|
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 05/05/2022. |
Με τον όρο Αμυντικός στο ποδόσφαιρο αναφερόμαστε στην θέση παίκτη μπροστά από τον τερματοφύλακα και πίσω από τον αμυντικό μέσο. Υπάρχουν δύο τύποι αμυντικών: ο κεντρικός αμυντικός και ο πλάγιος αμυντικός. Η λέξη 'stopper' είναι αυτή που στο μυαλό της φίλαθλης/οπαδικής μάζας χαρακτηρίζει όλους τους παίκτες που αγωνίζονται στην θέση του κεντρικού αμυντικού. Ένα χαρακτηριστικό πάντα σημαντικό για έναν αμυντικό, δεν αποτελεί πανάκεια για την αξία ή τον βαθμό χρησιμότητας του σε ένα ρόστερ. Στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι σαφώς πιο περίπλοκα όσον αφορά την επιλογή ενός κεντρικού αμυντικού, καθώς τα αναγκαία χαρακτηριστικά του είναι σε άμεση συνάρτηση με την φιλοσοφία και την διάταξη μιας ομάδας στον αγωνιστικό χώρο.
Η θέση του κεντρικού αμυντικού σήμερα μπορεί να απαντηθεί σε τρεις διαφορετικούς ρόλους. Ανάλογα με τις απαιτήσεις του συνόλου, που προκύπτουν μέσα από τον τρόπο που αμύνεται, δημιουργεί και επιτίθεται μια ομάδα.
Τα βασικά χαρακτηριστικά για όλους τους ρόλους είναι τα εξής:
1. Τεχνικά: κεφαλιά, μαρκάρισμα, τάκλιν.
2. Νοητικά: αντίληψη, συγκέντρωση, αποφασιστικότητα.
3. Φυσικά: δύναμη, στατικό άλμα
Όταν στο παιχνίδι της ομάδας από τον κεντρικό αμυντικό απαιτείται πρωτίστως η αμυντική προσήλωση, τότε αυτός οφείλει να κινείται χαμηλά στο γήπεδο, να μένει δίπλα στον παρτενέρ του και να χαλάει τις επιθέσεις του αντιπάλου. Είτε μαρκάροντας τον παίκτη που βγαίνει επάνω του, είτε απομακρύνοντας τη μπάλα από τον χώρο της αμυντικής του ευθύνης. Το ζητούμενο δεν είναι η ανάκτηση της μπάλας ή το χτίσιμο επιθέσεων, αλλά η απομάκρυνση κάθε πιθανού κινδύνου για την εστία.
Σε ένα σύνολο που συνήθως διακατέχεται από μια πιο ισορροπημένη ή και επιθετική φιλοσοφία, απαιτείται η παρουσία ενός τουλάχιστον κεντρικού αμυντικού με τον ρόλο του στόπερ. Του παίκτη που μαρκάρει πιο ψηλά και περισσότερο επιθετικά, επιχειρεί να βγει πρώτος στη μπάλα και να την ανακτήσει από τα πόδια του αντιπάλου. Ένας τέτοιος ρόλος που εκτελείται με επιτυχία, δίνει την δυνατότητα σε μια ομάδα να ανεβάσει τις γραμμές και την πίεση της στο γήπεδο.
Ένας τρίτος ρόλος που μπορεί να συναντήσει κανείς σε έναν κεντρικό αμυντικό είναι αυτός που προϋποθέτει ως βασική προτεραιότητα την κάλυψη της μπάλας ή αντιπάλου, σε καταστάσεις που μπορεί να δημιουργηθούν στην πλάτη της άμυνας. Ένας κεντρικός αμυντικός με καθήκον κάλυψης, τοποθετείται λίγα μέτρα πιο πίσω από τον παρτενέρ του και τους αμυντικούς της πλευράς, ενώ απαραίτητο χαρακτηριστικό του ρόλου είναι η επιτάχυνση. Εκτός από την γρήγορη σκέψη χρειάζεται και η γρήγορη κάλυψη των πρώτων μέτρων στον χώρο που επιχειρείται η επίθεση του αντιπάλου.
Αυτοί είναι δύο ρόλοι με πολλές ομοιότητες, που "χάθηκαν" όταν η άμυνα στην ευθεία έγινε μόδα και εμφανίστηκαν σταδιακά τα τελευταία χρόνια. Ο κεντρικός αμυντικός που αγωνίζεται ως sweeper μοιάζει πολύ με τον κεντρικό αμυντικό που αγωνίζεται με cover duty. Την συγκεκριμένη κατηγορία τη συναντάμε συνήθως σε άμυνα τριών, με τον sweeper να παίρνει βάθος προκειμένου να σταματήσει κάθετες πάσες στην πλάτη της άμυνας, να μαρκάρει τον έξτρα παίκτη που έρχεται στην περιοχή, να μαζέψει τις χαμένες πάσες του αντιπάλου και να εξασφαλίσει την κατοχή. Ο συγκεκριμένος ρόλος χρησιμοποιείται συνήθως σε ομάδες με αμυντική φιλοσοφία.
Τα βασικά χαρακτηριστικά της θέσης είναι τα εξής:
1. Τεχνικά: κεφαλιά, μαρκάρισμα, τάκλιν.
2. Νοητικά: αντίληψη, ψυχραιμία, αποφασιστικότητα, συγκέντρωση.
3. Φυσικά: επιτάχυνση, ισορροπία, στατικό άλμα, δύναμη, ευκινησία.
Ο ρόλος του libero περιλαμβάνει ακριβώς τις ίδιες απαιτήσεις με αυτές του sweeper, αναφορικά με το αμυντικό σκέλος του παιχνιδιού. Η διαφορά έχει να κάνει με τα καθήκοντα του παίκτη όταν η ομάδα του έχει την κατοχή της μπάλας, γι' αυτό και μιλάμε για έναν ρόλο που συναντάμε σε σύνολα που έχουν ισορροπημένη ή επιθετική φιλοσοφία.
Τα βασικά χαρακτηριστικά της θέσης είναι τα εξής:
1. Τεχνικά: ντρίμπλα, κεφαλιά, μαρκάρισμα, μεταβίβαση, τάκλιν.
2. Νοητικά: αντίληψη, ψυχραιμία, αποφασιστικότητα, συγκέντρωση, τοποθέτηση, διορατικότητα, teamwork.
3. Φυσικά: επιτάχυνση, ισορροπία, στατικό άλμα, δύναμη, ευκινησία.
Στην κατηγορία του libero, όταν ο ρόλος του είναι υποστηρικτικός, τότε προϋποθέτει την προώθηση του παίκτη στο ύψος της μεσαίας γραμμής με σκοπό να βοηθήσει στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Είτε κουβαλώντας τη μπάλα, είτε ψάχνοντας τη συνεργασία με τη μεσοεπιθετική γραμμή. Σπανιότερα, συναντάται η πιο επιθετική version του ρόλου, που θέλει τον παίκτη να φτάνει αρκετά ψηλά προς την αντίπαλη περιοχή, δημιουργώντας μια αριθμητική υπεροπλία στον άξονα.
Φραντς Μπεκενμπάουερ, Φράνκο Μπαρέζι, Ελίας Φιγκερόα και Ρόναλντ Κούμαν είναι παίκτες που έπαιξαν με ξεχωριστή επιτυχία τους ρόλους. Επίσης οι Ματίας Ζάμερ και Λόταρ Ματέους, αγωνίστηκαν στη θέση σε ποδοσφαιρικά μεγάλη ηλικία, έχοντας αγωνιστεί ως κεντρικοί μέσοι στο μεγαλύτερο διάστημα της καριέρας τους.
Ο κεντρικός αμυντικός είναι ο κυρίαρχος παίκτης της άμυνας. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο συνηθίζεται να υπάρχει ένας ψηλός αμυντικός και ένας πιο κοντός συνήθως γρηγορότερος που μπορεί να παίζει και στην πτέρυγα. Ένας κεντρικός αμυντικός μπορεί να παίξει και ως λίμπερο ως παίκτη δηλαδή πιο ελεύθερου στην άμυνα. Προσόν ενός καλού αμυντικού είναι το καλό διώξιμο της μπάλας με κεφαλιά και γενικότερα το ψηλό παιχνίδι και η σωματική δύναμη. Αυτός είναι υπεύθυνος:
- να "κόβει" τις αντίπαλες επιθέσεις
- να βγάζει την μπάλα από την περιοχή του πέναλτι
- να τοποθετείτε σωστά ώστε ο αντίπαλος να εκτίθεται σε θέση "Offside"
- να αντιμετωπίζει τις αντεπιθέσεις κάνοντας σωστά "Tackling" δηλαδή χωρίς φάουλ
- οι ψηλότεροι αμυντικοί έχουν το κύριο βάρος για την έξοδο της μπάλας μετά το κόρνερ
- μετά από εξουδετέρωση αντεπίθεσης έχουν την ευθύνη για την οργάνωση της αντεπίθεσης με σωστές πάσες
- οι αμυντικοί συνήθως είναι γρήγοροι ώστε να καλύπτουν τις αντεπιθέσεις των αντίπαλων επιθετικών.
- οι αμυντικοί πρέπει να ξέρουνε πολύ καλή τακτική διότι αυτοί ξεκινάνε συνήθως όλη την ανάπτυξη της ομάδας τους.
- επίσης πρέπει να έχουν μια σεβαστή ικανότητα στις πάσες και στις σέντρες για να ανοίγουν την μπάλα στα άκρα σωστά και να γεμίζουν με προοπτικές επίθεσης για την ομάδα.
Σημαντικότεροι κεντρικοί αμυντικοί της ποδοσφαιρικής ιστορίας θεωρούνται οι Μπόμπι Μουρ, Σέρχιο Ράμος και Μαρσέλ Ντεσαϊγί.
Ο πλάγιος αμυντικός είναι ο παίκτης που κινείται στην πλάγια θέση του γηπέδου από την άμυνα μέχρι την μεσαία γραμμή. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ο πλάγιο αμυντικός μπορεί να παίξει εξ ίσου καλά και στην πλάγια θέση της επίθεσης. Οι πλάγιοι αμυντικοί συνήθως είναι παίκτες γρήγοροι, με δυνατό σουτ, ξέρουν να παίζουν με ντρίμπλες και δεν είναι ψηλοί. Δουλειά του είναι:
- να απομακρύνει την μπάλα πριν φτάσει στην περιοχή του πέναλτι
- να οργανώνει σωστά τις αντεπιθέσεις στην πλάγια περιοχή του γηπέδου
- να τρέχει έχοντας την μπάλα στα πόδια του
- να "κόβει" τις αντίπαλες επιθέσεις από τα πλάγια
- να μην επιτρέπει την δημιουργία σέντρας
- να δίνει στηρίγματα στους πλάγιους μέσους
- να μαρκάρει σωστά.
Σημαντικότεροι πλάγιοι αμυντικοί της ποδοσφαιρικής ιστορίας θεωρούνται οι Καφού, Πάολο Μαλντίνι, Κάρλος Αλμπέρτο Τόρες και Νίλτον Σάντος.
|
|---|
| Ποδοσφαιριστές | Τερματοφύλακας | |
|---|
Αμυντικοί | |
|---|
Μέσοι | |
|---|
Επιθετικοί | |
|---|
|
|---|
| Μη-ποδοσφαιριστές | |
|---|
