Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 24/12/2020.
Ο Αρμίνιος (ή Χέρμαν) γεννήθηκε το 19 π.Χ. στηΜεγάλη Γερμανία, σεμια περιοχή πουοι Ρωμαίοι ονόμαζαν γητων Βαρβάρων (σημερινή Βορειοδυτική Γερμανία). Ήταν πρίγκιπας τωνΧερούσκων, αλλά απήχθη από τους Ρωμαίους όταν ήταν μικρός, μαζί μετον μικρότερο αδερφό του. Αυτοί του άλλαξαν το όνομα, από Χέρμαν σε Αρμίνιος, καιτον μεγάλωσαν ως Ρωμαίο. Δέχτηκε στρατιωτική εκπαίδευση και υπηρέτησε στον στρατό από το 1 μ.Χ έως το 8 μ.Χ. Τότε στάλθηκε να υπηρετήσει στη γενέτηρά του, στη Βορειοδυτική Γερμανία. Εκεί, αποδείχτηκε ότι δεν ξέχασε ποτέ την πατρίδα τουκαι δρούσε κρυφά από τους Ρωμαίους καιτον έπαρχο Βάρο, με σκοπό να ενώσει τις φυλές απέναντι στους Ρωμαίους.
Στην περιοχή βρίσκονταν τρεις λεγεώνες υπό τον Βάρο και βοηθητικές μονάδες ντόπιων υπό τον Αρμίνιο. Αφού ολοκλήρωσαν τις επιχειρήσεις και επέστρεφαν στο χειμερινό καταυλισμό τους μαζί με αποσκευές και οικογένειες στρατιωτών, ο Βάρος πληροφορήθηκε πως ο Αρμίνιος (που βρισκόταν μαζί του) συνωμοτούσε με Γερμανούς φυλάρχους εναντίον του. Επιθυμώντας να προλάβει οποιαδήποτε εξέγερση εντη γενέσει της, άλλαξε το δρομολόγιό τουκαι κατευθύνθηκε προς τις επίφοβες περιοχές. Έτσι αναγκάσθηκε να περάσει από εδάφη πουτου ήταν τελείως άγνωστα, με αποτέλεσμα να πέσει στην παγίδα που είχε στήσει ο Αρμίνιος. Καθώς οι Ρωμαίοι δυσκολεύονταν να διασχίσουν τα ελώδη δάση του Τευτοβούργιου Δρυμού, ο Αρμίνιος υποκρίθηκε ότι φεύγει γιανα φέρει βοήθεια. Αντί όμως βοήθειας, επέστρεψε με ένα στρατό από συνασπισμένες φυλές. Στη σύγκρουση που ακολούθησε, υπολογίζεται ότι συμμετείχαν περίπου 20.000 - 25.000 από τη μεριά των Ρωμαίων (3 λεγεώνες, 6 κοόρτεις από υποτελείς φυλές, 3 ίλες ιππικού) και 15.000 από τη μεριά του Αρμινίου. Γνωρίζοντας εκτων έσω τις ρωμαϊκές στρατιωτικές τακτικές καιτην τοπογραφία του εδάφους, ο Αρμίνιος κατάφερε να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις τουμε τέτοιο τρόπο ώστε να επιφέρει συντριπτικά πλήγματα στον αριθμητικά υπέρτερο και καλύτερα εκπαιδευμένο αντίπαλο. Επί τρεις ημέρες οι Ρωμαίοι έπεφταν θύματα αλλεπάλληλων ενεδρών και επιθέσεων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν σχεδόν όλοι, ενώ πολλοί άνδρες από τις βοηθητικές κοόρτεις αυτομολούσαν προς τους συμπατριώτες τους. Ο Βάρος αναγκάσθηκε προς το τέλος της μάχης να αυτοκτονήσει γιαναμην πιαστεί αιχμάλωτος, όπως και αρκετοί ακόμα αξιωματικοί. Ο Τάκιτος έγραψε ότι κάποιοι Ρωμαίοι δεν πέθαναν στη μάχη, αλλά θυσιάστηκαν στα πλαίσια θρησκευτικών τελετών των νικητών ή κρατήθηκαν ως σκλάβοι - χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ επιχειρούσε στον Άνω Ρήνο το 50, ο διοικητής Λεύκιος Πομπόνιος βρήκε άνδρες του Βάρου υποδουλωμένους για σαράντα χρόνια.
Μετά τη μάχη η περιοχή απελευθερώθηκε καιοι Ρωμαίοι αποχώρησαν. Ο Αρμίνιος έγινε φύλαρχος των Χερούσκων και θέλησε να ενώσει πολλές συγγενικές γερμανικές φυλές σε ένα βασίλειο, μετον ίδιο ως βασιλιά όμως δεντα κατάφερε. Ο Αρμίνιος παντρεύτηκε μετην πριγκίπισσα Θουνέλντα, κόρη ενός φιλορωμαίου Χερούσκου ευγενή. Τα επόμενα χρόνια οι Ρωμαίοι επιτίθενται στην περιοχή, για εκδικητικούς λόγους. Ο Αρμίνιος αναλαμβάνει την ηγεσία των φυλών. Όμως αυτή τη φορά οι Ρωμαίοι κερδίζουν στις περισσότερες μάχες και σκοτώνουν μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Σε μία από αυτές τις επιδρομές, ο Ρωμαίος στρατηγός Γερμανικός, αιχμαλωτίζει τηΘουνέλντακαιτην παίρνει ως λάφυρο. Ο Αρμίνιος εκτελέστηκε το 21 μ.Χ., εξαιτίας φιλονικιών μεταξύ των φυλών.
Η νίκη του Αρμίνιου στη Μάχη του Τευτοβούργιου Δρυμού είχε μεγάλο αντίκτυπο καιστηΡωμαϊκή ΑυτοκρατορίακαιστηΓερμανία. Πολλοί θεωρούν ότι πρόκειται γιατη μεγαλύτερη ήττα των Ρωμαίων στην ιστορία, ενώ σίγουρα μέσω αυτής ανακόπηκε η ραγδαία επέκταση των Ρωμαίων στην Ευρώπη.
Η νίκη του Αρμίνιου, προκάλεσε μεγάλο σοκστη Ρώμη. Χαρακτηριστικό είναι ότι μετά την είδηση του αποδεκατισμού των τριών λεγεώνων, ο τότε αυτοκράτορας, Οκτιαβιανός Αύγουστος Καίσαρ, κοπάναγε το κεφάλι του στους τοίχους και φώναζε συνεχώς τη φράση "Quintili Vare, legiones redde!" (Βάρε, δώσε μου πίσω τις λεγεώνες μου!).
Σύμφωνα μετον ιστορικό, Τάκιτο, ο Αρμίνιος θεωρούνταν μεγάλος ηγέτης από τους Ρωμαίους καιτον αναγνώριζαν ως απελευθερωτή του λαού του.
Επίσης ο Αρμίνιος, ήταν η αιτία πουοι Ρωμαίοι αποφάσισαν ότι τα όρια της Αυτοκρατορίας θα έφταναν μέχρι τον Ρήνο, δικαιολογώντας το λέγοντας ότι η περιοχή είναι φτωχή καιδεν προσφέρει τίποτα. Βέβαια οι επιθέσεις των Ρωμαίων συνεχίστηκαν (και συνήθως είχαν και επιτυχία), αλλά όχι για επεκτατικούς λόγους.
Έγιναν προσπάθειες γιανα αποδεοχτεί ότι η ιστορία του Αρμινίου καιη νίκη του μπορεί να έχουν ζήσει στα παλιά Νορβηγικά σάγκα, μετη μορφή του δολοφόνου δράκων Sigurd, στα σάκγα VölsungaκαιNibelungenlied. Μία ισλανδική αναφορά, θέλει τον Sigurd "να σκοτώνει τον δράκο" στοGnitaheidr (σήμερα το προάστιο Kνέτερχάιντ της πόλης Μπαντ Σαλζούφλεν), που βρίσκεται σεμια στρατηγική τοποθεσία στον ποταμό Βέρε, πουθα μπορούσε κάλλιστα να ήταν το σημείο αναχώρησης των λεγεώνων τουΒάρουστο δρόμο τους γιατηνκαταστροφή τους στονΤευτοβούργιο Δρυμό.
Κατά τη διάρκεια της ενοποίησης της Γερμανίαςτον 19ο αιώνα, ο Αρμίνιος χαρακτηρίστηκε ως σύμβολο της γερμανικής ενότητας και ελευθερίας. Στη Γερμανία, το όνομα Αρμίνιος ερμηνεύτηκε ότι αντικατοπτρίζει το όνομα Χέρμαν από τονΜαρτίνο Λούθηρο, ο οποίος θεωρούσε τον Αρμίνιο σύμβολο του γερμανικού λαού καιτον αγώνα του ενάντια στη Ρώμη. ΟΧέρμαν τωνΧερούσκων, έγινε έμβλημα της αναβίωσης του γερμανικού πατριωτισμού που τροφοδοτήθηκε από τους Ναπολεόντους Πολέμουςτον 19ο αιώνα. Το 1838, ξεκίνησε η κατασκευή ενός τεράστιου αγάλματος του Αρμινίου, γνωστό ως "Hermannsdenkmal", σε έναν λόφο κοντά στοΝτέτμολντ, στονΤευτοβούργιο Δρυμό. Τελικά ολοκληρώθηκε και αφιερώθηκε το 1875, στα πρώτα χρόνια της Δεύτερης Γερμανικής Αυτοκρατορίας, μετά τη γερμανική νίκη επί της Γαλλίας στονΓαλλο-Πρωσικό πόλεμο του 1870-1871. Το μνημείο υπήρξε σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο από τότε. Δυστυχώς, ο Αρμίνιος χρησιμοποιήθηκε και από τους Ναζί, ως σύμβολο γερμανικού εθνικισμού, κατά τη διάρκεια τουΤρίτου Ράιχ.
ΜετατονΒ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στηνΑνατολική Γερμανία, ο Αρμινίος εμφανίστηκε ως μια επαναστατική φιγούρα, που οδήγησε τις γερμανικές φυλέςσε έναν αγώνα ενάντια στηΡωμαϊκή κοινωνία, που χαρακτηριζόταν από την καταπίεση καιτην υποδούλωση των άλλων λαών και ήταν γεμάτη σκλάβους (Sklavenhaltergesellschaft). Ο Αρμινίος ερμηνεύτηκε ως συμβολικός τουσοσιαλισμού, μετη Ρώμη να είναι σύμβολο των καταπιεστών καιτουκαπιταλισμού.
Σχετικά πολυμέσα