Panthera leo persica (Πάνθηρας ο λέων ο περσικός) Meyer, 1826
Η σημερινή κατανομή του ασιατικού λιονταριού σοτ ελεύθερό του περιβάλλον.
Συνώνυμα
Leo leo goojratensis (Ινδία) Leo leo persicus (Περσία)
Τοασιατικό λιοντάρι (Panthera leo persica - Πάνθηρας ο λέων ο περσικός), επίσης γνωστό και ως ινδικό ή ευρασιατικό λιοντάρι, είναι διαφοροποιημένο υποείδος του αφρικανικού λιονταριού (Panthera leo - Πάνθηρας ο λέων). Το μόνο μέρος όπου συναντάται ελεύθερο σήμερα στην άγρια φύση είναι το δάσος της ΓκιρστηνΙνδία, η οποία αποτελεί το μόνο καταφύγιο του ωραίου και δυνατού ζώου που κάποτε ήταν κοινό σε ολόκληρη την Ινδία. Το 2010 η κυβέρνηση της Καθιαβάρ επισήμανε ότι 411 ασιατικά λιοντάρια είχαν θεαθεί στο δάσος της Γκιρ, αυξημένα κατά 52 από την τελευταία καταγραφή το 2005.
Παλιά η έκταση εξάπλωσης του ασιατικού λιονταριού ήταν μεγάλη με ανατολικότερο όριο την Ινδία, δυτικότερο τηνΕλλάδακαι βορειότερο το όρος Καύκασος. Στην πραγματικότητα αρκετές τοποθεσίες απολιθωμάτων έχουν ανακαλυφθεί σε όλη τηνΑφρική, τηΜέση Ανατολή, τηΣιβηρία, τηνΑλάσκακαι σχεδόν σε όλη τηνΕυρώπη.
Ασιατικό και αφρικανικό λιοντάρι, εικονογράφηση σε εγκυκλοπαίδεια
Τα ασιατικά λιοντάρια σε σχέση με τους αδερφούς τους της Αφρικής παρουσιάζουν μερικές διαφορές που δικαιολογούν το γεγονός ότι θεωρούνται υποείδος. Στο ασιατικό λιοντάρι είναι πιο μεγάλη η φούντα της ουράς καιπιο μεγάλες επίσης οι φούντες στους αγκώνες, ενώ τα μικρά έχουν τρίχωμα λίγο πιο διαφορετικό από τα αφρικανικά. Ητυμπανική μεμβράνη είναι πιο εξογκωμένη καιτοκρανίοπιο κοντό. Το μέγεθος αναλογεί σε αυτό των κεντροαφρικανικών λιονταριών και κυμαίνεται στα αρσενικά από 1,90 μέτρα σε 2,80 και στα θηλυκά από 1,60 σε 2,50. Διακριτικό χαρακτηριστικό θεωρείται επίσης καιηχαίτητου αρσενικού η οποία έχει μικρότερο μήκος από αυτή του αφρικανικού. Το βάρος γιατα αρσενικά κυμαίνεται από 160 κιλά ως 190 και στα θηλυκά από 110-120. Το τρίχωμα κυμαίνεται από ένα σκούρο διάστικτο μαύρο σε ένα γκριζοκανελί χρώμα. Τα ασιατικά λιοντάρια είναι μικρότερα κι ελαφρύτερα από τους Αφρικανούς συγγενείς τους αλλά το ίδιο επιθετικά. Η τροφή τους αποτελείται από αντιλόπες (έντμι, αιγέλαφοι και νιλγέ), αγριόχοιρους, νεροβούβαλους και κατοικίδια ζώα. Τα ασιατικά λιοντάρια είναι πολύ κοινωνικά ζώα, πουζουνσε αγέλες. Αυτές είναι μικρότερες από αυτές των αφρικανικών λιονταριών με μέσο όρο δύο θηλυκών, ενώ των αφρικανικών είναι 4-6.
Το εθνικό πάρκο της Γκιρ της δυτικής Ινδίας έχει 411 λιοντάρια (Απρίλιος 2011) πουζουνσεμια έκταση 1.412 τετραγωνικών χιλιομέτρων κυκλωμένα από ανοιχτή βλάστηση. Μέχρι 150 με 200 χρόνια πριν, ητίγρη της Βεγγάλης μαζί με τις ινδικές λεοπαρδάλεις μοιράζονταν το περιβάλλον, όπου τα ασιατικά λιοντάρια βρισκόταν σε μεγάλους αριθμούς μαζί μετονασιατικό γατόπαρδο, τώρα εξαφανισμένο. Οπωσδήποτε οι ασιατικοί γατόπαρδοι προτιμούσαν τα ανοιχτά λιβάδια, καιτα ασιατικά λιοντάρια τα ανοιχτά δάση, όπου επίσης ζούσαν τίγρεις και λεοπαρδάλεις. Παλιότερα ίσως τα λιοντάρια καιοιτίγρειςνα ανταγωνίζονταν γιατο φαγητό καιτην περιοχή. Τα ασιατικά λιοντάρια που ζούσαν έξω από τη ζούγκλα έβλεπαν τα θηράματα να γίνονται πιο εύκολα μετην κτηνοτροφία, κι επιδόθηκαν αμέσως σε αυτού το είδος το κυνήγι. Φυσικά, μπήκαν αμέσως στο στόχαστρο των κυνηγών, αποίκων και ντόπιων. Οι συνηθέστεροι τρόποι εξόντωσης ήταν με πυροβόλα όπλα καιτο κυριότερο μεδηλητήριο. Οι ανοιχτές εκτάσεις όπου ζουντα έκαναν πιο τρωτά. Διηγήσεις Άγγλων κυνηγών μας πληροφορούν για πραγματικές σφαγές. Ένας μόνο κυνηγός σκότωσε πάνω από 300 ζώα, ενώ ένας άλλος πάνω από 90. Διηγήσεις τέτοιου είδους αποτελούν τις αποδείξεις του κυκλώνα που σχεδόν έδιωξε το λιοντάρι από την ασιατική ήπειρο.
Τα λιοντάρια συναντιούνταν καιστην Ευρώπη. ΟΑριστοτέληςκιοΗρόδοτος αναφέρουν την παρουσία του λιονταριού στα Βαλκάνια. Όταν ο βασιλιάς Ξέρξης πέρασε από τηΜακεδονίακαιτηΘεσσαλίατο 480 π.Χ, αρκετές από τις καμήλες του κατασπαράχτηκαν από τα λιοντάρια. Λιοντάρια πιστεύεται ότι υπήρχαν στην Ελλάδα τουλάχιστον μέχρι το «Σωτήριον Έτος»(80-100 μ.Χ.). Τολιοντάρι της Νεμέας αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της εξάπλωσης των λιονταριών στην Ευρώπη. Τα λιοντάρια επιβίωσαν στον Καύκασο μέχρι καιτον δέκατο αιώνα (αυτό ήταν καιτο βορειότερο όριο εξάπλωσής τους). Αυτά τα λιοντάρια εξαφανίστηκαν από την Αρμενία το έτος 100 και στοΑζερμπαϊτζάνκαιστηνΟυκρανίατον δέκατο αιώνα.
Το ασιατικό λιοντάρι κατέχει μια πολύ σημαντική θέση στην τέχνη καιτη θρησκεία, όπου συμβολίζει και συμβολίζεται με ποικίλους τρόπους. Οι διάφορες θρησκείες έχουν συμβολίσει μεγάλα γεγονότα μετον βασιλιά των ζώων. Τολιοντάρι της Νεμέαςπου έπνιξε οΗρακλής αξιώθηκε νατο περιλάβει οΔίας στους θεούς του Ολύμπου. Το άρμα της Κυβέλης σερνόταν από λιοντάρια, οΔανιήλ γοητεύει και τιθασεύει τα λιοντάρια, λιοντάρια φυλάνε τους ναούς Ινδουιστών και βουδιστών κι υπηρετούν τους θεούς τους. Το ίδιο καιστην τέχνη. Οι Σπαρτιάτες γιανα τιμήσουν τον Λεωνίδα κατασκεύασαν το άγαλμα ενός λιονταριού. Τα μακεδονικά ψηφιδωτά της Πέλλας απεικονίζουν υπέροχες παραστάσεις λιονταριών, όπως καιτα ελληνικά αγγεία, ακροκέραμα καιζωοφόρους. Ησκυθική τέχνη από τηνΟυκρανίατον 4οπ.Χ αιώνα, δείχνει ρεαλιστικές παραστάσεις κυνηγιού λιονταριών. ΟιΠέρσες, οιΣουμέριοικιοιΒαβυλώνιοιτο απεικόνισαν αμέτρητες φορές στα ανάγλυφά τους. Καθ' όλη την πορεία των αιώνων το λιοντάρι δεν έπαψε να εμφανίζεται στην τέχνη καινα επιδρά σε αυτήν.
Πολυμέσα σχετικά 
