ΤοΜάλι είναι κράτος της Δυτικής Αφρικής. Επί αποικιοκρατίας ονομαζόταν Γαλλικό Σουδάν. Η έκταση της χώρας είναι 1.240.192 τ.χλμ., έχει πληθυσμό (κατατάσσεται 60η) 22.395.485 κατοίκους,[2] σύμφωνα μετην απογραφή του 2022 και πρωτεύουσά του είναι τοΜπαμακό. Συνορεύει στα βορειοανατολικά μετηνΑλγερία, στα ανατολικά μετονΝίγηρα, στα νότια μετηνΜπουρκίνα Φάσο, τηνΑκτή ΕλεφαντοστούκαιτηΓουινέα, καιστα δυτικά μετηΣενεγάληκαιτηΜαυριτανία. Το κλίμα του Μάλι είναι ξηρό και θερμό, το βόρειο 1/3 της χώρας βρίσκεται στην έρημο της Σαχάρας. Η χώρα είναι κυρίως αγροτική.
Η σημαία της Χώρας είναι τρίχρωμη σε ισοπαχείς κάθετες λωρίδες, αρχής γενομένης από την πράσινη (προσίστια), κίτρινη (κεντρική) και κόκκινη καισε αναλογία πλάτους μήκους 2 προς 3.
Το Μάλι δεν έχει έξοδο στη θάλασσα. Εκτείνεται από τη νότια έρημο Σαχάραστο Σαχέλ καιστη σουδανική σαβάνα. Είναι η όγδοη σε έκταση χώρα της Αφρικής, περίπου εννιάμισι φορές μεγαλύτερη της Ελλάδας. Η έρημος καιοι ημιερημικές περιοχές καλύπτουν τα δύο τρίτα της επιφάνειας του Μάλι. Ο Νίγηρας ποταμός δημιουργεί το λεγόμενο Εσωτερικό δέλτα του Νίγηρα ή Μασίνα, μία μεγάλη και εύφορη περιοχή, καθώς σχηματίζει ένα τόξο προτού στραφεί προς τα νότια και εκβάλει στον Κόλπο της Γουινέας.
Το Μάλι ήταν κάποτε τμήμα μιας από τις τρεις δυτικοαφρικανικές αυτοκρατορίες που ήλεγχαν το εμπόριο της Σαχάρασεχρυσό, αλάτικαι σκλάβους. Η αρχαιότερη από αυτές ήταν ηαυτοκρατορία της Γκάνα, η οποία και επεκτάθηκε από τον 8ο αιώνα μέχρι το 1078, οπότε κατακτήθηκε από τους Αλμοραβίδες. Ακολούθησε ηαυτοκρατορία του Μάλιμετην έδρα της στον άνω Νίγηρακαι άκμασε μέχρι το 14ο αιώνα. Εκείνη την εποχή άκμασε καιτοΤιμπουκτού, που ήταν παράλληλα και ισλαμικό κέντρο. Εσωτερικές τριβές οδήγησαν στη διάλυση της αυτοκρατορίας καιστην ανάδειξη μιας νέας δύναμης, τωνΣογκάι, φυλής που ζούσε στα βορειοδυτικά της σημερινής Νιγηρίας. Οι Σονγκάι ανεξαρτητοποιήθηκαν από τους απογόνους της αυτοκρατορίας Μάλι και επεκτάθηκαν σε όλη την ανατολική περιοχή. Το 1591 εισέβαλε στην περιοχή τοΜαρόκοκαιη διάλυση της αυτοκρατορίας Σονγκάι σήμανε το τέλος της περιοχής ως διαμετακομιστικού κέντρου. Βασικός λόγος ήταν καιτο γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι είχαν εδραιώσει πλέον θαλάσσιες οδούς μεταφοράς εμπορευμάτων οι οποίες καθιστούσαν ασήμαντη τηνδια ξηράς μεταφορά, μέσω της Σαχάρα. Κατά τον 18ο αιώνα οι κάτοικοι της περιοχής βίωσαν μεγάλη έλλειψη τροφίμων και πολλοί έφτασαν στο σημείο να πουλούν τον εαυτό τους σε σκλαβοπάζαρα ίσα γιανα έχουν κάτι να φάνε. Ειδικά στο διάστημα 1738-1756 η ξηρασία καιοι ακρίδες έγιναν αιτία να πεθάνει από πείνα περίπου ο μισός πληθυσμός τουΤιμπουκτού. Κατά τα τέλη του 19ου αιώνα η περιοχή κατακτήθηκε από γαλλικά στρατεύματα που ονόμασαν και όλη την περιοχή, του Μάλι συμπεριλαμβανομένου, Γαλλικό Σουδάν. Το 1959 τοΓαλλικό Σουδάν μετονομάστηκε σε Δημοκρατία του Σουδάν καιηΣενεγάλη ενώθηκε με αυτό γιανα σχηματίσουν μαζί την Ομοσπονδία του Μάλι. Η Ομοσπονδία απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1960. Η Δημοκρατία του Σουδάν έγινε η ανεξάρτητη Δημοκρατία του Μάλι στις 22 Σεπτεμβρίου του 1960 και ως πρώτος πρόεδρος εξελέγη οΜοντίμπο Κεϊτά. Αυτός εφάρμοσε μονοκομματική πολιτική με σοσιαλιστικό προσανατολισμό και προχώρησε σε εθνικοποιήσεις.
Στις 22 Μαρτίου 2012 εκδηλώθηκε στρατιωτικό πραξικόπημα στο Μάλι. Οι στασιαστές διαμαρτύρονταν γιατον τρόπο που χειρίζεται η κυβέρνηση του Μάλι μια εξέγερση των Τουαρέγκ στο βορρά, και επιτέθηκαν στη διάρκεια της νύκτας 20 προς 21 Μαρτίου εναντίον του προεδρικού μεγάρου καιτου κτιρίου της κρατικής τηλεόρασης. Έπειτα από πολύωρες μάχες μετην προεδρική φρουρά συνέλαβαν υπουργούς, μεταξύ των οποίων τον υπουργό Εξωτερικών Σουμεϊλού Μπουμπέγε Μάιγκα.[6]Την εξουσία ανέλαβε ο αρχηγός τους, λοχαγός Αμαντού Σανόγκο, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής γιατην Αποκατάσταση της Δημοκρατίας καιτου Κράτους (CNRDRE). Λίγες ώρες μετά την ανάληψη της εξουσίας, οι στασιαστές έκλεισαν τα σύνορα της χώρας.[7]
Το πραξικόπημα βύθισε τη χώρα στο χάος. Οι αντάρτες Τουαρέγκ και ισλαμιστές κατέλαβαν τρεις πόλεις στο Βόρειο Μάλι, τις Κιντάλ, ΓκάοκαιΤομπουκτούκαι τις 6 Απριλίου 2012, τοΕθνικό Απελευθερωτικό Κίνημα του Αζαγουάντ, που αποτελείται από Ισλαμιστές της Άνσαρ Ντιν, μέλη της Αλ ΚάιντακαιΤουαρέγκ, κήρυξε την ανεξαρτησία τουΑζαγουάντ, μίας περιοχής που περιλαμβάνει τις τρεις περιφέρειες του βορείου Μάλι. Η κίνηση αυτή δε βρήκε την αντίσταση του στρατού, καθώς αυτός είναι αποδιοργανωμένος και χωρίς εξοπλισμό. Έτσι, η χώρα κινδυνεύει να κοπεί στα δύο. Σύμφωνα μετην διεθνή Αμνηστία, η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα ανθρωπιστικής κρίσης.[8]Η Γαλλία, μέσω του υπουργού Άμυνας Ζεράρ Λονγκέ απέρριψε την κήρυξη ανεξαρτησίας του Βόρειου Μάλι.[9]
Σε αυτή την ατμόσφαιρα, ο επικεφαλής του πραξικοπήματος υπέγραψε συμφωνία μετην ECOWAS στο Μπαμακό τις 6 Απριλίου 2012. Η συμφωνία προέβλεπε άρση του εμπάργκο της ECOWAS στο Μάλι και αμνηστία στους στασιαστές του, σε αντάλλαγμα να παραδώσουν την εξουσία. Το εμπάργκο προέβλεπε το κλείσιμο των συνόρων των χωρών τις ECOWAS στο Μάλι, με μόνη εξαίρεση την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στο Μάλι.[10]
Ο Τουρέ παραιτήθηκε από Πρόεδρος στις 8 Απριλίου και στις 19 Απριλίου 2012 έφυγε από τη χώρα και αυτοεξορίστηκε στη γειτονική Σενεγάλη.
Στις 20 Αυγούστου 2012 σχηματίστηκε κυβέρνηση εθνικής ενότητας, η οποία εγκρίθηκε από τον προσωρινό πρόεδρο Ντιονκουντά Τραορέ.[11] Πρωθυπουργός παρέμεινε οΣεΐκ Μοντιμπό Ντιαρά. Ο τελευταίος απώλεσε γρήγορα την υποστήριξη του Ισλαμικού Συμβουλίου και συνελήφθη από το στρατό στις 10 Δεκεμβρίου. Ο Ντιαρά οδηγήθηκε σε στρατιωτική βάση του Κατί.[12] Λίγο μετά τη σύλληψή του, ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε την παραίτησή του, μιλώντας στην κρατική τηλεόραση.[13]
Τον Σεπτέμβριο του 2013, έπειτα από μεταβατική κυβέρνηση με επικεφαλής τονΝτιονκουντά Τραορέ, ορκίστηκε πρόεδρος ο νικητής των προεδρικών εκλογών εκείνης της χρονιάς και πρώην πρωθυπουργός, Ιμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά.
Ο πρόεδρος Ιμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά, δύο χρόνια μετά την επανεκλογή του, συνελήφθη από στασιαστές του στρατού μαζί μετον πρωθυπουργό τουσε πραξικόπημα στις 18 Αυγούστου 2020. Την επομένη ανακοίνωσε την παραίτησή τουκαιτη διάλυση της βουλής. Νέος αρχηγός κράτους ανέλαβε ο συνταγματάρχης Ασιμί Γκοϊτά, ο οποίος ορκίστηκε μεταβατικός αντιπρόεδρος, με μεταβατικό πρόεδρο τονΜπα Εντάου. Ο Εντάου ανατράπηκε με νέο πραξικόπημα τον Μάιο του 2021 και μεταβατικός πρόεδρος ανακηρύχθηκε ο Ασιμί Γκοϊτά.
Το Μάλι διαιρείται σε 1ο βαθμό σε οκτώ περιφέρειες (régions) και έναν δήμο (district), σε 2ο βαθμό υποδιαιρείται σε 49 cercles (επαρχίες) και τελικά σε 3ο βαθμό σε 288 arrondissements (διαμερίσματα).
Οι περιφέρειες καιο δήμος της χώρας, που λαμβάνουν το όνομα της κύριας πόλης που περιλαμβάνει έκαστη είναι κατά ελληνική αλφαβητική σειρά:
Το Μάλι συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πτωχότερες χώρες του κόσμου, καθώς το 65% περίπου της συνολικής του έκτασης καταλαμβάνεται από την έρημο Σαχάρα. Οι οικονομικές δραστηριότητες εντοπίζονται στις παραποτάμιες περιοχές, οι οποίες αρδεύονται από τον ποταμό Νίγηρα. Το 80% του εργατικού δυναμικού απασχολείται στις αγροτικές και αλιευτικές εργασίες, ενώ η στοιχειώδης εγχώρια βιομηχανία περιορίζεται στην επεξεργασία αγροτικών προϊόντων. Η οικονομία της χώρας είναι εύθραυστη, καθώς στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην παραγωγή βαμβακιού και εξαρτάται από την τιμή του προϊόντος στις διεθνείς αγορές. Η οικονομία υποβοηθείται, επίσης, και από την εξόρυξη χρυσού στις περιοχές Κάγιο (Kayo) και Σικάσσο (Sicasso). Η Κυβέρνηση ακολουθεί πρόγραμμα αναμόρφωσης και εκσυγχρονισμού των καλλιεργειών. χάρη στο οποίο επιτεύχθηκε οικονομική ανάπτυξη της τάξης του 5% στην οκταετία 1996 - 2008. ΤοΑΕΠ ανήλθε στα 14,5 δισ. δολάρια (υπολογισμός) γιατο 2008, ενώ το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι της τάξης των 1.200 δολαρίων.[14]
Η χώρα είναι Προεδρική Δημοκρατία, με Αρχηγό Κράτους τον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η νομοθετική εξουσία ασκείται από την Εθνοσυνέλευση, η οποία εκλέγεται με καθολική ψηφοφορία για πέντε έτη. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.
Στο πραξικόπημα που έλαβε χώρα στις 22 Μαρτίου 2012, οι πραξικοπηματίες ανέστειλαν την ισχύ του συντάγματος, καθώς ισχυρίστηκαν ότι έθεσαν τη χώρα υπό έλεγχο.[15] Τελικά, την 1 Απριλίου 2012, η στρατιωτική χούντα αποκατέστησε την ισχύ του συντάγματος του 1982 και δεσμεύτηκε να μεταβιβάσει την εξουσία σε πολιτική κυβέρνηση, χωρίς να αναφέρουν κάποια ημερομηνία διεξαγωγής εκλογών.[16]
Το Δεκέμβριο του 2012, έπειτα από τη σύλληψη και παραίτηση του πρωθυπουργού Ντιαρά, οΤζανγκό Σισοκό ανέλαβε προσωρινός πρωθυπουργός.
Προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν στις 28 Ιουλίου 2013, μετο δεύτερο γύρο να διεξάγεται στις 11 Αυγούστου.[17][18] Νικητής στο δεύτερο γύρο αναδείχθηκε οΙμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά, με ποσοστό 77,61% έναντι 22,39% γιατοΣουμάιλα Σισέ. Ο Κεϊτά ορκίστηκε πρόεδρος στις 4 Σεπτεμβρίου 2013.
Επίσημη γλώσσα είναι η γαλλική, μετο 80% να μιλούν τη διάλεκτο Μπαμπαρά. Ποσοστό άνω του 30% του συνολικού πληθυσμού ζει στις πόλεις. Οι κάτοικοι είναι Σουνίτες Μουσουλμάνοι σε ποσοστό 90%. Κύρια εθνοτική ομάδα είναι οι Μαντέ (50%).[14]