Χάρτης των επαρχιών της Μακεδονικής αυτοκρατορίας, με απεικόνιση της τοποθεσίας της Γανδάρας καιτων γειτονικών περιοχών
ΗΓανδάρα (ګندارا, گندھارا, गन्धार) ήταν αρχαίο βασίλειο των παραποτάμιων κοιλάδων τουΣουάτ, τουΚαμπούλκαιτουΠοδοχάρστο σύγχρονο Πακιστάνκαιτη δυτική Ινδία.[1]Οι κύριες πόλεις του ήταν ηPurushapura (Πουρουσαπούρα, η αρχαία Πευκέλα ή Πευκελαώτις, το σύγχρονο Πεσαβάρ), που σημαίνει κυριολεκτικά "πόλη των ανθρώπων"[2]καιηTakshashila (Τάξιλα).[3] Αποτελεί μια από τις περιοχές της Ινδίας στις οποίες επεκτάθηκε οΜέγας Αλέξανδρος κατά τις εκστρατείες τουστην Ινδία περί του 326 - 325 π.Χ., όπου και ίδρυσε την ομώνυμη επαρχία της περιοχής. Αποτελούνταν από δυο γεωγραφικώς διακριτές περιφέρειες, την πεδινή Γανδαρίδα με έδρα τα Τάξιλα, καιτηνπιο ορεινή Γανδαρίτιδα με έδρα τηνΠευκελαώτιδα. Η Γανδαρίτις συνόρευε με τις Παροπαμισάδες, όπου υπήρχει η μεγαλύτερη πυκνότητα Ελλήνων αποίκων στην ευρύτερη περιοχή της Βακτρίας καιτων Ινδιών (4ος π.Χ. - 5ος αιμ.Χ.).
Το βασίλειο της Γανδάρας διήρκεσε από τηβεντική περίοδο (c. 1500-500 π.Χ.) έως τον 11ο αιώνα μ.Χ. Ως κέντρο τουβουδιστικού πολιτισμού, έφτασε στον κολοφώνα της κατά την περίοδο από τον 1ο έως τον 5ο αιώνα επί των βασιλέων Κουσάν. ο περσικός όρος Σαχί χρησιμοποιείται από τον ιστορικό συγγραφέα Αλ Μπιρουνί[4] ως αναφορά στην κυβερνώσα δυναστεία[5]που ανέλαβε από τους Kabul Shahiκαι κυβέρνησε την περιοχή έως τον 10οκαι 11ο αιώνα. Κατόπιν η περιοχή κατακτήθηκε από τονΜαχμούντ του Γκαζνίτο 1021, καιτο όνομα Γανδάρα έσβησε. Κατά την ισλαμική περίοδο η περιοχή διοικείτο από τηΛαχώρη ή από τηνΚαμπούλ. Κατά την περίοδο της αυτοκρατορίας των Μογγόλωνη όλη επικράτεια ήταν τμήμα της επαρχίας της Καμπούλ.
↑Ο Kalhana Rajatarangini τους αναφέρει απλά ως Shahi ενώ οι επιγραφές του αναφέρουν ως sahi.(Wink, pg 125)
↑ΟΑλ Μπιρουνί αναφέρεται στους διαδόχους κυβερνήτες ως "Μπραχμάνους βασιλείς". Ωστόσο οι περισσότερες άλλες αναφορές, όπως του Kalahan, τους αποδίδουν ως kshatriya. (Wink, pg 125)
