Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|3|05|2024}}
Μεγάλη Γερμανία (λατινικά: Germania Magna) ονόμαζαν οιΡωμαίοιμια μεγάλη και σχετικά ανεξερεύνητη περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης, εκτεινόμενη από τοΡήνο (Δ) έως τοΒιστούλα (Α). Με εξαίρεση δύο δεκαετίες κατά τηναυτοκρατορική περίοδο ουδέποτε μπόρεσαν νατην ελέγξουν, σε αντίθεση μετα εδάφη δυτικά και νότια του Ρήνου (η πολύ μικρότερη Ελάσσων Γερμανία) που αποτέλεσαν σταθερές ρωμαϊκές επαρχίες.
Η περιοχή δεν ήταν εθνικά ομοιογενής. Στα δυτικά και κεντρικά σημεία της κατοικείτο από γερμανικάκαικελτικά φύλα, ενώ στα ανατολικά της υπήρχαν επίσης Βάλτες, ΣκύθεςκαιΣλάβοι. ΟιΈλληνεςκαιοι Ρωμαίοι δε γνώριζαν πολλά, παρά μόνο για κάποιες φυλές που ζούσαν στα νότια όριά της. Πιστεύεται ότι ο πρώτος εξερευνητής από τηΜεσόγειοπου ήρθε σε επαφή με τους λαούς του κεντρικού - βόρειου τμήματος ήταν οΠυθέας ο Μασσαλιώτης (περ. 320 π.Χ.) αλλά όσα είδε έμοιαζαν τόσο εξωπραγματικά, πουγια αιώνες οι συγγραφείς απέφευγαν νατα αναπαραγάγουν, πιστεύοντας ότι είναι ψέματα!
Αφού υπέταξε τηΓαλατίαστα μέσα του1ουπ.Χ. αιώνα, οΙούλιος Καίσαρας έστρεψε το βλέμμα του προς τα ανατολικά της. Περιέγραφε τους Γερμανούς ως βάρβαρους και απολίτιστους, σε αντιδιαστολή με τους Γαλάτες που ήταν μεν φιλοπόλεμοι αλλά μπορούσαν να «εκπολιτισθούν», και κατέληγε στο συμπέρασμα ότι μόνο η κατάκτηση της Γερμανίας θα εξασφάλιζε τα γαλατικά εδάφη από έξωθεν κινδύνους. Τελικά δεν πρόλαβε να υλοποιήσει τα σχέδιά του, λόγω των εσωτερικών ζητημάτων που οδήγησαν στη δολοφονία του. Πάντως ο Καίσαρας δικαιώθηκε αρκετούς αιώνες αργότερα, όταν οι επιδρομές των γερμανικών φύλων συνέτειναν δραστικά στην πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίαςκαι προκάλεσαν πολύ σοβαρά προβλήματα στηνΑνατολική.
Το12 π.Χ.οΟκταβιανός Αύγουστος ξεκίνησε να υποτάσσει νότια και δυτικά εδάφη της Γερμανίας, συγκροτώντας τασε επαρχία μετο όνομα Μεγάλη Γερμανία. Το6 μ.Χ.η επαρχία έφθανε μέχρι τονποταμόΈλβα, αλλά αυτό ήταν καιτο απώτερο σημείο επέκτασής της - τοΣεπτέμβριοτου9 μ.Χ. ένας συνασπισμένος γερμανικός στρατός κατέσφαξε έναν προς έναν τους στρατιώτες τριών λεγεώνων, τριών ιλώνιππικούκαι έξι βοηθητικών κοόρτεωνστονΤευτοβούργιο Δρυμό. ΟέπαρχοςΠόπλιος Κοϊντίλιος Βάροςαυτοκτόνησεγιαναμην αιχμαλωτισθεί καιο αυτοκράτορας Οκταβιανός τριγυρνούσε στοπαλάτι μονολογώντας «Βάρε, δώσε πίσω τις λεγεώνες μου». Ο επόμενος αυτοκράτορας Τιβέριος έστειλε ξανά τις λεγεώνες υπό το στρατηγό Γερμανικότο14καιτο16, αλλά παρά τα νικηφόρα αποτελέσματα δεν τόλμησε να διατάξει την επανενσωμάτωση της περιοχής στην Αυτοκρατορία.
Μετά το 16 η επαρχία καταργήθηκε και τυπικά, με τους Ρωμαίους να εγκαταλείπουν κάθε βλέψη στη Μεγάλη Γερμανία. Τις επόμενες δεκαετίες επικεντρώθηκαν στη σταθεροποίηση του ελέγχου της Ελάσσονος Γερμανίας, δηλ. των γερμανικών - κελτικών εδαφών δυτικά του Ρήνου. Σε αυτό το πλαίσιο ίδρυσαν το84 δύο επαρχίες, τις ΆνωκαιΚάτω Γερμανία, αλλά ποτέ δεν ξαναπέρασαν το ποτάμι εκτός από κάποιες περιπτώσεις σύντομων εκκαθαριστικών επιχειρήσεων. Ο Ρήνος καθιερώθηκε ως το φυσικό σύνορο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέχρι την πτώση της.
Η Ρώμη ήταν η πρώτη που χρησιμοποίησε τον όρο «Γερμανία». Πιθανότατα η ρίζα german- είναι κελτικής προέλευσης, σήμαινε γείτοναςκαι χρησιμοποιείτο από κάποια γαλατική φυλή γιανα υποδηλώσει μια γειτονική γερμανική. Όταν λοιπόν οι Ρωμαίοι ήλθαν σε επαφή με τους πρώτους, έμαθαν τη λέξη καιτην υιοθέτησαν για όλες συλλήβδην τις φυλές που ζούσαν ανατολικά του Ρήνου.
Τελικά, ανκαιοι Ρωμαίοι δεν κατάφεραν να κατακτήσουν από τη Γερμανία παρά μόνο ένα μικρό κομμάτι της, το όνομα που της έδωσαν επιβίωσε ως εξώνυμοσεμια σειρά από γλώσσες, μεταξύ των οποίων καιστηνελληνική. Στην πραγματικότητα οι Γερμανοί ποτέ δεν αυτοπροσδιορίσθηκαν με αυτό το όνομα - την περίοδο εκείνη χρησιμοποιούσαν ταενδώνυμα της φυλής τους (Γότθοι, Σάξονες, Αλεμάνοικλπ.) ενώ κατά τη σύγχρονη εποχή αυτοαποκαλούνται Deutschen, μια ονομασία που παραπέμπει στη φυλή τωνΤευτόνων.
