(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Ινδοελληνικό βασίλειο - Βικιπαίδεια Μετάβαση σしぐまτたうοおみくろん περιεχόμενο

Ινδοελληνικό βασίλειο

Από τたうηいーた Βικιπαίδεια, τたうηいーたνにゅー ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ινδοελληνικό βασίλειο
180 πぱい.Χかい. – 10 μみゅー.Χかい.
Τοποθεσία {{{κοινό_όνομα}}}
Τたうοおみくろん Ινδοελληνικό βασίλειο σしぐまτたうηいーた μέγιστη έκτασή τたうοおみくろんυうぷしろん (150-130 πぱい.Χかい.)
Πρωτεύουσα Αλεξάνδρεια σしぐまτたうοおみくろんνにゅー Καύκασο
Σιρκάπ / Τάξιλα
Τσινιότ
Σάγαλα / Σιαλκότ
Πουσκαλαβάτι / Τσαρσάντα
Γλώσσες Ελληνικά
Πάλι
Σανσκριτικά
Πρακρίτ
Βράχμι
Θρησκεία Βουδισμός
Αρχαία ελληνική θρησκεία
Ινδουισμός
Ζωροαστρισμός
Πολίτευμα Μοναρχία
Βασιλεύς
 -  180–160 πぱい.Χかい. Απολλόδοτος Αあるふぁ´
 -  25 πぱい.Χかい. – 10 μみゅー.Χかい. Στράτων Βべーた´
Ιστορία
 -  Ίδρυση
 -  Κατάλυση
Σήμερα Πακιστάν
Αφγανιστάν
Ινδία
Ιράν

Τたうοおみくろん Ινδοελληνικό ή Ελληνοϊνδικό βασίλειο ήταν ελληνιστική ηγεμονία ηいーた οποία είχε σしぐまτたうηいーたνにゅー επικράτειά της διάφορες περιοχές της νότιας Ασίας -κυρίως τις περιοχές πぱいοおみくろんυうぷしろん αντιστοιχούν σしぐまτたうοおみくろん σημερινό Αφγανιστάν κかっぱαあるふぁιいおた σημερινό Πακιστάν- κατά τους δύο αιώνες της ύπαρξής τたうοおみくろんυうぷしろん. Ιδρύθηκε όταν οおみくろん Δημήτριος Αあるふぁ´ οおみくろん Ανίκητος, βασιλιάς τたうοおみくろんυうぷしろん ελληνικού βασιλείου της Βακτριανής, εισέβαλε τたうοおみくろんνにゅー 3οおみくろん αあるふぁιいおた. πぱい.Χかい. στις περιοχές της βορειοανατολικής Ινδίας, τις οποίες τたうαあるふぁ ινδικά βασίλεια είχαν ανακαταλάβει υπό τたうοおみくろんνにゅー Τσαντραγκούπτα Μωρύα από τたうοおみくろん Σέλευκο Α΄ σしぐまτたうαあるふぁ τέλη τたうοおみくろんυうぷしろん 4οおみくろんυうぷしろん αあるふぁιいおた. πぱい.Χかい.. Έτσι τたうαあるふぁ ελληνικά βασίλεια της κεντρικής Ασίας διαχωρίστηκαν σしぐまεいぷしろん αυτά τたうοおみくろんυうぷしろん βασιλείου της Βακτριανής κかっぱαあるふぁιいおた της Ινδίας σしぐまτたうηいーたνにゅー ανατολή, κかっぱαあるふぁιいおた αυτό τたうωおめがνにゅー Σελευκιδών -από τたうοおみくろん οποίο κかっぱαあるふぁιいおた προέρχονταν αρχικά- σしぐまτたうηいーた δύση. Οおみくろん πλέον διάσημος Ελληνοϊνδός ηγεμόνας ήταν οおみくろん Μένανδρος οおみくろん Δίκαιος -ή Μιλίντα κατά τたうηいーたνにゅー ινδική παράδοση-, οおみくろん οποίος είχε τたうηいーたνにゅー πρωτεύουσά τたうοおみくろんυうぷしろん σしぐまτたうηいーた Σαγάλα της Πενταποταμίας, τたうηいーた σημερινή Σιαλκότ σしぐまτたうοおみくろん Παντζάμπ τたうοおみくろんυうぷしろん Πακιστάν.

Οおみくろん όρος Ινδοελληνικό βασίλειο περιγράφει γενικά έναν αριθμό από διάφορες τοπικές ηγεμονίες, οおみくろんιいおた οποίες είχαν τις πρωτεύουσές τους σしぐまτたうαあるふぁ Τάξιλα,[1] Πουσκαλαβάτι κかっぱαあるふぁιいおた Σάγαλα.[2] Υπήρχαν κかっぱαあるふぁιいおた άλλες πόλεις γがんまιいおたαあるふぁ τις οποίες γίνονται αναφορές, όπως γがんまιいおたαあるふぁ παράδειγμα ηいーた Θεοφίλα, τたうηいーたνにゅー οποία αναφέρει οおみくろん Κλαύδιος Πτολεμαίος σしぐまτたうαあるふぁ Γεωγραφικά τたうοおみくろんυうぷしろん κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた οποία πιθανώς υπήρξε βασιλική έδρα.

Οおみくろん Ευθύδημος Αあるふぁ´ ήταν σύμφωνα μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー Πολύβιο[3] Έλληνας από τたうηいーた Μαγνησία. Οおみくろん γιος τたうοおみくろんυうぷしろん, Δημήτριος Αあるふぁ´ οおみくろん Ανίκητος, υπήρξε οおみくろん ιδρυτής τたうοおみくろんυうぷしろん ελληνοϊνδικού βασιλείου. Κατά τたうηいーた σύναψη ειρηνευτικής συμφωνίας μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー Αντίοχο Γがんま´ τたうοおみくろんνにゅー Μεγάλο, οおみくろん Δημήτριος Α΄ νυμφεύτηκε μία από τις κόρες τたうοおみくろんυうぷしろん, ηいーた οποία είχε περσική καταγωγή κατά τたうοおみくろん ήμισυ.[4] Ηいーた εθνικότητα τたうωおめがνにゅー υπολοίπων ηγεμόνων είναι λιγότερο ξεκάθαρη.[5]

Κατά τους δύο αιώνες της κυριαρχίας τους, οおみくろんιいおた Ινδοέλληνες βασιλείς συνδύασαν τたうηいーたνにゅー ελληνική κかっぱαあるふぁιいおた τις ινδοϊρανικές γλώσσες κかっぱαあるふぁιいおた σύμβολα, όπως μαρτυρείται από τたうαあるふぁ νομίσματα της περιόδου, καθώς κかっぱαあるふぁιいおた τたうαあるふぁ θρησκευτικά έθιμα τたうοおみくろんυうぷしろん Ινδουισμού, τού Βουδισμού κかっぱαあるふぁιいおた της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, όπως φαίνεται από τたうαあるふぁ αρχαιολογικά τεκμήρια στις πόλεις τους. Υπήρξαν υποστηρικτές τたうοおみくろんυうぷしろん Βουδισμού, τたうοおみくろんνにゅー οποίο συνδύασαν μみゅーεいぷしろん ινδουιστικά κかっぱαあるふぁιいおた ελληνιστικά στοιχεία.[6] Οおみくろん πολιτισμικός αυτός συνδυασμός είναι συλλογικά γνωστός ως ελληνοβουδισμός κかっぱαあるふぁιいおた ελληνοβουδιστική τέχνη.[7]

Οおみくろんιいおた Ινδοέλληνες σταμάτησαν ως πολιτική οντότητα περί τたうοおみくろん 10 μみゅー.Χかい. μετά τις επιδρομές τたうωおめがνにゅー Κουσανιτών κかっぱαあるふぁιいおた τたうωおめがνにゅー Ινδοσκυθών, αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた υπήρξαν ομάδες ελληνικού πληθυσμού, πぱいοおみくろんυうぷしろん πιθανώς παρέμειναν γがんまιいおたαあるふぁ αρκετούς αιώνες υπό τたうηいーたνにゅー ηγεμονία τたうωおめがνにゅー Ινδοπάρθων κかっぱαあるふぁιいおた τたうωおめがνにゅー Κουσανιτών.[8]

  1. Mortimer Wheeler Flames over Persepolis (London, 1968). Pp. 112 ff.
  2. Bopearachchi, "Monnaies", p.83. / McEvilley, p.377
  3. 11.34
  4. Πολύβιος 11.34
  5. "Notes on Hellenism in Bactria and India". W. W. Tarn. Journal of Hellenic Studies, Vol. 22 (1902), pages 268–293
  6. India, the Ancient Past, Burjor Avari, p.130
  7. Ghose, Sanujit (2011). "Cultural links between India and the Greco-Roman world". Ancient History Encyclopedia.
  8. Narain, "The Indo-Greeks" 2003, p.278
  • Richard C. Foltz: Religions and the Silk Road, St. Martin's Press