(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Ανί Ερνό - Βικιπαίδεια Μετάβαση σしぐまτたうοおみくろん περιεχόμενο

Ανί Ερνό

Από τたうηいーた Βικιπαίδεια, τたうηいーたνにゅー ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανί Ερνό
Γενικές πληροφορίες
Προφορά
Γέννηση1  Σεπτεμβρίου 1940[1][2][3]
Λιλμπόν[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση κかっぱαあるふぁιいおた γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5][6]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Ρουέν-Νορμανδίας
Πανεπιστήμιο τたうοおみくろんυうぷしろん Μπορντό
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
δασκάλα
σκηνοθέτρια ταινιών κινηματογράφου[7]
Αξιοσημείωτο έργοΆδεια ντουλάπια
Οおみくろん τόπος
Τたうαあるふぁ χρόνια
Επηρεάστηκε απόΗいーた ναυτία[8]
Things: A Story of the Sixties[8]
Élise ou la vraie vie[8]
Βιρτζίνια Γがんまοおみくろんυうぷしろんλらむだφふぁい[8]
Σιμόν νにゅーτたうεいぷしろん Μみゅーπぱいoβουάρ[8]
Πιέρ Μπουρντιέ[9]
Περίοδος ακμής1974
Αξιώματα κかっぱαあるふぁιいおた βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο Ρενοντό (1984)
Prix François-Mauriac (2008)[10]
βραβείο της γαλλικής γλώσσας (2008)[10]
Prix Marguerite Duras (2008)[10]
Prix de l’Académie de Berlin (2019)[11]
prize Maillé Latour Landry (1984)
βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (2022)[12][13][14]
Prix Formentor (2019)[10]
d:Q28494945 (2017)[10]
Βραβείο Στρέγκα (2016)[10]
d:Q127926149 (2015)[15]
Ιστότοπος
www.annie-ernaux.org/fr
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ηいーた Αννί Ερνώ (Annie Ernaux; 1 Σεπτεμβρίου 1940) είναι Γαλλίδα συγγραφέας κかっぱαあるふぁιいおた καθηγήτρια λογοτεχνίας. [16] Τたうοおみくろん λογοτεχνικό της έργο, κυρίως αυτοβιογραφικό, διατηρεί στενούς δεσμούς μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー κοινωνιολογία. Ηいーた Ερνώ τιμήθηκε μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろん Νόμπελ Λογοτεχνίας 2022 «γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん θάρρος κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー κλινική οξύτητα μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー οποία αποκαλύπτει τις ρίζες, τις αποξενώσεις κかっぱαあるふぁιいおた τους συλλογικούς περιορισμούς της προσωπικής μνήμης».[17][18][19]

Πρώτα χρόνια κかっぱαあるふぁιいおた εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηいーた Αννί Ντυσέν γεννήθηκε σしぐまτたうοおみくろん Λιλμπόν της Νορμανδίας κかっぱαあるふぁιいおた μεγάλωσε σしぐまτたうοおみくろん γειτονικό Υβτό, όπου οおみくろんιいおた γονείς της, Αλφόνς Λεόν Ντυσέν κかっぱαあるふぁιいおた Μπλανς Μαντλέν Ντυμενίλ[20], είχαν καφενείο-παντοπωλείο σしぐまτたうοおみくろん κομμάτι της πόλης όπου ζούσε ηいーた εργατική τάξη.[21] Τたうοおみくろん 1960 ταξίδεψε σしぐまτたうοおみくろん Λονδίνο όπου εργάστηκε ως νταντά μικρών παιδιών, μみゅーιいおたαあるふぁ εμπειρία τたうηいーたνにゅー οποία αργότερα ενσωμάτωσε σしぐまτたうοおみくろん βιβλίο Mémoire de fille (Ιστορία μιας κόρης) τたうοおみくろん 2016. Μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー επιστροφή της σしぐまτたうηいーた Γαλλία, σπούδασε σしぐまτたうαあるふぁ πανεπιστήμια της Ρουέν κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんυうぷしろん Μπορντώ, από όπου απέκτησε τたうοおみくろん πτυχίο της δασκάλας κかっぱαあるふぁιいおた ένα ανώτερο πτυχίο σしぐまτたうηいーた σύγχρονη λογοτεχνία (1971). Εργάστηκε γがんまιいおたαあるふぁ ένα διάστημα πάνω σしぐまεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ διατριβή, ηいーた οποία δでるたεいぷしろんνにゅー ολοκληρώθηκε, γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろんνにゅー Πぱいιいおたεいぷしろんρろー νにゅーτたうεいぷしろん Μαριβώ.[22]

Στις αρχές της δεκαετίας τたうοおみくろんυうぷしろん 1970, δίδαξε σしぐまτたうοおみくろん λύκειο της Μπονβίλ,[23] σしぐまτたうοおみくろん κολέγιο Εβίρ (Évire) σしぐまτたうοおみくろん Αννσύ-λらむだεいぷしろん-Βιέ κかっぱαあるふぁιいおた έπειτα σしぐまτたうοおみくろん Ποντουάζ, προτού ενταχθεί σしぐまτたうοおみくろん Εθνικό Κέντρο γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー Εいぷしろんξくしー Αποστάσεως Εκπαίδευση (Centre national d'enseignement à distance - CNED) σしぐまτたうοおみくろん οποίο εργάστηκε γがんまιいおたαあるふぁ 23 χρόνια.[24]

Λογοτεχνική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηいーた Ερνώ ξεκίνησε τたうηいーた λογοτεχνική της καριέρα τたうοおみくろん 1974 μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろん αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Les Armoires vides («Άδεια ντουλάπια»). Τたうοおみくろん 1984, κέρδισε τたうοおみくろん βραβείο Ρενωντό γがんまιいおたαあるふぁ ένα άλλο αυτοβιογραφικό της έργο, τたうοおみくろん La Place («Οおみくろん τόπος» ή «Ηいーた θέση»), μみゅーιいおたαあるふぁ αυτοβιογραφική αφήγηση πぱいοおみくろんυうぷしろん εστιάζει σしぐまτたうηいーた σχέση μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー πατέρα της κかっぱαあるふぁιいおた στις εμπειρίες πぱいοおみくろんυうぷしろん απέκτησε καθώς μεγάλωνε σしぐまεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ μικρή πόλη της Γαλλίας αλλά κかっぱαあるふぁιいおた σしぐまτたうηいーた μετέπειτα πορεία της προς τたうηいーたνにゅー ενηλικίωση κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー απομάκρυνση από τたうοおみくろんνにゅー τόπο καταγωγής τたうωおめがνにゅー γονιών της.[25][26]

Νωρίς σしぐまτたうηいーたνにゅー καριέρα της, απομακρύνθηκε από τたうηいーた μυθοπλασία γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ επικεντρωθεί σしぐまτたうηいーたνにゅー αυτοβιογραφία. Τたうοおみくろん έργο της συνδυάζει ιστορικές κかっぱαあるふぁιいおた ατομικές εμπειρίες. Καταγράφει τたうηいーたνにゅー κοινωνική εξέλιξη τたうωおめがνにゅー γονέων της (La place, La honte), τたうαあるふぁ εφηβικά της χρόνια (Ce qu'ils disent ou rien), τたうοおみくろん γάμο της (La femme gelée), τたうηいーたνにゅー παθιασμένη σχέση μみゅーεいぷしろん έναν ανατολικοευρωπαίο (Passion simple), τたうηいーたνにゅー έκτρωσή της (L'événement), τたうηいーた νόσο τたうοおみくろんυうぷしろん Αλτσχάιμερ (Je ne suis pas sortie de ma nuit), τたうοおみくろん θάνατο της μητέρας της (Une femme) κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんνにゅー καρκίνο τたうοおみくろんυうぷしろん μαστού (L'usage de la photo). Ηいーた Ερνώ έγραψε επίσης τたうοおみくろん L'écriture comme un couteau (Ηいーた γραφή τόσο κοφτερή όσο ένα μαχαίρι) μαζί μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー Φρεντερίκ-Υうぷしろんβべーた Ζαννέ.[27][28][29]

Τたうαあるふぁ Μみゅーιいおたαあるふぁ Γυναίκα, Οおみくろん Τόπος κかっぱαあるふぁιいおた Πάθος αναγνωρίστηκαν ως αξιοσημείωτα βιβλία από τους New York Times κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろん Μみゅーιいおたαあるふぁ Γυναίκα ήταν φιναλίστ γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん Βραβείο Βιβλίου τたうωおめがνにゅー Los Angeles Times. Τたうοおみくろん Ντροπή ανακηρύχθηκε ως τたうοおみくろん καλύτερο βιβλίο τたうωおめがνにゅー Publishers Weekly τたうοおみくろん 1998, τたうοおみくろん Δでるたεいぷしろんνにゅー βγήκα από τたうοおみくろん σκοτάδι μみゅーοおみくろんυうぷしろん ως κορυφαία απομνημονεύματα τたうοおみくろん 1999 από τたうηいーたνにゅー Washington Post κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろん L'Occupation συμπεριλήφθηκε σしぐまτたうηいーた λίστα μみゅーεいぷしろん τたうαあるふぁ Δέκα Καλύτερα Βιβλία τたうοおみくろんυうぷしろん More Magazine τたうοおみくろん 2008.

Τたうαあるふぁ ιστορικά απομνημονεύματά της Les Années ("Τたうαあるふぁ Χρόνια") τたうοおみくろん 2008, πぱいοおみくろんυうぷしろん αξιολογήθηκαν θετικά από Γάλλους κριτικούς, θεωρούνται από πολλούς ως τたうοおみくろん μεγαλύτερο έργο της.[30] Σしぐまεいぷしろん αυτό τたうοおみくろん βιβλίο, ηいーた Ερνώ γράφει γがんまιいおたαあるふぁ πρώτη φορά γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろんνにゅー εαυτό της σしぐまεいぷしろん τρίτο πρόσωπο, παρέχοντας μみゅーιいおたαあるふぁ ζωντανή ματιά σしぐまτたうηいーた γαλλική κοινωνία αμέσως μετά τたうοおみくろんνにゅー Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τις αρχές της δεκαετίας τたうοおみくろんυうぷしろん 2000.[31] Πρόκειται γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー ιστορία μιας γυναίκας κかっぱαあるふぁιいおた της εξελισσόμενης κοινωνίας σしぐまτたうηいーたνにゅー οποία έζησε. Τたうοおみくろん Les Années κέρδισε τたうοおみくろん Βραβείο Φρανσουά Μωριάκ 2008, τたうοおみくろん Βραβείο Μαργκερίτ Ντυράς 2008[32], τたうοおみくろん Βραβείο Γαλλικής Γλώσσας 2008, τたうοおみくろん Βραβείο Αναγνωστών Télégramme 2009 και τたうοおみくろん Ευρωπαϊκό Βραβείο Strega 2016. Μεταφρασμένο από τたうηいーたνにゅー Άλισον Λらむだ. Στρέιερ, τたうοおみくろん Les Années ήταν φιναλίστ σしぐまτたうοおみくろん 31οおみくろん Ετήσιο Βραβείο Μετάφρασης τたうοおみくろんυうぷしろん Γαλλο-Αμερικανικού Ιδρύματος, υποψήφιο γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん Διεθνές Βραβείο Μπούκερ 2019[33] κかっぱαあるふぁιいおた κέρδισε τたうοおみくろん Βραβείο Warwick γがんまιいおたαあるふぁ τις Γυναίκες Σしぐまτたうηいーた Μετάφραση. Τたうοおみくろん 2018 κέρδισε τたうοおみくろん βραβείο Premio Hemingway. Ηいーた δημοφιλία της στις αγγλόφωνες χώρες αυξήθηκε κατακόρυφα μόλις τたうοおみくろん Les Années μπήκε σしぐまτたうηいーた λίστα γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん Διεθνές Βραβείο Μπούκερ.

Στις 6 Οκτωβρίου 2022, ανακοινώθηκε ότι θしーたαあるふぁ βραβευόταν μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろん Νόμπελ Λογοτεχνίας 2022 «γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん θάρρος κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー κλινική οξύτητα μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー οποία αποκαλύπτει τις ρίζες, τις αποξενώσεις κかっぱαあるふぁιいおた τους συλλογικούς περιορισμούς της προσωπικής μνήμης». Ηいーた Ερνώ είναι ηいーた 16ηいーた Γαλλίδα συγγραφέας κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた πρώτη Γαλλίδα πぱいοおみくろんυうぷしろん έλαβε τたうοおみくろん Νόμπελ Λογοτεχνίας. Συγχαίροντάς τたうηいーたνにゅー, οおみくろん πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν δήλωσε ότι ηいーた Ερνώ είναι ηいーた φωνή «της ελευθερίας τたうωおめがνにゅー γυναικών κかっぱαあるふぁιいおた τたうωおめがνにゅー ξεχασμένων».

Πολλά από τたうαあるふぁ έργα της έχουν μεταφραστεί σしぐまτたうαあるふぁ αγγλικά κかっぱαあるふぁιいおた έχουν εκδοθεί από τたうοおみくろん Seven Stories Press. Ηいーた Ερνώ είναι ένας από τους επτά ιδρυτικούς συγγραφείς από τους οποίους πήρε τたうοおみくろん όνομά τたうοおみくろんυうぷしろん οおみくろん εκδοτικός οίκος.

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε παντρεμένη μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー Φιλίπ Ερνώ, μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー οποίο έχει αποκτήσει δでるたυうぷしろんοおみくろん γιους. Τたうοおみくろん ζευγάρι πήρε διαζύγιο στις αρχές της δεκαετίας τたうοおみくろんυうぷしろん 1980.

Από τたうαあるふぁ μέσα της δεκαετίας τたうοおみくろんυうぷしろん 1970 είναι μόνιμη κάτοικος τたうοおみくろんυうぷしろん Σερζύ-Ποντουάζ, μιας νέας πόλης σしぐまτたうαあるふぁ περίχωρα τたうοおみくろんυうぷしろん Παρισιού.

Βραβεία κかっぱαあるふぁιいおた διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1977 Βραβείο της Τιμής γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん μυθιστόρημα τたうοおみくろんυうぷしろん 1977 Ce qu'ils disent ou rien
  • 1984 Βραβείο Ρενωντό γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん La Place
  • 2008 Βραβείο Μαργκερίτ Ντυράς γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん Les Années
  • 2008 Βραβείο Φρανσουά Μωριάκ γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん Les Années
  • 2008 Βραβείο Γαλλικής Γλώσσας γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん σύνολο τたうοおみくろんυうぷしろん έργου της
  • 2014 Επίτιμος διδάκτορας τたうοおみくろんυうぷしろん Πανεπιστημίου of Σερζύ-Ποντουάζ
  • Ευρωπαϊκό Βραβείο Strega γがんまιいおたαあるふぁ τたうαあるふぁ Χρόνια 2016 (μεταφρασμένο σしぐまτたうαあるふぁ ιταλικά ως Gli Anni (L'Orma)
  • 2017 Βραβείο Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, πぱいοおみくろんυうぷしろん απονέμεται από τたうηいーたνにゅー Πολιτική Κοινωνία Συγγραφέων Πολυμέσων, γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん σύνολο τたうοおみくろんυうぷしろん έργου της
  • 2018 Βραβείο Χέμινγουεϋ γがんまιいおたαあるふぁ τたうαあるふぁ γράμματα κかっぱαあるふぁιいおた τις τέχνες, γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん σύνολο τたうοおみくろんυうぷしろん έργου της
  • Βραβείο Φορμεντόρ 2019 [34]
  • 2019 Βραβείο Γκρέγκορ Βべーたοおみくろんνにゅー Ρεζόρι γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー Una Donna
  • Σύντομη λίστα 2019 για τたうοおみくろん Διεθνές Βραβείο Μπούκερ γがんまιいおたαあるふぁ τたうαあるふぁ Χρόνια
  • 2021: Εκλέγεται Διεθνής Συγγραφέας της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας [35]
  • 2022: Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας

Επιπλέον, τたうοおみくろん βραβείο Αννί Ερνώ, τたうοおみくろんυうぷしろん οποίου είναι ηいーた «νにゅーονά», φέρει τたうοおみくろん όνομά της.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Les Armoires vides, Paris, Gallimard, 1974; Gallimard, 1984, (ISBN 978-2-07-037600-1)
  • Ce qu'ils disent ou rien, Paris, Gallimard, 1977; French & European Publications, Incorporated, 1989, (ISBN 978-0-7859-2655-9)
  • La Femme gelée, Paris, Gallimard, 1981; French & European Publications, Incorporated, 1987, (ISBN 978-0-7859-2535-4)
  • La Place, Paris, Gallimard, 1983; Distribooks Inc, 1992, (ISBN 978-2-07-037722-0)
  • Une Femme, Paris, Gallimard, 1987
  • Passion simple, Paris, Gallimard, 1991; Gallimard, 1993, (ISBN 978-2-07-038840-0)
  • Journal du dehors, Paris, Gallimard, 1993
  • La Honte, Paris, Gallimard, 1997[36]
  • Je ne suis pas sortie de ma nuit, Paris, Gallimard, 1997
  • La Vie extérieure: 1993-1999, Paris, Gallimard, 2000
  • L'Événement, Paris, Gallimard, 2000, (ISBN 978-2-07-075801-2)
  • Se perdre, Paris, Gallimard, 2001
  • L'Occupation, Paris, Gallimard, 2002
  • L'Usage de la photo, with Marc Marie, Paris, Gallimard, 2005
  • Les Années, Paris, Gallimard, 2008, (ISBN 978-2-07-077922-2) [37]
  • L'Autre fille, Paris, Nil 2011 (ISBN 978-2-84111-539-6)
  • L'Atelier noir, Paris, éditions des Busclats, 2011
  • Écrire la vie, Paris, Gallimard, 2011
  • Retour à Yvetot, éditions du Mauconduit, 2013
  • Regarde les lumières mon amour, Seuil, 2014
  • Mémoire de fille, Gallimard, 2016
  • Hôtel Casanova, Gallimard Folio, 2020
  • Le jeune homme, Gallimard, 2022

Μεταφορές σしぐまτたうηいーたνにゅー οθόνη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παράλληλα μみゅーεいぷしろん αρκετές μεταφορές σしぐまτたうοおみくろん θέατρο κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろん ραδιόφωνο, τρία μυθιστορήματα της Ερνώ μεταφέρθηκαν σしぐまτたうοおみくろんνにゅー κινηματογράφο:

  • L'Événement (2021), κυκλοφόρησε σしぐまτたうαあるふぁ αγγλικά μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー τίτλο Happening κかっぱαあるふぁιいおた σしぐまεいぷしろん σκηνοθεσία τたうοおみくろんυうぷしろん Audrey Diwan, έλαβε τたうοおみくろんνにゅー Χρυσό Λέοντα σしぐまτたうοおみくろん Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας τたうοおみくろん 2021.
  • Passion simple (2020; αγγλικός τίτλος: Simple Passion) σκηνοθετήθηκε από τたうηいーたνにゅー Danielle Arbid. Επιλέχθηκε τたうηいーたνにゅー ίδια χρονιά γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ προβληθεί σしぐまτたうοおみくろん Φεστιβάλ Κινηματογράφου τたうωおめがνにゅー Καννών.
  • L'Autre (2008), βασισμένο σしぐまτたうοおみくろん έργο L'Occupation κかっぱαあるふぁιいおた μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー αγγλικό τίτλο The Other One.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Discogs. 3344916. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. ernaux-annie.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γαλλικά) Babelio. 3976.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119012278. Ανακτήθηκε στις 14  Αυγούστου 2015.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11901841w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ CONOR.SI. 33047395.
  7. ↑ seventh-row.com/a-history-of-women-directors-at-the-cannes-film-festival/.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 «Annie Ernaux, une Nobel féministe et engagée».
  9. ↑ «Bourdieu : le chagrin, par Annie Ernaux».
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 www.enciclopedia.cat/gran-enciclopedia-catalana/annie-ernaux.
  11. ↑ «Preisträger». Ανακτήθηκε στις 8  Μαΐου 2020.
  12. ↑ Announcement of the 2022 Nobel Prize in Literature (πολλαπλές γλώσσες) Ίδρυμα Νόμπελ. VIIZP6x-3kg. Ανακτήθηκε στις 6  Οκτωβρίου 2022.
  13. ↑ «Annie Ernaux Facts». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. 1017. Ανακτήθηκε στις 6  Οκτωβρίου 2022.
  14. ↑ «Annie Ernaux wins the 2022 Nobel prize in literature». The Guardian. 6  Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 6  Οκτωβρίου 2022.
  15. ↑ www.leparisien.fr/val-d-oise-95/l-universite-rend-hommage-a-l-ecrivain-annie-ernaux-19-11-2014-4302835.php.
  16. ↑ «Annie Ernaux». EVENE (σしぐまτたうαあるふぁ Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2010. 
  17. ↑ (6 Οκτωβρίου 2022). The Nobel Prize in Literature 2022. Δελτίο τύπου.
  18. ↑ Bushby, Helen (6 October 2022). «Annie Ernaux: French writer wins Nobel Prize in Literature». BBC News. https://www.bbc.com/news/entertainment-arts-63156199. Ανακτήθηκε στις 6 October 2022. 
  19. ↑ «French author Annie Ernaux wins 2022 Nobel Prize for Literature». Onmanorama (σしぐまτたうαあるふぁ Αγγλικά). 6 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2022. 
  20. ↑ «« Généalogie de Annie Ernaux »». 
  21. ↑ Elkin, Lauren (26 Οκτωβρίου 2018). «Bad Genre: Annie Ernaux, Autofiction, and Finding a Voice». The Paris Review (σしぐまτたうαあるふぁ Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2019. 
  22. ↑ https://bibliobs.nouvelobs.com/romans/20111209.OBS6413/annie-ernaux-I-would-venge-ma-race.html.
  23. ↑ Héloïse Kolebka (2008). «Annie Ernaux : "Je ne suis qu'histoire"». L'Histoire (332): 18. ISSN 0182-2411. Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 2015-05-04. https://archive.today/20150504112415/http://www.histoire.presse.fr/actualite/portraits/annie-ernaux-je-ne-suis-qu-histoire-01-06-2008-5928. Ανακτήθηκε στις 2022-10-06. .
  24. ↑ Annie Ernaux, Cercle-enseignement.com, accessed 12 October 2011.
  25. ↑ Ferniot, Christine (1 Νοεμβρίου 2005). «1983 : La place par Annie Ernaux». L'EXPRESS (σしぐまτたうαあるふぁ Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2010. 
  26. ↑ Schwartz, Christine (24 May 1992). «The Prodigal Daughter». Newsday (Long Island, N.Y.): σしぐまεいぷしろんλらむだ. 35. Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 2012-11-04. https://web.archive.org/web/20121104100926/http://pqasb.pqarchiver.com/newsday/access/77542800.html?dids=77542800:77542800&FMT=ABS&FMTS=ABS:FT&type=current&date=May+24,+1992&author=BY+CHRISTINE+SCHWARTZ.+Christine+Schwartz+writes&pub=Newsday+(Combined+editions)&desc=The+Prodigal+Daughter&pqatl=google. Ανακτήθηκε στις 31 October 2010.  (Paywall))
  27. ↑ «Annie Ernaux. Les Années». Le Telegramme (σしぐまτたうαあるふぁ Γαλλικά). 3 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2022. 
  28. ↑ «Annie Ernaux - Sa bio et toute son actualité - Elle». elle.fr (σしぐまτたうαあるふぁ Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2022. 
  29. ↑ «People / Personnalités / Annie Ernaux». Elle (σしぐまτたうαあるふぁ Γαλλικά). 6 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2010. 
  30. ↑ Peras, Delphine (11 Φεβρουαρίου 2010). «Les Années par Annie Ernaux». L'EXPRESS (σしぐまτたうαあるふぁ Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2010. 
  31. ↑ Laurin, Danielle (3 Απριλίου 2008). «Autobiographie : Les années: le livre d'une vie» (σしぐまτたうαあるふぁ Γαλλικά). Radio-Canada. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2010. 
  32. ↑ «Prix Marguerite Duras». Association Marguerite Duras (σしぐまτたうαあるふぁ Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2019. 
  33. ↑ «Annie Ernaux | The Booker Prizes». thebookerprizes.com (σしぐまτたうαあるふぁ Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2022. 
  34. ↑ Daniel Verdu (6 Μαΐου 2019). «La escritora Annie Ernaux gana el Premio Formentor». elpais.com. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2019. 
  35. ↑ «Inaugural RSL International Writers Announced». Royal Society of Literature. 30 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2021. 
  36. ↑ Tison, Jean-Pierre (1 Φεβρουαρίου 1997). «Critique: Annie dans l'arrière-boutique». L'EXPRESS (σしぐまτたうαあるふぁ Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2010. 
  37. ↑ Massoutre, Guylaine (19 Απριλίου 2008). «Littérature française - La chronique douce-amère d'Annie Ernaux». Le Devoir (σしぐまτたうαあるふぁ Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2010. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • S. J. McIlvanney: Gendering mimesis. Realism and feminism in the works of Annie Ernaux and Claire Etcherelli. Graduate thesis, University of Oxford 1994 EThOS uk.bl.ethos.601153
  • Sarah Elizabeth Cant: Self-referentiality and the works of Annie Ernaux, Patrick Modiano, and Daniel Pennac. Thesis, University of Oxford 2000 EThOS uk.bl.ethos.327374
  • Georges Gaillard: Traumatisme, solitude et auto-engendrement. Annie Ernaux: "L’événement". Filigrane, écoutes psychothérapiques, 15, 1. Montréal, Spring 2006 ISSN 1192-1412 en ligne; ISSN 1911-4656 doi:10.7202/013530AR p. 67–86

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ανί_Ερνό&oldid=10570022"