• 音節おんせつ化か：po‧wie‧trze

名詞めいし

powietrze n (相關そうかん形容詞けいようし powietrzny)

1. 空氣くうき

變格へんかく

powietrze 的てき變格へんかく

	單數たんすう
主格しゅかく	powietrze
屬ぞく格かく	powietrza
與格よかく	powietrzu
賓格ひんかく	powietrze
工具こうぐ格かく	powietrzem
方位ほうい格かく	powietrzu
呼よび格かく	powietrze

派生はせい詞し

• powietrzny

拓つぶせ展てん閱讀

• 參まいり見みpowietrze 在ざい Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN 中ちゅう的てき內容
• 參まいり見み波は蘭らん語ご詞し典てんPWN上じょう有ゆう關せきpowietrze的てき內容