Ο Ντάιμλερ καιο επί πολλά έτη επιχειρηματικός εταίρος τουΒίλχελμ Μάιμπαχ ήταν δύο εφευρέτες, των οποίων στόχος ήταν να δημιουργήσουν μικρούς κινητήρες υψηλής ταχύτητας πουνα μπορούν να τοποθετηθούν σε οποιοδήποτε μέσο μετακίνησης. Το 1885, κατασκεύασαν τον πρόδρομο του σύγχρονου βενζινοκινητήρα, ο οποίος στη συνέχεια τοποθετήθηκε σε ένα δίτροχο, την πρώτη μοτοσικλέταμεμηχανή εσωτερικής καύσης, καιτην επόμενη χρονιά σε μία άμαξακαισε μία βάρκα.
Το 1890, ίδρυσαν τη Daimler-Motoren-Gesellschaft (DMG) και πούλησαν το πρώτο τους αυτοκίνητοτο 1892. Ο Ντάιμλερ αρρώστησε και έκανε ένα διάλειμμα στην επιχειρηματική του δραστηριότητα. Μετην επιστροφή του, συνάντησε δυσκολίες με τους υπόλοιπους μετόχους, γεγονός που οδήγησε στην παραίτησή του (καιτου Μάιμπαχ) το 1893. Επέστρεψαν καιοι δύο το 1894. Το 1900, ο Ντάιμλερ πέθανε καιο Βίλχελμ Μάιμπαχ άφησε τη DMG το 1907. Το 1924, η διοίκηση της DMG υπέγραψε μία συμφωνία μακροχρόνιας συνεργασίας μετη Benz & Cie (Μπεντς & Σια) τουΚαρλ Μπεντςκαιτο 1926 οι δύο εταιρείες συγχωνεύτηκαν στηDaimler-Benz AG, η οποία εξελίχθηκε στη σημερινή Daimler AG.
Ο πατέρας του Γκότλιμπ Ντάιμλερ ήταν ένας εύπορος αρτοποιός και διέθετε αρκετά οικονομικά μέσα γιανα στείλει τογιοτουστο σχολείο. Το όνειρο του πατέρα Ντάιμλερ ήταν να κάνει τογιοτουδιπλωμάτη.
Το σχολείο όπου φοιτούσε ο Γκότλιμπ ήταν φημισμένο σε όλη την περιοχή, αλλά ο νεαρός Ντάιμλερ δεν έβρισκε ενδιαφέρον στα μαθήματα που διδάσκονταν εκεί, ενώ αντιθέτως αισθανόταν μια έντονη κλίση για ό,τι αφορούσε τημηχανική. Παρότρυνε διαρκώς τον πατέρα τουνατον πάρει από το σχολείο και τελικά κατάφερε να πάει ως μαθητευόμενος σε ένα οπλοποιείο.
Γρήγορα ο Ντάιμλερ απέκτησε τη φήμη ενός εξαιρετικού οπλοποιού και σύντομα του προσέφεραν μία πολύ καλύτερη δουλειά στο μεγάλο οπλοποιείο του Βίλκε στηΣτουτγκάρδη. Ο Ντάιμλερ δέχτηκε την προσφορά καιδεν άργησε να γίνει βοηθός του Βίλκε.[3]
Αλλά ο Ντάιμλερ δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος, γιατί ήξερε ότι δεν είχε αρκετή τεχνική μόρφωση. Έτσι έφυγε από του Βίλκε γιανα μπορέσει να παρακολουθήσει μαθήματα στοΠανεπιστήμιο της Στουτγκάρδης. Συγχρόνως εργαζόταν γιανα καλύπτει τα έξοδά του. Κατόπιν ο Ντάιμλερ έφυγε από τηΓερμανίακαι ανέλαβε διάφορες δουλειές στηνΑγγλία, ΓαλλίακαιΒέλγιο, όπου μελέτησε τις τεχνικές προόδους αυτών των χωρών.[4] Τότε μόνο ο Ντάιμλερ αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Στα 29 του χρόνια, δημιούργησε το δικό του εργαστήριο -μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα- σε ένα ορφανοτροφείο. Εκεί γνωρίστηκε μετον 17χρονο τότε Βίλχελμ Μάιμπαχ, τον μετέπειτα στενό συνεργάτη και αδελφικό του φίλο, μετον οποίο συμπορεύτηκαν μέχρι το θάνατο του Ντάιμλερ το 1900.
Στη Γερμανία ο Ντάιμλερ παντρεύτηκε και ανέλαβε την τεχνική διεύθυνση ενός μεγάλου εργοστασίου. Το 1872 ο Όιγκεν Λάνγκεν, ένας πλούσιος Γερμανός βιομήχανος, αποφάσισε να ιδρύσει μία μεγάλη επιχείρηση κατασκευής κινητήρων, τηνDeutzκαι κάλεσε τον Ντάιμλερ καιτον επίσης διάσημο εφευρέτη Νίκολαους Όττο ως τεχνικούς συμβούλους του. Καιοι δύο δέχτηκαν. Ο Ντάιμλερ καιο Όττο συνεργάστηκαν γιατην τελειοποίηση της τετράχρονης αεριομηχανής, που ήταν ο πρόδρομος τουκινητήρα εσωτερικής καύσηςτωναυτοκινήτων. Αλλά οι δύο αυτοί λαμπροί εφευρέτες, αλλά διαφορετικοί τύποι ανθρώπων, δεν ήταν δυνατόν να συνεργασθούν για πολύ καιρό. Έτσι ο Ντάιμλερ αποχώρησε.
Ο Ντάιμλερ καιο Μάιμπαχ γύρισαν στηΣτουτγκάρδητο 1882. Το πρώτο που έκαναν ήταν να δημιουργήσουν ένα πειραματικό εργαστήριο καιγιατο λόγο αυτό αναμόρφωσαν τον ξενώνα που είχε ο Ντάιμλερ στην αυλή του σπιτιού τουστοΜπαντ Κάνστατ. Στο εμπρός δωμάτιο δημιούργησαν χώρο γιατα γραφεία, ενώ στο πίσω μέρος φιλοξενούνταν ο απαραίτητος μηχανολογικός εξοπλισμός, καθώς καιτο εργαστήριο. Οι εργασίες κρατούσαν μέρα-νύχτα, κάτι που τρόμαζε ορισμένες φορές τους γείτονες. Οι Ντάιμλερ και Μάιμπαχ πέρασαν αμέτρητες ώρες ώσπου να καταφέρουν να τροφοδοτήσουν μετο κατάλληλο καύσιμο τον τετράχρονο κινητήρα του Όττο καιτο αναζήτησαν στα υποπροϊόντα τουπετρελαίου. Στις 16 Δεκεμβρίου 1883, ο Ντάιμλερ πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας γιαμιαμηχανήπου ανέπτυσσε μεγάλη ταχύτητα και χρησιμοποιούσε ως καύσιμη ύλη τοοινόπνευμα. Η μηχανή αυτή ανέπτυσσε ταχύτητα 900 περιστροφών το λεπτό.
Η μηχανή του ήταν μία πιο απλή μορφή της μηχανής των σημερινών αυτοκινήτων και είχε μόνο έναν κύλινδρο και ένα έμβολο. Στην κορυφή του κυλίνδρου είχε δύο βαλβίδες, μία γιανα μπαίνει η αεριοποιημένη καύσιμη ύλη καιη άλλη γιανα φεύγει το καμμένο αέριο.
Ο Ντάιμλερ άρχισε τότε να κατασκευάζει πολλά τέτοια αυτοκίνητα, ενώ συγχρόνως άρχισε να χρησιμοποιεί ως καύσιμη ύλη τηβενζίνη αντί γιατο οινόπνευμα. Ο Ντάιμλερ κατασκεύαζε πλέον αυτοκίνητα, που αρχικά έμοιαζαν με τις άμαξες, μόνο πουδεν είχαν άλογα.
ΤοΡάιτβαγκεν, η πρώτη στον κόσμο μοτοσικλέταμε μηχανή εσωτερικής καύσης (1885).
Οι δουλειές του Ντάιμλερ πήγαν πολύ καλά και σύντομα κατασκεύαζε κινητήρες για δίτροχα, πλοία, λεωφορεία, πυροσβεστικές αντλίες καιγιααερόστατα.[5]Το 1886, οι Γκότλιμπ Ντάιμλερ και Βίλχελμ Μάιμπαχ κατέθεσαν αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας γιατη μοτοσικλέτα.
Το 1900, λίγο πριντο θάνατό του, ο Ντάιμλερ έστειλε στην έκθεση τουΠαρισιούτον τύπο του αυτοκινήτου "Μερτσέντες". ΗMercedes-Benz ήταν από ατσάλι, εντούτοις ήταν το ελαφρύτερο όχημα που είχε δειο κόσμος μέχρι τότε. Η επιτυχία της ήταν μεγάλη καιη βιομηχανία του αυτοκινήτου είχε μπειστο δρόμο των μεγάλων θριάμβων. Το τριάκτινο αστέρι, που είχε εμπνευστεί ο Γκότλιμπ Ντάιμλερ και συμβολίζει τον εκσυγχρονισμό των μεταφορών σε στεριά, αέρα και θάλασσα, υιοθετήθηκε το 1909, επτά δηλαδή χρόνια μετά το όνομα «Mercedes» και τοποθετήθηκε στο μπροστινό μέρος των αυτοκινήτων από το 1910 και μετά.
Σχετικά πολυμέσα
