Ο Κάδμος ήταν ο ιδρυτής και ο πρώτος βασιλιάς της Θήβας. Ήταν γιος του βασιλιά της Φοινίκης, Αγήνορα και της Τηλέφασσας (της κόρης του Νείλου, σύμφωνα με μια εκδοχή) και αδελφός της Ευρώπης, του Φοίνικα, του Κίλικα και του Θάσου. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από το μυθικό βασιλιά της Αιγύπτου, τον Έπαφο, το γιο του Δία και της αργίτισσας Ιούς, όταν εκείνη κυνηγημένη από την Ήρα έφτασε, μεταμορφωμένη σε αγελάδα, στη χώρα του Νείλου.[7]
Μετά την αρπαγή της αδελφής του, Ευρώπης, από τον Δία, ο Κάδμος μαζί με τα αδέλφια του και τη μητέρα τους άφησαν κατ’ εντολήν του Αγήνορα την πατρίδα τους και περιπλανήθηκαν στο Αιγαίο με σκοπό να βρουν την Ευρώπη. Ο Κάδμος κατέληξε στη Βοιωτία, όπου ίδρυσε την πόλη της Θήβας, αφού πρώτα ακολούθησε μία ξεχωριστή αγελάδα με μια ημισέληνο στα πλευρά της (έπειτα από χρησμό του μαντείου των Δελφών) και στη συνέχεια σκότωσε ένα δράκοντα κι έσπειρε τα δόντια του, με αποτέλεσμα να ξεφυτρώσουν οι πρώτοι κάτοικοι (Σπαρτοί). Η ακρόπολη της Θήβας ονομάστηκε προς τιμήν του Καδμεία.[8]
Ο Κάδμος παντρεύτηκε την κόρη του Άρη και της Αφροδίτης, την Αρμονία και έκαναν τέσσερις κόρες, την Αγαύη, την Αυτονόη, την Ινώ και τη Σεμέλη, και ένα γιο, τον Πολύδωρο. Στους γάμους του Κάδμου και της Αρμονίας παρευρέθησαν οι θεοί του Ολύμπου, οι οποίοι χάρισαν στη νύφη πολλά και θαυμαστά δώρα (η Αθηνά ένα πέπλο, ο Ήφαιστος ένα περιδέραιο κ.ά.). Από τη γενιά του Κάδμου κατάγεται και ο θεός Διόνυσος, γιος του Δία και της Σεμέλης.[9]
Ο ιστορικός Ηρόδοτος στο 5ο βιβλίο των Ιστοριών του (Ἱστοριῶν πέμπτη ἐπιγραφομένη Τερψιχόρη) θεωρεί ότι ο Κάδμος έφερε το αλφάβητο στην Ελλάδα και ονομάζει τα γράμματα «καδμήια» ή «φοινικήια».[10]
Χρονολογικώς από τον Ηρόδοτο τοποθετείται περί το 2000 π.Χ.[11], ενώ από τον Ευσέβιο λέγεται ότι ο Κάδμος ήλθε στην Αθήνα το 1479 π.Χ. και τέλος σύμφωνα με το Πάριον Χρονικόν γεννήθηκε το 1540 π.Χ.[12]. Ο ίδιος ο Γεώργιος Μιστριώτης αναφέρει ότι τελικά ίσως να μην έζησε κατά τον 15ο αιώνα π.Χ., αλλά έζησε σίγουρα προ των Τρωικών (τέλη 13ου αιώνα π.Χ.). Αυτό το συμπέρασμα προέρχεται από τους παγιωμένους τότε μύθους περί του Κάδμου, τους οποίους παρέλαβε ο Όμηρος για τη συγγραφή των επών του [13]. Μία ακόμη έμμεση αναφορά γίνεται και από τον Πλούταρχο, που αναφέρει ότι από τους τής Ινούς και του Αθάμαντα χρόνους είχαν περάσει περισσότερα από χίλια χρόνια (τοποθετεί τη φράση στην εποχή, κατά την οποία ζούσε ο Θαλής)[14].
- ↑ 1,0 1,1 Παυσανίας: (αρχαία ελληνικά) Ελλάδος περιήγησις.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 d:Q4529168: «Кадм» (Ρωσικά)
- ↑ «Polydorus» (Ρωσικά)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 «Cadmus» (Ρωσικά)
- ↑ 5,0 5,1 «Agenor» (Ρωσικά)
- ↑ «Cilix» (Ρωσικά)
- ↑ Ψευδο-Απολλόδωρου, Βιβλιοθήκη, Β 1,3-4.
- ↑ ό.π., Γ 4,1.
- ↑ ό.π., Γ 4 2-3.
- ↑ Ηροδότου, Ιστορίαι Ε, 58-59.
- ↑ Δεύτερο βιβλίο (Εὐτέρπη]), 145, “Hérodote. Histoires, 9 vols.”, Ed. Legrand, Ph.–E. Paris: Les Belles Lettres, 1:1932; 2;1930; 3:1939; 4 (3rd edn.): 1960; 5:1946; 6:1948; 7:1951; 8:1953; 9:1954, Repr. 1:1970; 2:1963; 3:1967; 5:1968; 6:1963; 7:1963; 8:1964; 9:1968.)
- ↑ Ἱστορία τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν ὑπὸ Γεωργίου Μιστριώτου, Λιψία, 1867 σ.119
- ↑ Ἱστορία τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν ὑπὸ Γεωργίου Μιστριώτου, Λιψία, 1867 σ.120
- ↑ (Πλουτάρχου Τῶν ἑπτὰ σοφῶν συμπόσιον 162bc “Plutarch's moralia, vol. 2”, Ed. Babbitt, F.C. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1928, Repr. 1962.)
- Ψευδο-Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη.
- Ηρόδοτος, Ἱστορίαι, Β´ (Εὐτέρπη), Ε´ (Τερψιχόρη).
- Κακριδής Ι.Θ., επιμ. (1986), Ελληνική Μυθολογία, Τόμος 3: Οι Ήρωες - Τοπικές παραδόσεις, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών.
- Κωνσταντινίδης Α. (1997), Λεξικό κυρίων ονομάτων. Μυθολογικό, ιστορικό, γεωγραφικό, Αθήνα: εκδ. Εκάτη.
- Γεώργιος Μιστριώτης, Ἱστορία τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν, Λιψία, 1867.
- Πλούταρχος, Τῶν ἑπτὰ σοφῶν συμπόσιον, Harvard University Press, Repr. 1962.
- Ο αστεροειδής 7092 Κάδμος, που ανακαλύφθηκε το 1992, πήρε το όνομά του από τον μυθικό ιδρυτή των Θηβών.
Σχετικά πολυμέσα